|
|
Job 01
01Der was ais n man in t laand Uz. Job was de noam. Man was volmoakt en oprecht, haar ontzag veur God en wol niks mit t verkeerde te doun hebben.
02Zeuven jonges kreeg e en drij wichter.
03Zeuvendoezend schoapen en drijdoezend kemélen haar e, viefhonderd span ozzen en viefhonderd ezels en n haile rieg sloaven en sloavinnen. Man was meer maans as wèl den ook doar in t Oosten.
04Zien jonges haren gewoonte bie toerbeurt bie elk aan hoes n feest te geven. Heur drij zusters nuigden ze den ook om mit heur te etendrinken.
05As zokse feestdoagen west haren, luit Job ze bie zok kommen om heur te zuvern. Hai ging der den smörgens bietieds òf en brochde n brandovver, veur elk van heur ain. Want Job zien zeggen was: "Meugelk hebben mien kinder wel zundegd en God bie zokzulm vervlökt." Zo was Job dat wènd.
06Op n dag kwammen bewoners van hemel om veur de HEER te verschienen. Soatan was ter ook bie.
07De HEER vruig Soatan: "Woar hest west?" "Ik heb omswaalkt over haile wereld," zee Soatan weerom, "en overaal rondstruund."
08De HEER weer tegen Soatan: "Hest ook acht geven op mien knecht Job? Op haile wereld lopt ter gain twijde: man is volmoakt en oprecht, hai het ontzag veur God en wil niks mit t verkeerde te doun hebben."
09Mor Soatan zee tegen de HEER: "Dat is toch ook gain wonder dat Job ontzag veur God het?
10 Heb ie hom nait van ale kanten beschaarmd: zien volk en aal wat of e het? Ales wat hom tou handen oetkomt, heb ie zegend en zien bezit het zok bot slim oetbraaid over t haile laand.
11 Mor trek handen ais van hom òf, tref hom in aal wat e het. Oardeg wis, dat e joe liek in t gezicht vervlökt!"
12 "Goud!" zee de HEER tegen Soatan, "aal wat of e het, is in dien macht. Allain, most mit handen van hom ofblieven!" Dou ging Soatan vot, bie de HEER vandoan.
13 Op n dag wazzen Job zien jonges en wichter bie mekoar bie de oldste thoes aan t etendrinken.
14 Kwam der mie doar toch gainent bie Job mit bosschop: "Ozzen wazzen aan t plougen en ezels laipen der stoef bie in t laand.
15 Dou kwammen Sabeeërs der mit geweld over tou. Ze roofden t aal mit en stoken jongkerels dood mit t sweerd. Bloots ik kon der oetkniepen, k bin ainegste dij joe t vertellen kin!"
16 Dij was nog aan proat of der kwam n aander aan: "Bliksem sluig in, zette schoapen en knechten in ain floister in brand en verteerde heur. Bloots ik kon der oetkniepen, k bin ainegste dij joe t vertellen kin!"
17 Dij was nog aan proat of der kwam n aander aan: "Chaldeeërs hebben in drij koppels ons kemélen overvalen, ze roofden ze mit en knechten stoken ze dood mit t sweerd. Bloots ik kon der oetkniepen, k bin ainegste dij joe t vertellen kin!"
18 Dij was nog aan proat of der kwam n aander aan: "Joen jonges en wichter wazzen aan t etendrinken in t hoes van heur oldste bruier.
19 En och heden, n dikke poest wind kwam aanbroezen over woestijn, batste tegen ale vaaier houken van t hoes aan, dat t störtte in nkander op t jonkvolk en ze kwammen om haals. Bloots ik kon der oetkniepen, k bin ainegste dij joe t vertellen kin!"
20 Dou kwam Job in t èn, scheurde zien bovenklaid, schoor zok kop koal, luit zok op grond valen en boog zok deel.
21 Hai zee: "Noakend kwam ik oet moeke heur schoot, noakend goa ik ter weer hèn. De HEER geft, de HEER nemt, ik pries noam van de HEER."
22 Bie dit ales zundegde Job nait; hai gaf God gain aanlaaiden der over te valen.
|
Job 02
01Op n dag kwammen bewoners van hemel om veur de HEER te verschienen. Mit heur verscheen ook Soatan veur de HEER.
02De HEER vruig Soatan: "Woar hest west?" "Ik heb omswaalkt over haile wereld," zee dij, "en overaal rondstruund."
