|
|
Jesaja 01
01Vizioun van Jesaja, zeun van Amos, over Juda en Jeruzalem dij e te zain kreeg in tied dat Uzzia, Jotam, Achaz en Hizkia keunenks over Juda wazzen.
02Heur hemels, luster eerde,
de HEER gaait aan t woord:
Kinder heb ik verzörgd en grootbrocht,
mor zai, opstandeg binnen ze tegen mie.
03Os ken boer,
ezel boas zien krub,
mor Israël wait naargens van,
mien volk, t het van niks verstand.
04Wacht mor, zundeg volk,
minne deugennaiten dat ie binnen, deurhèn bedurven leujonges.
De HEER heb ie verloaten,
Israëls Haailege nait in reken,
hom rug toudraaid.
05Wil ie der nog meer van langs kriegen,
dat ie mor aal balstureg blieven?
Haile kop dut joe zeer, t haart slagt joe astertou.
06Van kop tou toon gain geve stee,
overaal boelen, striemen en wonden,
nait oetdrokt of verbonden, gain eulie verzaacht de pien.
07Joen laand - n wildernis, joen steden - platbraand,
joen akkers binnen koalstruupt deur volk van niks en naargens.
Ain dikke toesternust, op kop zet, net as Sodom.
08Overbleven is Sions dochter,
as n hutje in droevetoen,
as n ofdakje op komkommerlaand,
as n belegerde stad.
09Joa, as de HEER van de machten,
nait n restje overloaten haar,
den was ons t net as Sodom goan,
op Gomorra haar we leken.
10 Heur noar de HEER zien woord, ie laaiders van Sodom.
Luster noar aanwies van ons God, ie volk van Gomorra.
11 Wat mout ik mit aal joen ovvers? zegt de HEER.
"Mit dij ovvers van rammen en t vet van slachtkaalver?
Stìnzat bin ik ter van!
t Bloud van bollen, lammer en bokken,
ik heb ter gain nocht aan!
12 Ie dainen joe wel aan om mie te zain,
en mien veurhoven loop ie plat,
mor wèl het joe doarom vroagd?
13 Schaai toch oet mit joen ovvers, ze dainen ja naargens veur.
Joen reukovvers, ik heb neus der meer as vol van!
Nijmoan, sabbat, hoogtij ... t is nait om oet te stoan!
14 Joen Nijmoan en pelgrimsfeest, ik kin der nait meer tegen,
doodmuid wor ik ter van, ik kin t nait laanger verdroagen!
15 As ie stoan te beden mit oetstoken handen,
dou ik mien ogen dicht.
Hou laank of ie ook beden,
lustern dou ik nait:
joen handen zitten ja onder t bloud.
16 Spoul joe òf, moak joe schoon!
Loat t doan wezen mit joen wandoaden,
dat ik ze nait laanger zai.
Hol op mit kwoad te doun.
17 Goud doun, zel ie leren!
Kom op veur t recht, hol machtsmisbruuk in toom,
help t weeskind aan zien recht en kais kaant van wedevraauw.
18 Loat ons dit mit mekoar ofspreken, zegt de HEER,
of wazzen joen zunden rood as scharloaken, ze worden as snij zo wit,
of wazzen ze sangen as purper, wit as wol zellen ze worden.
19 As ie in ainmoud lustern,
riek en rij zel t laand joe eten geven.
20 Mor blief ie dwaars en keer ie joe der tegen:
t sweerd moakt kòrte metten mit joe!
Joa, dit binnen de HEER zien aigen woorden.
21 Och heden, wat is ze n hoer worden, dij aans zo betraauwboare börg.
Recht was doar kind aan hoes, gerechteghaid haar doar zien stee.
En nou? Nog enkeld moordenoars!
22 Joen zulver is veur haalfschaid slakken
en joen wien is aanlengd mit wotter.
23 Joen laaiders binnen stiekelachteg, mit daiven doun ze t in mane.
Handsmeren, doar binnen ze glìn op, achter kedoos zitten ze heer.
Weeskinder helpen ze nait aan recht,
wedevraauw nait aan woord en weerwoord.
24 Doarom zegt de HEER, de HEER van de machten,
staarke God van Israël:
Nou is t doan!
Ofreken goa ik mit mien tegenstanders,
mie vreken op mien vijanden.
25 Ik zel mie tegen joe keren,
in ovent joen zulver van slakken zuvern,
onzuverheden der oet filtern.
26 Ik moak dien rechters weer as vrouger,
dien roadgevers net zo as in t begun.
Den zelst weer haiten:
Stad van gerechteghaid,
Groot Loug, doar je van op aan kinnen.
27 In t recht ligt t behold van Jeruzalem,
gerechteghaid is redden van wèl zok bekeren.
28 Mor overtreders en zundoars worden vergraimd.
Oflopen is t veur dij zok ofkeren van de HEER.
29 Ie zellen joe schoamen om dij aikenbomen
doar ie zo wies mit binnen.
Rood om kop om toenen
doar ie joen zinnen op zetten.
30 Wis! Zulm zel ie wezen
n aikenboom zunder loof,
n toen zunder wotter.
31 Boasvènt wordt n vlasharrel,
wat grode kerel oet t stro zet, n vonk.
Mit zien baaident vlaigen ze in brand, en t oetkriegen?
Gainain dij t kloarkrigt!
|
Jesaja 02
01Dit is t wat Jesaja, zeun van Amos, te zain kreeg over Juda en Jeruzalem.
02Aan t èn van doagen zel t ter zo aan tou goan:
baarg doar de HEER zien hoes op staait, zel vaast stoan as n rots,
hoger wezen as aal aander baargen, oetsteken boven ale heuvels.
Volken altmoal kommen der over tou.
03Ze zeggen: "Kom, loat ons optrekken
noar baarg van de HEER,
noar t hoes van God van Jakob,
dat hai ons leert wat zien weg is,
en wie ons holden aan zien pad."
De HEER geft zien aanwies ja van Sion oet,
tou Jeruzalem oet komt t woord van de HEER.
04Hai zel t recht gelden loaten bie de volken
en staarke noatsies terechtwiezen.
Van sweerden zellen ze plougiesders moaken
en van speren snuimezzen.
Gain volk zel nog laanger woapens oppakken tegen t aander,
veur oorlog zellen ze nait meer ofricht worden.
05Kom nou, noazoaten van Jakob, loat ons op pad goan
in t licht van de HEER!
06Ie hebben joen volk aan zied schoven, noazoaten van Jakob.
t Zit vol mit woarzeggers oet t oosten
en mit teuvenoars - t lieken wel Filistijnen,
t krimmelt en wimmelt van vremd volk.
07Heur laand zit vol zulver en vol gold,
schatriek en om sènten gain verlet.
Heur laand stikt van de peerden,
aan woagens komt gain èn.
08Heur laand zit vol ofgoden;
ze goan op knijen veur wat ze mit aigen handen moakt hebben,
veur goden dij ze mit aigen vingers knuterd hebben.
09Mor mensk mout kop boegen, elkenain zel vernederd worden.
Zunder perdon!
10 Kroep vot in rotsholen, stop joe bezied onder grond,
oet benaauwdens veur de HEER,
veur zien glaans en glorie.
11 Trötse mensken sloagen ogen deel,
grootske lu zellen kop boegen.
Hoog in t èn blift allenneg de HEER op dij dag.
12 Dat wordt n dag van de HEER van de machten,
tegen aal wat verwoand is en tröts,
tegen elk dij t hoog in kop het: boegen zellen ze mouten!
13 Tegen ale ceders van de Libanon,
hoog en staail,
en tegen ale aikenbomen van Basan,
14 tegen aal dij dikke baargen,
tegen aal dij verheven heuvels,
15 tegen aal dij hoge toorns,
en tegen aal dij staarke börgen,
16 tegen ale Tarsis-boten,
tegen ale zeeschepen, boorndevol.
17 Den is t doan en oet mit snakkerij van mensken,
lu mit kop in nek mouten boegen.
Hoog in t èn blift allenneg de HEER op dij dag.
18 En ofgoden -
ze verswinnen haildaal!
19 Mensken glippen in rotsholen
en in goaten onder grond,
oet benaauwdens veur de HEER,
veur zien glaans en glorie,
as hai in t èn komt om t laand schrik op hoed te joagen.
20 Dij aigenste dag, smieten mensken
heur zulvern en golden goden vot,
dij men zok moakt haar om der veur op knijen te goan.
Vot! Veur rötten en fleddermoezen!
21 Den kroepen ze bezied
in spleten van rotsen en in holen van baargen,
oet benaauwdens veur de HEER,
veur zien glaans en glorie,
as hai in t èn komt om t laand schrik op hoed te joagen.
22 n Mensk? Hol mie der over op!
Het allenneg mor wat oam in neus,
wat is e ainlieks weerd?
|
Jesaja 03
01Joa. doar, God, de HEER van de machten,
ontnemt Jeruzalem en Juda ale stut en stiep,
ale stut van stoet en ale stut van wotter,
02krieger en soldoat,
rechter en profeet, woarzegger en oldste,
03ofsier en man van aanzain,
roadsman, teuvenoar en strieker.
04Kwoajonges geef ik heur as veurman,
bestuurders van niks kriegen t over heur te zeggen.
05Onder t volk zel men nkander noar t leven stoan,
man tegen man, ain tegen aander.
Nittjen zel men nkander,
t jonkvolk gaait tegen olden tekeer,
volk van niks tegen lu van aanzain.
06In t olderliek hoes zel aine bruier aander beetpakken:
"Doe hest nog n jak, wees ons veurman!
Zörg doe veur dizze puunbult!"
07Mor aander zel dij dag haardop zeggen:
"Ik bin gain dokter!
k Heb gain eten en gain klaaier in hoes,
moak mie toch gain veurman over dit volk."
08Joa, Jeruzalem staait te wankeln, Juda ligt ter al bie,
mit proat en doad hebben zai zok keerd tegen de HEER,
taarten doun ze zien eer en glorie.
09Kinnen t aan heur kop al zain:
krekt as Sodom lopen ze mit heur zunden te koop,
en gainain der van stoppen ze bezied.
Mor t is heur aigen schuld, zulm hoalen ze zok t ongelok op haals.
10 Bedenk: rechtveerdege zel t goud goan,
hai plokt vruchten van zien waark.
11 Mor o wai minne kerel, doar zel t slim mit oflopen.
Wat e oetvreten het, wordt hom betoald zet.
12 Dij mien volk oetkniepen, t leste hoalen ze der oet,
oetzoegers speulen de boas der over.
Volk van mie, dien laaiders brengen joe op biesterboan,
moaken van joen pad n toezeboudel.
13 De HEER komt in t èn om oetsproak te doun,
kloar staait hai om tegen volken op te treden.
14 De HEER treedt in t gericht mit oldsten,
en mit veurlu van zien volk:
Ie hebben droevetoenen leegropt,
wat ie aarme lu ofstolen, heb ie in hoes.
15 Hou kom ie der bie!
Over mien volk hènlopen, aarme lu verpoazen?
- zegt God, de HEER van de machten.
16 Dit zegt de HEER: Omdat dochters van Sion zo grootsk binnen, omdat ze rondlopen mit kop in nek, ogen verlaaidelk en draaiend mit t gat, rinkelnde ringen om enkels,
17 doarom zel de HEER dochters van Sion sluier van kop oftrekken; heur open en bloot vernedern.
18 Op dij dag pakt de HEER aal heur pronk òf: ringen om enkels en banden om kop, moanjes,
19 oorbellen en aarmbanden, sluiers,
20 heufddouken, ketjes om t bain, linten, roekvleskes en amuletten,
21 zegelringen en neushangers,
22 pronkklaaier, mantels en omslagdouken, taskes,
23 spaigeltjes, liefkes, mutskes en sjaals.
24 Veur lekkerroek komt n vieze staank in stee, veur singel om t lief n èn taauw, veur mooi opbonden hoar n koale kop, veur mooiste pronk zakkegoud, en veur sier n brandmaark.
25 Joen manlu kommen om deur t sweerd,
joen kriegers sneuveln in oorlog.
26 Kloagen en lammetaaiern zellen poorten van Sion,
leeg en ainzoam zit ze der bie.
|
Jesaja 04
01Dij dag zellen zeuven vraauwlu ain man beetpakken en zeggen:
"Wie zellen wel brood van onszulm eten,
en veur ons aigen klaaier zörgen,
as we joen noam mor droagen maggen:
help ons van ons schimp en schaande òf!"
02Dij dag zel wat de HEER opkommen let, worden tot ain en aal pronk en pracht. Wat t laand geft, zel tröts en sier wezen van Isrelieten dij t ter ofred hebben.
03Dij overbleven binnen in Sion en achterbleven in Jeruzalem zellen ze haaileg nuimen: ale lu dij in Jeruzalem op liest van leventegen stoan.
04Wanneer de HEER voeleghaid van Sions dochters ofwosken het en t bloud van Jeruzalem ofspould in n störm van oordail en geweld,
05den zörgt de HEER over t haile kontraain van baarg Sion en over altmoal dij bie nkander roupen binnen, veur n wolk bie dag en rook en n vuurglaans bie naacht. Joa, over ales hèn zel den eer en glorie wezen - as n baldakijn,
06as n loofhut dij schaar geft tegen hetten van zun overdag, as n schoelstee doar je je in baargen kinnen bie störm en regen.
|
Jesaja 05
01Welaan, zingen wil ik van mien jong, mien laiverd,
zingen t gezang van mien laive jong en zien droevetoen.
Mien jong haar n droevetoen
op n högte mit beste grond.
02Hai het hom omhoakt, stainen der oetgooid,
het hom bepoot mit veredelde planten.
n Wachttoorn zette hai der in,
en kapte n paarskoep oet.
Dou verwachtte hai, dat e droeven geven zol,
mor wat smeet e op? Stinkbezzen!
03En nou,
volk van Jeruzalem, lu oet Juda,
geef joen oordail ais over mie en mien droevetoen.
04Wat haar ik nog meer aan mien droevetoen doun kind,
dat ik nait doan heb?
Woarom gaf e bloots stinkbezzen?
Ik haar toch droeven verwachten kind?
05Welaan, ik zel joe vertellen
wat ik mit mien droevetoen doun wil:
heeg trek ik om, dat e verrinnewaaierd wordt,
zien muur breek ik òf, dat e platpoasd worden zel.
06Ik loat hom liggen, ain dikke wildernis,
der wordt nait meer snuid,
en der wordt nait meer schovveld,
roegte en roet gruien hoog,
wolken bestel ik der gain wotter op te gaiten.
07Droevetoen van de HEER van de machten, is t volk van Israël,
lu van Juda binnen planten doar hai zo wies mit was.
Recht verwachtte hai - mor t laip op onrecht oet,
gerechteghaid - mor t wer roupen om hulp in nood!
08O wai, dij t aine hoes noa t aander opkocht,
aine lap grond bie aander trekt,
tot ter gain hörntje meer vrij is,
en hai allenneg roemte het.
09In mien oren klinkt aid van de HEER van de machten:
"Aal dij hoezen, puunbulten worden t,
diksten en nuversten, leeg en verloaten zellen ze stoan!
10 n Droevetoen van tien juk smit mor amper wat op,
en n ezelsvracht zaaizoad mor ain zak koorn."
11 O wai, dij smörgensvroug al aan draank tou binnen,
tot loat in oavend opzitten, hetseg van wien.
12 Zai drinken en feestjen mor deur,
citer en haarp ter maank en floit en rinkjebèl,
mor wat de HEER dut - gain benul,
wat zien handen doun - gain zicht ter op.
13 Doarom wordt mien volk votvoerd
veur en aleer ze t in de goaten hebben,
hoge heren kommen om van honger,
t gewone volk verkommert van dörst.
14 Doarom dut t dodenriek ströt wied open,
trekt de bek woagenwied lös,
heur pracht verzopt ter in
en heur roezeghaid, heur broezen en baldern.
15 Den mouten mensken boegen, elkenain vernederd worden,
hoge ogen van mensken worden deelsloagen.
16 Mor de HEER van de machten troont hoog op rechterstoul,
haailege God let zien haaileghaid zain in rechte doaden.
17 Lammer lopen op puunvlakte te waaiden of was t heur aigen gruinlaand,
boklammer vinden vreten op puunbulten.f + Hebreeuwse tekst is hier slim ondudelk.f*
18 O wai, dij onrecht noar zok tou trekken
mit zelen van bedrog,
zunde noar zok tou hoalen mit hoorntaauwen,
19 dij zeggen duren: "Loat hom votmoaken mit zien waark,
der sjars achter zetten, dat wie t zain!
Loat t roadsbesloet van Haailege van Israël löskommen
en oetvoerd worden, den wait we t!"
20 O wai, dij van t kwoad zeggen: goud!
En van t goie: kwoad!
Dij van t duustern licht moaken
en van t licht duuster,
van bitter zuit
en van zuit bitter.
21 O wai, dij wies binnen in aigen ogen,
en verstandeg noar aigen inzicht.
22 O wai, dij boaskerels binnen in t wiendrinken,
in t mengen van drankjes de man,
23 dij schuldege vrijspreken veur n handgeld,
t recht ontnemen van dij in zien recht staait.
24 Doarom, zo as n vuurke strohaalm verteert
en stoppel in vlam verdoan wordt,
zo zel heur worrel vergoan, heur blui verstoeven as stof,
omdat ze zok niks aantrokken
van t onderricht van de HEER van de machten,
omdat ze t woord van Haailege van Israël niks in reken haren.
25 Doarom is de HEER zien kwoadens lösbraand tegen zien volk;
het hai zien voest omhoog stoken en slagt ter op, dat baargen trillen.
Lieken liggen as ofvaal op stroat
en nog bedoart zien grammiedeghaid nait,
hai blift voest omhoog steken!
26 Hai geft n signoal aan n volk wied vot,
van t èn van wereld floit hai heur noar zok tou.
En kiek, doar kommen ze aan: rad en rap!
27 Gainain is muid, gainain is min,
gainent dij slumert of slept,
gainain mit gordel lös,
gainent mit n stokkende schounbaand.
28 Pielen binnen slepen en bogen spand,
zien peerden hebben houven as n vlint,
zien woagenroaden draaien as n orkoan in t rond.
29 Brollen doun ze as n laiwin,
as jonge laiwen zo brollen ze t oet,
grommend griepen ze heur vangst,
slepen dij vot, gainain kin hom nog redden.
30 Dij dag broest over heur hèn as t broezen van zee.
Dij kikt noar t laand: allenneg boare duuster te zain!
t Licht is verduusterd deur wolken.
|
Jesaja 06
01In t joar dat keunenk Uzzia oet tied kwam, zag ik de HEER zitten op n hoge en verheven troon. Tempelvlouer lag haildaal onder sleep van zien mantel.
02Serafs stonden boven om hom tou. Elk mit zès vleugels: twij veur t gezicht, twij om vouten tou en twij veur t vlaigen.
03Ain raip aan aander: "Haaileg, haaileg, haaileg, is de HEER van de machten. Haile eerde is vol van zien glaans en glorie!"
04Deuren trilden in hingen van dat haarde roupen en tempel kwam vol mit rook te stoan.
05Ik zee: "O wai mie! Ik heb ter west! Ik bin ja ain mit onnure lippen en verkeer maank volk mit onnure lippen. Mit aigen ogen heb k keunenk zain, de HEER van de machten!"
06Mor ain van serafs vloog op mie tou mit n glìnne kool in haand, dij e mit n taang van t altoar ofpakt haar.
07Hai kwam mien mond ter mit aan en zee: "Dè! Nou dij dien mond aanwèst het, bist van dien zunde òf, en is dien schuld liek moakt."
08Dou heurde ik stem van de HEER: "Wèl zel ik sturen, wèl zel ons bode wezen?" Ik zee: "Hier bin ik, stuur mie."
09Dou zee hai: "Goa hèn en zeg tegen dit volk: 'Luster goud, mor begriepen dou ie t nooit! Kiek mor, vatten dou ie t nait!'"
10 Moak t haart van dit volk ongevuileg, moak heur oren doof, smeer heur ogen dicht. Dat ze mit ogen nait zain, mit oren nait heuren en mit t haart nait verstoan, dat ze zok nait bekeren en weer beter worden.
11 "Hou laank nog, HEER?" zee ik. Hai antwoordde: "Zo laank as steden in puun liggen, der gain mensk meer woont, hoezen leegstoan en t laand der verrinnewaaierd bie ligt - ain dikke wildernis.
12 Zo laank as de HEER mensken hier votvoerd het, wied weg, en t haile laand verainzoamd en verloaten is.
13 Al blift ter mor n tiende paart achter, dat zel ook oproemd worden. t Zel heur vergoan as terebint en aikenboom - omkapt worden ze, allenneg stronk blift over. Dij stronk - haaileg zoad!"
|
Jesaja 07
01In tied dat Achaz, Jotams zeun en klaainzeun van Uzzia, keunenk van Juda was, trok Resin, keunenk van Aram en Pekach, ain van Remaljahu, en keunenk van Israël, tegen Jeruzalem op om der tegen te vechten. Mor hai kon stad nait verovern.
02Dat wer deurgeven aan t hoes van David. Men zee: "Arameeërs stoan al in Efraïm!" Dou sluig hom schrik om t haart en keunenk en zien volk trilden, zo as bomen in t bos stoan te trillen van wind.
03Mor de HEER zee tegen Jesaja: "Goa tou stad oet, doe en dien zeun Sear-Jasub, Achaz in muit op weg noar t Blaikveld, aan t èn van wotterlaaiden van Bovenviever.
04Mos tegen hom zeggen: 'Neem joe in acht! Wees kaalm, loat joe nait oet stuur brengen deur dij baaide kwaalmende stokken branholt, deur dij Resin van Aram en deur Remaljahu's zeun, hou glìn in hoed ze ook binnen.
05Loat Aram, Efraïm en Remaljahu zien zeun mor plannen opbedenken en zeggen:
06"Optrekken wil we tegen Juda, heur schrik op hoed joagen, heur verroppen! En zeun van Tabeël zel we doar keunenk moaken."
07Zo zegt God, de HEER: Gain sproake van! Doar komt niks van in!
08Al is Damascus hoofdstad van Aram en Resin boas van Damascus,
09al is Samaria hoofdstad van Efraïm en Remaljahu's zeun boas van Samaria: binnen vievensesteg joar is t doan mit Efraïm, der is gain volk meer over. Leuf ie nait, den blief ie nait!'"
10 De HEER luit nog meer tegen Achaz zeggen:
11 "Vroag de HEER joen God mor om n taiken, al is t daip oet onderwereld vandoan of hoog hierboven heer."
12 "Dat dou k nait, hur," zee Achaz, "ik goa de HEER nait oetperbaaiern!"
13 Dou zee profeet: "Luster nou ais goud, noazoaten van David! Is t al nait mooi genog dat ie mensken taargen, dat ie mien God ook nog taargen mouten?
14 Doarom geft de Heer zulm joe n taiken: Dou der mor denk om! n Jonge vraauw is in verwachten. Zai zel n zeun kriegen en dij Immanuël nuimen.
15 Botter en hunneg zel e eten, totdat e zo veul wait dat e t kwoad ofwiezen kin en t goie aannemen.
16 Want veur en aleer jong der wait van het t kwoad òf te wiezen en t goie aan te nemen, is t laand al laank verloaten deur baaide keunenks doar ie zo baang veur binnen.
17 De HEER zel veur joe en joen volk en veur noazoaten van joen voader, n tied kommen loaten zo as ter nooit ain west het, sunt dag dat Efraïm zok van Juda ofschaaiden het: deur keunenk van Assyrië."
18 Dij dag zel de HEER muggen bie nkander floiten bie oetènnen van Egyptes revieren, en iemen in t laand van Assyrië.
19 Altmoal kommen ze der aan en strieken deel in kloven van baargen, in spleten van rotsen, op ale stiekelbozzen en bie ale drinkeldòbben.
20 Dij dag huurt de Heer n scheermès: keunenk van Assyrië aan aanderkaant Eufraat - scheert ale hoar òf, van kop tou toon, alderdeegs board gaait ter schoon òf!
21 Dij dag holden ze n veers en n poar schoapen.
22 Ze zellen zo veul te mèlken hebben, dat men botter eten kin. Botter en hunneg dat zel elk ja eten dij overbleven is in t laand.
23 Dij dag zel elke lap grond doar doezend droevebozzen stoan, doezend zulverstokken weerd, vol wezen mit roegte en roet.
24 Allenneg mit pielenboog is ter deurkommen aan, t haile laand zel ain roegte en roet wezen.
25 Aal t laand in baargen, vrouger mit haauw bewaarkt, men komt ter nait meer, benaauwd veur roegte en roet. t Vij drift men der in, schoapen poazen t plat.
|
Jesaja 08
01De HEER zee tegen mie: "Pak n groot schriefbred en schrief doar in dudelke letters op: Raproofd -Vlugverdaind."
02Ik huil der twij betraauwboare getugen bie, priester Uria en Zecharja, zeun van Jeberechjahu.
03Dou slaip ik mit profetenvraauw. Dij kwam in verwachten en kreeg n zeun. De HEER zee tegen mie: "Nuim hom: Raproofd - Vlugverdaind.
04Want veur en aleer t jong pap en mam zeggen kin, hebben ze riekdom van Damascus en t roofgoud van Samaria noar keunenk van Assyrië brocht."
05De HEER zee nog meer tegen mie:
06"Omdat dit volk t kaalm kabbelnde wotter van Siloäch niks in reken het en baang is veur Resin en veur Remaljahu's zeun,
07doarom let de HEER over heur hèn broezen t machtege en geweldege wotter van de Eufraat - keunenk van Assyrië mit zien haile macht -. t Golft over ale walen hèn, t stroomt aan ale kanten over,
08t stört zok op Juda en overspoult t laand, aal wieder, aan haals tou, joa, mit wiede vleugels bedekt t joen laand, zo laank en braid as t is. O, Immanuël!
09Volken, bèlkt t mor oet: Aanvalen! Mor schrik vaalt joe op hoed. Luster mor goud, ale oethouken van eerde! Moak joe mor kloar - schrik vaalt joe op hoed! Moak joe mor kloar - schrik vaalt joe toch op hoed!
10 Bedenk mor plannen - der komt niks van, moak mor ofsproaken - t hoalt toch niks oet, want God-is-mit-ons!"
11 Dit het de HEER tegen mie zegd dou hai mie bie haand pakte en mie woarschaauwde nait t zulfde pad te goan as dit volk:
12 "Ie mouten nait konkelefoezen nuimen, doar dit volk konkelefoezen tegen zegt, en doar zai baang veur binnen, huif ie nait baang te wezen of kèl van te worden.
13 De HEER van de machten, doar mout ie haaileg ontzag veur hebben, hai is t dij ie vrezen mouten, hai is t dij ie te duchten hebben.
14 Hai zel n haailegdom veur joe wezen, mor ook n stain doar ie joe aan steuten, n rotsblok doar ie over stroekeln veur baaide hoezen van Israël, n klapnet en vaalstrik veur t volk van Jeruzalem.
15 n Bult zellen stroekeln, valen, en zok zeer doun, n bult zellen in struup vongen worden.
16 Dizze getugenis zel k goud bewoaren en dit onderricht in mien leerlingen verzegeln."
17 Wachten wil ik op de HEER, dij zok bezied holdt veur t volk van Jakob, op hom blief ik mien hoop stellen.
18 Ikzulm en kinder dij de HEER mie geven het, wie binnen taikens en symbolen in Israël, van de HEER van de machten, dij woont op baarg Sion.
19 As ze tegen joe zeggen: "Bevroag gaisten van doden en woarzeggers, dij flustern en mommeln - zol n volk nait bie zien goden te roade goan en doden bevroagen in t belang van leventegen?"
20 blief ie den bie t onderricht en getugenis. Veur dij dat nait dut, komt ter gain nije dag.
21 Omswinnen zellen ze, mit muite en hongereg. En roazend van honger zellen ze heur keunenk en God vervluiken. Of men nou noar boven kikt
22 of noar beneden, t is overaal benaauwd en swaartdonker, in boare duustern wordt men jagd.
23 Der is gain ontkommen aan veur dij der deur insloten binnen.
Destieds werden vernederd t laand Naftali en t laand Zebulon,
In tied dij komt, worden ze weer eerd: weg noar zee,
laand aanderkaant Jordaan, Galilea doar haaidens wonen.
|
Jesaja 09
01t Volk dat omswint in t duustern
zugt n kloar licht,
dij wonen in n laand, swaart as naacht,
over dij stroalt licht.
02Ket oet loat ie heur joechaaien,
groot moak ie heur bliedschop,
veur joen ogen deurhèn blied,
zo blied as men is bie t mennen,
en joechaai ropt bie t roofgoud verdailen.
03Want t juk dat ze rizzen mouten,
staang bie heur op nek en stòk van heur driever,
stokkend broken heb ie dij of was t Midjansdag.
04Joa, ale soldoatenstevels dij der over stampen,
en ale jazzen rondrold in t bloud,
opbraand zellen ze worden,
verteerd deur t vuur.
05Want n potje is veur ons geboren,
n jonge zeun is ons geven,
macht en gezag ligt hom op scholder.
Men nuimt hom: Roadsman van wonder en geweld,
Held staark as n god, Voader veur aiweg en aaid, Vorst van vree.
