Daniël 08
01In t daarde joar van t bestuur van keunenk Belsassar, kreeg ik, Daniël, noa t vizioun dat ik al eerder had haar, der vannijs ain.
02In dat vizioun was k op dat ogenblik in börg van Susan, in pervinzie Elam. k Ston doar bie t Ulaidaip.
03Ik keek op en zie dèr: der ston n bokram bie t daip. Hai haar twij hoorns, laange hoorns wazzen t, ain was laanger as aander en langste kwam t lest op.
04k Zag ram steuten noar t westen, t noorden en t zuden. Gain daaier kon t tegen hom oetholden, gainent kon zok oet zien macht redden. Hai dee wat e wol en muik zok groot en staark.
05Dou ik ter noar keek, zag ik oet t westen vandoan n segebok aankommen. Dij kwam der zo haard aanbroezen over wiede vlakte, dat hai ruik grond nait. Segebok haar mie doar toch n hoorn tussen ogen ...!
06Hai kwam tou op dij ram mit twij hoorns dij ik bie t daip stoan zain haar en störmde mit ale geweld op hom òf.
07k Zag hou of e op bokram ofschoot. Vergrèld greep e hom en stötte en dee, dat baaide hoorns van ram broken stokkend. Ram was nait staark genog om kop ter veur te holden. Segebok smeet hom op grond en verpoasde hom. Der was gainain dij ram oet zien macht redden kon.
08Segebok muik zok aldernoarste groot, mor dou e op zien alderstaarkst was, brook dikke hoorn hom òf. Doarveur in stee kwammen vaaier hoorns. Dat kon je goud zain! Ze wezen noar de vaaier windstreken.
09Oet ain van hoorns kwam nog n hoorn veurndag. Dij begunde klaain, mor waasde geweldeg oet noar t zuden, noar t oosten en noar t Pronkjelaand.
10 Hai wos oet tot t leger van hemel aan tou en zörgde der veur dat n paart van t leger en van steerns op eerde vuil, en poasde ze fien.
11 Hai kwam alderdeegs in t èn tegen boas van t leger, zodat hom zien doagelks ovver ofpakt wer en zien haailegdom deelhoald.
12 Der wer, in overtreden van wet, n leger op n bainen brocht tegen t doagelks ovver. Hoorn smeet woarhaid tegen de grond en ales wat e dee, belokte hom.
13 Dou heurde ik n haailege spreken en n aander haailege zee tegen dij sproken haar: "Hou laank zel t aanholden wat in t vizioun zegd is over t doagelks ovver en over ontzettende overtreden, t ontwijden van t haailegdom en t deeltrapte leger?"
14 Hai zee tegen mie: "Drijentwinneghonderd oavends en mörgens. Den zel t haailegdom weer in volle eren en veren in odder brocht worden."
15 In tied dat ik, Daniël, t vizioun zag, perbaaierde ik t onder t verstand te kriegen. Dou ston der inainen ain veur mie. t Leek n manspersoon.
16 Over Ulai heurde ik stem van n mensk dij raip: "Gabriël, zörg der veur dat e t vizioun begript!"
17 Hai kwam bie mie stoan. Ik wer der kèl van en vuil plat veurover. Hai zee: "Begriep goud, manmensk, dat t vizioun te moaken het mit tied van t èn."
18 In tied dat e mit mie pruit, ruik ik haildaal boeten westen en lag plat op grond. Hai kwam mie aan, hulp mie in t èn
19 en zee: "Ik zel die vertellen wat ter gebeurt as God zien gram doan is, want t gaait over tied van t èn.
20 Dij ram mit twij hoorns dijstoe zain hest, doar worden keunenks van Meden en Perzen mit maind.
21 Dij hoarege segebok is keunenk van Griekenlaand. Dij dikke hoorn tussen ogen is eerste keunenk.
22 Hoorn brook òf en der kwammen vaaier aander veur in stee. Dat betaikent, dat ter vaaier keunenkrieken oet dat volk opkommen zellen, mor zoveul macht as hai zellen ze nait hebben.
23 As heur heerschoppij op n èn lopt, as overtreders moat volmoakt hebben, den zel der n keunenk kommen mit n haarde kop, bedreven in laibe streken.
24 Zien macht zel groot wezen, - mor t is zien aigen macht nait. Op n aldervrezelkste menaaier zel e verdaarf zaaien. Aal wat e dut, zel hom belokken. Machtege lu zel e te gronde richten, t volk van haailegen ook.
25 Laip as e is, belokt aal zien bedrog. Hai zel t haart hoog hebben. Veul dij leven zunder euvelmoud, stört e in t verdaarf. Tegen vorst van ale vorsten zel e in t èn kommen, mor zunder dat ter n haand aan te pas komt, zel e broken worden.
26 Wat ter in t vizioun over oavends en mörgens zegd is, is woar. En doe, hol dit vizioun gehaaim, want t verwist noar n toukomst hail wied vot."
27 Ik, Daniël, was aan t èn. n Poar doag was k lebait. Dou ik beter was, ging k weer bie keunenk aan t waark. Haildaal verbiesterd was k over t vizioun. k Begreep ter niks van.
|
