Micha 03
01Tou, zee ik: Luster den toch laaidslu van Jakob, veurlu van t volk Israël. Ié zollen joe toch aan t recht holden mouten!
02Mor mit t goie heb ie niks op, t kwoaie doun ie mor al te geern. Mensken t vèl over oren hoalen, dat dou ie, en heur t vlaais van bonken ofstrupen!
03Ie vreten mien volk op, heur vèl struup ie òf, breken heur de bonken, snieden ze in moten of was t veur t pot-eten, of was t vlaais veur broadpaan.
04Mor as ze aan de HEER roupen, antwoord geven zel hai nait. Mit rug gaait hai noar heur tou stoan: heur doun is min!
05Dit zegt de HEER van profeten dij mien volk op biesterboan brengen: Zo laank as ze wat te eten hebben, roupen ze nkander vree tou, mor dij heur niks tou stopt, zeggen ze oorlog aan.
06Naacht zel heur gain vizioun meer brengen, duusternis geft gain oroakel. Veur dij profeten zel zun ondergoan, dag zel duuster worden.
07Dij zainders zellen veur schandoal stoan, en dij woarzeggers waiten zok gain road, altmoal sloagen ze haand veur mond omdat God gain kik meer geft.
08Mor mie geft gaist van de HEER moud en kracht, ik kom op veur t recht. Jakob zien misstappen breng ik hom onder ogen, en Israël wies k op zien zunden.
09Luster hier toch noar, laaidslu van Jakobs volk, veurlu van t volk van Israël. Recht heb ie nait in reken, onrecht moak ie der van,
10 bloudvergaiten dou ie doar in Sion, Jeruzalem is n boas in onrecht doun.
11 Laaidslu loaten zok omkopen veur rechtspreken, priesters leggen les oet om der beter van te worden, profeten oroakeln veur de sènten. En den beroupen ze zok ook nog op de HEER: "De HEER woont middenmaank ons. Ons kin niks gebeuren!"
12 Doarom, t is joen aigen schuld. Sion wordt omplougd as baauwlaand, n dikke puunboudel wordt Jeruzalem, tempelbaarg ain bult branholt!
|