06Groot is zien macht, zunder èn zien vree,
veur troon van David en over zien riek.
Stichten en onderholden zel hai t mit recht en gerechteghaid;
van nou òf aan en veur aiweg en aaid.
Dat dut de HEER van de machten
in zien laifde, deur ales hèn.
07De HEER richt zok tou Jakob,
zien woord komt te laande op Israël.
08t Haile volk van Efraïm en dij wonen in Samaria
zellen t gewoar worden.
Dij beweren in hoogmoud en grootseghaid:
09"Bakstainen muren binnen deelkommen:
mit dikke vlinten baauw we heur op;
viegebomen binnen omkapt:
wie zetten der ceders veur in plak."
10 Mor de HEER geft macht aan heur tegenstanders,
hai steukelt heur vijanden op:
11 Aram in t oosten
en Filistijnen in t westen,
opvreten doun ze Israël, mit hoed en hoar.
Mor nog bedoart zien grammiedeghaid nait,
hai blift zien voest omhoog steken!
12 t Volk komt nait weerom bie hom dij t sluig;
noar de HEER van de machten vroagen ze nait.
13 Doarom snidt de HEER Israël òf,
kop en steert, paalmtoek en raaitstoal,
op ain en dezulfde dag.
14 Kop, dat binnen oldsten en hoge heren,
profeten dij leugens verkopen, binnen steert.
15 Laaiders van t volk - verlaaiders binnen t worden;
dij laaid worden mozzen, binnen op biesterboan stuurd.
16 Doarom woart de HEER t jonkgoud nait,
het hai gain omdenken mit wedevraauw en weeskind.
Altmoal binnen ze ja goddeloos en kwoadoardeg,
proat-van-niks komt elk tou mond oet.
Mor nog bedoart zien grammiedeghaid nait,
hai blift zien voest omhoog steken!
17 Joa wis, kwoaiens braandt as vuur dat roet en roegte verteert,
stroeken en strevèllen in brand zet dat rook omhoog stoft.
18 Grammiedeghaid van de HEER van de machten
braandt t laand swaart,
t volk komt in vlammen om.
Ain spoart aander nait:
19 men bit noar rechts, mor honger blift,
men hapt noar links, mor wordt nait zat,
heur aigen vlaais en bloud eten ze op - altmoal:
20 Manasse verslindt Efraïm
en Efraïm Manasse,
mit zien baaident nemen ze Juda te groazen.
Mor nog bedoart zien grammiedeghaid nait,
hai blift zien voest omhoog steken!
|
Jesaja 10
01O wai lu, dij onrechtveerdege wetten moaken,
o wai lu, dij drokkende dekreten veurschrieven,
02zo aarme stumpers heur zoak verdraaien,
stakkers van mien volk van heur recht beroven;
wedevraauwen plundern ze oet,
weeskinder beroven ze.
03Hou mout ie der mit aan op dag van ofreken
as noodweer van vèrren opzetten komt?
Noar wèl zel ie om hulp vlaigen,
woar mout ie mit joen riekdommen hèn?
04Kop zel ie boegen mouten as van ain dij in t gevang zit,
of sneuveln in de stried as ain dij trovven wordt.
Mor nog bedoart zien grammiedeghaid nait,
hai blift zien voest omhoog steken!
05O wai Assyrië, knuppel van mien grammiedeghaid,
stòk dij ik hantaaier in mien kwoadens.
06Ik stuur hom noar n godvergeten laand,
noar n volk dat mie hoagels muik,
om dij koal te plokken en leeg te roven,
om dij te verpoazen as voel op stroat.
07Mor zo haar hai t nait maind,
zo haar hai dat nait bedocht:
hai was oet op verdelgen,
op t oetreuden van haile noatsies.
08Hai zee: "Binnen aal mien aanvoerders nait net keunenks?
09Is t mit Kalno nait net zo goan as mit Karkemis,
mit Hamad as Arpad, mit Samaria as Damascus?
10 Haand heb ik legd op keunenkrieken
mit meer ofgoden en beelden
as Jeruzalem en Samaria.
11 Zo as ik doan heb mit Samaria en zien goden,
zol ik zo ook nait doun kinnen
mit Jeruzalem en zien beelden?"
12 Mor as de HEER aal zien waark doan het
op baarg Sion en in Jeruzalem,
den rekent hai òf mit t hoge haart en trötse ogen
van keunenk van Assyrië.
13 Assyrië zee ja:
"Op aigen kracht heb ik dat altmoal doan,
deur aigen wieshaid - loos as k bin!
Volken heur grènzen heb ik verlegd,
heur riekdommen mit geweld votsleept.f + Dizze tekst kin op meer menaaiers oetlegd worden; t Hebreeuws is hier nait slim dudelk.f*
14 Net of hoal je n vogelnust oet,
zo heb ik volken heur riekdommen roofd,
en net of je aaier rappen, deur vogels verloaten,
zo heb ik haile eerde bie nkander rapt.
Gainain dij mit vleugels fladderde
of snoavel opendee en piepte."
15 Snaart biel meschain tegen man dij der mit slagt,
of dut zoag groot tegen dij hom hènneweer trekt?
Net of zol stòk swaaien mit man dij hom omhoog stekt,
net of stam ain optilt, dij nait van holt is!
16 Doarom let God, de HEER van de machten,
zien vet wegteren.
Zien macht en glorie stekt e in brand -
as vuur braandt t!
17 t Licht van Israël wordt n vlam,
Haailege van Israël n vuur,
dat brand jagt in zien roet en roegte,
ze verteren zel in ain dag,
18 pracht van zien bozzen en droevetoenen
oetreuden zel mit worrel en tak,
as n wegterende zaike.
19 Wat ter aan bomen in t bos overblift
kin je op vingers van ain haand tellen,
n kind kin t wel opschrieven.
20 Dij dag zel wat ter nog van Israël overbleven is, wat ter ontkommen is van t hoes van Jakob, nait laanger steunen op dij heur mit sloagen taaisterde. Nee, in ale eerns zellen ze steunen op de HEER, de Haailege van Israël.
21 n Rest zel weeromkommen, de rest van Jakob, weerom noar staarke God.
22 Want, Israël, al is joen volk as zaand aan zee, der zel mor n restje van weerom kommen: ondergang staait vaast, gerechteghaid zel deurbreken. der is gain holden aan!
23 Joa, God, de HEER van de machten, zel ondergang doar e tou besloten het, oetvoeren in t haile laand.
24 Doarom, zo zegt God, de HEER van de machten: Mien volk dat op de Sion woont, wees nait baang veur Assyrië, as e joe mit stòk slagt, zien knuppel tegen joe opstekt, net as eertieds in Egypte.
25 Nog mor n schòft, joa, n luk schòftke, den is t mit zien kwoadens doan. Den zel mien grammiedeghaid heur votvegen.
26 Den legt de HEER van de machten sweep over hom hèn, en krekt as hai destieds Midjan sloagen het bie rots van Oreb, stekt hai zien knots op tegen zee, zo as in Egypte.
27 Dij dag zel pak van Assyrië joe van scholders ofglieden, ie binnen ie òf van t juk bie joe op nek.
28 Zai kommen van kaant van Rimmon heer,
kommen op Ajjat òf, trekken deur Migron hèn,
in Michmas loaten ze manschop en pakkeloazie,
29 ze steken baargpas over, brengen naacht in Geba deur,
Rama staait te trillen op bainen, Gibea van Saul gaait ter vandeur.
30 Gier t mor oet, Bat-Gallim!
Dou der denk om, Laïs!
Geef antwoord, Anatot!
31 Madmena vlogt vot,
inwoners van Gebim stoeven der vandeur.
32 Vandoag nog zel vijand ho holden in Nob,
voest omhoog steken tegen baarg Sion,
tegen heuvel van Jeruzalem.
33 Kiek toch ais, God, de HEER van de machten,
kapt toeken òf mit koegels geweld.
Hoogste bomen worden klaainmoakt,
aal wat hoog is, deelhoald.
34 Stroeken en strevèllen in t bos - biel gaait ter in.
De Libanon in aal zien pracht - hai gaait ter aan!
|
Jesaja 11
01Der schut n toekje op oet stronk van Isaï,
oet zien worrels gaait n telg aan blui.
02Op hom rust de HEER zien gaist,
n gaist van wieshaid en inzicht,
n gaist van overleg en kracht,
n gaist van kennes en ontzag veur de HEER.
03Ontzag veur de HEER,
joa, dat is zien lust en zien leven.
As rechter zel e nait ofgoan op wat e te zain krigt,
hai zel nait oordailen om wat e zeggen heurt.
04Veur t recht van stumpers komt e op,
dij gain meedlieden hebben, straft e
mit sweep van zien mond,
zien haite oam dut min volk de dood.
05Gerechteghaid het e as n raim om zied,
en traauw as n baand om heupen.
06Wolf en laam verkeren mit nkander,
koukaalf en laiwejong vreten gras
mit zien baaident op vetwaaide:
n leujong kin der wel op pazen.
07Koubaist en berewiefke worden kammeroadskes,
laankoet liggen heur jongen bie nkander,
laiw vret heu net as os.
08n Lutje potje zit te speulen bie adder zien hool,
n beudeltje stekt haand in slaang zien nust.
09Gainain dut meer kwoad,
gainent sticht meer verdaarf,
op hail mien haailege baarg nait.
Want haile eerde is vol besef veur de HEER,
net zo vol as zee mit wotter, tot boom aan tou.
10 Dij dag zel t zo heergoan: worrel van Isaï,
staait as n voandel veur noatsies.
Volken binnen der noar op zöcht
en t zel der best wonen wezen!
11 Dij dag stekt de HEER veur twijde moal haand oet
om vrij te kopen wat ter van zien volk over is.
Joa, wat overbleven is oet Assyrië en Egypte,
oet Patros en Nubië, oet Elam, Sinear en Hamat
en van aailanden in zee.
12 Hai geft volken n taiken
en brengt weer bie nkander
dij verdreven binnen oet Israël.
Dij enter-de-twenter oet Juda jagd binnen
hoalt hai weer bie nkander
oet ale vaaier houken van wereld.
13 Den verswint ofgunst van Efraïm,
komt ter n èn aan t onder doem holden van Juda.
Efraïm is nait meer ofgunsteg op Juda,
Juda zel Efraïm nait laanger schrik op hoed joagen.
14 Mitnkander strieken ze deel aan zeekaant van t Filistijnse laand,
lu van t oosten plundern ze oet.
Edom en Moäb nemen ze onder handen
en Ammonieten doun wat zai zeggen.
15 Eertieds het de HEER golf van Egypte in twijen spleten.
Hai stekt voest omhoog tegen Eufraat of was t n haite oam.
Hai slagt dij oet nkander in zeuven stroomkes:
je kinnen der mit schounen aan deurhèn.
16 Zo wordt pad boand
veur dij van zien volk overbleven binnen, achterbleven in Assyrië.
n Boan zo as ter west het dou Israël oet Egypte trok.
|
Jesaja 12
01Dij dag zel ie zeggen:
"Ik daank joe, HEER,
ie wazzen kwoad op mie,
mor joen kwoadens is bedoard,
ie beuren mie weer op.
02Joa, God is mien redder.
Ik heb vertraauw en baang bin k nait:
de HEER is mien staarkte en dut mie zingen.
Hai is mien haail."
03Deurhèn blied zel ie wotter putten
oet wèllen van haail.
04Dij dag zel ie zeggen:
"Pries de HEER!
Roup zien noam aan!
Moak zien doaden bie volken kundeg,
verkundeg zien hoogverheven noam.
05Moak meziek veur de HEER: grootse dingen het hai doan.
Haile wereld mag t waiten!
06Roup van joechaai en jubel t oet dij in Sion wonen!
Want groot is middenmaank joe
de Haailege van Israël!"
|
Jesaja 13
01Oetsproak over Babel, dij Jesaja, zeun van Amos, as vizioun veur ogen kreeg.
02Steek op koale baargtop vlaag omhoog, roup ze op veur t gevecht,
swaai mit haand dat ze aanzetten kommen
op poorten van edellu òf.
03Ikzulm geef odders aan dij zok aan mie wijd hebben,
mien kriegers, dij groot goan op mien macht.
Roupen heb ik heur om waark te moaken van mien kwoadens.
04Heur, t rommelt op baargen,
n dikke koppel volk liekt t wel,
n geroas of ter keunenkrieken aanbroezen kommen,
volken dij op n bult lopen van ale kanten:
de HEER van de machten monstert zien leger.
05Doar kommen ze aanzetten,
oet n laand vandoan, wied vot, doar lucht aan grond komt:
de HEER mit woapens van zien kwoadens,
verrinnewaaiern doun ze t haile laand.
06Jammer en jeuzel mor.
Stoef bie is de HEER zien dag.
Verrinnewaaiern kommen ze in noam van de Aalmachtege!
07Lu loaten handen slap hangen,
t wordt mensken waik om t haart.
08Schrik slagt heur in bainen,
liefzeerte kriegen ze der van.
Ze krimpen in mekoar as n vraauw dij n kind krigt.
Verbiesterd kieken ze nkander aan,
kleur slagt heur oet!
09De HEER zien dag komt ter aan,
ongenoadeg,
ain bonk grammiedeghaid en hellege kwoadens,
om t laand te veraandern in ain dikke toesternust
en zundoars oet te reuden!
10 Joa, steerns en planeten geven gain licht meer;
al duuster is zun as e opkomt,
moan let zien licht nait laanger schienen.
11 Ik straf wereld, hai is deurhèn min,
misdoadegers straf ik om heur wandoaden.
Grootseghaid van hoogmoudege lu ik zel der n èn aan moaken;
tröts van geweldenoars breek ik òf!
12 t Menskengoud moak ik meer betuun as gold,
mensken zeldzoamer as zuver gold oet Ofir.
13 Doarom moak ik hemel aan t wankeln
en trilt eerde van zien stee,
dij dag dat de HEER van de machten zo glìn in hoed is,
dij dag van zien hoagelse kwoadens.
14 Den zel t ter zo heergoan:
as opjoagde herten,
as schoapen zunder hedder,
gaait elk weerom noar aigen volk,
wiekt elkenain noar aigen laand.
15 Elk dij ze vinden, wordt doodstoken,
dij grepen wordt, komt om deur t sweerd.
16 Heur lutje kinder worden verpletterd veur heur aigen ogen;
heur hoezen worden plunderd, heur vraauwlu schonden.
17 Denk ter om, ik steukel de Meden tegen heur op;
dij hebben zulver niks in reken en gold kin heur niks schelen.
18 Mit heur pielenbogen brengen ze jongkerels om haals,
gain genoade hebben ze mit alderlutjesten,
kinder worden nait ontzain.
19 Babel, peerl van ale keunenkrieken,
pronkjewail van Chaldeeërs,
zel t net zo vergoan as Sodom en Gomorra,
deur God ondersteboven keerd.
20 Woond zel der nait meer worden, veur aiweg en aaid nait;
n laand zunder volk, van geslacht op geslacht,
gain Arabier zet ter zien tènt op,
gain hedder let ter zien koppel oetrusten.
21 Daaiern tou woestijn oet hebben der heur leger,
hoezen zitten vol oelen,
der holden struusvogels tou,
ondaaiern springen der rond.
22 Hyenoa's hoelen noar nkander in börgsteeën,
jakhaalzen in overdoadege pelaaizen.
t Leste uur van Babel het sloagen,
zien tied is ter heer.
|
Jesaja 14
01De HEER zel zok over Jakob ontfaarmen en vannijs zel hai kaizen veur Israël. Hai brengt ze noar aigen grond weerom. Lu van boeten sloeten zok bie heur aan en doun mit t hoes van Jakob mit.
02Hai brengt ze noar aigen grond weerom, volken kommen heur ophoalen en brengen heur weer op aigen stee. Doar, op de HEER zien gerechteghaid, zel t volk van Israël heur touwezen kriegen as knechten en maaiden. Volken dij heur vrouger vongen, worden nou zulm vongen. Dij boas over heur speulden, kriegen zai der nou onder.
03Zo zel t gebeuren, dat de HEER joe rust geven zel noa aal dat lieden en aal dij muite en t haarde sloavenlevent dat ie te verduren haren.
04Dij dag zel ie dit taimke zingen op keunenk van Babel:
"Nou is t doan mit dij driever,
oflopen mit zien kommersietsen!
05In braiten sloagen het de HEER onvoug volk heur stòk,
staf van dij over heur de boas speulden.
06Aalgedureg sluigen ze doar roazens mit op volken in,
trapten ze heur helleg in houk, zatten heur op hoed, zunder genoade.
07Nou het haile wereld rust en duur,
mensken roupen van bliedschop joechaai.
08Ciprezzen en cederbomen van de Libanon doun mit;
ze roupen blied: 'Nou ie plat liggen,
haauwt gainent ons meer om!'
09t Dodenriek hier beneden is drok in schrip
joe n welkom te beraaiden:
om joe worden schimmen wakker,
ale machthebbers van wereld,
ale keunenks van volken,
kommen van heur troon in t èn.
10 Altmoal kommen ze joe in muit en zeggen:
'Nou bin ie net zo machteloos as wie,
lieken nou net op ons.
11 Mit aal joen pracht en proal, joen meziek van haarpen,
bin ie in t dodenriek te laande kommen.
Joen bèr zit onder moaden, ain en aal wurms is joen dek.
12 Wat bin ie toch maal oet hemel valen,
ie Mörgensteern, kind van rodoagen!
Wat lig ie doar nou, deelsmeten in onderwereld,
ie, dij boas over volken wazzen!
13 Ie dochten bie joezulm:
Ik klim noar hemel tou;
hoog boven God zien steerns zet ik mien troon hèn;
ik goa zitten op baarg doar goden bie nkander kommen,
op hoogste toppen van Safon.
14 Boven op wolken klim ik,
k wor aan Alderhoogste geliek.
15 Joa wis, mor ie kwammen in hel te laande,
in t alderdaipste van ofgrond.
16 Dij joe gewoarwerden, gloepen joe aan,
bekieken joe en zeggen:
'Is dát man nou, dij eerde oet stuur brochde,
dij keunenkrieken trillen dee?
17 Dij eerde veraanderde in onlaand, steden verrinnewaaierde,
dij nooit gain gevangene noar hoes goan luit?'
18 Van aander volken is ter gain keunenk,
of hai ligt wel in n graftombe, elk op zien aigen stee.
19 Mor ie? Votsmeten wer ie,
votsmeten as n tak van niks,
n graf is ter veur joe nait bie,
begroaven hebben ze joe onder lieken van mensken,
doodstoken mit t sweerd,
deelsmeten in koel vol stainen,
verpoasd as n stinkend dood daaier.
20 Ie worden mit heur nait biezet in n graf:
joen aigen laand heb ie ja in ellèn stöt,
joen aigen volk oetmoord.
Over noazoaten van zokke swienhonden
zel men t nooit meer hebben."
21 Veur zien zeuns mag e slachtbaank wel kloarzetten,
om minne doaden van heur veurolden te stravven.
Nooit nait zellen ze meer in t èn kommen
om wereld te verovern, of steden te baauwen,
op haile wereld nait!
22 Want ik stel mie tegen heur op
- zegt de HEER van de machten,
noam en wat ter van Babel nog over is,
zel ik oetreuden mit worrel en tak!
- zegt de HEER.
23 Van Babel moak ik n kontraain veur swieniegels,
ain sjompege boudel,
bezzem hoal ik ter deur, bezzem van vernailen
- zegt de HEER van de machten.
24 De HEER van de machten het ter ja n aid op doan:
"Net as ik t mie docht haar, zel t gebeuren,
wat ik onnaaierd heb, worden doane zoaken.
25 In mien laand zel ik Assyrië nek breken,
vernailen dou ik hom op mien baargen,
zien juk wordt mien volk van scholders pakt
en pak op nek vaalt van heur òf."
26 Dit is t besloet, rezelvaaierd over haile eerde.
Dit is draaigende voest, omhoog stoken tegen ale volken.
27 As de HEER van de machten n besloet nemt,
wèl zol dat keren kinnen?
As hai zien voest omhoog stekt,
wèl kin dij tegenholden?
28 In t joar dat keunenk Achaz oet tied kwam, wer dizze oetsproak doan:
29 "Vernuver joe mor nait, Filistea,
dat stòk dij joe sluig, in braiten ging.
Want slaang wordt n worrel doar n adder oetkomt,
n vlaigende droak is opbrengst doarvan.
30 Aarmste lu van mien volk zellen verkeren in vetwaaide,
dij haildaal niks hebben, kinnen rusteg liggen goan.
Mor joen worrel loat ik van honger verkommern,
en wat ter den nog over is, zel ik ombrengen!
31 Poort: schraif t mor oet,
stad: roup moord en brand,
tril mor op bainen, Filistea!
Oet t noorden komt n rookwolk opzetten:
en gainent dij oet t gelid komt.
32 Wat zel we boden van dat volk veur antwoord geven?
Dit: De HEER het fonnementen van Sion legd,
aarmen van zien volk vinden doar n touvlocht."
|
Jesaja 15
01Oetsproak over Moäb.
In naacht dat Ar verrinnewaaierd wer,
ging Moäb ter aan,
in naacht dat Kir verrinnewaaierd wer,
ging Moäb ter aan.
02Moäb trekt op noar Bet en Dibon,
om doar op högten te raauwen.
Op Nebo en Medeba zit men te schraiven,
mit koppen koal en board ter òf.
03Op stroat gaait elkenain in raauw,
op dak en plaain zit elk te treuren,
doeknekt, haildaal in troanen.
04Chesbon en Elale roupen en reren,
tot in Jahas kin je t heuren.
Moäbs kriegers roupen t oet,
ale moud hebben ze verloren.
05t Haart is mie van slag om Moäb:
t volk doar is op loop, aan Soär en Eglat-Selisia tou,
aal rerend trekken ze deur baargpas van Luchit,
op weg noar Choronaïm jammern ze heur nood oet.
06Joa, t laand van Nimrim mit zien wotterlopen
ligt ter bie as onlaand,
t gras verdreugt, t gruin wordt soor,
gain plant meer te zain.
07Doarom wordt wat bie nkander hoald en opspoard is
Wilgenbeek overbrocht,
op n vaaileg stee.
08Heur jammern gaait rond deur haile gerechteghaid van Moäb,
tot in Eglaïm en Beër-Elim is heur kloagen te heuren.
09Joa, in Dimon is t wotter rood van bloud,
mor nog meer ellèn breng ik over dij stad:
op dijent van Moäb dij t overleefd hebben,
en op t leste beetje van Adama,
doar zel ik n laiw op aanhuzen!
|
Jesaja 16
01Stuur n ram noar boas van t laand,
tou Sela oet, deur woestijn hèn,
noar baarg Sion tou.
02As vogels op vlucht, verjagd van t nust,
lopen vraauwlu van Moäb op n bult
bie oversteekploatsen van de Arnon:
03"Help mit road en doad!
Moak joen schaar as naacht
midden overdag.
Beschut dij enter-de-twenter rondstrunen,
lever dij votvlogen binnen, nait over!
04Loat dij verdreven binnen oet Moäb
bie joe te gast wezen."
Wees heur schoel en schut
tegen wèl of t om vernailen te doun is.
Joa, as t mit verdrokkers doan is,
as ter n èn kommen is aan t verrinnewaaiern,
as vernailers verswonnen binnen oet t laand,
05den wordt ter n troon vestegd mit traauw as fonnement;
en doar op zit, in Davids tènt, heer van t laand,
op recht bedocht,
dij zok inzet veur gerechteghaid.
06Wie hebben heurd van Moäbs grootseghaid,
van zien hoogmoud zunder èn of swet.
Wie hebben vernomen van zien verbeeldens,
zien tröts en overmoud, zien proat van niks.
07Doarom zel Moäb zokzulm bekloagen;
altmoal jeuzeln ze t oet.
Jammernd en jeuzelnd, totoal versloagen,
denken ze weerom aan rezienekouken van Kir-Chareset.
08Want laanderijen van Chesbon
en droevetoenen van Sibma verkommern.
Dij t veur t zeggen hebben over volken
hebben beste keur droeveplanten verpoasd.
Tot aan Jazer kwammen ze tou,
ze laipen deur tot aan woestijn,
heur oetlopers kwammen aan zee tou.
09Doarom mout ik hoelen,
mout ik schraiven mit Jazer,
om droevebozzen van Sibma.
Kletsdeurnat moak ik joe mit mien troanen,
Chesbon en Elale,
want bie t inhoalen van vruchten
bie t plokken van joen droeven,
het n kriegskreet klonken.
10 Stil worden is t in appelhoven:
gain bliedschop en plezaaier meer,
gain zingen of joechaaien in droevetoen.
Men treedt gain wien meer in de koepen,
gain blied geroup is meer te heuren.
11 As snoaren van n haarp zo trilt mie t haart om Moäb,
t gemoud schut mie vol om Kir-Cheres.
12 Al geft Moäb zok ook ale muite
om bie zien högten te kommen,
om te beden in zien haailegdom:
hai het ter gain boat bie.
13 Dit is t woord dat de HEER doudestieds over Moäb oetsproken het.
14 Mor nou zegt hai dit: t Duurt gain drij joar meer, joaren zo as n lösaarbaider dij rekent, den zel Moäb aal zien eer en glorie kwiet worden, ook al moakt e nog zo veul drokte. Wat overblift zel mor n beetje wezen, nait veul deegs en niks in reken.
|
Jesaja 17
01Oetsproak over Damascus.
Dè! Damascus zel gain stad meer wezen,
der blift nait meer as n puunbult van over.
02Steden van Aroër liggen der verloaten bie,
open en bloot veur koppels vij.
Dij kinnen der oetpoesten,
zunder dat ain heur opjagt.
03t Is doan mit Efraïms bolwaark,
t is oet mit t keunenkriek van Damascus,
mit wat ter overbleef van Aram.
t Zel heur net zo vergoan as mit eer en glorie van Israëls zeuns
- zegt de HEER van de machten.
04Dij dag blift van Jakob zien glaans nait veul over,
vet as spek, wordt e vèl over bonk.
05t Gaait net as bie n zichter:
dij pakt haalms beet en mit haand slagt e oaren der òf,
t gaait net as bie t oaren zuiken in t daal van Refaïm:
06der blift nog wat zitten,
zo as bie t olievenschudden,
nog twij, drij vruchten hoog in top,
nog vaaier of vief aan takken van boom,
- zegt de HEER, God van Israël.
07Dij dag zellen mensken acht geven op dij heur moakt het,
heur oog richten op Haailege van Israël.
08Ze kieken nait meer om noar heur altoars
dij ze mit aigen handen moakt hebben,
en noar haailege poalen en wierookbranders
dij ze mit aigen vingers veurnkander knuterd hebben.
09Dij dag zellen joen verstaarkte steden der bie liggen
as oetsturven plekken in t bos,
op baargtoppen doar men vottrokken is
oet benaauwdens veur Israëls zeuns: ain toesternust!
10 Want ie hebben God vergeten, dij joe aaltied hulp,
ie hebben nait meer docht aan rots, dij joen bolwaark is.
Doarom leg ie toenen aan veur Adonis,
en poot ie der stekken veur vremde goden.
11 Dag, dat ie ze aanlegd hebben, loat ie ze al oetgruien,
bluien loat ie ze op dag dat ie ze poot hebben.
Mor vrucht komt ter nait van,
dij dag van zaikte en zeerte doar niks aan te doun is!
12 O wai, geroas van aal dij noatsies, nait te tellen,
geroas van boldernde golven,
t rommeln van volken
as t boldern van boldernd wotter.
13 Volken boldern as boldernd wotter.
Mor God stekt voest tegen heur omhoog,
en doar goan ze: der vandeur,
as kaf op baargen, votstoven deur wind,
as blad, dwirrelnd in störm.
14 Soavends wer schrik ter nog in jagd,
mor eer t mörgen is, binnen ze der al nait meer.
Dat staait heur te wachten dij ons beroven,
zo lopt t òf mit lu dij ons buzen leeghoalen.
|
Jesaja 18
01Oetsproak over Nubië.
O wai, t laand doar vleugels gonzen,
dat ligt aan aanderkaant revieren van Nubië,
02dat bosschoppers over zee stuurt,
mit boten van papyrus over t wotter.
Geswind op pad, nerege bodes,
noar t volk van laange kerels mit heur glimmende hoed,
noar noatsies doar men ontzag veur het, stoef bie en wiedvot,
noar t volk van vraide tirannen,
in n laand doar revieren aan ale kanten deurhèn stromen.
03Ie altmoal dij wereld bewonen, dij haile eerde bevolken,
ie zellen zain hou of op baargen vlaag omhoog gaait,
heuren zel ie hou of ze bloazen op bezuun!
04Want dit het de HEER tegen mie zegd:
"Ik blief t rusteg aanzain oet mien woonstee
zo as hetten trilt in t hèlle licht,
zo as dook in hetten bie t mennen.
05Joa, véúr t mennen, as blui doan is,
blözzem n riepende droef wordt,
worden raanken mit snuimezzen ofsneden,
oetlopers votdoan en ofknipt.
06t Wordt aal overloaten aan roofvogels oet baargen
en daaiern dij rondlopen in t wild.
Roofvogels holden doar tou in t zummer,
en wilde daaiern bie winterdag."
