Jeremia 42
01Ofsieren, mit Jochanan, zeun van Kareach, en Azarja, zeun van Hosaäja, en ale aandern, van hoog tot leeg, kwammen
02bie profeet Jeremia en zeden: "Wil ie zo goud wezen en beden aan de HEER, joen God, veur ons, dij nog overbleven binnen? Wie wazzen mit n haile bult, nou bin we nog mor mit n luk flottje, zo as ie zulm zain kinnen!
03Vroag de HEER, joen God, dat hai ons zegt wat kaant wie op mouten en wat ons te doun staait."
04"Goud!" was profeet Jeremia zien beschaaid. "Ik zel de HEER, joen God, beden, zo as ie willen. Ik zel joe t antwoord van de HEER heuren loaten en gain woord verswiegen."
05Zai van heur kaant verzekerden Jeremia: "Joa, eerlieks woar, de HEER mag tegen ons getugen as wie nait ales doun, wat ie ons oet noam van de HEER, joen God, zeggen.
06Of ons t noar t zin is of nait, wie zellen om de HEER zien zeggen geven. Wie sturen joe noar hom tou. Doar hangt ons gelok ja van òf. Haand ter op: wie zellen de HEER, ons God, geheurzoamen!"
07Tien doag loater kreeg Jeremia n woord van de HEER.
08Hai raip Jochanan, zeun van Kareach, zien ofsieren en ale aandern, van hoog tot leeg, bie zok
09en zee: "Dit zegt de HEER, God van Israël, tou wèl ik op joen verzuik beden heb:
10 As ie in dit laand wonen blieven, zel ik joe opbaauwen en nait ofbreken, ik plant joe en rop joe nait tou grond oet, want t muit mie van ale ellèn dij ik joe aandoan heb.
11 Ie huiven nait laanger benaauwd wezen veur keunenk van Babylonië: wees beslist nait baang veur hom - godssproak van de HEER. Ik bin bie joe om joe te redden en oet zien greep te bevrijden.
12 Ik zel genoadeg veur joe wezen, zodat ie der bie hom genoadeg van òf kommen en hai joe weeromgoan let noar joen laand.
13 Mor as ie nait om de HEER, joen God, zien zeggen geven en beweren: 'Wie blieven nait in dit laand,
14 wie goan noar Egypte tou en doar blief we, wie willen gain oorlog meer zain, gain hoorngeschetter meer heuren en gain honger meer lieden,'
15 luster den noar de HEER zien woord, ie altmoal dij van Juda overbleven binnen. Dit zegt HEER van de machten, God van Israël: As ie mit ale geweld noar Egypte tou willen en doar blieven,
16 zel t sweerd doar ie zo benaauwd veur binnen, achter joe heer zitten en ie zellen der aan goan.
17 Dij t in kop het noar Egypte te willen en doar te blieven, gaait dood deur sweerd, honger en pest. Gainain van heur ontkomt aan rampen dij ik stuur.
18 Want zo zegt HEER van de machten, Israëls God: Net zo as mien kwoadens en mien gram op kop deelkommen binnen van Jeruzalem zien inwoners, zo zel mien gram op joen kop deelkommen as ie noar Egypte tou goan. n Vluik zel ie wezen, n schrik, mensken zellen joe bespotten en vernedern, en dit laand zain ie nooit weer."
19 Jeremia ging deur: "De HEER het joe zegd, elk dij van Juda overbleven is: Goa nait noar Egypte tou. Ik heb joe vandoag terdege woarschaauwd,
20 dat ie n dikke misstap begoan! Ie hebben mie noar de HEER, joen God, toustuurd en vroagd: 'Beed veur ons tou de HEER, ons God. Geef ons deur wat de HEER, ons God, zegt en wie zellen t doun.
21 Mor nou ik joe ales zegd heb wat de HEER, joen God, mie opdroagen het, luster ie nait.
22 Wees ter den ook mor wis van dat ie deur sweerd, honger en pest omkommen zellen in t laand doar ie hèn willen te wonen."
|
