Habakuk 03
01Gebed van profeet Habakuk. Kin zongen worden as n kloaglaid.
02HEER, ik heb heurd
aal wat ie vrouger doan hebben.
Doar bin ik haildaal deur van streek.
Dou toch dat, wat ie destieds doan hebben
nog ais in ons tied!
Loat op t heden nog ais zain wèl of ie binnen.
Hou kwoad ie ook op ons binnen,
heb toch omdenken mit ons.
03Ik zai God weer van Teman kommen,
de Haailege van t gebaargte Paran.
Zien stroalende pracht bedekt hemel,
eerde is vol van zien glaans.
04Onder hom is n glaans as van zun dij opkomt,
aan zien zied binnen flitsen as weerlichten,
doarachter zit zien kolesoale kracht bezied.
05Pest gaait veur hom oet,
glìnne koors zit hom op hakken.
06Staait hai stil, den trilt eerde,
kikt hai om zok tou, den springen volken van schrik in t èn.
d'Olde baargen vlaigen in groezelementen,
heuvels doar hai van oldsheer pad bie langs het, zakken in nkander.
07Tènten van Kusan worden veur mien ogen votveegd,
tèntklaiden van Midjan flappen.
08Binnen t weer de revieren, HEER,
doar ie t op verzain hebben,
of is t de zee,
doar ie helleg op binnen?
Woarom goan ie toch weer op t oorlogspad
mit joen peerden en striedwoagens
doar gainain tegen aan kin?
09Ie hoalen pielenboog al veurndag,
pielen schait ie ain veur ain òf.
Ie spolten eerde,
dat t wotter der in stromen oetkomt.
10 Baargen zain joe,
ze trillen van benaauwdeghaid,
t wotter smakt oet dikke dunderwolken omdeel,
oceoan bollert van baangeghaid,
stekt roadeloos aarms omhoog.
11 Zun en moan gaait weerom
noar t stee doar ze opkommen binnen,
ze moaken baaident dat ze votkommen
veur t flitsen van joen pielen,
weerlicht van joen speer.
12 Vergrèld voam ie over eerde,
ie vermorzeln volken doar ie kwoad op binnen.
13 Ie binnen op pad goan om joen aigen volk te verlözzen,
verbriezeln zel ie kop van goddelozen,
ie leggen fonnement van heur hoezen bloot
aan onderste stain tou.
14 Mit joen pielen schait ie heur soldoaten dwaars deur kop
as ze der aanstoeven kommen
om ons oet nkander te joagen,
mainen dat ze in heur hool
heur slachtovvers opvreten kinnen.
15 Ie poazen heur peerden in zee omdeel,
in bragel van grode wotters.
16 Dou ik dit heurde,
trilde mien haart as n rusk,
tanden klapperden mie.
Ik bin der nog haildaal kèl van,
ik stoa te trillen op mien bainen,
ik jammer t oet, as ik denk aan dij benaauwde tied
dij der aan komt veur t volk dat t op ons verzain het.
17 Mor toch, al zit ter ook gain blui in viegeboom,
al komt ter gain trös aan wiendroefbos,
al wordt t ook niks mit olieveboom,
komt ter gain eten van t laand,
of zit ter gain schoap meer in t hok,
staait ter gain kou meer op staal,
18 toch zel ik t oetzingen van bliedschop in de HEER,
jubeln over God dij mie verlöst.
19 De HEER, mien God, moakt mie staark,
hai moakt mie zo rap as n hert,
brengt mie op högten doar ik vaaileg bin.
Veur laaider van t koor. Kin zongen worden mit meziek ter bie.
|