07In dij tied worden der goaven brocht
aan de HEER van de machten
deur t volk van dij laange kerels mit heur glimmende hoed,
noatsie dij stoef bie en wiedvot schrik ter onder het,
deur t volk van vraide tirannen,
in t laand doar revieren aan ale kanten deurhèn stromen.
Ze kommen noar baarg Sion, noar t stee,
doar men noam van de HEER van de machten vereert.
|
Jesaja 19
01Oetsproak over Egypte.
Doar komt de HEER aan
op n licht wolkje op Egypte òf.
Ofgoden van Egypte, ze stoan veur hom te trillen,
t haart van Egypte staait stil van schrik.
02Egypte zet ik op tegen Egypte,
ain vecht mit aander,
man tegen man, kammeroad tegen kammeroad,
stad tegen stad, keunenkriek tegen keunenkriek.
03Egyptenoars zellen kop ter bie verlaizen.
Heur plannen stuur ik in toeze,
hou of ze heur goden en woarzeggers,
gaisten en teuvenoars,
ook vroagen om road.
04Ik lever Egyptenoars oet aan n heer, haard as n spieker;
ongenoadeg zel e boas over heur speulen,
- zegt God, de HEER van de machten.
05t Wotter van zee ebt vot,
revier verlopt en verzaandt,
06oftakkens van revier goan stinken,
Egyptes daipen lopen leeg en valen dreug,
raait en buis vergaait.
07t Raaitlaand bie Nijl en bie mond van revier,
t zaailaand bie Nijl langs,
t verdreugt en verwaait, niks blift ter van over.
08Viskerlu kloagen heur nood,
dij angel oetgooien in revier lopen troanen over wangen;
dij heur netten in t wotter oetzetten, kommen om van ellèn.
09Vlaskers waiten zok gain road,
lu dij t vlas riepeln en vraauwlu dij t spinnen
worden wit om kaam.
10 Wevers van Egypte binnen mismoudeg,
lösaarbaiders stoan der versloagen bie.
11 De hoogste boazen van Soän: haalfmalen binnen t!
Geleerde heren van farao: t binnen koien!
Hou duur ie tegen farao zeggen:
"Ik kom oet n nust van wiezen,
noazoat van n old keunenksgeslacht, dat bin k!"
12 Woar binnen ze den wel, dij looskes?
Wèl t wait mag t zeggen
wat de HEER van de machten
besloten het over Egypte!
13 Hoogste boazen van Soän binnen n stel haalfmalen,
en dij van Memfis loaten zok op biesterboan brengen.
Egypte wordt in toeze brocht deur zien aigen veurlu.
14 De HEER het over dat laand n dwoalgaist brocht,
Egypte zit op biesterboan bie ales wat e dut:
net n doene kerel dij rondpoast in zien aigen spij.
15 Kop of steert, paalm of raait,
gainain zel nog wat oet t stro zetten,
in hail Egypte nait.
16 Dij dag zellen Egyptenoars net vraauwlu wezen. Huvern zellen ze en baang wezen veur voest dij de HEER van de machten tegen heur omhoog stekt.
17 t Judeeske laand zel veur Egypte n schrikbeeld worden: as men zien noam allenneg nog mor nuimt, trillen ze der al over van benaauwdens. En dat altmoal om t besloet dat de HEER van de machten over heur nomen het.
18 Dij dag zellen der in Egypte vief steden wezen doar of ze Kananees proaten, en sweren bie noam van de HEER van de machten. Ain der van zel Ir-Haheres haiten - Stad zunder zun.
19 Dij dag zel der midden in Egypte n altoar stoan veur de HEER en aan grèns staait n gedenktaiken.
20 n Taiken zel dat veur Egypte wezen as n herinnern aan de HEER van de machten. As zai den in t naauw dreven binnen en hom aanroupen, zel hai ain sturen dij heur bevrijdt. Dij zel veur heur opkommen en heur redden.
21 Zo zel de HEER Egypte zain loaten wèl of hai is. Dij dag zellen Egyptenoars de HEER kennen. Ze zellen hom dainen mit vree-ovvers en waaitovvers. Ze zellen hom geloftes doun en dij ook noakommen.
22 De HEER zel Egypte klappen verkopen, hai zel heur sloagen, mor ook beter moaken. Ze zellen noar de HEER weeromkeren en hai let zok deur heur beden overhoalen, hai moakt ze beter.
23 Dij dag komt ter n weg, dij Egypte koppelt mit Assyrië. Assyrië komt den noar Egypte en Egypte noar Assyrië. Mit zien baaident, Egypte en Assyrië, zellen ze de HEER dainen.
24 Dij dag zel Israël as daarde noast Egypte en Assyrië stoan, n zegen veur haile wereld.
25 De HEER van de machten zel zien zegen der op geven en zeggen: "Zegend is Egypte mien aigen volk; zegend Assyrië, mien aigen waark; zegend is Israël, mien aigen bezit."
|
Jesaja 20
01Keunenk Sargon van Assyrië stuurde ain van zien kriegsheren, de tartan, noar Asdod. Dij trok op tegen stad en veroverde dij.
02In t aigenste joar zee de HEER tegen Jesaja, zeun van Amos: "Dou hoaren mantel dijstoe aanhest, òf, en trek dien sandoalen oet." Profeet haar dat doan en laip noakend en op blode vouten rond.
03Dou muik de HEER dudelk: "Mien knecht Jesaja het drij joar noakend en op blode vouten rondlopen. Dat is n taiken en veurbeeld van wat of Egypte en Nubië te wachten staait:
04keunenk van Assyrië zel heur altmoal, jong en old, as kriegsgevangene en as balleng wegvoeren, noakend, op blode vouten en mit blode gat. Tou schimp en schaande veur Egypte!
05Versloagen zellen ze wezen. Schoamen zellen ze zok veur Nubië doar of ze zo op vertraauwden, en veur Egypte doar ze zo over snakten.
06Dij dag zellen lu dij bie kust langs wonen, zeggen: "Kiek nou toch ais wat ter gebeurd is mit hom doar wie zo op vertraauwden en bie wèl wie om hulp kwammen, dat we red werden oet handen van keunenk van Assyrië. Hou zol wie ontkommen kinnen?"'
|
Jesaja 21
01Oetsproak over woestijn bie zee.
As störmvloagen dij over Negev joagen,
komt t onhaail opzetten oet woestijn,
oet n schrikboarend laand.
02Grimmeg is t vizioun dat mie openboard wer:
geweldenoars plegen geweld en vernailers vernailen.
Der op òf, Elamieten! Beleger heur, Medenvolk!
Ik moak n èn aan aal dat poesten en stìnnen.
03Doarom tril ik ter over, ale leden schudden mie.
Krampen trekken deur mie hèn as vloagen bie n vraauw dij n kind krigt.
Verbiesterd bin ik, deur wat ik heur, oet stuur, deur wat ik zai.
04t Is mie benaauwd om t haart, kèl wor k ter van,
twijduustern, doar k aans zo noar oetzag,
is nou n schrik veur mie!
05Toavel wordt kloarmoakt, klaid ter over,
men et en drinkt.
Tou, kriegsheren, smeer joen schilden in!
06Want zó het de HEER tegen mie zegd:
"Zet ain op wacht, dij melden mout, wat of e zugt.
07As e striedwoagens zugt, mit peerden der veur,
n koppel soldoaten, mit ezels en kemélen,
den mout e acht geven, joa, haile goud acht geven!"
08Wachtpost ropt:
"Haile dag stoa ik op wachttoorn, Heer,
en naacht noa naacht stoa k traauw op post."
09Doar kommen ze aan, de striedwoagens,
manschoppen der in en peerden der veur.
Men ropt: "Babel is valen! Echt woar!
Ale ofgodsbeelden liggen in groezelementen over de vlakte!"
10 O, mien volk, vertrapt op dörsdeel,
wat ik heurd heb van de HEER van de machten,
van God van Israël, moak ik joe kundeg.
11 Oetsproak over Duma:
Ze roupen mie tou oet Seïr:
"Wachtpost, hou wied is naacht hèn?
Wachtpost, hou wied is t ter mit?"
12 Wachtpost antwoordt:
"t Is mörgen worden, naacht is verbie!
As je nog wat vroagen willen,
vroag op, kom weerom!"
13 Oetsproak over Arabië:
Dedanieten, breng naacht over
mit joen karrevoanen
in boskerij van Arabië.
14 Ie, dij in Tema wonen,
breng wotter aan dij dörst hebben,
goa vluchtelingen mit brood in muit.
15 Ze binnen ja op de vlucht veur t sweerd,
veur t blode sweerd, veur spannen boog,
veur t geweld van oorlog.
16 Joa, dit het de HEER tegen mie zegd: "t Duurt gain joar meer, - n joar zo as n lös aarbaider dij rekent - den is t doan mit glaans en glorie van Kedar.
17 Van Kedar zien kriegers zel der mor n luk beetje boogschutters over wezen. Joa, de HEER, de God van Israël het t zegd."
|
Jesaja 22
01Oetsproak over t Daal van t Vizioun:
Wat is ter wel mit joe,
dat ie altmoal op t platdak vlaigen,
02ie roezege stad, loug vol drokte en geroas?
Nee, dij bie joe omkwammen,
binnen nait doodstoken deur t sweerd,
nait sneuveld in t gevecht!
03Nikstervan! Vlucht binnen dien kriegsheren as ain man,
gevangennomen zunder dat ter n boogschot valen is.
Hou wied of ze ook votvlucht wazzen,
altmoal binnen ze inhoald en in boeien sloagen.
04Doarom zeg ik: "Kiek mor nait noar mie,
loat mie toch hoelen in mien ellèn,
perbaaier mie mor nait te troosten
om ondergang van mien volk,
dij dochter van mie."
05t Was ja n dag van schrik en aalteroatsie,
van vernailen en verbiestern,
n dag van God, de HEER van de machten,
in t Daal van t Vizioun.
Roupen en reren om hulp
gaalmde bie baarg omhoog.
06Elam greep noar zien pielkoker,
striedwoagens en peervolk stonden kloar.
Kir huil t schild veurndag.
07In joen mooiste doalen
krioulde t van striedwoagens,
stadspoorten werden bezet deur peervolk.
08Zo lag Juda open en bloot, zunder verweer.
Noagoan heb ie dij dag woapens in t "Boshoes".
09Ie werden hail wat brezzen gewoar in muur van Stad van David, en Onderste Viever luit ie vol wotter lopen.
10 Hoezen van Jeruzalem keek ie noa, en paardie brook ie òf om muren te verstaarken.
11 Tussen baaide muren baauwden ie n vergoarbak veur t wotter van Ol Viever. Mor oog veur hom, dij dit aal teweeg brochde, dat haar ie nait. Hom, dij ales al laank in t veuren bestöt haar, dij wol ie nait zain.
12 Dij dag, raip de God joe op, de HEER van de machten,
om te jammern en te jeuzeln,
om joen kop koal te scheren
en n zak om te doun.
13 Mor hou is t aaids meugelk!
t Was aal bliedschop en plezaaier,
koien werden doodmoakt en schoapen slacht,
vlaais eten en wien dronken:
"Loat we eten en drinken,
want mörgen bin we ja toch dood!"
14 De HEER van de machten
het mie dit altmoal kundeg moakt.
Nooit wordt dij schuld joe vergeven,
zo laank as ie leven!
- zegt God, de HEER van de machten.
15 Zo zegt God, de HEER van de machten, "Goa noar dij hofmaarschalk tou, noar dij Sebna, dij over t pelaais gaait,
16 dij doarboven n graf oethaauwt, n leste ruststee in rots oetkappen let. Zeg tegen hom: "Woar bin ie hier aigender van en bie wèl bin ie in dainst, dat ie hier n graf oetkappen maggen?
17 De HEER slingert die vot man, mit ale macht. Hai pakt die stief beet,
18 rolt die op as n kloon, as n baal smit e die vot, over de wiede vlakte. Doar zelst doodgoan, doar kommen dien versierde woagens te laande, doe, smet op t hoes van dien boas!
19 Ik zet die oet dien amt, ik zet die van dien post.
20 Dij dag zeg ik, dat e kommen mout, mien knecht Eljakim, zeun van Chilkia.
21 Ik dou hom dien amtsklaid aan, dien sjerp dou ik hom om, dien macht geef ik hom in handen. Hai zel n voader wezen veur inwoners van Jeruzalem en veur t hoes van Juda.
22 Sleudel van Davids hoes geef ik hom in handen. Wat hai open dut, krigt gainain dicht, wat hai dicht dut, krigt gainain open.
23 Ik zet hom vaast as n hoak in n geve muur. n Eretroon wordt e veur zien voaders hoes.'"
24 Aan hom hangen ze t volle gewicht van zien haile femilie op, zien noazoaten, zien noakommelingen, aal t lutje spul, ale koemen en kroeken.
25 Dij dag - zegt de HEER van de machten, kin hoak t nait laanger holden dij vastzat in dege muur. Hai brekt òf, vaalt omdeel, en t haile spul dat ter aan hangt: in groezelementen! Wis en woar: de HEER het t zegd.
|
Jesaja 23
01Oetsproak over Tyrus.
Jammer en jeuzel mor, schepen van Tarsis,
want ale hoezen binnen vot.
Dou ze thoeskwammen oet t laand
van Kittiërs is t heur dudelk worden.
04Schoam joe, Sidon, want trötse börg aan zee, zegt:
"k Heb gain vloagen meer
en kinder breng k nait meer in wereld,
k heb gain jonges meer om groot te brengen
en gain wichter om opgruien te loaten."
05As Egyptenoars dit te heuren kriegen,
huvern ze t oet,
om t nijs over Tyrus.
06Steek zee over noar Tarsis,
jaauwster t mor oet, lu bie kust weg.
07Is dat fleurege stad nou oet laankmanstieden,
stichter van kolonies in kontrainen wiedvot?
08Wèl het zo'n besloet over Tyrus nomen,
over stad, dij eertieds kronen oetdailde,
dij zien kooplu vorsten wazzen,
zien handelslu bie groten van wereld heurden?
09De HEER van de machten het dit besloten,
om heur verwoande tröts te breken,
en hoge heren van wereld te vernedern.
10 Beaarbaid joen laand mor, dochter Tarsis,
krekt as ze doun aan Nijl,
want mit scheepsbaauw is t doan en oet.
11 De HEER stekt zien haand oet over zee,
keunenkrieken let e trillen van benaauwdens,
hai geft odders om börgen van Kanaän te vernailen.
12 Doe zelst nait laanger maaldaarten wezen, schonden dochter Sion!
In t èn! Zee over noar Kittiërs -
mor dochst dat die doar rust gund wer?
13 Hier, kiek mor ais noar t laand van Chaldeeërs:
dat volk bestaait nait meer.
Assyrië bestemde heur kontraain veur wilde daaiern.
Gevechtstoorns hebben ze der hèn zet,
zien pelaaizen deelhoald,
n dikke puunbult hebben ze der van moakt.
14 Jammer en jeuzel mor, schepen van Tarsis,
want joen bolwaark is vernaild.
15 Dij dag zel Tyrus vergeten worden, seuventeg joar laank, t levent van n keunenk - zo laank. Mor aan t èn van dij seuventeg joar zel t Tyrus net zo vergoan as hoer in dat taimke:
16 Pak dien citer,
en loop deur stad,
doe vergeten hoer.
Blief mor zingen en speulen
zo laank en zo goud ast kinst:
meschain dat ze nog ais aan die denken!
17 Aan t èn van dij seuventeg joar zel de HEER weer om Tyrus denken: den zel ze vannijs heur hoereloon verdainen en t aanleggen mit ale keunenkrieken van haile wereld.
18 Mor wat ze der mit wint en mit heur loon verdaint, dat wordt veur de HEER ofzunderd. t Wordt nait meer oppot of achteroet legd, t is veur heur bestemd, dij stoef bie de HEER leven. Dij zellen der goud van eten en drinken en zok ter ordentelk van aanklaiden.
2-3 Lammentaaier mor, ie dij aan kust wonen,
kooplu van Sidon, dij heur schippers stuurden
over zee en ale wiede wotter, noar ale kanten.
t Koorn van Sichor
en opbrengst van t laand aan Nijl,
dat is joen inkommen,
van handel mit volken mout ie t hebben.
|
Jesaja 24
01De HEER verrinnewaaiert eerde en vernailt hom.
Hai zet hom op kop en jagt zien bewoners oet nkander.
02Ainder löt treft priester en volk,
boas en knecht, vraauw en maaid,
koopman en koper,
of men nou laint of börg staait,
schuldaaiser is of schuldenoar.
03Totoal verrinnewaaierd wordt eerde,
haildaal oetplunderd
- dat het de HEER zegd.
04Eerde ligt ter treureg bie en verkommert,
wereld verkwient en verkommert,
hemel en eerde verkwienen.
05Ontwijd is eerde deur zien bewoners:
wetten hebben ze schonden,
geboden overtreden,
t aiweg verbond broken.
06Doarom wordt eerde verteerd deur n vluik,
dij der op wonen, mouten der veur blouden.
Doarom wordt t aantal bewoners aal minder,
mor n luk beetje mensken blift ter over
07Wien verschoalt,
droevebos verkwient,
lolschoppers poesten en stìnnen.
08Opholden is t luchteg rammeln mit rinkelbèllen,
stoekt is t gaalpen van feestvierders,
t tokkeln van citers is oflopen.
09Bie t wiendrinken wordt nait meer zongen,
draank smoakt drinkers bitter in mond.
10 Woest en leeg is stad, n dikke puunbult,
ale hoezen zitten dicht,
men kin der nait in kommen.
11 Op stroat ropt men om wien,
ale bliedschop is verswonnen,
al t joechaaien is oet t laand verbannen.
12 Stad is ain dikke toesternust,
stadspoort is in braiten sloagen.
13 t Zel haile eerde en ale volken vergoan
as bie t schudden van leste olieven,
as bie noaplok in droevetoen.
14 Elkenain ropt t oet, zo blied binnen ze,
en tot t westen aan tou joechaaien ze
om de HEER zien grode noam.
15 Eer de HEER in t laand, doar t licht opkomt,
eer noam van de HEER, Israëls God, op aailanden in zee.
16 Vanòf t oetèn van wereld heur we zingen:
"Eer veur Rechtveerdege!"
Mor ik zeg: "O wai mie!
Ik bin aan t èn, ik kin nait meer!
Geweldenoars plegen geweld
geweldenoars plegen geweld - ze holden mor nait op!"
17 Schrik, vangkoelen en vaalstrikken
stoan joe te wachten, ie altmoal dij op eerde wonen.
18 Dij vlucht veur haaidens lewaai vaalt in n koel,
dij oet koel klimmen kin, wordt vongen in struup.
Sluzen van hemel goan open,
eerde staait op zien fonnementen te trillen.
19 Eerde kroakt in zien vougen,
eerde schudt en schokt,
eerde waggelt en wibbert.
20 Eerde slingert as n doene kerel,
schudt hènneweer as n schoelhut.
Zo swoar drokken zien misstappen op hom,
dat e deelvaalt en nait weer in t èn kommen kin.
21 Dij dag rekent de HEER òf:
in hemel mit t leger van hemel,
op eerde mit keunenks van eerde.
22 Ze worden op n bult dreven,
in n koel vastzet, in t gevang opsloten.
Joaren loater worden ze nog straft.
23 Moan wordt rood om kop van schoamte,
zun krigt ter rode wangen van,
want de HEER van de machten is nou keunenk worden,
op baarg Sion en in Jeruzalem,
zien heerlekhaid let e zain aan oldsten.
|
Jesaja 25
01HEER, ie binnen mien God,
ik heb joe hoog, joen noam pries ik.
Ie hebben wonderboare dingen doan,
vaststeld van laankmanstieden òf, wizzenzeker.
02Van stad heb ie n puunbult moakt,
van staarke bolwaark n brekvaal,
börg van vremden is verswonnen,
nooit meer zel dij vannijs opbaauwd worden.
03Doarom mout t staarke volk joe in eren holden,
stad van vraide onderdrokkers ontzag veur joe hebben.
04n Touvlocht heb ie ja west veur onneuzeln,
n holvaast in aarme lu heur nood,
n schoelstee bie min weer,
n schaar tegen hetten.
t Roazen van tirannen
is as slagregen bie winterdag,
05as hetten in n dreug laand.
t Bandiezen van vremden smoor ie,
as hetten deur schaar van n wolk;
aan t zegelaid van tirannen moak ie n èn.
06De HEER van de machten
moakt op dizze baarg veur ale volken n feestmoal kloar
mit vlaais om te zoegen, n feestmoal mit belegen wienen,
en eten, lekker vet, mit wien, old en belegen.
07Op dizze baarg zel hai t douk verscheuren
dat over ale volken ligt,
de wale dij ale volken bedekt.
08God, de HEER, moakt veur aaltied n èn aan dood,
wiskt troanen van ale gezichten òf,
op haile wereld wiskt e oneer van zien volk oet
- joa, de HEER het t zegd.
09Dij dag zel men zeggen: "Zó is ons God nou!
Wie vertraauwden hom, hai het ons red.
Dat is de HEER, doar wie op vertraauwden.
Loat ons blied wezen en joechaai roupen: hai het ons red."
10 Op dizze baarg rust haand van de HEER,
mor Moäb wordt platpoasd doar e staait,
zo as t stro op misbult vertreden wordt.
11 Hai slagt zien aarms oet,
zo as n swemmer dut om te swemmen,
mor de HEER drokt dat grootske Moäb omdeel,
al verweert hai zok ook op kroag òf.
12 Hai hoalt joen staarke, staaile muren omdeel,
hai smakt ze op grond, in t stof.
|
Jesaja 26
01Dij dag zellen ze in Juda dit laid zingen:
"Wie hebben n staarke stad
mit muren en walen,
baauwd veur ons behold.
02Dou poorten open,
loat t volk ter in dat rechtveerdeg is,
t volk dat joen traauw vastholden het.
03Mit standvasteghaid hol ie vree in t èn,
men vertraauwt ja op joe.
04Vertraauw op de HEER veur aaid,
want de HEER is n aiwege rots.
05Dij toornshoog wonen, hoalt e deel;
heur staaile börg brekt e òf,
aan grond tou moakt e dij liek,
in t stof smit e haile boudel.
06Aarme lu heur vouten
en stappen van stumpers,
poazen der over hèn."
07t Pad van rechtveerdege is slicht:
ie boanen n rechte weg veur hom.
08Joa, wie ook, HEER, verwachten t van t pad
dij ie ons der deur boanen zellen in joen gerechteghaid.
Ons haart gaait oet noar joen noam en aandenken.
09Haile nachten verlang ik noar joe,
joa, mit mien haile innerliek, longer ik noar joe.
As joen gerechteghaid deurbrekt op eerde,
den leren bewoners van wereld wat recht is.
10 As minne lu spoard worden,
den leren ze nooit wat rechtveerdeg is:
in n laand doar t recht in eren is,
holden zai t bie onrecht,
blind binnen ze veur heerlekhaid van de HEER.
11 Ie hebben joen voest omhoog stoken, HEER,
mor zai hebben t nait in de goaten.
Beschoamd zellen ze stoan as ze zain
wat ie altmoal veur joen volk over hebben:
t vuur, bestemd veur joen vijanden, verteert heur.
12 HEER, ie geven ons vree,
bie ales wat wie deden, heb ie t waark ja veur ons doan.
13 HEER, ons God,
aander heren as ie hebben boas over ons speuld,
mor joe, joen noam allain, wil wie belieden.
14 Doden leven nait meer, schimmen stoan nait weer op,
ie hebben mit heur ofrekend en heur verdelgd,
niks overloaten van elke herinnern aan heur.
15 Mor joen volk, HEER, heb ie aanwinnen loaten,
groot heb ie t moakt en der eer mit inlegd,
zien gerechteghaid oetbraaid noar ale kanten.
16 HEER, dou ze in nood zatten, zöchten ze joe op;
ze raipen om joe as joen haand heur strafte.
17 Zo as n vraauw in verwachten
kronkelt en kaarmt bie heur vloagen,
zo wazzen wie veur joe, HEER.
18 Wie leken wel in verwachten en krompen van pien,
mor wat brocht wie in wereld? Wind, aans niks!
Mit wat wie aandruigen, was t laand nait hulpen,
gainain wer der geboren om wereld te bewonen.
19 Joen doden zellen weer leven, lieken zellen opstoan.
Dij sloapen in t stof, zellen vol bliedschop wakker worden.
Want daauw over joe hèn, is n daauw dij oplicht:
t laand van schimmen wordt vannijs geboren.
20 Kom mien volk, goa in koamer,
dou deur achter joe dicht,
stop joe nog n pooske bezied tot kwoadens doan is.
21 Want de HEER komt oet zien woonstee vandoan
om misdoaden van bewoners van eerde te stravven.
Eerde brengt aal t vergoten bloud aan t licht
en holdt dij ombrocht werden, nait laanger bezied.
|
Jesaja 27
01Dij dag straft de HEER:
mit zien duchteg, staark en machteg sweerd,
Leviatan, vluchtende slaang,
Leviatan, kronkelnde slaang.
Hai brengt dat zeemonster omhaals.
02Dij dag zel men zeggen:
"Wat toch n schiere droevetoen!
Zing mie doar ais n laid over!"
03Ikzulm, de HEER, heb t opzicht,
ieder bòt geef ik hom wotter,
dag en naacht hol ik woak,
dat gainent der mit omknooit.
04Mien kwoadens is over!f + Hier binnen ook aander vertoalens meugelk: "Mor wien krieg ik nait," of: "n Heeg (n muur) heb ik ter nait omtou zet."f*
Kin ain mie stiekels en diezels aanwiezen?
Ik zol ze votdoalek bestrieden,
opbranden zol ik ze altmoal -
05of ze mozzen al mien schoel zuiken
en vree mit mie sloeten,
joa, vree sloeten mit mie.
06In toukomst zet Jakob weer worrel,
zel Israël oetlopen en bluien,
dat haile eerde vol vrucht wezen zel.
07Is Israël net zo haard deur de HEER sloagen,
as dijent dij Israël sloagen hebben?
Of het hai Israël net zo ombrocht,
as dijent dij Israël ombrocht hebben?
08Nee, hai het stad achternoazeten,
deur dij op te joagen en vot te drieven.
De HEER poestte hom vot mit zien machtege oam,
net of was t n dag mit oostewind.
09Zo wordt boute doan veur Jakob zien schuld,
zo wordt ale vrucht van zien zunde oetwiskt:
ale altoarstainen worden vermorzeld of wazzen ze van kaalk,
gain haailege poal of wierookaltoar blift in t èn.
10 Verloaten ligt verstaarkte stad ter bie,
gain volk meer in zien kontraain te bekennen,
as n woestijn, zo ainzoam.
Kaalver waaiden der en rusten doar oet,
vreten ale stroekerij koal,
11 as heur takken soor binnen, worden ze ofbroken,
vraauwlu zammeln ze en moaken der vuur mit.
Omdat dit volk gain besef het,
het heur moaker gain omdenken,
kent heur schepper gain genoade.
12 Dij dag klopt de HEER t waait tou oaren oet, van Eufraat òf tot aan Beek van Egypte tou. Den zel ie, Isrelieten, zammeld worden, ain veur ain.
13 Dij dag wordt ter op dikke bezuun bloazen: den kommen weerom dij in Assyrië verloren roakt binnen of noar Egypte verjagd wazzen, zai boegen zok deel veur de HEER, op haailege baarg in Jeruzalem.
|
Jesaja 28
01O wai, trötse kroon van Efraïms dronkenlappen,
zien glaans en glorie n sore bloum geliek,
n mooi versierde baand om kop van lu,
dij te veul wien achter knopen hebben.
02Denk ter om, de HEER het ain biederhaand,
staark en machteg as n vlaigende hoageljacht,
as n vernailende störm,
n dikke störtbui dij over ales hènbroest,
ain dij t aal tegen de vlakte kwakt mit koegels geweld.
03Platpoasd wordt ze
dij trötse kroon van Efraïms dronkenlappen.
04Dij sore bloum, dij mooi versierde baand,
boven t gaaile daal,
zel t vergoan as n vrouge vieg,
riep eer t zummer is:
dij hom zugt, verslindt hom, zo oet t handje.
05Dij dag zel de HEER van de machten
n kostelke kroon wezen en n schitternde kraans
veur rest van zien volk;
06n gaist van gerechteghaid
veur hom dij troont op rechterstoul,
en n gaist van kracht
veur heur dij aanvalers weeromdrieven noar poort.
07Priester en profeet,
ze binnen t pad kwiet van draank,
verbiesterd binnen ze van wien;
ze slingern der over van staarke draank,
ze swaaien hènneweer bie heur viziounen,
as ze rechtspreken, kinnen ze mor naauw op bainen stoan.
08Joa, toavels hebben ze der haildaal onderspijd,
gain schoon stee meer vrij.
09"Wèl zol e toch wat leren willen,
aan wèl wil e zien bosschop kwiet?
Aan potjes meschain, net van t zòg òf,
of aan kinder, krekt ofwènd van bòrst?
10 Zo van: 'Ta ta, ba ba, ta ta, ba ba,
lutjeke hier, lutjeke doar!'"
