Jeremia 44
01Jeremia kreeg dit woord veur ale Judeeërs dij in Egypte woonden in steden Migdol, Dafne en Memfis en in t kontraain van Boven-Egypte:
02"Dit zegt de HEER van de machten, de God van Israël: Ie hebben mit aigen ogen rampen zain dij ik over Jeruzalem en aander steden van Juda brocht heb. n Puunbult binnen ze nou worden, doar gainent meer touholdt.
03Dat komt omreden ze hebben mie mit heur minne doaden offrontaaierd. Ze hebben ovvers brocht en eer bewezen aan aander goden dij ze nait konnen, en ie en heur veurolden net zo min.
04Aalweg vannijs heb ik mien knechten, de profeten, stuurd mit bosschop: Loat dij ofgriezelke praktieken! Ik kokhaals der van!
05Mor ze wollen nait heuren en hebben nait om mien zeggen geven. Ze binnen nait tou aander gedachten kommen en binnen stief deurgoan mit ovvers brengen aan aander goden.
06Dou is mien kwoadens lösbraand. Vuur en vlam heb ik spijd tegen steden van Juda en stroaten van Jeruzalem. Zo binnen ze puunbult en toesternust worden dij ze nou binnen.
07Nou den - zo zegt de HEER, de God van de machten, Israëls God: Woarom dou ie dat joezulm aan? Woarom wil ie ondergang van manlu en vraauwlu, kinder en lutje potjes van Juda, dat ter gainent meer overblift?
08Woarom taarg ie mie zo mit dij beelden dij je zulm moakt hebben en breng ie in Egypte doar ie nou wonen, ovvers aan aander goden? Of wil ie zulm ook joen aigen ondergang en tou spot en schimp worden veur ale volken op haile wereld?
09Heb ie t kwoad den vergeten deur joen voaders en deur keunenks van Juda en heur vraauwlu begoan, of wat ie en joen vraauwlu oetricht hebben in stroaten van Jeruzalem?
10 Aan dag van vandoag tou muit t gainent, gainain het ontzag veur mie of holdt zok noar veurschriften en geboden dij ik joe en joen veurolden doan heb.
11 Doarom - zo zegt de HEER van de machten, Israëls God: Ik heb onnaaierd rampen op joe òf te sturen. Hail Juda verrinnewaaier ik.
12 Rest van Juda dij t in kop kreeg noar Egypte te goan en doar te blieven, gaait ter aan! Ze kommen altmoal om haals in Egypte deur sweerd en honger. Ze worden n vluik, n schrik, vrij kuur veur spot en schimp.
13 Elk dij in Egypte woont, taaister ik mit sweerd, honger en pest. Krekt as ik mit Jeruzalem doan heb.
14 Van rest van Juda dat in Egypte wonen goan is, zel gainent oetkniepen of ontkommen. Haildaal gainain, behaalve den n enkele dij der vandeur goan is, zel weeromkommen noar Juda. Hou geern of ze dat ook doun zollen!"
15 Mor ale lu dij in Boven-Egypte woonden, ale manlu dij wozzen dat heur vraauwlu ovvers brochten aan aander goden, en ale vraauwlu dij doar bie wazzen, n haile rommel mit mekoar -, zeden tegen Jeremia:
16 "Wie steuren ons nait aan wat ie ons in de HEER zien noam zegd hebben.
17 Wie holden ons gewoon aan wat of we touzegd hebben. Wie blieven wierook en wienovvers brengen aan keunegin van hemel, krekt as we vrouger deden in steden van Juda en in stroaten van Jeruzalem, wie en ons veurolden, ons keunenks en hoge heren. Dou haar we meer as genog te eten. Wie haren t goud en wozzen van gain rampen.
18 Mor sunt wie doar mit oetschaaid binnen, heb we overaal verlet om en kom we om deur sweerd en honger."
19 Vraauwlu zeden der nog overhèn: "Wie blieven deurgoan mit wierook en wienovvers brengen aan keunegin van hemel. En ook mit ovverkouken bakken doar zai op ofbeeld staait. Ons manlu willen dat best lieden!"
20 Dou zee Jeremia tegen aal t volk dat hom zo'n antwoord geven haar, tegen aal dij manlu en vraauwlu:
21 "Denk ie meschain dat de HEER ovvers vergeten het dij ie en joen veurolden, joen keunenks, joen hoge heren en t gewone volk, in steden van Juda en in stroaten van Jeruzalem brocht hebben? Denk ie dat hom dat niks doan het?
22 Hai kon dij ofgriezelke minne doaden van joe nait laanger verduren. Doarom is joen laand worden wat of t nou is: n puunbult doar gainent meer touholdt, n schrik, n vluik.
23 Deur dij ovvers heb ie zundegd tegen de HEER en nait om zien zeggen geven. Ie binnen zien wet, zien veurschriften en geboden nait noakommen. Doarom binnen nou dizze rampen joe overkommen."
24 Tegen vraauwlu zee Jeremia: "Luster noar t woord van de HEER.
25 Dit zegt de HEER van de machten, Israëls God: Vraauwlu, ie blieven bie wat ie touzegd hebben. Ie zeggen: 'Wie holden ons aan wat of we beloofd hebben. Wie brengen reukovvers en plengovvers aan keunegin van hemel.' Hol dij touzeggen den ook mor en kom joen woorden nou mor noa.
26 Mor, lu van Juda dij in Egypte wonen doun, luster noar t woord van de HEER. Ik sweer bie mien grode noam, zegt de HEER: In hail Egypte zel gain enkele Judeeër nog mien noam aanroupen of zeggen: 'Zo woar as de HEER leeft!'
27 Want ik bin oet op heur onhaail, nait op heur haail. Ale Judeeërs in Egypte kommen om deur sweerd en honger. Ze goan der altmoal aan!
28 Bloots n enkele zel aan t sweerd ontkommen en oet Egypte weeromgoan noar Juda. Ale aandern dij in Egypte wonen goan binnen, zellen gewoar worden wèl zien woord oetkomt, mienent of heurent.
29 Dat is t bewies - godssproak van de HEER - dat ik t bin dij joe hier op dit stee ofstraf, en dat mien draaigementen tegen joe oetkommen.
30 Dit zegt de HEER: Ik lever farao Chofra, keunenk van Egypte, oet aan zien vijanden dij hom noar t levent stoan, krekt as ik ook keunenk Sedekia van Juda oetleverd heb aan zien doodsvijand, keunenk Nebukadnessar van Babylonië."
|
