Daniël 04
01Ik, Nebukadnessar, leefde n zörgeloos bestoan in mien hoes en n weelderg levent in mien pelaais.
02Dou haar ik n dreum en dij muik mie onrusteg. Beelden dij ik in mien sloap zag en viziounen dij mie deur kop gingen, muiken mie in toeze.
03Ik onnaaierde: ze zollen ale wiezen van Babylonië bie mie brengen, dat ze mie dreum oetstokken deden.
04Woarzeggers, besweerders, Chaldeeërs en steernkiekers kwammen, ik vertelde heur mien dreum, mor dij verkloaren? Zai nait!
05As leste kwam Daniël bie mie, dij Beltesassar nuimd wordt, noar mien god zien noam. In hom holdt gaist van haailege goden tou en ik vertelde hom mien dreum.
06"Beltesassar, doe veurman van woarzeggers, k wait dat gaist van haailege goden in die touholdt en dastoe hail gain muite hest mit n mysterie. Zeg mie wat of viziounen betaiken dij ik in mien dreum zain heb.
07Wat beelden aanbelangt dij mie deur kop gingen dou k op bèr lag: Ik zag n boom midden op wereld stoan. n Haile hoge!
08Boom wer groder en staarker, zien bovenste topke kwam aan hemel tou en zien kruun was te zain in ale oethouken van wereld.
09Hai ston mooi in blad, vrucht zat ter volop aan, elk kon der van eten. Daaiern in t wild zöchten der schaar onder, vogels oet lucht nuzzelden in zien takken, aal wat leeft haar der eterij van.
10 In beelden dij ik in mien sloap veur mie zag, kwam n wachter oet hemel deel, n haailege engel.
11 Hai raip zo haard as e kon: 'Haauw boom om en kap zien takken, struup bloaren der òf en smiet zien vrucht vot. Loat daaiern der onder vandoan vluchten en vogels opvlaigen van zien takken.
12 Mor loat zien stronk in grond zitten, in t nije gras van t laand, aan n ket van iesder en koper. Loat hom nat worden van daauw oet hemel, en loat hom mit daaiern t gras van eerde dailen.
13 Zien haart zel gain menskenhaart meer wezen, t haart van n daaier zel e kriegen. Zeuven joar zellen over hom hèngoan.
14 Dit vonnes is veld deur wachters, dit oordail is sproken deur haailege engels, dat leventegen waiten dat hoogste God t veur t zeggen het over keunenkschop van mensken, dat hai t amt toupaarten kin aan wèl of hai wil en dat alderdeegs minste maank mensken doar veur inzet worden kin.'
15 Dit is dreum dij ik, keunenk Nebukadnessar, had heb. En doe, Beltesassar, most hom mie oetstokken, want gainain maank wiezen oet mien haile keunenkriek kon hom verkloaren. Doe kinst t, omreden gaist van haailege goden holdt in die tou."
16 Daniël, dij ook Beltesassar nuimd wer, ston n ogenblik verbiesterd. Hai schrok van wat ter in hom omging. Keunenk zee tegen hom: "Beltesassar, loat dreum en zien oetleg die nait in toeze brengen!" "Meneer," zee Beltesassar, "k zol wel willen dat dreum gol veur keunenk zien vijanden, en oetleg veur keunenk zien tegenstanders!
17 Boom dij keunenk zain het, dij groder en staarker wer, doar bovenste topke van aan hemel toukwam en kruun in ale oethouken van wereld te zain was,
18 dij haile mooi in blad ston en doar volop vrucht aan zat, dij eterij gaf aan altmoal, doar wilde daaiern onder wonen konden in schaar en dij toeken haar doar vogels oet lucht in nuzzelden -
19 dat bin iezulm, keunenk! Keunenk is groot en staark worden. Keunenk zien groothaid is zo oetdijd dat dij aan hemel toukomt en keunenk zien macht aan ale oethouken van wereld.
20 Wachter of haailege engel dij keunenk oet hemel deelkommen zag en dij raip: 'Haauw boom om en verrinnewaaier hom, mor loat stronk in grond zitten, in t nije gras van t laand, aan n ket van iesder en koper, loat hom nat worden van daauw oet hemel en zien paart hebben mit wilde daaiern, totdat zeuven joar over hom hèngoan binnen', -
21 dat is n besloet van de Alderhoogste aangoande mien heer, de keunenk. En nou komt oetleg, keunenk.
22 t Wordt zo, dat men keunenk oet mensken versteuten zel. Bie wilde daaiern zel keunenk touholden. Men zel keunenk gras opvouern net as koien en nat zel keunenk worden van daauw oet hemel. Zeuven joar zellen over keunenk hèngoan, totdat keunenk inzicht dat de Alderhoogste macht het over t keunenkschop van mensken en dat dij t geven kin aan wèl of hai wil.
23 Dat men zee dat stronk van boom stoan blieven mog, betaikent dat keunenk zien keunenkschop altied bie keunenk blieven zel, zo gaauw as keunenk tougeft dat hemel de macht het.
24 Doarom, keunenk, loat mien road keunenk goud tou lieken: loat keunenk zien zunden liekmoaken deur wat aan aarme lu te geven en loat keunenk zien misdoaden goudmoaken deur hom over aarme mensken te ontfaarmen - meschain dat keunenk zien welwezen den deurduurt!"
25 Dit altmoal is keunenk Nebukadnessar overkommen.
26 Twaalf moand loater laip keunenk ais wat hènneweer op t dak van keunenkliek pelaais in Babel.
27 Dou zee e: "Wat is Babel toch groot, nait? Dij keunenkstad heb ik baauwd deur mien grode macht, tou eer en glorie van mien verhevenhaid!"
28 Woorden wazzen keunenk nog nait in mond besturven of der klonk n stem oet hemel: "Dit wordt joe aanzegd, keunenk Nebukadnessar: t Keunenkschop is joe ofpakt.
29 Versteuten wor ie deur mensken en ie zellen touholden bie wilde daaiern. Gras zel men joe opvouern net as koien en der zellen zeuven joar over joe hèngoan, totdat ie inzain dat de hoogste God macht het over t keunenkschop van mensken en dat dij t geven kin aan wèl of hai wil."
30 Op t aigenste ogenblik wer t vonnes over Nebukadnessar oetvoerd. Hai wer deur mensken verstöt, hai at gras net as koien, zien liggoam wer nat van daauw oet hemel en aan t èn was zien hoar net zo laank as veren bie n oarend en wazzen zien noagels net zo oetgruid as klaauwen bie n vogel.
31 Mor dou de zeuven joar om wazzen, sluig ik, Nebukadnessar, ogen op noar hemel en kwam t verstand in mie weerom. Ik muik de Alderhoogste groot, ik prees en verheerlekte hom dij leeft in aiweghaid. Zien macht is n macht veur aaid en zien keunenkschop duurt van older op older.
32 Dij wereld bewonen, betaiken niks. Mit machten in hemel en bewoners van eerde dut hai wat e wil. Der is gainain dij hom muiten kin of tegen hom zeggen: "Wat heb ie doan?"
33 Op t aigenste ogenblik dat ik t verstand weeromkreeg, kwammen ook eer van mien keunenkschop, mien verhevenhaid en glaans en glorie weerom. Mien roadsheren en hoge lu zöchten mie weer op, ik wer vannijs over mien keunenkriek zet en ik kreeg alderdeegs nog meer macht.
34 Ik, Nebukadnessar, pries, verhef en verheerlek nou keunenk van hemel. Zien doaden binnen altmoal goud en zien poaden recht. Dij t hoog in kop het, kin hai deelzetten.
|