11 Krekt! Deur mensken dij koetern,
en kaauwen in n vremd toaltje,
richt de HEER zok tou dit volk.
12 n Keer het hai tegen heur zegd:
"Hier is rust te vinden,
loat dij aan t èn binnen n beetje oetrusten.
Hier kin je oetpoesten!"
Mor lustern? Nee, doar haren ze gain zin aan.
13 Doarom zel dit woord van de HEER veur heur wezen:
"Ta ta, ba ba, ta ta, ba ba,
lutjeke hier, lutjeke doar!"
As ze aan loop willen, kudeln ze achterover,
ze breken zok de leden, ze kommen in struup en worden vongen.
14 Luster doarom noar t woord van de HEER, ie snakkers,
dij boas binnen over t volk van Jeruzalem.
15 Ie zeden: "Wie hebben n verbond sloten mit dood,
tot n akkoord bin we kommen mit t dodenriek.
As ales vergraimende griezel over ons hènbroezen komt,
zel e ons nait te noa kommen.
Wie muiken ja van laigen ons touvlocht,
van bedraigen ons schoelstee!"
16 Mor dit zegt God, de HEER:
In Sion leg ik n stain deel, n fonnement,
n blok gerniet, n kostboare eerste stain veur n vaaste boom.
Dij leuft, komt gain oam te kòrt!
17 Van t recht moak ik mien moatbaand,
van gerechteghaid mien lood.
Leugen, dij joen touvlocht is,
wordt vernaild deur hoagel,
t wotter spoult joen schoelstee vot.
18 Joen verbond mit dood gaait nait laanger deur,
der komt n èn aan joen akkoord mit t dodenriek,
as ales vergraimende giezel over joe hèn komt,
wor ie der deur vermorzeld!
19 Ale ogenblikken dat e hier langs komt, zel e joe mitslepen;
mörgen op mörgen komt e hier langs, bie dag en bie naacht.
Ain grode verschrikken as ie joe dij bosschop begriepen!
20 Want: te kòrt is t bèr om der laankoet op te liggen,
dekens binnen te klaain om over joe hèn te trekken.
21 Joa, de HEER zel zok weer gelden loaten as op Perasim,
trillen van kwoadens as in vlakte van Gibeon,
zien aarbaid zel e doun, n ongewoon waark,
zien toak oetvoeren, n vremde toak.
22 Nou mout t mit spotten doan wezen,
of joen boeien worden nog stiever aanhoald!
k Heb ja n bevel heurd om te vernailen,
geven deur God, de HEER van de machten,
n bevel, veur t haile laand.
23 Luster goud noar wat ik zeg,
geef acht op mien woorden.
24 Blift boer hailtied mor plougen,
t laand omgooien, vurgen trekken?
25 Aaidt e zien laand den nait
en streut e gain kemienezoad of kerwaai?
Zaait e gain waait, gierst en gaarst in riegen,
en spelt op wenakker?
26 Dizze kunde het e van zien God,
dij het hom dat leerd.
27 Kerwaai wordt nait dörst mit slee,
roaden van woagen lopen nait over kemien.
Nee, kerwaai wordt oetklopt mit knuppel
en kemien mit dörsvlegel.
28 Broodkoorn wordt fienmoalen,
mor nait te laank,
men brengt woagenroaden en peerden aan loop,
mor ze loaten t koorn hail.
29 Dit komt ook van de HEER van de machten,
zien belaaid is wonderboarliek,
zien wieshaid is groot.
|
Jesaja 29
01O wai Ariël, Ariël,f + Ariël betaikent in t Hebreeuws: "Laiw van God" of: "God is (as) n laiw". Wat hier mit Ariël nou krekt maind wordt, staait nait haildaal vaast; t kin wezen: vuurstee doar t ovver op t altoar verteerd wordt (Ezechiël 43:15) of ook n symbolische noam veur Jeruzalem (vergeliek 2 Samuël 5:7). Wie hebben net as paardie aander vertoalens, in vers 2 veur eerste oetleg kozen.f*
stad doar David zien tènten opsluig!
Loat t aine joar bie t aander aansloeten,
kring van feesten mooi rond worden.
02Ainmoal zet ik Ariël zo in kniep:
t wordt altmoal jammern en jeuzeln.
Veur mie zel t den n Ariël wezen, n ovveraltoar.
03Van ale kanten beleger ik joe,
toorns zet ik in kring om joe tou,
ik smiet schaanzen tegen joe op.
04Den komt wat ie zeggen daip oet grond vandoan,
joen woorden klinken gedempt oet t stof,
joen stem komt oet eerde vandoan, as dij van n gaist;
piepend komt dien stem oet t stof vandoan.
05Mor totoal verpulverd wordt haile troep vijanden van die,
troepen onderdrokkers, rondstoevend kaf worden ze.
06Rompslomps, in ain ogenblik,
komt de HEER van de machten tussenbaaident,
mit dunder en eerdbeven en n bult lewaai,
mit dwirrelwind en störm,
mit n dikke brand dij ales verteert.
07As n dreum, n gezicht in naacht,
is den de haile rieg volken dij tegen Ariël vecht,
tegen aal zien strieders en zien börg dij hom in kniep zetten.
08As ain dij honger het en dreumt dat e aan t eten is,
mor as e wakker wordt nog net zo flaauw is op moag,
as ain dij dörst het en dreumt dat e aan t drinken is,
mor as e wakker wordt nog vergaait van dörst,
zo zel t haile horde volken vergoan
dij vecht tegen baarg Sion.
09Ontdoan en stom zel ie nkander aangloepen,
mit blinde ogen dij niks zain,
doen, mor nait van wien,
schonjend, mor nait van draank.
10 t Is de HEER, dij joe daip in sloap brengt:
hai sloet joen ogen - de profeten,
hai legt joe sluier over kop - de zainders.
11 Elk vizioun is veur joe as woorden in n verzegeld bouk. As men t ain toulangt dij lezen kin en vragt: "Tou, lees dit ais," den zel e zeggen: "Dat kin k nait, t zit ja verzegeld!"
12 Geft men t aan ain dij nait lezen kin, en men zegt: "Tou, lees dit ais," den zegt dij: "Lezen kin k nait!"
13 De HEER zegt:
Dit volk komt wel bie mie mit mond,
en eert mie wel mit lippen,
mor t haart is wied bie mie vandoan,
t ontzag veur mie is aans niks as n wet van mensken,
n van boeten leerd leske.
14 Doarom zel ik vannijs wonders doun veur dit volk,
t ain noa t aander.
Den gaait wieshaid van wiezen verloren
en verswint t verstand van verstandegen.
15 O wai lu, dij heur plannen
daip veur de HEER beziedstoppen willen,
ales in t duustern berappen en zeggen:
"Wèl zugt ons? Wèl het ons deur?"
16 Joa, zo zet men ales op kop!
Wordt poddebakker asmis lieksteld mit zien klaai?
Kin wat e moakt het over zien moaker zeggen:
"Hai het mie hail nait moakt"?
Zegt t staingoud meschain tegen poddebakker:
"Hai kin der niks van"?
17 Nog mor eefkes
en de Libanon veraandert in n hof,
en dij hof wordt n bos geliek.
18 Dij dag heuren doven
de woorden dij oet n bouk veurlezen worden,
en zain blinden mit aigen ogen,
vrij worden van duusternis en donkerte.
19 Dij onder doem holden worden,
vinden weer genot in de HEER,
alderaarmsten onder mensken
joechaaien veur Haailege van Israël.
20 Den is t doan mit boasspeulers
en is t oet mit snakkers.
Ze worden oetreud, aal dij kwoad in t zin hebben:
21 dij deur heur getugenis aandern mit veroordailen,
dij rechters in poort perbaaiern n struup te zetten,
en dij onschuldeg binnen, zunder reden t recht ontholden.
22 Doarom - zo zegt de HEER,
God van t hoes van Jakob,
hai, dij Abraham verlöst het:
Nou zel Jakob nait meer mit sneue neus stoan,
hai zel nait meer wit om kaam worden.
23 As hai en zien kinder zain,
wat ik dou middenmaank heur,
zellen ze mien noam veur haaileg holden.
Haaileghaid van Jakobs Haailege zellen ze inzain,
ontzag hebben veur de God van Israël.
24 Dij haildaal in toeze binnen, kriegen heur verstand,
dwaarsbongels willen noar reden lustern.
|
Jesaja 30
01O wai, dij balsturege jonges - godssproak van de HEER -
ze moaken plannen, mor t binnen mienent nait,
ze sloeten verdroagen, mor ik heb ter nait tou aanzet:
zo bultjen ze zunde op zunde!
02Dat trekt mor noar Egypte tou,
zunder mie om road te vroagen,
om bie farao beschut te zuiken,
te schoelen in schaar van Egypte.
03Mor mit farao zien beschaarmen kom je maal te pas,
schoelen in schaar van Egypte dut joe gain deugd.
04Heur laaiders hebben in Soän west,
heur ofgezanten binnen noar Chanes trokken,
05mor dat volk het heur altmoal bie neus had:
niks te baiden haren ze,
gain hulp en gain steun;
allain mor schimp en schaande!
06Oetsproak over daaiern van t Zuden.
Deur n laand van benaauwdens en angst,
vol brollende laiwen en laiwinnen,
vol adders en vlaigende droaken,
brengen ze heur riekdommen over op rug van ezels,
heur schatten op bult van kemélen,
noar n volk dat niks te baiden het.
07Hulp van Egypte het gain nut, het niks om hakken,
doarom hait dat laand bie mie: "Rahab - Onnut."
08Kom, schrief dit nou veur heur op,
leg t vaast in n akte,
as n bewies veur toukomst, veur aiweg en aaid.
09Dit volk is rebels, vaalze zeuns binnen t,
zeuns, dij der gain zin aan hebben
te lustern noar t onderricht van de HEER.
10 Tegen zainders zeggen ze:
"t Mout doan wezen mit dij zainderij!"
En tegen dij viziounen kriegen:
"Ie huiven veur ons woarhaid nait te verkundegen.
Vertel ons mor aangenoame zoaken,
viziounen - begugelderij is t!
11 Van dizze weg òf, verloat dit pad!
Vaal ons nait laanger lasteg mit dij Haailege van Israël."
12 Doarom - zegt de Haailege van Israël:
Omdat ie mien woorden nait in reken hebben,
vertraauwen op vaalze en gemaine streken
en doar t op aankommen loaten,
13 doarom zel dizze zunde op joe deelkommen
as n lös stok stain in n hoge muur,
rompslomps en onverwachts komt e omdeel.
14 t Brekt stokkend as n eerden kroek,
ongenoadeg in groezels sloagen:
der is gain diggel te vinden,
groot genog om vuur mit oet heerd te pakken
of wotter oet n plas te scheppen.
15 Zo sprekt God, de HEER,
de Haailege van Israël:
"In beraauw en berusten ligt joen redden,
in trankiel vertraauw joen kracht."
Mor ie wollen der nait aan.
16 "Nee hur!" zee ie,
"wie goan der op peerd van deur!" -
Tou den, trek mor aan hakken!
"Op ons haarddroavers kniep we der tussenoet!" - dat docht ie!
Mor dij achter joe heer zitten, kinnen gelieke haard.
17 Doezend goan der vandeur veur t draaigen van ain man,
veur t draaigen van vief trekken der net zo veul aan hakken.
Aal wat ter van joe overblift
is as n vlaggemast op n baargtop,
as n voan op n heuvel.
18 Doarom wacht de HEER der op,
joe zien goudens te bewiezen;
doarom zel hai in t èn kommen
en zok over joe ontfaarmen.
Want de HEER is n rechtveerdeg God.
Dij noar hom oetkieken - dij binnen gelokkeg.
19 Volk van Sion, lu dij in Jeruzalem wonen, schraiven huif ie nait laanger. De HEER zel zok over joe ontfaarmen as hai heurt dat ie roupen om hulp. Zo gaauw as de HEER dat vernemt, verheurt hai joe.
20 De HEER het joe t brood van benaauwdens geven en t wotter van verdrokken. Mor joen leermeester zel zok nait laanger bezied holden. Mit aigen ogen zel ie hom zain,
21 mit aigen oren heur ie n stem achter joe: "Dit is weg! Dij mout ie volgen! Of ie nou noar links goan of noar rechts."
22 Dij zulvern beelden, dij mit gold besloagen ofgoden zel ie onnuur reken, ze votsmieten of was t voelens. "Vot ter mit!" zel ie zeggen.
23 Den geft de HEER regen over t zoad dat ie op joen laand oetstreud hebben, en t brood dat ie kriegen van joen grond zel lekker smoaken en zoadzoam wezen. Dij dag waaiden joen koppels vij op groot gruinlaand.
24 Joen ozzen en ezels dij t laand beaarbaiden, zellen vouer vreten mit zoetjebloaden, opschud mit gavvel en vörk - vol zörg.
25 Bie elke hoge baarg en elke hoge heuvel stromen beken vol wotter deel, dij grode dag as ter n haile bult ombrocht worden en staarke toorns in nkander dondern.
26 t Licht van moan zel wezen as t licht van zun, en t licht van zun is zeuvenmoal staarker, net zo staark as t licht van zeuven volle doagen, op dij dag dat de HEER blaauwe plekken van zien volk verbindt en t beter moakt van oplopen wonden.
27 Kiek, van vèrren komt noam van de HEER der aan.
verbraand is e van kwoadens: in dikke rook staait e;
zien lippen spijen aargernis en zien tong is n verterend vuur.
28 Zien oam is n overstromende baargbeek,
zo hoog, hai komt aan haals tou.
Noatsies let hai deur teems lopen: teems van vernailen,
en volken kriegen toom aan dij heur op biesterboan brengt.
29 Den zel der gezang bie joe wezen as in naacht van t haaileg feest;
bliedschop zel der wezen in joen haart, zo as bie heur, dij mit heur floiten
optrekken noar baarg van de HEER, rots van Israël.
30 De HEER zel zien machtege stem heuren loaten,
zain loaten zien striemende aarm,
in roazende kwoadens en verterend vuur,
in wolkbreuken, slagregens en dikke hoagel.
31 Assyrië rakt glìnverhilderd bie t heuren van de HEER zien stem,
as e veur t gat krigt mit zien stòk.
32 Bie elke slag van stòk dij de HEER deelkommen let,
klinken rinkelbèllen en citer.
Onder t riegdaanzen nemt hai hom onderhanden.
33 Eerder al is vuurovent kloarmoakt
- dij ook dainde veur Moloch, daip en braid,
mit haile stoapels holt veur t vuur.
As n stroom van swevel
stekt de HEER zien oam dij aan!
|
Jesaja 31
01O wai lu dij noar Egypte trekken om hulp,
dij reken op peerden,
vertraauwen op n rommel striedwoagens,
op n machteg peervolk.
Oog veur Haailege van Israël hebben ze nait,
de HEER vroagen ze nait om road.
02Mor ook hai is kundeg, hai kin onhaail sturen,
op zien woord komt hai nait weerom!
Hai treedt op tegen deugennaiten,
tegen pazzipanten van boeven.
03Egyptenoars binnen mor mensken, gain goden,
heur peerden mor vlaais, gain gaist.
De HEER huift haand mor oet te steken
of haandlangers stroekeln,
dij hulpen worden, valen,
mitnkander goan ze te gronde.
04Dit het de HEER tegen mie zegd:
Zo as laiw en laiwejong grommen bie heur vangst,
nait schrikken veur ale hedders dij tegen heur optrommeld worden,
nait baang binnen veur heur gebeer, -
zo zel de HEER van de machten deelkommen
om te strieden op baarg Sion en zien heuveltop.
05Zo as vogels hènneweer vlaigen boven heur jongen,
zo zel de HEER van de machten Jeruzalem beschaarmen;
beschaarmen en redden zel hai heur,
veur heur zörgen en heur bevrijden.
06Isrelieten, keer weerom noar hom
van wèl ie zo vèr ofdwoald binnen.
07Dij dag smit elkenain vot
zien ofgoden van zulver en van gold,
aigenhandeg moakt om der zunde mit te doun.
08Den vaalt Assyrië deur t sweerd,
mor nait deur ain van n mensk;
t wordt verteerd deur t sweerd,
mor nait ain van n staarveling.
Op de vlucht sloagen zel Assyrië veur dat sweerd,
en zien jongkerels mouten knechtswaark doun.
09Den vergaait rots van Assyrië van schrik,
zien laaiders kniepen der tussen oet, zo benaauwd binnen ze,
- godssproak van de HEER, dij zien vuur op Sion het
en zien ovent in Jeruzalem.
|
Jesaja 32
01As keunenk rechtveerdeg regaaiert
en bestuurders noar recht besturen,
02is elk van heur n beschut veur wind
n schoel veur slagregen,
n wottergeut in t onlaand,
schaar van n dikke rots in oetdreugd laand.
03Ogen van dij zain, binnen den nait laanger blier,
oren van dij heuren, stoan weer schaarp.
04Doldrieste gaisten kommen tou besef en begrip,
tong van stöttjeboazen proat smui en dudelk.
05n Haalfmaal wordt nait laanger nuimd: nobel man,
tegen n schobberd zegt men nait meer: man van eer.
06n Onwieze kroamt ja allenneg mor onwieshaid oet,
beroamt kwoadens in zien haart;
infoame doaden begaait e,
lasterliek sprekt e over de HEER.
Dij honger het, geft e gain eten,
hai geft gain drinken aan dij dörst het.
07n Schobberd nemt aal zien filaaineghaid te boat,
hai brudt plannen oet
om aarme lu te schandaaiern mit leugenproat,
al komt stumper ook op veur zien recht.
08Mor n edel mensk moakt edele plannen,
doar staait hai ook veur in.
09In t èn, ie onbezörgde vraauwlu, heur noar mien stem!
Ie zörgeloze dochters, luster noar wat ik zeg!
10 Ie maggen nou zunder zörg wezen,
over n dik joar
zel ie trillen van benaauwdens.
Gain droevenplok zel der meer wezen,
doan is t mit zammeln van vruchten.
11 Huver t oet, ie onbezörgde vraauwlu,
tril der over, ie zörgeloze dochters!
Klaid joe noakend oet
en dou n bouteklaid om leden.
12 Sloag joe veur de bòrst
om dij riek begruide akkers,
dij gaaile droevestroeken,
13 om grond van mien volk,
doar stiekels en doorns wazen zellen,
joa, om ale hoezen vol fleur
en dij stad, zo lös en luchteg.
14 Vesting wordt in steek loaten,
roezege stad blift allain achter.
Van börg en wachttoorn blift niks over
as goaten in grond - veur aaltied:
n genougen veur wilde ezels
en n vetwaaide veur t vij.
15 Zo zel t blieven tot van omhoog
n gaist over ons oetstört wordt.
Den wordt woestijn n hof, en dij hof n bos geliek.
16 In woestijn woont den t recht,
gerechteghaid in n hof.
17 Vrucht van gerechteghaid is vree,
rust en duur levert e op - veur aaid.
18 Den woont mien volk in n kontraain van vree,
n vaailege haimstee, n plek, rusteg en stil.
19 t Dikke bos wordt haildaal reud,
stad wordt volsloagen deelhoald.
20 Gelokkeg bin ie,
dij overaal zaaien maggen doar wotter is,
dij koien en ezels vrij lopen loaten kinnen.
|
Jesaja 33
01O wai, vernailer, zulm nait vernaild,
overweldeger, zulm nait overweldegd.
Zo gaauw astoe dien vernailen doan hest,
zelst zulm vernaild worden.
Zo gaauw ast opholdst mit dien overweldegen,
zellen ze die overweldegen.
02HEER, ontfaarm joe over ons,
wie kieken noar joe oet.
Wees ons hulp, elke mörgen weer,
ons behold in tied van nood.
03Bie t heuren van joen stok lewaai,
sloagen volken op de vlucht;
as ie in t èn kommen,
stoeven noatsies oet nkander.
04Den wordt t roofgoud inhoald
krekt as bie sprinkhoanen,
zo as koalvreterds hènneweer runnen,
zo springt men der bovenop.
05Hoogverheven is de HEER:
hai woont doarboven,
overloadt Sion mit recht en gerechteghaid.
06Laank let hai joen levent duren,
wieshaid en inzicht binnen de kracht dij joe redt,
ontzag veur de HEER is Sion zien riekdom.
07Heur ais! Lu van Ariël jammern op stroat,
bosschoppers van vree schraiven dikke troanen.
08Wegen liggen der verloaten bie:
gain raaizeger meer te bekennen!
Verdroagen binnen schonden,
overainkomsten broken;
gain mensk is meer in reken.
09Treureg ligt t laand ter bie: t verkommert,
de Libanon schoamt zok: soor is e worden;
Sion wordt n woestijn geliek,
Basan en Karmel loaten heur blad valen.
10 Nou griep ik in, zegt de HEER,
nou kom ik in t èn, nou kom ik omhoog.
11 Swoar zel ie goan van stro,
kaf zel ie in wereld brengen,
as n vuur zel mien oam joe verteren.
12 Verbraand worden volken as kaalk,
as ofkapte stiekelbozzen verslonden deur t vuur.
13 Dij wied vot binnen, heuren wat ik dou,
dij stoef bie binnen, vernemen hou staark ik bin!
14 In Sion schrikken zundoars,
dij van God lös binnen, trillen van benaauwdens:
"Wèl van ons is bestand tegen dit vretend vuur?
Wèl kin t oetholden bie zo'n gedurege hetten?"
15 Hai dij rechte wegen gaait en woarhaid sprekt,
dij der niks van hebben mout riek te worden van ofzetterij,
van omkoperij zien handen vrijholdt,
zien oren ofsloet om moorddoadege plannen nait te heuren
en ogen dichtknipt dat e t kwoad mor nait zugt, -
16 zo ain wordt hoog verheven,
vaaileg is zien börg op rots,
men kin der nait bie.
Van brood is e verzekerd,
op wotter kin e reken.
17 Mit aigen ogen zel ie keunenk zain
in aal zien stoatsie,
kieken noar n laand,
wied en vèr.
18 Verschrikken is allenneg mor n herinnern,
ie vroagen joe òf:
Woar is e bleven, hai dij ales telde,
dij ales ofwoog, woar is e nou,
dij ons toorns opnam, woar is e?
19 Nooit krieg ie dat raauwe volk meer te zain,
dat volk mit zien nait aan te heuren toaltje,
mit zien radbroakte proat, nait oet wies te worden.
20 Kiek noar Sion, stad van ons haailege feesten.
Loat joen oog goan over Jeruzalem,
vaailege woonstee,
tènt dij nait ofbroken wordt,
doar pinnen nait van oettrokken worden,
en doar taauwen nait van breken.
21 Doar heb we de HEER in aal zien stoatsie,
doar binnen braide revieren en wotterstromen,
gain galij voart ter op,
gain groot schip komt ter langs.
22 Want de HEER is ons rechter,
de HEER is ons wetgever,
ons keunenk is de HEER,
hai is t, dij ons redt.
23 Joen taauwen hangen der slap bie,
mast holden ze nait recht in t èn,
zaailen stoan nait meer oet.
Den wordt t roofgoud verdaild,
blinden kriegen heur volle paart,
alderdeegs kreupeln binnen mit aan t plundern.
24 Gainain dij in Sion woont zel den nog zeggen: "k Bin zaik,"
t volk dat ter touholdt,
wordt heur slechteghaid vergeven.
|
Jesaja 34
01Volken, kom dichterbie, luster,
noatsies, let op!
Heur tou, eerde mit aal wat ter touholdt,
wereld en aal joen bewoners!
02Grammiedeghaid van de HEER richt zok op ale volken,
zien kwoadens op aal heur legers;
hai reudt ze oet,
hai slacht ze òf.
03Heur doden blieven liggen,
staank van lieken komt omhoog,
heur bloud stroomt bie baargen deel.
04Ale machten van hemel verkrummeln,
hemel wordt oprold as n boukrol,
aal zien machten dwirreln omdeel
zo as bloaren van wiendroef
en verdreugde vruchten van viegeboom.
05Want aan hemel wordt zichtboar
t sweerd van de HEER,
t komt deel op Edom;
aan t volk dat bestemd is veur ondergang,
wordt t vonnes voltrokken.
06Van t sweerd van de HEER drupt bloud òf,
hai zit vol vet,
vol bloud van lammer en bokken,
vol niervet van schoaprammen.
Want de HEER voltrekt n ovver in Bosra,
n dikke slachtpertij in Edom.
07Buvvels goan der ook mit aan,
mit koien en hengsten,
t laand drift van bloud,
grond staait stief van t vet.
08Joa, t is dag van de HEER zien vroak,
t joar van ofreken veur Sion zien verdedeger.
09Beken van Edom veraandern in pik,
grond wordt swevel,
ain kokende pikboudel wordt t laand.
10 Branden blift t, dag en naacht,
aaltied komt ter rook oet omhoog.
Ain dikke puunbult van older op older,
gainain zet ter ooit nog n vout, veur aiweg en aaid nait.
11 t Is kraaien en naachtoelen heur kontraain,
stainoelen en roaven holden der tou.
Hai het ter moatbaand van wareboudel spand,
hai weegt t mit weegstainen van verrinnewaaiern.
12 Lu van oadel binnen der nait meer,
gain mensk meer te vinden om ain keunenk te moaken,
verswonnen binnen ale laaiders.
13 Börgen kommen om in stiekelbozzen,
brannekkels en stiekels overgruien vestings,
t is t kontraain van jakhaalzen,
oord van struusvogels.
14 Woestijndaaiern en hyenoa's kommen der bie mekoar,
soaters trevven doar nkander.
Lilit vindt ter rust, ze woont doar,
gainent dij heur steurt.
15 Pielslangf + Betaikenis van dit Hebreeuwse woord is nait haildaal dudelk. Der binnen ook aander vertoalens meugelk, b.v. "swieniegel" of "petries". Mor paardie verkloarders denken dat pielslang hier bedould is. Men dochde vrouger dat dij gifteg was. Slaang hait zo omdat e zok, zo vlog as n piel, boven tou boom oet op zien prooi valen let.f* moakt doar zien nust,
legt zien aaier en brudt dij oet.
Ze breken open en jongen kroepen in schaar bie mekoar.
Gieren kommen der bie nkander,
ze trevven doar heur kammeroaden.
16 Goa t mor noa in t bouk van de HEER.
Doar staait te lezen:
gainain zel der ontbreken,
gainent zel zien moat missen.
Zien mond het dat ja onnaaierd,
zien gaist het heur bie nkander brocht.
17 Haizulm het dobbelstain veur heur gooid,
heur kontraain aigenhandeg mit moatbaand opdaild;
veur aaltied is t heurent,
zai zellen der wonen van older op older.
|
Jesaja 35
01Loat woestijn en t onlaand blied wezen,
wildernis mout joechaaien en bluien,
02joa, volop bluien as n krookje,
ket-oet joechaaien en jubeln.
Ze wordt sierd mit glorie van de Libanon,
en glaans van Karmel en Saron.
Glorie van de HEER zel men zain,
glaans van ons God.
03Moak slappe handen weer staark,
en knikkende knijen weer steveg.
04Zeg tegen dij gain road meer wait:
"Volholden! Nait baang wezen!
Joen God is in aantocht, hai het vroak bie zok,
ofreken van de HEER zel kommen,
haizulm zel joe redden."
05Den goan ogen van blinden open,
doven worden oren open doan.
06Kreupele springt ter over as n hert,
tong van stomme joechaait.
Wotter borrelt op in woestijn,
en revieren in t dreuge laand.
07t Verschruide laand wordt n meerke,
dreug laand veraandert in n spuitende fontein.
Doar jakhaalzen heur leger haren,
gruien nou raait en pepierplant.
08Doar komt n boande weg,
"Haailegeweg" zel dij haiten,
gain onnure komt ter langs,
dij gaait zien aigen weg,
gain onwieze dwoalt doar om.
09Laiwen binnen der nait,
wilde daaiern trekken dij weg nait over,
dij komt men der nait meer tegen.
Nee, allain dij verlöst binnen, dij goan der langs.
10 Dij de HEER verlöst het, kommen weerom,
ze joechaaien t oet as ze in Sion aankommen,
mit kroon op kop van aiwege vreugde.
Bliedschop en vreugde kommen heur in muit,
verdrait en ellèn vluchten vot.
|
Jesaja 36
01In t vattiende joar dat keunenk Hizkia regaaierde, kwam keunenk Sanherib van Assyrië opzetten tegen verstaarkte steden van Juda. Hai nam ze altmoal in.
02Dou stuurde keunenk van Assyrië oet Lachis ain van zien hoge heren, de rabsake, mit n machteg leger op keunenk Hizkia in Jeruzalem òf. Hai stelde zok op bie wotterlaaiden van Bovenviever, aan weg noar t Blaikveld.
03Eljakim, ain van Chilkia, dij over t hòf ging, kwam noar hom tou. Schriever Sebna en Joäch, Asaf zien zeun, - dij was roadsman -, wazzen der mit bie.
04De rabsake zee tegen hom: "Breng dizze bosschop aan Hizkia over. 'Dit zegt grode keunenk, keunenk van Assyrië: 'Woar steunt dij wizzeghaid van joe ainlieks op?
05Ie denken toch nait dat ie mit woorden net zo wied kommen as mit kriegsbelaaid en militaire macht? Op wèl vertraauw ie wel nait dat ie joe tegen mie verweren duren?
06Ie hebben toch wis gain vertraauw in Egypte, dat ofknapte stok raait, wel? Doar kin toch gainent op steunen! Dij gaait joe ja dwaars deur haand hèn! Zo zel t elk vergoan, dij vertraauwt op farao, keunenk van Egypte.
07Nou kin ie wel tegen mie zeggen: 'Wie vertraauwen op de HEER ons God,' mor Hizkia het wel mooi dij zien ovverhögten en altoars oproemd! Hai het ja tegen lu van Juda en Jeruzalem zegd: 'Veur dit altoar, hier in Jeruzalem, doar mout ie veur op knijen goan.'
08Mien boas, keunenk van Assyrië, duurt mit joe te wedden: ik lever joe twijdoezend peerden, as ie van joen kaant t volk doarveur levern kinnen!
09Mor hou zol ie aanvaal ofsloagen kinnen van ook mor ain enkeld goeverneurke, ain van mien boas zien onbelangriekste knechtjes, ook al vertraauw ie veur woagens en peermenners op Egypte?
10 Zol ik zunder dat de HEER dat goud von, noar dit laand optrokken wezen om dat te verrinnewaaiern? Nee hur, de HEER zulm het tegen mie zegd: "Trek op noar dat laand en verrinnewaaier de boudel!"'"
11 Dou zeden Eljakim, Chilkia's zeun, mit Sebna en Joäch, tegen rabsake: "Proat toch Aramees mit ons: dat verstoan wie ja wel. Ie mouten mit ons gain Judees proaten: volk op muur kin t ja heuren."
12 Mor rabsake zee: "Ie denken toch nait dat mien boas mie mit dizze bosschop allenneg noar joe en noar joen boas toustuurt? Ook toch noar manlu op muur! Dij zellen net as ie, heur aigen poep opeten mouten en heur aigen pis drinken."
13 Mit ging opperbevelhebber stoan en raip hail haard in t Judees: "Luster! Dit het grode keunenk, keunenk van Assyrië joe te vertellen.
14 Dit zegt e: 'Loat joe niks in haals hangen deur Hizkia, want hai kin joe nait redden.
15 Loat Hizkia joe nait verlaaiden om op de HEER te vertraauwen. Hai zel wizzenzeker zeggen dat de HEER joe redden zel en dat dizze stad nait in handen van keunenk van Assyrië valen zel.'
16 Nee, nait noar Hizkia lustern! Dit zegt keunenk van Assyrië: 'Geef joe over en kom noar mie tou, noar boeten! Den kin elk de vrucht eten van zien aigen droevebos en zien aigen viegeboom, en wotter drinken oet zien aigen put,
17 tot tied aan tou dat ik kom en joe mitneem noar n laand doar t net zo goud te wezen is as in joenent, n laand mit koorn en wien en mit brood en droevetoenen.
18 Mor loat Hizkia joe nait bemietern deur te beweren, dat de HEER joe redden zel. Het ter onder goden van volken ooit ain west dij zien laand redden kind het oet keunenk van Assyrië zien greep?
19 Woar zatten goden van Hamat en Arpad en woar zatten Sefarwaïm zien goden? Hebben zai Samaria meschain oet mien greep redden kind?
20 Het ter onder goden van dij landen ooit ain west dij zien laand oet mien greep redden kon? Zol de HEER Jeruzalem den wel oet mien macht redden kinnen?"'"
21 Zai deden t swiegen der tou; gainain zee n woord weerom. Keunenk haar heur ja besteld hom gain beschaaid te geven.
22 Hofmaarschalk Eljakim, Chilkia's zeun, schriever Sebna en roadsman Joäch, Asaf zien zeun, gingen noar Hizkia. Heur klaaier haren ze scheurd. Ze deden hom verslag van wat of rabsake zegd haar.
|
Jesaja 37
01Dou keunenk Hizkia dit heurde, scheurde hai zien klaaier middendeur, dee n bouteklaid om en ging noar t hoes van de HEER tou.
02Hai stuurde hofmaarschalk Eljakim, schriever Sebna en oldsten van priesters, altmoal in t bouteklaid, noar profeet Jesaja, zeun van Amos.
03Hai gaf heur dizze bosschop mit: "Dit zegt Hizkia: 'Dit is n dag van benaauwdens, n dag van straf en schaande! t Kind is op komst, mor kracht om t op wereld te zetten, is ter nait!
04t Is te hopen, dat de HEER, joen God, woorden heurd het van rabsake, dij deur zien boas, keunenk van Assyrië, stuurd was om God dij leeft te belastern. De HEER, joen God, mag hom stravven veur dij woorden! Droag doarom n gebed op veur rest van t volk dat overbleven is.'"
05Dou keunenk Hizkia zien hofdainders bie Jesaja kommen wazzen,
06zee hai tegen heur: "Dit mout ie tegen joen boas zeggen: 'Dit zegt de HEER: Wees mor nait baang veur wat ie heurd hebben, veur woorden doar dij kwoajonges van keunenk van Assyrië mie mit belaidegd hebben.
07Want ik, ik zel hom schrik op hoed joagen: Hai heurt n tieden en zel vot rechtsomkeert moaken noar zien laand. Doar, op aigen grond, zel ik hom deur t sweerd omkommen loaten.'"
08Rabsake dij vernomen haar dat keunenk van Assyrië oet Lachis opbroken was, ging vot. Hai ging noar keunenk tou, dij op dat ogenblik Libna belegerde.
09Mor dou keunenk vernam dat Tirhaka, keunenk van Nubië, oprukt was om hom aan te valen, stuurde hai bodes noar Hizkia mit bosschop:
10 "Dit mout ie zeggen tegen Hizkia, keunenk van Juda: 'Loat joe nait bemietern deur joen God, op wèl ie vertraauwen. Denk mor nait dat keunenk van Assyrië Jeruzalem nait in handen krigt.
11 Man, ie hebben toch zulm wel heurd wat of keunenks van Assyrië ale landen aandoan hebben dij ze verrinnewaaierden. Zol ie t ter den ofredden?
12 Volken dij deur mien veurolden verdizzelwaaierd binnen, Gozan, Charan, Resef en t volk van Eden in Telassar, binnen dij sums deur heur goden red?
13 Woar binnen ze bleven, keunenks van Hamat, Arpad, van stad Sefarwaïm, van Hena en Iwwa?'"
14 Hizkia pakte braif van bodes aan en leesde hom. Dou ging e noar t hoes van de HEER tou en vòlde braif open veur de HEER.
15 Hizkia beedde dou de HEER.
16 "HEER van de machten," zee e, "God van Israël dij op cherubs troont, ie allenneg binnen God over ale keunenkrieken van eerde. Ie, dij hemel en eerde moakt hebben.
17 HEER, lain joen oor en luster. HEER, dou joen ogen open en kiek wat Sanherib altmoal schreven het om joe, levende God, te belastern.
18 Joa wis, HEER, keunenks van Assyrië hebben ale volken en heur laand verdizzelwaaierd.
19 Heur goden hebben ze in t vuur smeten: t wazzen ja ook gain goden, mor aans niks as n fertuut van menskenhanden, holt en stain, doarom konden ze dij vernailen.
20 Mor, HEER, ons God, verlös ie ons oet zien greep, dat keunenkrieken van eerde erkennen zellen dat ie, HEER, allenneg God binnen."
21 Dou luit Jesaja, zeun van Amos, tegen Hizkia zeggen: "Dit zegt de HEER, God van Israël: Ik heb t gebed heurd dat ie aan mie richt hebben over Sanherib, keunenk van Assyrië.
22 Dit is wat ik, de HEER, over hom zeg:
Zai het joe niks in reken, zai het de gek mit joe, dochter Sion;
achter joen rug om schudt zai kop, dochter Jeruzalem!
23 Wèl heb ie bespot en belaidegd,
tegen wèl joen mond openscheurd,
noar wèl hoogmoudeg t oog opsloagen?
t Is de Haailege van Israël!
24 Deur joen knechten haar ie spot mit de HEER. Ie zeden:
'Mit mien rommel woagens, goa ik bie baargen omhoog,
bie kanten van de Libanon langs.
Ik kap zien hoogste ceders om en zien aldermooiste ciprezzen.
Ik dring deur tot aan hoogste top, tot aan zien mooiste bozzen tou.
25 Wotter van vremde landen heb ik aanboord en dronken.
Ale wotterlopen van Egypte valen dreug, as ik ter mien vout op zet.'
26 Mor heb ie t den nooit heurd?
Al van oldsheer heb ik t toumoakt,
in laankmanstied heb ik t beschikt,
ik, de HEER.
Mor nou gaait t ter heer!
Ie mozzen staarke steden vernailen,
der dikke puunbulten van moaken!
27 Inwoners stonden befoezeld en beschoamd, en haildaal machteloos;
ze wazzen as gewas op t laand, as jonk gruin,
as gras op t dak, verschruid nog veurdat t in haalm staait.
28 Of ie nou stoan of zitten, goan of kommen,
ik bin der mit bekend.
Hou of ie tegen mie tekeer goan,
ik wait ter van.
29 Omdat ie tegen mie tekeer goan binnen,
om joen gebeer dat mie in oren klinkt,
sloag ik joe n ring deur neus,
en leg joe n bit in mond.
Doar breng ik joe mit weerom
t pad langs dij ie kommen binnen!
30 Veur joe, Hizkia, zel dit t taiken wezen: dit joar zel ie t nog doun mouten van wat ter overblift op t laand, ankom joar van wat vanzulm opkommen is, t daarde joar kin ie weer zaaien en mennen, droevetoenen aanplanten en vrucht ter van eten.
31 Wat spoard blift van t hoes van Juda, dij rest, zel weer worrel zetten van ondern en vrucht droagen van boven.
32 Want oet Jeruzalem vandoan komt n rest, van baarg Sion komt wat spoard is. Ofgunstege laifde van de HEER van de machten zel dit doun.
33 Doarom - zegt de HEER over keunenk van Assyrië: Hai komt dizze stad nait in, gain piel schut e op heur òf, gain schild komt ter in de buurt, gain waal smit e tegen heur op.
34 Bie t pad langs doar e langs kommen is, keert e weerom en dizze stad komt e nait in - godssproak van de HEER.
35 Ik zel dizze stad beschaarmen en redden, om miezulm en om David, mien knecht!"
36 Engel van de HEER trok oet en muik in t leger van Assyrië honderdvieventachtegdoezend man dood, smörgensvroug laggen der aans niks as lieken.
37 Sanherib, Assyriës keunenk, brook t beleg op, keerde weerom noar zien laand en bleef in Nineve.
38 Op n keer, dou e op knijen goan was in tempel van zien god Nisroch, muiken zien zeuns Adrammelech en Sareser hom dood mit t sweerd; zulm ontkwammen ze noar t laand Ararat. Zien zeun Esarhaddon volgde hom op as keunenk.
|
Jesaja 38
01In dij doagen wer Hizkia doodzaik. Profeet Jesaja, Amos' zeun, ging noar hom tou en zee tegen hom: "Zo zegt de HEER: Stel odder op zoaken in joen hoes, want ie goan staarven. Ie worden nait weer beter."
02Dou ging Hizkia mit t gezicht noar muur liggen en beedde de HEER:
03"Och HEER, denk ter toch aan hou of k veur joe leefd heb mit n traauw haart vol zörg en overgoave, dat ik doan heb wat ie geern wollen." Hizkia begunde haard te schraiven.
04Dou kreeg Jesaja dit woord van de HEER:
05"Goa tegen Hizkia zeggen: 'Dit zegt de HEER, God van joen veurvoader David: Ik heb joen gebed heurd en joen troanen zain. Ik geef joe nog vieftien joar.
06Ik zel joe en dizze stad oet greep van keunenk van Assyrië redden. Ik beschaarm dizze stad.'
07Dit is t taiken dat de HEER joe doun zel, om joe te verzekern dat de HEER echtwoar noakommen zel wat hai zegd het:
08ik loat op trappen van Achaz schaar dij zun al tien tree noar beneden goan loaten het, weer tien tree omhoog goan." En zun dee tien tree weerom op treden dij e al noar beneden goan was.
09Stil gebed van Hizkia, keunenk van Juda, dou e weer opknapte:
10 Ik dochde al: op haalfschaid van mien doagen zel k hèngoan mouten.
Ik bin der tou veroordaild rest van mien levent deur te brengen
binnen poorten van t dodenriek.
11 Ik dochde al: in t laand van leventegen, zel ik de HEER nooit meer zain;
as k bin bie bewoners van onderwereld, zel k gain mensk meer vernemen.
12 Mien woonstee wordt deelhoald, van mie vandoan ropt,
as tènt van n hedder.
Ie rollen mien levent op as n stok linnen,
deur wever ofsneden van zien weefstèl.
Haile dag deur, tot in naacht, loat ie mie votkwienen.
13 Tot aan mörgen tou wor ik oetmaargeld,
as n laiw vergraimt hai mie de bonken.
Haile dag deur, tot in naacht, loat ie mie votkwienen.
14 Ik kaarmde t oet,
net t sjilpen van n swaalfke,
net as t koeren van n doefke.
Smachtend kieken mien ogen omhoog.
"Heer, ik wor tamtaaierd,
kom toch veur mie op!"
15 Wat kin k zeggen,
hou kin k de HEER aantoalen,
nou hai opkomt veur mie?
Ik kin ja wieder leven, ondanks ale ellèn.
16 Joa HEER, om joe zel mien ziel leven,
geef mien gaist rust.
Hol mie zond en loat mie leven!
17 Mien ellèn is veraanderd in vree, ie hebben mie beter moakt,
mie red van graf en ondergang.
Aal mien zunden heb ie ja votdoan, ie hebben ze rug toukeerd.
18 t Dodenriek levert joe gain daank op,
doden zingen nait veur joe.
Dij in t graf ofdoald is,
kin vertraauw op joe vergeten.
19 Allenneg mensken dij leven, brengen joe lof tou,
krekt as ik dou vandoag.
Allenneg n voader vertelt zien zeuns
hou men van joe op aan kin.
20 De HEER komt mie te hulp.
Doarom loat wie ons haarpen klinken
in t hoes van de HEER,
aal doag dat wie leven.
21 Jesaja haar zegd: "Hoal n viegekouk en leg dij op zien swèlderij. Den zel e beter worden."
22 Hizkia haar vroagd: "Aan wat taiken kin k zain, dat ik weer opgoan mag noar t hoes van de HEER?"
|
Jesaja 39
01In dij tied stuurde Merodach-Baladan, zeun van Baladan en keunenk van Babylonië, bodes noar Hizkia mit n braif en mit kedoos. Hai haar ja heurd van zien zaikte en beterschop.
02Hizkia was ter haile blied mit en hai luit heur zien schathoes zain, zien zulver en gold, de kruderijen en kostboare eulie, zien woapenhoes en ales wat in zien opslagkoamers te vinden was. Der was niks of naks in zien pelaais of in zien haile riek, dat Hizkia heur nait zain luit.
03Profeet Jesaja ging noar Hizkia tou. Hai vruig: "Wat bosschop haren dij lu? Woar kwammen ze heer?" "Ze kwammen van wied vot," antwoordde Hizkia. "Oet Babylonië!"
04Jesaja vruig: "Wat hebben ze aalmoal zain in joen pelaais?" "Ales wat ter is," zee Hizkia, "hebben ze zain. Der is niks in mien opslagkoamers, dat ik heur nait zain loaten heb."
05Dou zee Jesaja tegen Hizkia: "Luster noar t woord van de HEER van de machten:
06Der komt n tied, dat ales wat ter in joen pelaais te vinden is, ales wat joen veurolden tot vandoag aan dag tou opbultjed hebben, noar Babel overbrocht worden zel. Der blift niks van over - zegt de HEER.
07En gounent van joen zeuns, joen bloudaigen noazoaten, zellen ze mitnemen. Ze zellen dainstdoun in keunenk van Babylonië zien pelaais."
08Hizkia zee tegen Jesaja: "t Woord van de HEER dat ie sproken hebben, is goud." Want Hizkia dochde bie zokzulm: In mien tied zellen vree en vaaileghaid nog wel aanholden.
|
Jesaja 40
01Troost, troost mien volk, zegt joen God.
02Spreek Jeruzalem moud in en roup hom aan
dat t doan is mit zien sloavendainst,
dat zien schuld liekmoakt is,
dat e oet haand van de HEER straf veur aal zien zunden
dubbeld en dwaars had het.
03Heur, der ropt ain:
"Boan deur woestijn n weg veur de HEER,
moak in t onlaand n grode weg veur ons God.
04Elke leegte mout ophoogd worden,
elke baarg en heuvel ofgroaven,
bobbels en bulten mouten slicht worden,
en roege grond vlak.
05Eer en glorie van de HEER zel veurndag kommen,
ale mensken zellen t zain.
De HEER het t zulm zegd!"
06Heur, der zegt ain: "Roup!"
Ik vroag: "Wat zel k den roupen?"
Ale mensken binnen net gras,
heur traauw aans niks as n laandjebloum.
07t Gras verdreugt en bloum wordt soor
as oam van de HEER der overhèn poest.
Joa wis, dit volk is gras!
08t Gras verdreugt en bloum wordt soor,
mor t woord van ons God, staait veur aaid!
09Klim op n hoge baarg mit dien goud nijs, Sion.
Roup zo haard ast kinst, Jeruzalem.
Bode van t blied bericht,
roup mor, wees nait baang.
Zeg tegen steden van Juda:
"Hier is joen God!"
10 Hier is God, de HEER!
Hai komt mit ale kracht, ale macht het hai in handen.
Kiek, loon het hai bie zok, zien waark lopt mit hom op.
11 As n hedder waaidt hai zien koppel,
lammer hoalt e bie nkander en pakt ze op aarm,
vrundelk laaidt e schoapen mit jongen.
12 Wèl ooit het t wotter ofmeten mit hòlle haand,
hemel moatnomen tussen doem en pink?f + Der staait "span": dat is ofstand tussen pink en doem van n oetstrekte haand (of n haalve aarmlengte).f*
Wèl het mit n moatje stof van eerde ofpaasd?
Wèl het baargen op weegschoal legd,
heuvels ofwogen mit unster?
13 Wèl het deurkregen wat de HEER veur haar?
Wèl het hom road en onderricht geven?
14 Bie wèl is hai te roade goan dat dij hom besef geven zol,
om pad van t recht te waiten, om weg van inzicht te begriepen?
15 Kiek, volken binnen as n drup aan emmer,
n stofke op weegschoal.
Kiek, aailanden weegt e òf as poeier.
16 Aal t holt op de Libanon,
aal t wild dat ter touholdt,
is nait genog veur n ovver aan hom.
17 Ale volken binnen niks weerd in zien ogen,
niks of naks binnen ze veur hom.
18 Mit wèl zel ie God vergelieken,
hou zol ie joe hom veurstellen?
19 Ambachtsman moakt n beeld,
smid beslagt hom mit gold,
smeedt kettentjes van zulver.
20 Dij n ofgodsbeeld moaken wil,
zöcht zok n stok holt zunder röt,
zugt om noar n kloare ambachtsman,
dij t beeld zó vastzetten kin dat e nait omtumelt.
21 Wait ie t den nait? Heb ie t nait heurd?
Is joe t nait verteld van begun òf aan?
Heb ie t nait beseft sunt wereld sticht wer?
22 Hai troont op t verwulf dat eerde overspant,
hai, veur wèl bewoners grashippers binnen!
Hai, dij hemel opzet as n baldakijn,
hom spant as n woontènt.
23 Prinzen binnen veur hom niks,
bestuurders zet hai achteroet:
24 mor naauw binnen ze poot of zaaid,
het heur telgke worrel zet,
of hai blast over heur hèn en ze verdreugen,
n störm nemt heur op schop of wazzen ze kaf.
25 Mit wèl wil ie mie vergelieken,
mit wèl kin ie mie liekstellen?
zegt de Haailege.
26 Kiek omhoog noar hemel: wèl het dat altmoal schoapen?
Wèl aans, as dij zien leger aantreden dut,
hai ropt ze bie noam, altmoal, stok veur stok;
zó groot is zien macht, zó geweldeg zien kracht,
dat ter mist gainent van heur.
27 Woarom zeg ie, Jakob, en kloag ie, Israël:
"Hou of mie t gaait, de HEER het ter gain wait van;
wat mien recht is, is mien God ontkommen"?
28 Wait ie t den nait, heb ie t nait heurd?
De HEER is n God veur aiweg,
hai het houken en hörns van wereld moakt,
hai wordt nait muid en nait min,
zien inzicht is nait te deurgronden.
29 Dij muid is, geft hai nije kracht;
staark moakt e, dij aan t èn is.
30 Ook t jonkgoud kin muid en kruuslam worden,
jongkerels kinnen der ja bie deel valen,
31 mor dij vertraauwen op de HEER,
vinden aal weer nije kracht,
heur vleugels sloagen ze oet - net oarends;
van t lopen worden ze nait muid,
van t runnen roaken ze nait kruuslam.
|
Jesaja 41
01Dou t swiegen der tou, aailanden!
Loat de volken zok schrap zetten en dichterbie kommen
den maggen ze heur woordje doun.
Loat we mitnkander veur rechterstoul stoan goan.
02Wèl het oet t oosten heer dij man opstoan loaten,
dij triomf te wachten staait, woar of hai zien vout ook zet?
Wèl levert volken aan hom oet en legt keunenks veur hom deel?
Zien sweerd moakt stof van heur, zien boog jagt heur oet nkander as kaf.
03Hai zit heur achternoa,
vervolgt zien weg zunder n schram,
zien vouten kommen mor naauw aan grond.
04Wèl het dat doan en veurnkander moakt?
Hai, dij van t begun òf ale geslachten ropt.
Ik allenneg, de HEER, aldereerste,
dij ook alderleste wezen zel.
05Aailanden zain t en worden der baang van,
houken en hörns van eerde trillen der over.
06Ain helpt aander
en zegt tegen zien kammeroad:
"Hol kop ter veur!"
07Amtsman pittjet smid aan,
dij mit klophoamer waarkt,
zegt tegen dij op t ambolt slagt: "Seldeersel kin der mit deur!"
Hai zet t beeld mit spiekers vaast dat e nait omtumelt.
08Mor doe, Israël, mien knecht,
Jakob, dij ik oetkeurd heb,
noazoat van Abraham, mien vrund,
09dij ik ophoald heb van t èn van wereld,
oproupen oet eerdrieks wiedste oethouken,
doar ik tegen zee: Mien knecht bistoe,
dij ik oetkeurd heb en nait aan zied schoven.
10 Nait baang wezen, ik bin ja bie joe,
nait benaauwd wezen, ik bin joen God ja.
Ik moak joe staark, ik help joe,
ik hol joe in t èn mit mien eerliekse rechterhaand.
11 Wis, elk dij hoagels is op joe,
wordt rood om kaam van schoamte.
n Nulholtje worden ze geliek,
der aangoan zellen ze, lu dij joe bestrieden.
12 As ie heur zuiken, zel ie ze nait meer vinden,
lu, dij joe aankloagd hebben,
n nulholtje zellen ze wezen, lu dij joe bestrieden.
13 Want ik, de HEER, ik bin joen God,
ik krieg joe bie rechterhaand,
ik zeg tegen joe: Nait baang wezen, ik help joe!
14 Jakob, wirmke dast bist,
Israël, aarm volk,
nait baang wezen!
Ik help joe - godssproak van de HEER -,
joen verlözzer, Haailege van Israël.
15 Kiek, n dörsslee moak ik van die,
nij, schaarp, mit n dubbeld stel tanden;
baargen zel ie dörsen en vermoalen,
heuvels verkrummeln as kaf.
16 Verstreuen zel ie ze, wind neemt heur mit,
störm verspraaidt ze.
Mor ie zellen joechaaien om de HEER,
groot goan op Haailege van Israël.
17 Stumpers en stakkers zuiken noar wotter - t is ter nait.
Tong is heur zo dreug as leer.
Ik, de HEER, zel heur beschaaid geven,
ik, God van Israël, loat heur nait in steek.
18 Op koale baargen loat ik beken ontspringen,
en midden in vlak laand wotterwèllen.
Woestijn veraander ik in wotterplazzen,
en van oetdreugde grond moak ik n laand van fonteinen.
19 Ik poot ceder en acacia,
mirte en olieveboom;
ik zel in t dreuge laand ciprezzen zetten,
spar en cipres bie nkander.
20 Zo zel men bekieken en begriepen,
erkennen en onder t verstand kriegen,
altmoal mit nkander,
dat de HEER zulm dit doan het,
dat Haailege van Israël dit schoapen het.
21 Breng joen zoak veur, zegt de HEER,
kom op mit joen bewiezen, zegt Jakobs keunenk.
22 Loat ze noar veuren kommen
en ons vertellen wat ter aan te kommen staait.
Wat vrouger veurvalen is, hebben ze doar wat van verteld
dat we doar acht op geven zollen?
Of loat ons heuren wat nog gebeuren gaait,
moak ons bekend wat toukomst brengt.
23 Joa, moak bekend wat ter van nou òf gebeuren gaait,
den zel we inzain dat ie goden binnen.
Dou teminnent wat, goud of min,
dat wie ontzag veur joe kriegen zellen.
24 Kiek, zulm bin ie minder as niks,
en joen doaden stellen niks veur,
ik heb n ofkeer van dij joen kaant kaizen.
25 Ik heb ain in t èn kommen loaten oet t noorden, en hai is kommen,
in t oosten, doar zun opkomt, ropt e mien noam.
Vorsten vertrapt e as laim, mit vouten poast e op heur om,
krekt as poddebakker in t klaai.
26 Wèl het ons dat in t veuren aankundegd
t ons waiten loaten in laankmanstieden,
dat wie nou zeggen: "Hai het geliek!"?
Mor nee, der was gainain dij wat aankundegde,
gainain dij t heuren luit,
gainent het n woord van joe vernomen.
27 As eerste heb ik t Sion verteld,
heb ik Jeruzalem n bosschopper stuurd mit n blied bericht.
28 Ik kiek om mie tou, mor der is gainain,
gainent is ter dij mie roaden kin,
mie beschaaid geven as ik wat vroag.
29 Kiek zulm! Ze binnen altmoal niks weerd,
gain spier zetten ze oet stro,
heur godenbeelden - wind en wareboudel binnen ze!
|
Jesaja 42
01Kiek, mien knecht, dij ik in t èn hol;
dij ik oetkeurd heb, doar ik mie in vernuver.
Mien gaist heb ik op hom legd, hai zel volken recht brengen.
02Hai ropt en reert nait,
hai let zien stem op stroat nait heuren.
03Knikte raaitstoal brekt e nait,
smeulende vlaspit poest e nait oet.
Eerliekswoar, hai zel recht brengen.
04Hai zel nait swak worden of knuurd,
mor hai sticht t recht op eerde,
aailanden longern noar zien wet.
05Zo zegt God de HEER,
dij hemel moakt het en hom oetspand,
dij eerde oetspraaidde mit aal wat ter gruit,
dij oam geft aan mensken dij der wonen,
levensgaist aan elk dij der verkeert:
06Ik, de HEER, heb joe roupen om gelok te brengen,
ik pak joe bie haand, ik gait joe in vörm,
ik bestem joe tou n verbond mit t volk,
n licht veur noatsies,
07om open te doun ogen, dij blind binnen,
te verlözzen oet gevang, dij vaast zitten,
oet t hok, doar ze in t duustern verkeren.
08Ik bin de HEER, dat is mien noam,
mien glorie dail ik mit gain aander,
mien eer nait mit ofgodsbeelden.
09Wat vrouger zegd is, kiek, dat kwam oet.
Nije dingen zeg ik joe nou aan,
veur en aleer ze veurndag kommen, loat ik joe t al heuren!
10 Zing n nij laid veur de HEER,
zing zien lof haile wereld over.
Loat broezen de zee mit aal wat ter leeft,
en aailanden mit aal dij der wonen.
11 Loat haard roupen woestijn mit zien steden,
en dörpen, doar lu van Kedar wonen;
loat t volk van Sela joechaaien,
oet volle bòrst, van toppen van baargen òf.
12 Loaten ze bezingen eer van de HEER,
op aailanden zien lof verkundegen.
13 De HEER trekt ter op oet as n held,
as n vurege krieger, haildaal verbraand,
zien striedkreet loat e klinken zo haard as e kin.
Kriegshafteg gaait hai òf op zien vijand.
14 Laank heb ik t swiegen der tou doan,
gain woord zegd en mie inholden,
nou goa ik te keer as n vraauw dij n kind krigt,
poestend en stìnnend.
15 Taaistern zel ik baargen en heuvels,
verdreugen loaten aal heur gewas,
van revieren moak ik aailanden,
wotterpoulen leg ik dreug.
16 Blinden laaid ik over n pad, dij ze nait kennen,
onbekende wegen loat ik heur goan.
Veur heur moak ik t duustern licht,
boelen en bulten moak ik slicht.
Dat zel ik altmoal doun,
ik loat heur nait in steek!
17 Ze wieken achteroet, rood van schoamte,
de lu dij zok wis vuilen bie ofgodsbeelden,
dij zeggen tegen n stok brons: "Ie binnen ons god!"
18 Heur mor goud, doven dat ie binnen,
blinden, dou ogen mor open en kiek!
19 Wèl is zo blind as mien knecht,
zo doof as bode dij ik stuur?
Wèl is zo blind as mien vertraauwensman,
zo blind as knecht van de HEER?
20 n Bult heb ie zain, mor t nait ontholden,
oren haar ie wied open, mor heurd heb ie niks.
21 Bosschop van de HEER
is haildaal geweldeg,
t is hom ja te doun om redden.
22 Mor zien volk is beroofd en oetplunderd,
in holen zitten ze vaast,
in t gevang binnen ze opsloten.
Plunderd werden ze, gain redden was ter aan,
buzen werden heur leeghoald en gainent raip: "Geef weer!"
23 Wèl van joe het ter acht op geven,
zien oren spitst en der noar lusterd,
mit t oog op loater?
24 Wèl het Jakob oetleverd aan rovers,
Israël aan plunderoars?
Wèl aans as de HEER?
Tegen hom hebben ze zundegd;
ze wollen zien wegen nait goan,
noar zien wet nait lustern!
25 Doarom gaf hai zien hoagelse kwoadens vrij boan,
störtte kriegsgeweld over heur oet,
ze werden der deur verteerd,
mor wiezer werden ze der nait van:
verbraand werden ze, mor ze trokken zok ter niks van aan!
|
Jesaja 43
01Mor, zo zegt de HEER,
dij die schoapen het, Jakob, dij die vörmd het, Israël:
Nait baang wezen, ik heb die ja verlöst,
ik heb die roupen bie noam - doe bist mienent.
02Al mout ie ook deur t wotter hèn - ik bin bie joe.
Al mout ie ook deur revieren - ze zellen joe nait onder spoulen.
Al mout ie ook deur t vuur - ie zellen joe nait branden,
gain vlam dut joe zeer.
03Want ik bin de HEER, joen God,
Haailege van Israël, joen redder;
ik geef Egypte om joe lös te kopen,
Nubië en Seba kommen veur joe in stee.
04Ie binnen zo kostboar in mien ogen,
zó veul weerd bin ie mie: Ik hol van joe.
Veur joe in stee geef ik aander mensken,
aander volken in plak veur joen levent.
05Wees nait baang, ik bin ja bie joe.
Oet t oosten breng ik joen volk weerom,
oet t westen rap ik joe weer bie nkander.
06Tegen t noorden zeg ik: Geef op!
Tegen t zuden: Loat lös!
Breng mien zeuns van doar gunter weerom,
mien dochters van oethouken van eerde,
07aalmoal dij nuimd binnen noar mie,
dij ik schoapen heb tou mien eer;
ik heb ze vörmd, ze binnen mien waark.
08Loat t volk aantreden
dat ogen het en toch blind is,
dat oren het en toch nait heurt.
09Ale noatsies kommen bie nkander,
volken hebben zok zammeld.
Wèl van heur het zukswat aanzegd,
ons heuren loaten wat ter gebeurd is in laankmanstied?
Loat ze mit getugen kommen, dij heur geliek bewiezen.
Loat aandern der noar lustern en zeggen: "t Is zo!"
10 Mien getugen bin ie - godssproak van de HEER -,
mien knecht dij ik oetkeurd heb,
zai t den in en vertraauw mie,
besef t toch dat ik t bin.
Eerder as ik wer der gain god vörmd,
ook noa mie zel der gainent wezen.
11 Ik, ik allenneg bin de HEER!
Der is gain aander dij redt as ik!
12 Ik kundeg redden aan,
redden breng ik joe,
van mie heur ie t, en van gain aander.
Mien getugen bin ie - godssproak van de HEER -,
ik allain bin God.
13 Ik bin t ook nou nog,
gainent onttrekt zok aan mien haand.
As ik wat dou, wèl zol dat keren kinnen?
14 Zo zegt de HEER, joen verlözzer,
Haailege van Israël:
Om joe stuur ik ain noar Babel tou,
dou knip van ale deuren òf:
jammern en jeuzeln zellen dij Chaldeeërs!
15 Ik bin de HEER, joen Haailege,
schepper van Israël, joen keunenk.
16 Zo zegt de HEER,
dij dwaars deur zee n weg aanlegt,
deur t machtege wotter n pad,
17 dij woagens en peerden,
mit haile legermachten
en ales wat ze mor hebben oetrukken let -
doar liggen ze, of kommen ze nooit weer in t èn,
as n vlaspit, oetdoofd en oetknepen.
18 Blief nait stilstoan bie wat vrouger was,
geef nait aal joen aandacht aan t verleden;
19 Ik, ik dou wat nijs,
t is al aan t oetspieren - zain ie t nait?
Joa, in woestijn leg ik n weg aan,
moak revieren deur t onlaand.
20 Wilde daaiern zellen mie eren,
jakhaalzen en struusvogels,
ik zörg veur wotter in woestijn,
en veur revieren in t onlaand,
om dörst te stillen van t volk dat ik oetkeurd heb.
21 t Volk dat ik mie vörmd heb,
verkundegen zel t mien lof!
22 Nee, roupen hestoe mie nait, Jakob,
doe hest gain muite veur mie over had, Israël.
23 Brandovvers van schoapen heb ie mie nait brocht,
joen ovvers wazzen veur mie gain eerbewies,
mit waaitovvers heb ik joe nait lastegvalen,
joe nait muid worden loaten van wierookovvers.
24 t Het joe nait veul zulver kost, dij roekerij veur mie;
mit t vet van joen ovvers heb ie mie nait verkwikt.
Nee, lastegvalen heb ie mie
mit joen zunden, doar mit allain,
mie muid moakt mit joen misdoaden.
25 Ik, en gainent aans, wisk joen misstappen oet,
joen zunden hol ik nait laanger veur ogen.
26 Kloag mie mor aan, n rechtszoak moak wie der van,
beplaait joen zoak, loat mor zain dat ie geliek hebben!
27 Mit joen stamvoader was t al mis,
dij veur joe t woord deden, wazzen rebels tegen mie.
28 Ik heb heur doarom ombrocht, joen laaiders, wijd en aal,
Jakob heb ik vervlökt,
Israël overleverd aan schimp en schaande.
|
Jesaja 44
01Jakob mien knecht,
Israël, dij ik oetkeurd heb:
luster nou toch!
02Zo zegt de HEER, joen moaker,
dij joe vörmd het van moekes schoot òf aan,
dij joe helpt:
Wees nait baang, Jakob, mien knecht,
Jesurun, dij ik oetkeurd heb.
03Want ik zel wotter stromen loaten op dörstege grond,
beken op oetdreugd laand.
Mien gaist zel ik oetstörten over joen noazoaten,
over joen ofstammelingen mien zegen:
04Opschaiten zellen ze as gruine tamarisk,
as wilgenbomen aan kaant van stromend wotter.
05Aine zel zeggen: "Ik bin van de HEER."
"Ain van Jakob!" zel aander zok nuimen.
Daarde schrift op haand: "De HEER zienent!"
en geft zokzulm de noam van Israël.
06Zo zegt de HEER, Israëls keunenk en verlözzer,
de HEER van de machten:
Ik bin eerste en ik bin leste,
der is gain aander god as ik.
07Wèl is zo as ik? Loat e t zeggen,
t rondvertellen, veur mie op n riegje zetten.
Wèl het van t begun òf aan kundeg moakt
wat of der ston aan te kommen?
Loat ze ons bekendmoaken
wat nog kommen mout.
08Wees nait baang en bibber nait:
heb ik joe t nait waiten loaten en verkundegd
van laankmanstieden òf aan?
Mien getugen bin ie: is ter n aander god as ik?
Nee, der is gain aander rots. Ik zol gainent waiten.
09Altmoal dij beelden moaken - lu van niks binnen t, doar ze zok zo mit vernuvern - gainain het ter wat aan, dij der van getugen - ze hebben gain inzicht en begrip, schoamen mouten ze zok ter veur.
10 Wèl snidt of gut nou n godenbeeld dat nait nut?
11 Joa, hai en zien soort, beschoamd zellen ze stoan, de lu dij ze moakt hebben, t binnen ja mor gewone mensken. Loat ze altmoal bie nkander kommen en verschienen veur t gerecht, trillen van benaauwdens zellen ze den, joa, beschoamd zellen ze stoan!
12 Smid smeedt n schaarpe biel. As t glìnne vuur zien waark doan het, bewaarkt e dij mit zien staarke haand. Doar krigt e honger van, hai verlust zien kracht, hai drinkt nait, en vaalt ter bie deel.
13 Timmerman roamt moat van t beeld, mit piepke kriet taikent hai hom oet, den hoalt e schoaf der over, en meet t aal noa mit pazer. n Mensk staait ter model veur, den kin t stee kriegen in tempel.
14 Hai haauwt n cederboom om, n lindeboom of n ekkelboom, dij hai mit aander bomen kweekt het, of n pienboom, dij e zulm pootte en dij regen wazen dee.
15 Mensken verbranden t holt om der waarm bie te worden, ze buiten der vuur mit aan om brood op te bakken, of ze moaken der n god van doar ze heur knijen veur boegen, n beeld dat ze aanbeden doun.
16 t Aine paart steken ze in brand, op t aander dail broaden ze vlaais doar ze zat van worden, waarmen doun ze zok ter bie en zeggen: "Hè, wat wor k lekker waarm!"
17 Van wat ter overblift moaken ze n god, n beeld dat ze aanbeden doun. Ze goan der veur op knijen en smeken: "Red ons, ie binnen ons god toch!"
18 Dom binnen ze, besef hebben ze nait, heur ogen binnen dichtplakt, zain doun ze nait, t mekaaiert heur aan begrip.
19 t Dringt nait tou heur deur. Zoveul verstand het gain ain, dat e zegt: "Aine haalfschaid verbraand wie, op holtskool der van bak we brood en broad we vlaais dat we opeten. Van aander haalfschaid moak we n ofgriezelk beeld, en veur dat blok holt goan we op knijen."
20 Hai kust veur zo'n stok branholt en loat zok op biesterboan brengen deur zien bedrogen verstand. Hai kin zok ter nait mit redden en vragt zok nait òf: "Heb ik nait wat verkeerds bie haand?'
21 Denk doar altmoal mor ais goud aan, Jakob,
en doe ook Israël, bist mien knecht ja.
Ik heb die vörmd, mien knecht bistoe.
Israël, doe wordst deur mie nait vergeten.
22 Joen misstappen heb ik votwiskt as n wolk,
joen zunden as dook.
Keer joe weerom noar mie, ik heb joe ja verlöst.
23 Jubel der over, hemels, om wat de HEER doan het;
joechaai, daiptes van eerde,
baarst in jubeln oet, baargen,
doe bos, mit aal dien bomen,
want de HEER het Jakob verlöst,
in Israël zien glorie verteund.
24 Zo zegt de HEER, joen verlözzer,
dij joe vörmd het van moekes schoot òf aan:
Ik bin de HEER, moaker van ales,
dij hemel spand het, ik allain, ik heb eerde oetspraaid -
en wèl het mie hulpen?
25 Hai, dij taikens van vaalze profeten ontmaskert
en woarzeggers tou haalfmalen moakt,
dij verstandege lu wieken dut,
dij van heur kunde onzin moakt,
26 dij dut wat zien knecht zegt,
t plan oetvoert, deur zien bodes veursloagen.
Dij zegt tegen Jeruzalem: "Ie worden weer bewoond!"
en tegen steden van Juda: "Ie zellen weer opbaauwd worden,
joen puunbulten zet ik weer in t èn!"
27 Dij tegen t daibe wotter zegt: "Dreug worden!
Ik loat joen stromen leeg lopen!"
28 Dij zegt tegen Kores: "Ie binnen mien hedder,
ales wat ik wil, zel ie volbrengen!
Baauw Jeruzalem weer op,
geef tempel vannijs n vaast stee!"
|
Jesaja 45
01Zo zegt de HEER tegen Cyrus, dij hai zaalfd het,
dij hai bie rechterhaand pakt het,
om volken veur hom deel te leggen,
keunenks koppelraim om zied òf te trekken,
deuren veur hom open te doun,
zunder dat ter ook mor ain poort dicht blift:
02Ik zel veur joe aan goan,
bulten en boelen moak ik veur joe slicht,
bronzen deuren sloag ik stokkend,
vergroezen zel ik iesdern grondels.
03Schatten dij bezied zatten, geef ik joe,
en wat opsloagen was in t duustern.
Zo zel ie erkennen dat ik de HEER bin,
God van Israël, dij joe ropt bie joen noam.
04Om Jakob mien knecht,
om Israël dij ik oetkeurd heb,
heb ik joe roupen bie joen noam;
n erenoam heb ik joe geven -
ook al erken ie mie nait.
05Ik bin de HEER en gainent aans,
boeten mie is ter gain god.
Ik moak joe staark -
ook al erken ie mie nait.
06Zo zellen ze waiten
van woar zun opkomt tot woar of e ondergaait,
dat ter gain aander is, as ik allenneg:
ik bin de HEER en gainent aans.
07Ik vörm t licht en de duusternis,
ik moak gelok en schep ongelok,
ik, de HEER, ik heb dat altmoal moakt.
08Hemels, loat t daauwen van boven,
loat oet wolken gerechteghaid stromen.
Eerde, dou joe open,
loat t haail bluien
en gerechteghaid opschaiten.
Ik, de HEER, heb t altmoal schoapen.
09O wai, mensk, dij kifket mit dij hom vörmd het,
n diggel maank diggels op grond.
Zegt klaai tegen poddebakker:
"Wat dust nou? Onhandeg bist ja!"
10 O wai, dij tegen zien pa zegt:
"Woarom heb ie mie verwekt?"
en tegen zien moeke:
"Woarom heb ie mie op wereld zet?"
11 Zo zegt de HEER, Haailege van Israël,
hai, dij t aal moakt het:
Bevroag ie mie over mien zeuns?
Zel ie mie bestellen wat ik doun mout
mit t waark van mien handen?
12 Ik heb eerde moakt,
mensken doarop heb ik schoapen.
Mit aigen handen heb ik hemel spand,
odders geef ik aan aal zien legermachten.
13 Opkommen loaten heb ik hom in mien gerechteghaid,
aal zien wegen moak ik slicht.
Hai is t, dij mien stad opbaauwen zel;
dij noar hoes stuurt dij verbannen binnen,
gainain het ter veur betoald
en gainent zel der loon veur beuren,
- zegt de HEER van de machten.
14 Zo zegt de HEER:
Bezit van Egypte
en handel van Nubië,
manlu van Seba, groot van pestuur,
oversteken zellen ze noar joe en van joe wezen.
Zai zellen joe achternoakommen, vaast in boeien volgen;
zai zellen zok veur joe deelboegen, veur joe belieden:
"God is mit joe, n aander is ter nait,
der is gain aander god.
15 Zekerwoar, ie binnen n God dij zok bezied holdt,
ie, God van Israël, dij redt."
16 Rood om kop van schoamte mouten ze worden,
dij moakers van beelden,
altmoal verswinnen van schimp en schaande.
17 Israël wordt red deur de HEER,
zien haail het gain èn of swet.
Ie huiven nait rood worden van schoamte,
ale tieden deur nait.
18 Zo zegt de HEER,
dij hemels schoapen het -
hai, dij eerlieks God is -
dij eerde vörmd het en moakt,
zien fonnementen legd,
- nait schoapen om leeg te blieven,
mor vörmd om op te wonen:
Ik bin de HEER en gainain aans.
19 Nait in t bezied, heb ik joe sproken,
nait oet n duuster stee vandoan,
ik zee nait tegen Jakobs noageslacht:
"Zuik mie in de wareboudel."
Ik, de HEER, ik moak joe t haail bekend,
ik verkundeg wat rechtveerdeg is.
20 Kom bie nkander, aantreden lu!
Dichter bie kommen, ie, volken dij ontkommen binnen!
Zai, dij heur beelden van holt ronddroagen,
niks hebben ze leerd.
Beden doun ze veur n god, dij gainent redden kin.
21 Kom op mit joen bewiezen, loat heur mit nkander beroadsloagen.
Wèl het dit vrouger al aankundegd en t veurzegd in laankmanstieden?
Bin ik dat nait, de HEER?
n Aander god as ik is ter nait, gainain,
boeten mie om bestaait ter gain god dij rechtveerdeg is en redden zel.
22 Keer joe noar mie om en loat joe redden,
ale houken en hörns van eerde;
want ik bin God en aans gainent.
23 Bie miezulm heb ik sworen,
dat oet mien mond recht komt.
Ik kom nait op mien woord weerom;
veur mie zel elke knij boegen,
elke tong zel bie mie sweren.
24 "De HEER allenneg," zeggen ze,
"beschikt over rechtveerdeghaid en kracht."
Schoamensvol zellen bie hom kommen,
aal dij vrouger tegen hom tekeer gingen.
25 Deur de HEER
wordt hail Israëls noazoat boas,
zai zellen vol tröts hom priezen.
|
Jesaja 46
01Bel wankelt, Nebo kantelt,
heur beelden binnen veur daaiern en vij,
beelden deur joe ronddroagen, worden optild,
daaiern stìnnen onder vracht.
02Wankelt en kantelt binnen ze altmoal,
ze konden heur ja nait redden, dij heur ronddroagen hebben;
zulm binnen ze nou in gevangenschop goan.
03Luster noar mie, hoes van Jakob,
en aal wat ter over is van Israëls hoes -
ie, dij droagen werden van moekes schoot òf,
op aarm pakt, sunt dat ie geboren binnen.
04Ik bin dezulfde, ook op joen oldag,
as ie gries binnen zel ik joe nog droagen.
Dat heb ik doan, dat blief ik doun,
droagen en verlözzen zel ik joe.
05Mit wèl wil ie mie wel nait vergelieken,
mit wèl op ain lien stellen,
tegen wèl mout ik t opnemen,
wèl zol op mie lieken?
06Lu dij gold tou knip oet schudden,
dij zulver op weegschoal leggen,
nemen n goldsmid in dainst,
om der n god van te moaken.
Op knijen goan ze,
joa, ze boegen zok ter veur deel.
07Ze tillen hom op scholder, droagen hom rond,
ze zetten hom op stee - doar staait e den en blift e stoan.
As men hom aanropt: hai geft gain antwoord,
en redden oet nood, dat dut e nait.
08Rebelse lu, dou der denk om,
nait vergeten, print joe t in!
09Herinner joe wat vrouger gebeurd is in laankmanstieden,
want ik bin ja God, en gainent aans,
gainain is aan mie geliek.
10 Vanòf t begun kundegde ik joe t èn al aan,
in t veuren wat nog kommen zol.
Ik zeg: Wat ik besloten heb, gaait deur,
en aal wat ik wil, dat dou ik ook.
11 Ik roup n roofvogel op oet t oosten,
n man oet n laand hier wied vandoan,
ain, dij ik ter veur onnaaierd heb.
Wat ik zegd heb, dou ik ook,
ik moak n plan en voer dij oet.
12 Luster noar mie, stiefkoppen,
zo wied van t recht vandoan dat ik joe aanlang.
13 Mien gerechteghaid loat ik dichtbie kommen,
t is nait wied bie joe vandoan;
t zel nait laank meer duren, mit dij redden van mie.
Ik geef in Sion haail, ik dou aan Israël mien glorie.
|
Jesaja 47
01Omdeel doe, van dien troon òf,
goa op grond zitten,
jonkwicht, doe dochter Babel,
zet die deel in t stof en nait op troon,
dochter van Chaldeeërs,
want nait laanger nuimen ze die:
"Verwènd, fien popke!"
02Pak meulen mor en goa meel moalen,
dou dien wale veur weg,
til dien rokken omhoog
en loat dien blode billen zain,
trek deur revieren hèn.
03Komst in blode gat te stoan,
haildaal open en bloot,
zo neem ik vroak op die.
ik spoar gainain.
04- Ons verlözzer, Haailege van Israël,
HEER van de machten is zien noam.
05Goa zitten en hol die stil,
kroep vot in t duustern,
dochter van Chaldeeërs;
nait laanger nuimen ze die:
"Kaaizerin van keunenkrieken!"
06Vergrèld was ik op mien volk,
schonden heb ik mien aarfdail.
Ik heb heur aan die oetleverd,
mor omdenken hest nait mit heur had,
alderdeegs ol lu hestoe n ondroagelk juk op nek legd.
07Doe zeest: "Grode boas zel k wezen, veur aiweg en aaid!"
Mor dit altmoal hest nait ter haarten nomen,
en noadocht hest nait over ofloop.
08Luster nou es goud, doe gaaile maaid,
doe waist zo wis van die zulm:
Ikke en aans gainent!
Ik blief nait achter as wedevraauw,
mien kinder ontvalen mie nait!
09- En toch zellen ze die overkommen, aalbaaident,
rompslomps, op ain en dezulfde dag.
Kinder kwietroaken en wedevraauw worden,
t komt over die hèn mit ale geweld.
Niks is ter aan te doun,
ondanks dien teuverijen en dien kunsten,
hou veul of hou staark ze ook binnen.
10 Op dien misdoaden hestoe vertraauwd.
Doe dochst: Gainain dij mie zugt!
Dien lozeghaid en kennes
hebben die bie neus had.
En doe mor denken: Ikke en aans gainent!
11 Mor ainmoal zel t ongelok die overkommen,
votteuvern zelst dat nait kinnen,
en t onhaail kinst nait keren.
Rompslomps zel ongelok die overkommen,
en in de goaten haarstoe t nait.
12 Kom nou mor op mit dien besweerderij
en mit aal dien teuverkunsten,
doarstoe mit dounde bist van jongs òf aan.
Wèl wait, dast ter boat bie hest,
wèl wait, dat t ongelok die schrik op hoed jagt.
13 Stìnmuid moakt hest aal dien roadslu!
Loat ze optreden en die redden,
loat steernkiekers aantreden,
dij oet hemel moand noa moand
die veurzeggen wat die te wachten staait.
14 Joa wis, kaf binnen ze, verbraand worden ze in t vuur,
zokzulm kinnen ze nait redden oet vlammen heur macht.
t Is ja gain kolenvuur om der waarm bie te worden,
en ook gain vuur om lekker bie zitten te goan.
15 Meer hestoe der nait aan, aan dij teuvenoars,
doarstoe die muite veur doan hest van jongs òf aan.
Van ale kanten lopen ze vot, gainain is ter dij die redden kin.
|
Jesaja 48
01Heur dit, hoes van Jakob,
ie dij noam van Israël droagen,
en heuren bie Juda's noageslacht,
dij sweren bie noam van de HEER
en God van Israël aanbeden,
al is t nait eerlek en oprecht.
02Joa, zai nuimen zok noar haailege stad,
en steunen op God van Israël,
HEER van de machten is zien noam.
03Wat of in laankmanstieden gebeurde,
heb ik in t veuren aankundegd,
t was mien zeggen, ik heb t heuren loaten,
rompslomps heb ik t doan, en dou gebeurde t.
04Ik wos ja dat ie stiefkoppen binnen
- joen spieren in nek as van iesder,
joen steern as van koper -
05Ik haar joe t aankundegd,
en veurdat t gebeurde, heb ik joe t heuren loaten,
dat ie nait zeggen kinnen:
"Mien ofgod het t doan, mien holten beeld,
mien standbeeld van gaitiesder het t zo onnaaierd."
06Heurd en zain heb ie dit altmoal -
goan ie t nou nait rondbezunen?
Van nou aan moak ik joe wat nijs bekend,
gehaaimen, doar ie niks van wozzen.
07Nou eerst binnen ze schoapen en eerder nait,
veur dag van vandoag haar ie der nait van heurd.
Ie kinnen zodounde nait zeggen:
"Joa hur, ik wos t al laank!"
08Nikstervan! Ie haren der nooit van heurd,
en haren der niks van in de goaten,
nooit eerder is t joe ter ore kommen.
Ik wos ja hou onbetraauwboar ie binnen,
ie stoan ja as rebels bekend van joen geboorte òf aan.
09Om mien noam hol ik mien kwoadens in,
om mien eer heb ik mie inbonden,
ik reu joe nait oet.
10 Zuverd heb ik joe, mor nait as zulver.
Ik heb joe oetperbaaierd in ovent van ellèn.
11 Om miezulm, allenneg om miezulm, dou ik t nou.
Want mien eer, hou schonden ook,
dat paart ik mit gain aander.
12 Luster noar mie, Jakob - Israël, dij ik roupen heb.
Ik bin t! Ik bin de eerste en ik bin de leste.
13 Fonnementen van eerde heb ik mit aigen handen legd,
mien rechterhaand het hemels oetspraaid;
ik roup heur en ze stoan kloar, votdoalek!
14 Kom bie nkander en luster.
Wèl van goden het aankundegd:
"Vrund van de HEER,
zel zien wil opleggen
aan Babel en aan t Chaldeeënvolk"?
15 Ik allenneg heb t zegd, hom roupen, hom kommen loaten,
en wat of hai ook wil, t zel hom lukken.
16 Kom dichterbie en luster:
van laankmanstieden òf aan heb ik nooit gehaaimtoal sproken;
van tied òf dat t oet komt, bin ik der bie.
Nou het God, de HEER, mie stuurd mit zien gaist.
17 Dit zegt de HEER, joen verlözzer, Haailege van Israël:
ik bin de HEER joen God.
Ik leer joe wat t beste veur joe is
en laaid joe op joen pad.
18 Haar ie mor lusterd noar mien geboden,
den haar joen vree west as n revier,
joen welwezen as golven van zee.
19 Joen kinder zollen west hebben as zaand,
as zaandkorrels joen noazoaten.
Joen noam zol nait oetwist worden
of verloren goan van veur mien ogen.
20 Trek vot oet Babel, vlucht weg van Chaldeeërs!
Kundeg t jubelnd aan en loat t overaal heuren,
loat t klinken tot in oethouken van eerde,
en zeg rond: "De HEER het verlöst
Jakob zien knecht!"
21 Al brochde hai heur deur dreuge oorden,
dörst hebben ze nait leden,
wotter luit hai stromen oet rots.
Hai spleet rots in twijen
dat t wotter der oet gobbelde.
22 Veur min goud is gain vree - zegt de HEER.
|
Jesaja 49
01Aailanden, luster noar mie,
spits joen oren, volken wied vot!
Dou ik nog was in moekes schoot,
het de HEER mie roupen,
nog veurdat ik geboren was,
het hai mien noam nuimd.
02Mien mond het hai moakt as n sweerd, zo schaarp,
in schaar van zien haand het hai mie vaaileg burgen,
hai het n schaarpslepen piel van mie moakt,
mie opburgen in zien koker.
03Hai zee tegen mie: "Doe bist mien knecht, Israël,
deur die loat ik mien pracht zain."
04Dou zee ik: "Vergees heb ik mie muid moakt,
en mien kracht verspilderd en verdoan.
Mor de HEER staait veur mien recht,
God is mien loon."
Hoog aanschreven stoa ik bie de HEER,
God is mien kracht.
05Mor nou zee de HEER,
dij mie vörmde tou zien knecht
van moekes schoot òf aan,
om Jakob noar hom weerom te brengen,
want hai wol Israël bie nkander zain,
06hai zee: "Veur die is t nait genog mien knecht te wezen,
om stammen van Jakob in t èn te zetten en weerom te brengen,
dij der van Israël nog over binnen;
ik bestem die om n licht te wezen veur de volken:
tot in oethouken van eerde mout mien haail kommen."
07Zo zegt de HEER, verlözzer en Haailege van Israël,
tegen hom, doar zo op deelkeken wer
en doar t volk n ofgries van haar,
tegen boasspeulers heur knecht:
As keunenks t zain, kommen ze van tronen òf,
vorsten boegen tot grond aan tou,
vanwegens de HEER, dij traauw bleef,
om Haailege van Israël, dij die oetkeurd het.
08Zo zegt de HEER:
In tied van genoade verheur ik joe,
ik help joe op dag van t haail.
Ik vörm joe, ik bestem joe tou n verbond veur t volk,
om t laand der weer bovenop te helpen,
om t verwilderd aarfgoud weer tou te wiezen,
09om te zeggen tegen dij vastzitten: "Noar boeten tou!"
en tegen dij in t duuster touholden: "Ie binnen vrij!"
Waaiden zellen ze aan kaant van weg,
gruinlaand zellen ze vinden op ale koale steeën.
10 Honger zellen ze nait hebben en dörst net zo min,
haite wind of glìnne zun zellen heur nait ploagen,
want hai dij zok over heur ontfaarmt,
hai zel heur laaiden en heur bie wotterwèllen brengen.
11 Van aal mien baargen moak ik n weg,
en mien heerwegen hoog ik op.
12 Kiek! Van vèrren kommen ze der aan,
gounent oet t noorden en oet t westen,
aandern oet t laand Sinim vandoan.
13 Hemels roup joechaai! Eerde jubel t oet!
Baargen breek lös in vreugde!
Bemoudegd het de HEER zien volk,
hai het zok ontfaarmd over zien onderdrokte mensken.
14 Sion zee: "De HEER luit mie in steek,
de HEER het mie vergeten."
15 Kin n vraauw heur potje vergeten,
zol n moeke nait begoan wezen
mit t kind dat ze droagen het?
Mor al zollen dij t ook vergeten,
ik vergeet joe nooit!
16 Kiek mor, ik heb joe krast
in paalm van mien haand,
joen muren heb ik aalaan veur ogen.
17 Dij joe weer opbaauwen kommen der haard aanrunnen,
dij joe n moal verrinnewaaierden en vernailden,
zai goan der vandeur.
18 Dou ogen open en kiek om joe tou:
altmoal kommen ze bie nkander en kommen op joe òf.
Zo woar as ik leef - godssproak van de HEER -;
as n pronkjewail zel ie ze altmoal droagen
as n bruud hang ie ze om.
19 Want joen puunbulten, joen verloaten steeën en joen vernailde laand,
hebben veur joen bewoners gain roemte genog,
en dij joe opvreten hebben, wied vot binnen ze.
20 Zeuns van joen kinderloze joaren roupen joe in t oor:
"Dit stee is mie nait roem genog,
schik ais wat op, dat ik ook plak heb!"
21 Den zeg ie bie joezulm:
Dij kinder, hou kom ik ter aan?
Ik was toch kinderloos en onvruchtboar,
verbannen en verstöt,
wèl het ze den grootbrocht?
Joa, ik was allenneg achterloaten,
woar kwammen zai den heer?
22 Zo zegt God, de HEER:
Kiek, mien haand dou ik omhoog noar de volken,
veur de noatsies steek ik t voandel in lucht.
Zai zellen joen zeuns op aarm noar joe toubrengen,
joen dochters zellen op scholder droagen worden.
23 Keunenks zellen joe grootbrengen,
keuneginnen joe aan bòrst hebben.
Deelvalen zellen ze veur joe mit neus aan grond,
joe t stof van vouten slikken.
Den zel ie erkennen dat ik de HEER bin,
dat zai, dij op mie vertraauwen der nait sneu bie weg kommen.
24 Pakt ain n staarke zien roofgoud òf?
Zol n gevangene van n tiran ontkommen kinnen?
25 Toch zegt de HEER:
Alderdeegs ain dij vaast zit
zel van n staarke ofpakt worden;
en gevangene van n tiran zel ontkommen.
Ik zel bestrieden dij joe bestrieden,
en zulm zel ik joen kinder redden.
26 Dij over joe boas speulen, zellen heur aigen vlaais eten,
ze zellen zok doen drinken aan heur aigen bloud - of was t wien.
Ale mensken zellen erkennen,
dat ik, de HEER, joen redder bin,
joen verlözzer, de Staarke van Jakob.
|
Jesaja 50
01Zo zegt de HEER:
Woar is dien moekes oftraauwbraif doar ik heur mit votstuurd heb?
Of aan wèl van mien schuldaaisers heb ik joe verkocht?
Nee, om joen aigen misdoaden bin ie verkocht,
om joen misstappen wer joen moeke votstuurd.
02Woarom was ter gainain dou ik kwam?
Woarom zee gainent wat dou ik raip?
Was mien haand nait laank genog om joe te bevrijden,
of zol ik t nait in de macht hebben joe te redden?
Kiek, ik huif mor ain woord te zeggen
of zee vaalt dreug en revieren worden n woestijn;
vizzen verrötten omdat t aan wotter mekaaiert,
ze kommen om van dörst.
03Ik wikkel hemels in routduustern,
n raauwklaid dou ik ter overhèn.
04God, de HEER, het mie leerd hou of k proaten mout,
om weer op te fleuren lu, dij aan t èn binnen.
Mit ain woord moakt hai mie smörgens wakker,
smörgens schaarpt hai mien oren
dat ik as n schouljong goud lustern zel.
05God, de HEER, het mie t oor open doan
en ik heb mie nait verweerd,
ik bin der nait veur weken.
06Mien rug heb ik aanboden aan dij mie oftugen wollen,
en mien wangen aan heur dij mie de board oettrokken,
mien gezicht keerde ik nait òf van spot en spij.
07God, de HEER, helpt mie,
doarom kom ik nait bedrogen oet,
mien gezicht muik ik haard as n stain,
ik wait ja dat ik ter nait sneu bie weg kommen zel.
08Dij mie aan mien recht helpt, is stoef bie.
Wèl spant n rechtszoak tegen mie aan?
Loat we mor n perses begunnen!
Wèl is tegen mie?
Loat dij den mor opkommen!
09Kiek mor, God, de HEER, helpt mie -
wèl zol mie den nog veroordailen?
Joa, in roavels valen ze oet nkander,
as n klaid, aanvreten deur mòt.
10 Wèl van joe het ontzag veur de HEER,
lustert noar stem van zien knecht?
Loat, dij omstruunt in t duustern,
zunder ain sprankje licht,
vertraauwen op noam van de HEER,
en leunen op zien God.
11 Ie hier altmoal, dij vuur aanbuiten,
en brandende pielen in t rond leggen,
zulm mout ie deur hetten van joen vuur hèn goan,
deur brandende pielen dij ie zulm aanstoken hebben.
Mien aigen haand dut joe dit aan,
ie zellen der bie deelvalen van ellèn.
|
Jesaja 51
01Luster noar mie,
ie dij achter t haail aan goan,
dij noar de HEER op zuik binnen.
Kiek noar rots doar men joe oetkapt het,
noar stainkoel doar ie oet opgroaven binnen.
02Kiek noar Abraham, joen voader,
noar Sara, dij joe in wereld brochde;
dou ik hom raip, was e allenneg,
mor zegend heb ik hom en aanwinnen loaten.
03De HEER bemoudegt Sion,
hai troost nou t aal in puun ligt.
Van heur woestijn moakt hai n parredies,
van heur onlaand n toen van Eden.
Vreugde en bliedschop binnen der te vinden,
daanklaid en koormeziek.
04Geef acht op mie, mien volk,
mien noatsie, luster noar mie;
want onderricht in wet gaait van mie oet,
mien recht is n licht veur de volken.
05In ain ogenslag breng ik mien gerechteghaid stoef bie,
mien haail komt ter aan,
staarke aarm van mie brengt volken recht;
aailanden kieken noar mie oet,
zai stellen heur hoop op mien aarm.
06Sloag joen ogen op noar hemel
en kiek noar eerde beneden:
hemel mag om mie vervlaigen as rook,
eerde mag in flaren oetnkander valen as n klaid,
dij der op wonen, maggen doodvalen as muggen,
mor mien haail blift aiweg bestoan
en mien gerechteghaid het gain èn of swet.
07Luster noar mie,
dij wait hebben van gerechteghaid,
volk, dat mien wet in t haart dragt.
Wees nait baang veur n inzeggen van mensken,
roak nait oet stuur as lu joe oetschelden.
08As n klaid opvreten deur mot, zo binnen ze ja,
as wol, verteerd deur luus en pluus;
mor mien gerechteghaid duurt altied deur,
mien haail geldt veur ale geslachten.
09In t èn, in t èn!
Moak joe staark, aarm van de HEER!
In t èn as in doagen van aleer,
as in laankmanstieden.
Was ie t nait dij Rahab in braiten haauwden,
en droak doodstoken hebben?
10 Heb ie t nait west dij zee opdreugen dee,
t wotter van grode, daibe kolk,
dij deur zee n pad boande,
dat verlösten der langs konden?
11 Dij vrijmoakt binnen deur de HEER kommen weerom,
jubelnd zellen ze Sion ingoan,
mit kroon van aiwege bliedschop op kop.
Joa, bliedschop en vreugde kommen over heur,
wieken zellen last en lieden.
12 Ik, ikzulm bin t dij joe bemoudegt.
Wèl bin ie den, dat ie benaauwd binnen
veur n mensk dij oet tied komt,
of veur n menskenkind dij as gras vergaait?
13 Ie vergeten de HEER, dij joe moakt het,
hai het hemel oetspraaid
fonnementen van eerde legd.
Aalaan zol ie benaauwd wezen, haile dag deur,
veur hoagelse kwoadens van tiran
nou dij t aanlegt op joen ondergang!
Woar blift verdrokker nou mit zien grammiedeghaid?
14 Dij vaast zit in boeien wordt gaauw lösloaten,
hai zel nait staarven,
nait in t graf te laande kommen,
zien levenskracht let hom nait in de steek.
15 Want ik bin de HEER, joen God,
dij zee opjagt dat golven der over broezen,
HEER van de machten is zien noam.
16 Ik heb joe mien woorden in mond legd,
in schaar van mien haand heb ik joe burgen,
ik dij hemel oetspraaid heb
en fonnementen van eerde legd,
dij tegen Sion zegt: "Doe bist mien volk!"
17 In t èn, in t èn, wakker worden, Jeruzalem!
Ie hebben oet haand van de HEER,
oet beker van zien kwoadens dronken,
leegdronken heb ie kelk van bedwelmen
aan leste drup tou.
18 Van aal dij zeuns dij zai in wereld brochde,
was ter gainain om heur t pad te wiezen,
gainent pakte heur bie haand,
van aal dij zeuns dij zai grootbrochde.
19 Twij rampen binnen joe overkommen:
vernailen en verdaarf - wèl zol joe bekloagen?
honger en sweerd - wèl zol joe troosten?
20 Sevveloos liggen joen zeuns
op houken en hörns van stroat,
as antilopen in t net.
Overmand deur kwoadens van de HEER,
verlamd deur draaigen van joen God.
21 Luster doarom toch, ie ongelokkege,
dij doen binnen, mor nait van wien.
22 Zo zegt God, de HEER,
de God dij opkomt veur zien volk:
Hier! Ik pak die beker van bedwelmen oet handen,
oet kelk van mien grammiedeghaid
huif ie in t vervolg nait meer drinken.
23 Nee, nou geef ik hom in handen van dij joe der onder holden,
dij tegen joe zeden:
"Goa op grond liggen, den kin we over joe hèn lopen!"
Dou heb ie joen rug as n deel moakt,
as n stroat veur dij der over hèn wollen.
|
Jesaja 52
01Wor wakker, wor wakker,
rap dien krachten bie nkander, Sion!
Dou dien mooiste goud aan,
Jeruzalem, haailege stad!
Nee, van nou òf aan komt ter gainain meer bie joe in
dij onbesneden is of onnuur.
02Klop t stof van joe òf,
kom in t èn, Jeruzalem!
Goa op dien troon zitten.
Moak kettens lös bie die om nek,
gevangene, dochter Sion.
03Zo zegt de HEER:
Vergees wer ie verkocht,
zunder te betoalen koop ik joe weer vrij.
04Zo zegt God, de HEER:
Eerst is mien volk noar Egypte goan
om doar as vremde tou te holden,
loater wer t deur Assyrië onderdrokt.
05Mor nou, wèl heb ik nog over - godssproak van de HEER.
Mien volk is ja veur niks mitnomen,
dij der boas over speulen bèlken en beren - godssproak van de HEER -,
aalaan, aine dag noa aander, belastern ze mien noam.
06Doarom zel dij dag
mien volk mien noam erkennen;
erkennen dat ik t bin, ik dij zeg:
"Hier bin ik."
07Hou welkom binnen op baargen
vouten van bode dij goud nijs meldt,
van bode dij vree aanzegt,
n goud bericht brengt en zegt tegen Sion:
"Joen God is keunenk!"
08Luster! Joen toornwachters roupen aal haarder,
mitnkander jubeln ze t oet,
want ze zain mit aigen ogen
hou de HEER noar Sion weerom komt.
09Jubel en joechaai, altmoal mitnkander,
puunbulten van Jeruzalem,
want de HEER het zien volk moud insproken,
hai het Jeruzalem verlöst,
10 De HEER let zien haailege aarm zain
veur t oog van ale volken;
en ale houken en hörns van eerde
hebben t haail zain dat van God komt.
11 Goa vot! Goa vot! Goa doar vandoan!
Kom niks aan dat onnuur is!
Goa bie heur vandoan en moak joe zuver,
dij t ovverraif droagen van de HEER!
12 Nee, overoameg huif ie nait vertrekken,
joen votgoan is gain vlucht,
de HEER zel ja veur joe aan goan,
Israëls God gaait mit as leste in rieg.
13 Kiek, mien knecht zel der greep op kriegen,
aal meer in reken kommen, haile hoog verheven wezen.
14 Wat wazzen lu verbalderd,
tamtaaierd as e was en schonden,
mor naauw meer n mensk,
15 t verstand van volken staait ter bie stil
en keunenks stoan sproakeloos.
Ze zain wat heur nait verteld was,
besevven doar ze niks van vernomen haren.
|
Jesaja 53
01Wèl zol leuven wat wie heurd hebben?
Wèl kreeg oog veur macht van de HEER?
02Hai schoot op as n luk stekje,
as n worrel in dreuge grond.
Aanzain het e nait,
gain pronk en pracht,
t aanzain nait weerd.
Van zien veurkommen ston gainent versteld.
03Niks in reken, meden deur mensken,
n man dij wait van zaikte en verdrait,
aankeken mit hörns van ogen,
doar wie op deelzagen en niks in reken haren.
04En toch: ons zaiktes het e overnomen,
ons lieden droagen.
n Aansloagen man veur ons,
deur God vernederd en tamtaaierd.
05Om ons wandoaden is hai deurboord.
Om ons minne doaden is hai verdizzelwaaierd.
Hai kreeg de straf - wie de vree,
hai kreeg strips - wie beterschop.
06As schoapen haar we ons verlopen,
wie gingen elk ons weegs.
Mor de HEER luit schuld van ons
deelkommen op hom.
07Rinkjevield wer e, mor hai gaf hom deel,
dee mond nait open,
net as n schoap noar slachtbaank tou.
As n ooi, stom onder handen van schoapscheerders,
dee e mond nait open.
08Oppakt wer e en veroordaild: t kostte hom de dood.
Wèl ston stil bie zien löt,
ofsneden as e wer oet t laand van leventegen,
doodsloagen om rebulie van mien volk?
09Men dee hom n graf bie misdoadegers,
n grafstee maank rieke lu.
Toch haar e niks verkeerds doan,
nooit n onwoar woord zegd.
10 t Was de HEER zien wil hom te verdizzelwaaiern,
hom mit zaiktes te sloagen.
Toch het e zokzulm geven as ovver veur t kwoad.
Doarom mag e zien kindskinder zain en laank in leven blieven.
Joa, deur zien haand zel gruien en bluien aal wat de HEER wil.
11 Noa aal zien lasten en lieden
krigt hai nou t licht te zain,
vol wieshaid zel e wezen.
Mien knecht zel zain loaten hou rechtveerdeg hai is veur altmoal:
hai pakt heur zunden op nek.
12 Hai krigt zien paart, as aal dij grode lu,
en dailt t roofgoud mit dij t te zeggen hebben.
Aan dood het e zok over geven,
bie misdoadegers wer e rekend.
Mor t kwoad van n bult lu het hai op zok nomen,
tussenbaaident kwam e veur misdoadegers.
|
Jesaja 54
01Jubel, onvruchtboare,
dij nooit kinder kregen het,
breek in jubeln oet en zing van joechaai,
al heb ie nooit vloagen kind.
Want verloaten vraauw het meer kinder
as vraauw, dij n man het - zegt de HEER.
02Moak meer roemte in joen tènt,
zet zaail van tènt wied open,
dou nait zuneg aan.
Moak joen schoorlienen laanger,
sloag joen tèntpinnen goud vaast.
03Want ie zellen joe oetdijen noar links en noar rechts,
joen noazoaten zellen boas worden over volken,
wonen goan ze in steden dij verloaten wazzen.
04Wees mor nait benaauwd, ie huiven joe nait te schoamen,
vuil joe nait vernederd, huiven nait rood om kop te worden.
Schaande van joen jonge joaren kin je vergeten,
aan smoad dat ie wedevraauw binnen, huif je nait laanger denken.
05Want hai, dij joe moakt het, is joen man,
HEER van de machten is zien noam,
joen verlözzer is Haailege van Israël,
God van haile eerde wordt hai nuimd.
06Joa, ie wazzen as n vraauw dij zitten loaten is, haildaal in neerloag,
dou de HEER joe raip.
Hou zol men zien eerste laifde versteuten kinnen? - zegt joen God.
07Eefkes mor heb ik joe in steek loaten,
mor ik breng joe weer bie nkander mit daip meedlieden.
08In n vloag van kwoadens heb ik joe mien gezicht
n ogenblik nait zain loaten,
mor ik ontfaarm mie over joe mit aiwege laifde
- zegt de HEER, dij joe verlöst.
09t Gaait mie as in tied van Noäch:
zo as ik dou sworen heb dat ale wotter van Noächsvloud
eerde nait meer overstromen zel,
zo dou ik ter nou n aid op
dat ik nooit meer kwoad wezen zel op joe
en joe nooit meer bedraaigen.
10 Al zollen baargen zok wieken,
en heuvels votlopen,
nait wieken van joe zel mien laifde,
nait votgoan mien verbond
- zegt de HEER, dij zok over joe ontfaarmt.
11 Ie ellèndege en ainzoame stad,
beukt deur störm, gain moud insproken.
Ik baauw joe op mit stainen van turkoois,
leg joen fonnementen op saffier.
12 Joen weergangen moak ik van robijn,
van karbonkelstain joen poorten,
joen haile ringmuur van edelstain.
13 Aal joen zeuns leren heur waark van de HEER,
joen kinder zellen leven in paais en vree,
14 op grondslag van gerechteghaid wor ie baauwd.
Vuil joe vèr boven verdrokken verheven,
doar huif ie joe nait baang veur te moaken,
ook vèr boven ale verschrikken,
dij zel joe nait te noa kommen.
15 Vaalt men joe aan - dat komt nait van mie.
Mor ain dij joe aanvaalt,
zel nait tegen joe bestand wezen.
16 Kiek, ikzulm heb smid schoapen,
dij t kolenvuur aanpookt,
zien waarkraif veurndag hoalt;
zo heb ik ook vernailer schoapen,
om haile boudel mit grond liek te moaken.
17 Gain enkel woapen tegen joe smeed
zel t winnen,
elk dij n perses tegen joe aanspant,
hom zel ie de mond snoeren.
Dij de HEER dainen, zellen dat aarven,
dat is heur haail, dat ik heur bezörg
- godssproak van de HEER.
|
Jesaja 55
01Kom, dij dörst het, kom hierhèn om wotter!
En ie ook, dij gain sènt hebben,
kom hier, koop koorn en eet, t kost niks,
drink wien en melk, altmoal vergees!
02Woarom geld oetgeven veur wat gain brood is
en loon aan wat doar je nait zat aan worden?
Luster goud noar mie,
en eet goie kost,
dou joe te goud aan t lekkerste eten.
03Leg joen oor te lustern en kom bie mie,
heur goud tou en ie zellen leven.
n Aiweg verbond zel ik mit joe sloeten,
bewies van traauw dij ik David touzegd heb.
04Hom haar ik aansteld as getuge veur volken,
as heerser en dij t veur t zeggen het over noatsies.
05n Volk dat ie nait kennen,
zel ie ontbaiden;
n onbekend volk
komt op joe tourunnen,
om de HEER joen God
de Haailege van Israël,
omdat hai joe glorie geven het.
06Zuik noar de HEER, nou hai nog te vinden is!
Roup hom aan: hai is stoef bie!
07Loat deugennait zien pad opgeven,
en schurk zien gedachten,
weeromgoan mout e noar de HEER,
dij meedlie mit hom het;
noar God van ons,
dij rij is mit perdon.
08Want joen gedachten binnen mienent nait,
en mien wegen binnen nait van joe - godssproak van de HEER.
09Nee, zo as hemel hoger is as eerde,
zo goan mien wegen boven joenent oet,
mien gedachten goan dij van joe te boven.
10 Zo as regen en snij oet lucht kommen
en der nait weer hèngoan
aleer ze grond begoten hebben
dij vruchtboar moaken en oetspieren loaten,
aleer dij zoad geven aan zaaier en brood aan dij eten wil -
11 zo staait t ook mit mien woord,
oet mien mond komt t vandoan,
en zunder gevolg keert t nait bie mie weerom:
eerst zel t doun, wat ik wil,
en zel t volbrengen, doar ik t veur stuur.
12 Joa, in ale bliedschop zel ie ofraaizen
en in vree op stee brocht worden.
Baargen en heuvels breken in jubeln veur joe oet,
ale bomen klappen in handen.
13 In stee van doornstroeken schaiten nou ciprezzen op,
doar stiekels stonden, gruit nou mirteboom.
n Aandenken aan de HEER,
n eretaiken veur aaid - nait kepot te kriegen!
|
Jesaja 56
01Zo zegt de HEER:
Stoa veur t recht, dou gerechteghaid,
want stoef bie is komst van mien verlözzen,
en mien gerechteghaid zel eerdoags blieken.
02Gelokkeg mensk dij zo dut,
menskenkind dij zok ter staark veur moakt,
dij aan sabbat denkt, dij in acht nemt,
dij zien haand ter van ofholdt om kwoad te doun.
03Vremde dij zok bie de HEER aansloet
huift nou nait zeggen:
"Wis, de HEER zet mie apaart van zien volk."
Ook dij lubt is, mag nait denken:
"Ik bin mor n dorre boom."
04Want zo zegt de HEER:
Aan dij lubt binnen, dij mien sabbat holden,
dij kaizen veur wat mie goud tou liekt
en vastholden aan mien verbond,
05aan zokkent dou ik in mien hoes
en binnen mien muren
n gedenktaiken en n noam,
meer weerd as zeuns en dochters.
n Aiwege noam dou ik heur,
ain dij nooit nait oetwist wordt.
06Vremden dij zok aansloten hebben bie de HEER,
om hom te dainen en de HEER zien noam laif te hebben,
om zien knechten te wezen,
- krekt zo as ale lu dij sabbat holden,
hom in acht nemen
en zok vastholden aan mien verbond -
07aal dijent loat ik noar mien haailege baarg toukommen,
blied moak ik heur in mien hoes van gebed.
Heur ovvers binnen welkom op mien altoar.
Want mien hoes zel nuimd worden:
"Hoes van gebed veur ale volken".
08Dit is godssproak van de HEER,
dij t opjagd volk van Israël weer bie nkander brengt:
Ik wil nog aander lu zammeln
en bie heur doun dij ik al bie nkander brocht heb.
09Ie altmoal, daaiern tou t veld oet,
en daaiern oet t bos, kom, eet joe zat!
10 Wachters van mien volk binnen blind,
gain enkel benul hebben ze,
stomme honden bin t, blavven kinnen ze èns nait,
aal gappend liggen ze op grond,
niks laiver as sloapen willen ze.
11 Vreterds binnen t, zat kinnen ze nait.
Dat binnen nou hedders, lu mit gain enkel besef;
heur aigen weegs goan ze altmoal,
elk oet op aigen gewin, aan leste man tou.
12 "Kom aan, ik pak wien,
wie gaiten ons aan haals tou vol draank.
En mörgen gaait t net zo as vandoag,
joa, nog helfte mooier!"
|
Jesaja 57
01Rechtveerdege komt om,
en gainain gaait dat aan t haart;
dij traauw binnen, worden votreten,
mor gainent dij denkt:
joa, rechtveerdege gaait aan t kwoad ten onder.
02Mor toch - dij t rechte pad holden hebben,
betreden t laand van vree
vinden rust op t leste stee.
03Kom es hier, heksekinder,
overspeuleg en hoereg goud!
04Wèl heb ie veur gek?
Tegen wèl zet ie zo'n grode bek op
en steek ie joen tong oet?
Ain bröd zunde bin ie toch!
Leugengoudje! Of nait sums?
05Gaail van begeerte lig ie bie ekkelbomen,
joa, onder elke boom mit blad.
Ie slachten joen kinder òf in doalen,
en in kloven van rotsen.
06Middenmaank doden,
dat zel joen aarfdail wezen;
maank doden, dij in t daal begroaven liggen,
dat löt staait joe te wachten.
Veur dij heb ie ja wienovvers oetgoten,
en waaitovvers heb ie heur brocht.
En doar zol ik vree mit hebben mouten?
07Op n haile hoge baargtop muik ie joen liggerij in odder;
doar ging ie hèn om joen ovver te brengen.
08Achter deur en stiel
zet ie joen onnure beelden hèn.
Wied bie mie weg heb ie joe schoamteloos oetkled;
ie kroepen op bèr, sloagen t dek wied open.
Ie moaken n akkoordje mit wèl ie zo geern sloapen willen,
ie bekieken heur schoamte.
09Mit eulie goan ie òf noar Melech,
rij smeer ie joe veur hom in.
Joen bodes stuur ie wied weg,
joa, tot daip in onderwereld tou.
10 Muid moakt joe aal dat geraais,
mor zeggen: "t Nut altmoal niks!" nee, dat dee ie nait.
Aaldeur weer kwam ie vannijs op krachten,
doarom vaal ie der nait bie deel.
11 Woar bin ie nog baang of benaauwd veur,
leugenbaisten dat ie binnen,
dij nait aan mie denken,
joe niks van mie aantrekken?
Joa, ik heb mond holden, dee ogen dicht,
en nou heb ie gain ontzag meer veur mie.
12 Ik zel ais openboar moaken
joen deugdzoamhaid
en joen goie waarken:
t nut joe altmoal niks!
13 As ie roupen,
zel joen haile godenboudel
joe nait redden kinnen.
Wind waait heur weg,
n luk poestje nemt heur al mit.
Mor dij bie mie zien touvlocht zöcht,
krigt mien laand tou aarvenis
en mien haailege baarg as bezit.
14 Men zegt: "Hoog stroaten op, hoog ze op,
moak boan der deur, roem ales op
doar mien volk last van het!"
15 Want, zo zegt de hoogverheven HEER,
dij troont veur aiweg - dij Haailege hait:
Ik bin de Haailege dij woont
op n verheven en haaileg stee,
mor net zo goud bie lu mit spiet en beraauw:
ik geef t vernederd gemoud nij levent,
en aan t versloagen haart weer moud.
16 Ik kloag joe nait veur aiweg aan,
en blief nait kwoad veur aaid.
Aans zol om mie votkwienen de levensgaist,
zoad, dat ikzulm moakt heb.
17 Om zien verkeerde doun
was ik even vergraimd,
mit ofkeerd gezicht sluig ik hom en was vergraimd.
Mor ontraauw ging e zien aigen gaang
dee, wat e zulm in kop haar.
18 Ik heb hom dwoalen zain,
ik wil hom beter moaken
en laaiden, hom weer troosten.
19 Dij treuren van verdrait,
leg ik nou loflaidf + Der staait ainlieks "vrucht". Doar worden gebeden van lof en daank mit bedould.f* op lippen,
Vree, joa vree veur t volk wied weg en veur lu stoef bie,
- zegt de HEER. Ik zel heur beter moaken.
20 Mor minne lu binnen as roezege zee,
dij mor nait bedoaren wil;
zien golven waarken sliek en klaai omhoog.
21 Veur min goud is gain vree - zegt mien God.
|
Jesaja 58
01Roup oet volle bòrst, bedapper joe nait,
zet joen stem oet as n bezuun.
Loat heuren aan mien volk hou rebels of ze binnen,
aan t hoes van Jakob zien zunden.
02Aine dag noa aander vroagen ze noar mie,
mien wegen willen ze geern waiten,
of was t n volk dat gerechteghaid dut
en nait sloeren let t recht van heur God.
Om rechte beslizzens vroagen ze mie,
geern willen ze dicht bie mie wezen.
03"Woarom zol wie vasten? Ie zain t ja toch nait!
Woarom ons zulm vernedern? Ie geven der ja gain acht op!"
Op dag dat ie vasten, bin ie nog op aigen veurdail oet
en beul ie joen sloaven òf.
04Joen vasten lopt oet op kivven en kifken,
gemain sloag ie der mit voest op lös.
Nee, bie zoks vasten,
beroup ie hemel nait.
05Is dat sums vasten zo as ik t geern hebben wil,
n dag doar lu zok klaain bie moaken?
Kop hangen loaten as n raait,
op grond liggen in zak en aask?
Nuim je dat sums vasten,
n dag doar de HEER nocht aan het?
06Nou, is dit t vasten nait zo as ik t geern wil:
kettens van onrecht breken,
taauwen van t juk deursnieden,
onderdrokt volk vrijmoaken
en breken t juk van wèl den ook?
07Vasten is toch: joen brood dailen mit dij honger het,
aarme swaalkers aan onderdak helpen,
klaaier geven aan dij noakend omlopen,
joe nait onttrekken aan zörg
veur joen aigen vlaais en bloud?
08Den brekt joen licht deur as t rodoagen,
zel ie opklandern van zaikte en ongemak.
Den gaait joen gerechteghaid aan kop,
pracht van de HEER dekt joe in rug.
09As ie den roupen - de HEER geft beschaaid,
schraif ie om hulp - hai zel zeggen: "Hier bin ik!"
As ie t juk van onderdrokkers ofdoun,
nait laanger meer mit vinger wiezen,
gain proatjes meer verkopen veur t gerecht,
10 dailen mit dij honger het,
hom geven doar ie t zulm geern mit doun,
dij te kòrt kommen heur gerak geven,
den zel joe t licht opgoan in t duustern,
joen naacht helder dag worden.
11 Altied deur nemt de HEER joe mit aan haand,
hai geft joe in verdreugde streken
aal doar ie verlet om hebben,
hai zel joe kracht geven.
As n toen zel ie wezen dij wotter krigt op tied,
as n wèl doar men nooit vergees om wotter komt.
12 Ie zellen weer opbaauwen
wat aiwen heer n puunbult was,
fonnementen van vrouger tieden
trek ie weer op.
Men zel joe nuimen:
"Volk dat goaten dicht,
wegen weer begoanboar moakt."
13 As ie nait laanger hèn poazen over sabbat,
op mien haailege dag nait handeltjen,
sabbat bie joe noam krigt van feestdag,
n haailege dag wordt ter ere van hom,
dij dag deur joe eerd wordt,
deur nait te doun wat ie zulm geern willen,
joe nait inloaten mit joen broodwinnen
en dingen van dag en deur,
14 den zel ie wil hebben aan de HEER.
Over hoogste toppen van eerde zel ik joe rieden loaten,
joe nocht geven aan t aarfdail van Jakob, joen voader.
Joa, dit het de HEER zulm zegd!
|
Jesaja 59
01De HEER zien aarm kin t wel ofrekken as t om redden gaait,
en heuren kin e ook as t wezen mout,
02mor joen minne meneuvels
schaaiden joe van joen God;
deur joen zunden
holdt hai veur joe zien gezicht bezied
en heurt joe nait.
03Onder t bloud zitten joen handen,
aan joen vingers hangt misdoad;
wat joe over lippen komt, binnen leugens,
joen tong het t drok mit minne zoaken.
04Gainain daint mit recht n aanklacht in,
gain perses wordt meer eerlek voerd.
Men baauwt op niks of naks,
men lugt mor om roak,
swoar gaait men van kwoaie opzet,
en onhaail brengt men in wereld.
05Aaier van n adder brouden ze oet,
ze weven spinwebben.
Dij van heur aaier et, gaait ter aan dood,
as men ze openbrekt, kropt ter n slaang oet.
06Heur raag kin men gain klaaier van moaken,
wat ze moakt hebben, kin men nait aantrekken.
Heur waark is haailloos,
kloar geweld is t, wat heur handen doun.
07Heur vouten stoeven op t onrecht òf,
zo haard as ze kinnen vergaiten ze onschuldeg bloud.
Heur plannen binnen haailloos,
t is ain en aal puun en ofbroak doar of ze kommen.
08Weg van vree waiten ze niks van,
in heur voutspoor is gain recht te bekennen.
Kronkelpoaden, aans nemen ze nait,
dij der op komt, kent gain vree.
09Zodounde is t recht vèr te zuiken,
en blift gerechteghaid boeten ons berèk.
Wie hopen op licht - mor kiek, niks aans as duustern.
wie wachten op helder dag - mor in donkern mout we goan.
10 As blinden grobbeln wie bie muren langs,
wie tasten as lu zunder ogen.
Wie strovveln op kloarlichten dag
of was t op routduuster oavend,
zond en aal, liek we wel doden.
11 Wie brommen altmoal as beren,
wie kloagen as koerende doeven.
Wie hopen op recht - mor dat blift oet,
op redden - mor dij komt nait in zicht.
12 Ons misstappen binnen nait te tellen in joen ogen,
ons zunden getugen tegen ons;
joa, ons minne doaden droag wie mit,
wie binnen bekend mit ons misdoaden:
13 rebels bin we, verbroken heb we t vertraauw in de HEER,
wie dwoalen òf van God,
roupen van verdrokken en verzet,
in ons haart zit we te brouden op laigen en bedraigen.
14 Zo mout t recht wieken,
is gerechteghaid vèr te zuiken.
Woarhaid strovvelt op t plaain,
eerliekhaid kin naargens hèn.
15 Woarhaid is naargens
en dij gain kwoad wil, plundern ze oet.
De HEER zugt dat ter gain recht meer is
en het ter n ofgries van.
16 Hai staait verbiesterd:
der is gainent, gainent dij tussenbaaident komt.
Doarom het zien aigen aarm hom hulpen,
zien gerechteghaid het hom ondersteund.
17 Hai dee gerechteghaid aan as n paanzer,
zette haail as n helm op kop,
dee vroak aan as n klaid,
sluig ofgunst om as n mantel.
18 Hai rekent mit elk òf noar dat e doan het:
grammiedeghaid veur zien tegenstanders,
vroak veur zien vijanden,
aailanden zet e t betoald.
19 In t westen zel men ontzag hebben veur noam van de HEER
en in t oosten veur zien glorie.
Want hai komt opzetten as hoogwotter,
opjagd deur oam van de HEER.
20 As verlözzer komt hai noar Sion,
noar aal Jakob zien zeuns,
dij heur opstandeghaid muit
- godssproak van de HEER.
21 Wat mie aanbelangt: dit is mien verbond mit heur - zegt de HEER:
mien gaist dij op joe rust,
en mien woorden dij ik joe in mond legd heb,
zellen nait verswinnen oet joen mond,
nait oet mond van joen kinder,
en net zo min oet dij van joen klaainkinder,
van nou òf aan tot in aiweghaid - zegt de HEER.
|
Jesaja 60
01In t èn, tou, schitter!
Want t licht veur joe is kommen,
glorie van de HEER gaait over joe op.
02Kiek mor! Duustern ligt over eerde,
en donkern over volken,
mor over joe komt de HEER op as n licht,
zien heerlekhaid schient over joe.
03Volken kommen op joen licht òf,
keunenks op glaans van joen rodoagen.
04Sloag joen ogen op en kiek om joe tou,
altmoal kommen ze bie nkander,
ze stromen op joe òf,
van vèrren kommen joen zeuns der aan,
joen dochters droagen ze op aarm.
05Ie zellen t zain, ie stroalen der over,
joen haart trilt ter van, bòrst wordt joe roem.
Schatten van zee worden bie joe brocht,
riekdom van volken komt noar joe tou.
06Krimmeln en wimmeln zel t bie joe van kemélen,
drommedoarezen oet Midjan en Efa.
Oet Seba kommen ale bewoners,
gold en wierook droagen ze op nek.
Ze verkundegen de HEER zien lof.
07Schoapen en sikken van Kedar
binnen veur joe bie nkander dreven.
Bokrammen van Nebajot,
ie kinnen der mit doun wat ie willen:
ze kommen op mien altoar en ik heb ter nocht aan.
Mien hoes geef ik weer eer en glorie.
08Wèl kommen doar toch aanvlaigen as n wolk,
as doeven onderwegens noar til?
09Boten van aailanden liggen bie nkander,
Tarsisschepen as eerste veuraan,
om joen kinder van vèrren weerom te brengen,
mit heur zulver en gold,
tou eer van de HEER, joen God,
de Haailege van Israël,
dij joe glorie verschaft.
10 Vremden zellen joen muren weer optrekken,
heur keunenks zellen zok aan joe onderwaarpen.
Al heb ik joe sloagen in mien kwoadens,
in mien erbaarmen ontfaarm ik mie over joe.
11 Altied zellen joen poorten open stoan,
nooit goan ze dicht, bie dag nait en bie naacht net zo min;
den kinnen volken heur riekdommen brocht worden,
onder laaiden van heur keunenks, in bliede optocht!
12 Want volk en keunenkriek
dat joen knecht nait wezen wil, gaait ten onder,
zokke volken worden oetreud.
13 Pronk van de Libanon zel noar joe tou kommen,
ciprezzen, iepen en dennebomen, altmoal,
om t stee van mien haailegdom aanzain en glorie te geven;
t stee doar ik mien vouten deel zet, dou ik eer aan.
14 Daip doeknekt kommen ze noar joe tou,
onderdrokkers heur zeuns,
altmoal dij joe vrouger min in reken haren,
smieten zok deel veur joen vouten.
Ze nuimen joe: "Stad van de HEER",
"Haailege van Israël zien Sion".
15 Eerst was ie n verloaten vraauw,
n gehoat mensk, doar gainent kwam,
nou moak ik van joe n pronkjewail veur aaid,
n vreugde veur ale geslachten.
16 Melk van volken zel ie drinken,
bie keuneginnen wor ie aan bòrst legd.
Den zel ie erkennen,
dat ik, de HEER, joen redder bin, joen verlözzer,
Held van Jakob.
17 In stee van koper breng ik joe gold,
in ploats van iesder, zulver,
veur holt breng ik koper in plak,
in stee van stainen is ter iesder.
Vree stel ik bie joe aan, dij het t veur t zeggen,
en gerechteghaid, dij zel joe laaiden.
18 Der zel gain sproake meer wezen van geweld in joen laand,
en binnen joen grènzen nait meer van verrinnewaaiern en puun.
Joen muren zel ie Redden nuimen,
en joen poorten Eer.
19 Zun zel joen licht nait meer wezen bie dag,
schien van moan zel joe snaachts nait bielichten;
nee, de HEER zel joen licht wezen veur aiweg,
en God joen glaans en glorie.
20 Joen zun gaait nooit onder,
joen moan mindert nait meer,
want de HEER zel veur aiweg joen licht wezen,
oflopen is joen tied van raauw.
21 Joen volk - t zellen altmoal rechtveerdegen wezen,
veur aaid hebben ze t laand in aigendom,
zai binnen stek dij ik poot heb,
t waark van mien handen, mien glaans en glorie.
22 Klaainste wordt wel n rieg van doezend,
minste n dik en machteg volk.
Ik, de HEER, loat dat gebeuren,
zo gaauw as tied ter heer is.
|
Jesaja 61
01Gaist van God, de HEER, is op mie,
want zaalfd het mie de HEER.
Hai het mie stuurd om aarme lu
goud nijs te verkundegen,
om broken haarten te verbinden,
om gevangenen op vrije vouten te zetten
en dij in t hok zitten in open lucht,
02om oet te roupen t genoadejoar van de HEER,
dag van vergelden veur ons God,
om te troosten aal dij treuren,
03om aan dij van Sion in treur zitten,
n kroon te doun in stee van aask,
lekkerroek in stee van raauwgoud,
n fleureg klaid veur n mismoudeg haart.
"Ekkelbomen van haail," zel men ze nuimen,
poot deur de HEER, zien eerbewies.
04Brekvalen van aiwen heer worden weer opbaauwd,
puunbulten oet laankmanstieden weer opklanderd.
Weer as nij worden verrinnewaaierde steden moakt,
aal wat in puun lag, zo laank as t mensken heugt.
05Vremden zellen joen vij waaiden,
boetenlanders joen laand bebaauwen
en joen droevetoenen doun.
06Mor ie worden nuimd De HEER zien priesters,
bie God in dainst, zegt men van joe.
Mit volken heur riekdom zel ie joe vernuvern,
pronken zel ie mit heur glaans en glorie.
07Omdat heur schaande dubbeld zo groot was,
en spot en spij heur paart,
doarom kriegen ze in aigen laand
nou dubbelde riekdom weerom,
aiwege bliedschop is heur dail.
08Want ik, de HEER, hol van wat recht is,
n ofgries heb ik van roven en roppen.
Ik dou heur eerlieks heur loon,
n aiweg verbond zel ik mit heur sloeten.
09Heur noazoaten worden bekend bie volken,
heur noageslacht bie noatsies.
Aal dij heur zugt, zel heur herkennen:
"Joa, zai binnen t geslacht, zegend deur de HEER!"
10 Om de HEER bin ik deurhèn blied,
ik jubel en joechaai om God.
Hai het mie aantrokken mit pronkklaid van genoade,
mantel van haail om mie tou sloagen,
net as brudegom n kraans op zet
en t bruudje zok siert mit heur pronk.
11 Joa, zo as op t laand gewas opkomt,
zo as toen t zaaizoad oetspieren let,
zo let God, de HEER, joen haail oetkiemen
joen glorie veur t oog van volken schittern.
|
Jesaja 62
01Om Sion wil k mie nait stil holden,
oet laifde veur Jeruzalem gun k mie gain rust,
veurdat zien haail stroalt as t rodoagen
en zien redden as n brandende fakkel.
02Volken zellen joen haail zain,
ale keunenks joen glorie.
Ze doun joe n nije noam,
zulm vaststeld deur de HEER.
03n Schitternde kroon zel ie wezen
in haand van de HEER,
n diadeem as veur n keunenk
in haand van joen God.
04Nait laanger zel men joe nuimen Verloaten Vraauw,
tegen joen laand nait meer zeggen Verloaten Grond.
Mor ie zellen haiten Mien Laiverd,
en joen laand Mien bruudje.
Want de HEER het joe laif
en joen laand zel weer traauwd wezen.
05Zo as n jongkerel n wichtje traauwt,
zo zel hai, joen baauwheer, mit joe traauwen.
Zo blied as brudeman is mit zien bruud,
zo zel joen God blied wezen mit joe.
06Op joen muren, Jeruzalem, heb ik wachtposten zet;
nooit maggen ze zok stil holden, haile dag en haile naacht nait.
Veur joe, dij de HEER opropt,
is ter gain rust of duur.
07Gun hom ook gain rust,
tot hai Jeruzalem weer in odder brengt
en lof der van zingt over haile eerde.
08n Aid het de HEER der op doan bie zien rechterhaand
en bie zien staarke aarm:
"Nooit meer geef ik joen koorn
te eten aan joen vijanden;
nooit meer drinken vremden wien
doar ie veur bokseld hebben.
09Zai dij t koorn inhoalen, zellen t zulm ook eten,
zai zellen de HEER der om priezen,
dij droeven plokken, zellen wien der ook van drinken,
in veurhòf van mien haailegdom."
10 Vooruit, goa tou poorten oet noar boeten,
moak veur t volk boan der deur.
Hoog stroaten op! Omhoog der mit, roem stainen op,
steek veur t volk banier in lucht.
11 Dit let de HEER omroupen
tot aan t èn van wereld tou:
"Zeg tegen dochter van Sion:
'Joen redden komt ter aan!
Zien loon het hai bie zok,
wat hai kloarkregen het, nemt e mit.'"
12 Men nuimt heur "t Haaileg volk,"
"Mensken dij de HEER verlöst het,"
en tegen joe zeggen ze "Noar zöcht,"
en "Stad Nooitverloren."
|
Jesaja 63
01"Wèl komt doar aan oet Edom, oet Bosra vandoan
in vuurrooie klaaier, zo mooi op zien zundags,
groots op wat e altmoal kin?"
Dat bin ik, dij rechtveerdeg oordailt,
dij macht het om te redden.
02"Woarom binnen joen klaaier zo rood,
en zain ie der oet as ain dij droeven treedt?"
03Ik allenneg heb wienpaars treden
en van volken was ter gainain bie mie.
In mien kwoadens heb ik heur vertreden,
vertrapt heb ik heur in mien grammiedeghaid.
Heur bloud is op mien klaaier sputterd,
mien haile klaaier wer begroetjed.
04Want ik beroamde n dag van vergelden,
t joar van mien bloudvroak was kommen.
05Ik keek om mie tou: gain helper te zain,
ik was verbiesterd: gainain was ter om mie bie te stoan.
Aanwezen was ik op aigen kracht,
mien kwoadens het mie biestoan.
06In mien kwoadens heb ik volken vertreden,
ik heb heur vergraimd in mien grammiedeghaid.
Heur bloud luit ik over grond lopen.
07Gunstbewiezen van de HEER wil ik bezingen,
de doaden doar ze de HEER veur priezen mouten,
ales wat hai doan het veur ons,
zien goudens veur t hoes van Israël,
barmhaarteghaid dij hai ons bewees,
ale taikens van zien traauw.
08Hai zee: "Zai binnen mien volk!
Kinder dij heur woord van traauw nait breken."
Hai het heur redder west
09in aal heur ellèn.
Gain ofgezant of engel, haizulm het heur red.
In zien laifde en meedlieden het hai heur verlöst.
Hai het heur optild en droagen,
ale doagen van laankmanstieden heer.
10 Mor zai wazzen rebels
en taargden zien hillege gaist.
Zo wer hai heur vijand,
haizulm ging tegen heur tekeer.
11 Dou dochde hai weer aan doagen van aleer,
aan Mozes en zien volk.
Woar is hai nou, hedder van zien koppel, dij hai oet zee hoald het?
Woar is hai nou, dij zien hillege gaist maank heur wonen dee?
12 Dij Mozes laaidde aan zien rechterhaand, zien machtege aarm,
dij veur heur t wotter in twijen spleet
om n aiwege noam te kriegen?
13 Woar is hai nou, dij heur deur daibe wotterkolk laaidde,
as peerden deur onlaand,
dij naargenswoar stroekeln,
14 as vij dat ofdoalt noar leegte?
Bie heur was gaist van de HEER.
Joa, zo bin ie veur joen volk aan goan,
om joe n eervolle noam te moaken.
15 Kiek oet hemel omdeel,
kiek oet joen haailege en heerleke woonstee.
Woar is joen iever en joen kracht?
Joen meedlieden en erbaarmen,
woarom onderdrok ie dij?
16 Ie binnen ons voader toch?
Abraham is ons vergeten,
veur Israël bin we vremden.
Ie, HEER, binnen ons voader,
Verlözzer van oldsheer - dat is joen noam.
17 Woarom, HEER, luit ie ons ofdwoalen van joen wegen,
muik ie ons haart as n stain,
dat we gain ontzag meer veur joe hebben?
Kom weerom, ter wille van joen knechten,
stammen, dij joen aigendom binnen.
18 Hou kòrt was t haaileg volk
aigender van t laand;
en nou verpoazen ons vijanden joen haailegdom!
19 Zo bin we worden of ie nooit over ons regaaierd hebben,
of joen noam nooit over ons oetroupen is.
Scheur hemel toch open en kom omdeel!
Baargen zollen veur joe stoan te schudden!
|
Jesaja 64
01As vuur dat dreuge sprikken in vlam zet,
of wotter aan kook brengt,
loat zo joen vijanden joen noam kennen,
en dou zo volken veur joe trillen.
02Ie doun ja dingen, ofgriezelk en onverwacht,
ie kwammen omdeel en baargen schudden der van.
03Nee, gainent het ter van heurd,
gain oor het t vernomen,
gain oog het t zain:
n aander god as ie,
dij t zo opnemt veur mensken dij op hom vertraauwen.
04Ie kommen te hulp,
dij geern recht doun
en aan joen wegen denken.
Kwoad bin ie op ons,
want wie doun verkeerd.
Op ons vergraimd omdat we zundegen.
Hou wor we red?
05Wie hebben ons altmoal besmoezeld,
en ons gerechte doaden lieken wel besmotjede klaaier;
verdreugde bloaren bin we net,
wind van ons zunden poest ons vot.
06Gainain dij joen noam nog aanropt,
gainent dij meer moud het om zok aan joe vaast te holden;
want ie hebben joen gezicht veur ons bezied holden,
ons oetleverd aan ons zunden.
07En toch, HEER, bin ie ons voader,
wie binnen de klaai, ie de poddebakker,
altmoal bin we joen handwaark.
08HEER, wees toch nait al te kwoad op ons.
Denk nait aiweg aan ons schuld,
kiek noar ons om, wie binnen joen volk toch?
09Joen haailege steden:
n woestijn binnen ze worden.
Sion is ain wildernis, Jeruzalem ligt ter troosteloos bie.
10 Aan grond tou opbraand is ons haaileg, heerlek hoes,
doar ons veurolden joe lof touzongen.
Ales doar wie zo wies mit wazzen, ligt nou in puun.
11 HEER, kin ie doar kold onder blieven?
Hol ie joe stil, loat ie ons nog laanger zo slim lieden?
|
Jesaja 65
01Ik bin opzöcht,
mor nait deur dij om mie vruigen;
ik bin vonden,
mor nait deur dij mie zöchten.
"Hier bin ik! Hier bin ik!"
zee ik tegen n volk dat mien noam nait aanropt.
02Haile dag deur heb ik mien handen oetstoken
noar n rebels volk dat t slechte pad opgaait,
heur aigen wil achternoa;
03n volk dat mie taargt liek in mien gezicht.
Aalgedureg ovvern ze in toenen,
branden wierook op altoars van stain.
04Ze kroepen om in groaven
brengen naacht over in duustere holen,
swienevlaais eten ze,
schuddels vol onnuur braauwsel.
05"Blief doar ie binnen!" zeggen ze,
"kom mie nait aan,
ik bin te haaileg veur joe!"
Rook is dat altmoal in mien neus,
vuur, dat aal mor deur braandt.
06t Staait bie mie te bouk;
ik hol nait eerder op,
veurdat ik heur t finoal betoald zet heb,
07veur heur aigen misdoaden
en dij van heur veurolden,
- zegt de HEER.
Zai hebben wierook braand op baargen
en mie op högten te schaande moakt.
Ik zet heur t betoald
wat ze vrouger altmoal doan hebben.
08Dit zegt de HEER:
Zo laank as ter nog sap in droevetrös zit, zegt men:
"Vernail hom nait, want der zit nog zegen in."
Zo zel ik doun mit mien knechten:
ik zel heur nait altmoal vernailen.
09Noazoaten zel ik geven aan Jakob
en aarfgenoamen aan Juda,
mien baargen zellen ze in aigendom hebben
dij ik oetkeurd heb, zellen ze aarven,
mien knechten zellen der wonen.
10 t Leeglaand van Saron wordt vetwaaide
veur schoapen en sikken,
in t Daal van Achor rusten koien oet
van t volk dat noar mie aan zöcht is.
11 Mor ie, dij de HEER verzoaken
en mien haailege baarg vergeten,
dij toavel kloarmoaken veur Gad
en beker inschenken veur Meni,
12 joe bestem ik veur t sweerd,
kop boegen zel ie mouten om ofslacht te worden.
Want dou ik raip, heb ie gain antwoord geven,
dou ik wat zee, heb ie nait lusterd,
doan heb ie wat min is in mien ogen,
wat of mie nait zinde, dat heb ie kozen.
13 Doarom - zegt God, de HEER:
Mien knechten zellen eten,
mor ie zellen honger hebben;
mien knechten zellen drinken,
mor ie zellen dörst lieden;
mien knechten zellen blied wezen,
mor ie zellen beschoamd stoan.
14 Mien knechten zellen joechaaien van bliedschop,
mor ie zellen schraiven van haartzeer
en hoelen van verdrait.
15 Noam dij ie achterloaten,
zellen dij ik oetkeurd heb
bruken as vluikwoord:
"God, de HEER, dut joe dood aan!"
Mor mien knechten geef ik n aander noam.
16 Elkenain in t laand dij n zegen over zok ofropt,
zel dat doun bie God dij traauw is.
Elkenain in t laand dij n aid sweren wil,
dut dat bie God dij traauw is.
Ale ellèn van eertieds is vergeten,
veurgoud oet mien ogen verswonnen.
17 Joa, ik schep n nije hemel en n nije eerde.
Aan wat of vrouger west het,
doar denk we nait meer aan,
t komt nait meer bie ons op.
18 Ik schep veur joe
vree en vrolekhaid veur aaid.
Van Jeruzalem moak ik n vroleke stad,
van bewoners n blied volk.
19 Den zel ik jubeln om Jeruzalem
deurhèn blied wezen om mien volk.
Jammern en jeuzeln, wordt ter nait meer heurd.
20 Potjes blieven in leven,
ol boazen worden stafold;
want lutjeste komt oet tied in n older van honderd joar,
dij gain honderd wordt, mout wel n vluik op liggen.
21 Dij n hoes baauwt, zel der zulm in wonen;
dij n droevetoen poot, zel zulm vrucht ter van eten.
22 Ze baauwen nait meer doar n aander in wonen zel
en poten niks om t deur n aander opeten te loaten.
Want leven zellen ze
net zo laank as n boom,
dij deur mie oetkeurd binnen
zellen zulm genot hebben van heur waark.
23 Ze zellen zok nait ofpokkeln veur niks
en kinder brengen ze nait op wereld veur t ongelok.
Want de HEER zien zegen rust op heur,
op heur en heur noazoaten.
24 Nog veurdat ze roupen, zel ik heur antwoorden,
as ze nog aan proat binnen, luster ik ter al noar.
25 Wolf en laam zellen mit zien baaident groazen,
laiw vret heu net as kou
en stof zel vouer veur slaang wezen.
Kwoad of onhaail wordt ter nait meer sticht,
op hail mien haailege baarg nait - zegt de HEER.
|
Jesaja 66
01Dit zegt de HEER:
Hemel is mien troon, eerde mien voutenbaank.
Wat veur hoes wil ie den wel veur mie baauwen?
En woar zol mien rusthòf den wezen mouten?
02Dit altmoal heb ik moakt mit aigen handen,
t is altmoal mienent - godssproak van de HEER.
Doar ik noar omkiek,
is aarme mensk dij knuurd is en versloagen,
dij huvert veur mien woorden.
03Ain dij veur mie n bol slacht,
denkt dat e n mensk van kaant moaken mag;
dij n schoap ovvert, brekt ook n hond de nek;
dij n waaitovver opdragt, dut t zulfde mit swienebloud;
dij wierook braandt as eerbewies, vereert ook ofgoden.
Zo as zai t laifste goan heur aigen wegen,
aan heur ofgriezelke doaden ale oardeghaid hebben,
04zo zel ik ter veur kaizen om heur te tamtaaiern,
en doar ze baang veur binnen over heur kommen te loaten.
Want dou ik raip, het gainain antwoord geven,
en dou ik wat zee, het gainent lusterd.
Zai deden wat ik nait lieden wol,
en wat mie nait aanston, gavven ze veurkeur aan.
05Heur noar t woord van de HEER,
ie, dij huvern veur zien woord.
Joen aigen laandslu, dij joe hoaten,
dij joe niks in reken hebben om mien noam,
hebben zegd:
"Loat de HEER zien heerlekhaid teunen,
den kin we ais zain hou blied of ie binnen!"
Mor - mit sneue neus zellen ze stoan te kieken.
06Luster! Wat n rebulie oet stad,
wat n lewaai oet tempel:
t is de HEER, dij ofrekent mit zien vijanden.
07Veur en aleer ze vloagen het, mout ze al n kind kriegen;
veur dat pien heur overvaalt, brengt ze n zeun in wereld.
08Wèl het ooit zukswat heurd?
Wèl het zoks ooit zain?
Brengt men n hail laand ooit in ain dag in wereld,
is n hail volk ter mor zo in ainen?
Mor amper aan het Sion vloagen
of kinder liggen heur al op schoot.
09Zol ik schoot ontsloeten
en t kind nait kommen loaten? - zegt de HEER.
As ik t bin dij verlözzen geft,
zol ik dat den tegenholden? - zegt joen God.
10 Wees blied mit Jeruzalem en joechaai om heur,
ie altmoal dij van heur holden.
Jubel mit heur van bliedschop,
ie altmoal dij mit heur in treur zitten.
11 Ie maggen zoegen en joe zat drinken
aan heur bòrsten vol troost,
mit dikke slokken mag ie drinken
oet heur volle bòrst.
12 Want zo zegt de HEER:
Ik loat vree noar joe tou lopen as n revier,
en weelde van volken as n beek, dij overlopt.
Op aarm worden heur potjes droagen
en op schoot beklokkerd.
13 Net as n moeke heur kind troost,
zo zel ik joe troosten:
in Jeruzalem, doar zel ie troost worden.
14 Zain zel ie t en van haarten blied wezen,
joen gebainte zel opbluien as vris gras.
De HEER zel zien macht blieken loaten aan zien knechten,
mor over zien vijanden let e zien grammiedeghaid deelkommen.
15 Kiek nou! In vuur komt de HEER,
zien woagen is n störm geliek.
Hai geft zien kwoadens vrijloop,
draaigt mit vuur en vlam.
16 Te vuur en te sweerd
komt de HEER mit zien oordail over aal wat leeft.
Nait te tellen, binnen de HEER zien slachtovvers.
17 Dij zok haaileg en zuver moaken
om noar de toenen tou te goan,
achter ain aan dij maank heur staait,
en zai, dij t vlaais van swienen eten,
van ofgriezelke daaiern en moezen:
wat of ze doun en denken,
t zel aal vergoan - godssproak van de HEER.
18 Mor ik kom om ale landen en volken bie nkander te brengen. Zai zellen kommen en mien glorie zain.
19 Ik dou heur n taiken en dij t overleven, stuur ik noar de volken tou, noar Tarsis, Pul, Lydië, Mesech, Ros, Tubal en Jawan, noar aailanden wied vot, dij nog nooit van mien foam heurd hebben en mien glorie nog nooit zain - zai zellen mien heerlekhaid bie volken verkundegen.
20 Aal joen bruiers oet de volken vandoan nemen ze mit as n ovver veur de HEER, op peerd, in koetsen en op woagens, op moeldaaiern en in droagstoulen, noar mien haailege baarg Jeruzalem tou, net zo as Israëls zeuns in zuvere schoalen heur ovvers noar t hoes van de HEER brengen - zegt de HEER.
21 Ook van heur zel ik priesters en Levieten kaizen - zegt de HEER.
22 Want krekt as nije hemel en nije eerde dij ik moaken goa, veur mie bestoan blieven - godssproak van de HEER, zo blieven veur mie bestoan joen noazoaten en joen noam.
23 Van Nijmoan op Nijmoan, van sabbat op sabbat, komt aal wat leeft om veur mie deel te valen - zegt de HEER.
24 As ze noar boeten goan, zellen ze lieken zain van lu, dij tegen mie in opstand kwammen: wurm dij aan heur knoagt, zel nait staarven en t vuur doar ze in branden, nait oetgoan, n ofgries zellen ze wezen veur ale mensken.
|
|