03De HEER weer tegen Soatan: "Hest ook acht geven op mien knecht Job? Op haile wereld lopt ter gain twijde: man is volmoakt en oprecht, hai het ontzag veur God en wil niks mit t verkeerde te doun hebben. Hai blift mor aal vastholden aan zien volmoakthaid, aalhouwel doe mie der tou opzet hest hom te vergraimen. En dat altmoal zunder reden!"
04Soatan zee weerom: "Zien volk en zien vij, en aal wat n mensk mor het, geft e in ruil veur zien levent.
05Mor trek handen ais van hom òf! Zollen hom mor ais aan hoed kommen! Oardeg wis, dat e joe liek in t gezicht vervlökt!"
06"Goud!" zee de HEER, "hai is in dien macht. Mor most mit handen van zien levent ofblieven!"
07Dou ging Soatan vot, bie de HEER vandoan.
Hai taaisterde Job mit slimme swèllen - van kop tou toon zat e der onder.
08Job pakte n potdiggel om zok der mit te kraben en ging midden in aask zitten.
09Dou zee vraauw tegen hom: "Holdst nog aalweg vaast aan dien volmoakthaid? Man, vervluik God nou toch veur dastoe doodgaaist!"
10 "Proatst as n haalfmaal!" was Job zien beschaaid. "Zol we t goie aal van God aannemen en t kwoaie nait?" Bie dit ales zundegde Job nait in zien proat.
11 Drij vrunden van Job heurden van ale ellèn dat hom overkommen was. Elk kwam oet zien aigen loug: Elifaz oet Teman, Bildad oet Suach en Sofar oet Naäma. Mitnkander haren ze ofproat om Job te bekloagen en hom moud in te spreken.
12 Van vèrren zagen ze hom al, mor ze konnen hom der nait meer van. Haard begunden ze te reren, elk scheurde zien bovenklaid, en ze smeten stof omhoog boven kop.
13 Zeuven doagen en zeuven nachten zatten ze bie hom op grond. Gainain zee wat tegen hom. Ze zagen ja dat e t ter slim onder te doun haar.
|
Job 03
01Op t lest dee Job mond open, en vervlökte dag van zien geboorte.
02Hai zee:
03"Dag dat ik op wereld kwam, loat e verswinnen,
en naacht, dij zee: 'n Jonkje is ontvangen'.
04Dij dag, loat hom duuster wezen,
en God doar boven, loat e der nait noar omkieken.
Loat t daglicht der nait over schienen.
05Loat donkern en duustern hom opsloeken,
n dikke wolk boven hom hangen,
loat zunsverduustern hom schrik aanjoagen.
06Dij naacht, loat t duustern hom vothoalen,
dat e gain stee krigt maank doagen van t joar,
in loop van moanden nait veurkomt.
07Joa, dij naacht, loat hom onvruchtboar wezen,
loat gain jubeln in hom heurd worden.
08Loat vervluikers van dag hom verwènsen,
zai, dij bie machte binnen Leviatan aan te hizzen.
09Loat mörgensteerns verduusterd worden,
dat e longert noar licht, mor t is ter nait,
loat hom t glìnstern van rodoagen nait zain.
10 Hai het deur van mien moekes lief ja nait op slöt holden,
en het muite veur mien ogen nait votholden.
11 Woarom bin k nait omkommen in moeke heur schoot,
nait sturven dou ik op wereld kwam?
12 Wazzen mie mor gain knijen in muit kommen,
en gain bòrsten, dat ik drinken zol!
13 Den zol k nou onder grond liggen,
zol k sloapen in ale rust en vree,
14 bie keunenks en roadsheren van wereld
dij zok veur heur aigen glorie pelaaizen baauwden,
al vergoan in puun,
15 of bie stìnrieke vorsten,
dij heur hoezen volstopt haren mit zulver.
16 Was k mor as n miskroam onder grond stopt,
as n lutje potje dij t licht nooit zain het.
17 Doar holden goddelozen op mit heur gloeps gedou,
doar rusten, dij aan t èn binnen;
18 dij vaast zatten, kriegen doar rust,
stem van dij heur opjagt, heuren ze nait meer.
19 Groot en luddek is doar ainmoudersgoud,
sloaf is doar vrij van zien boas.
20 Woarom geft God licht aan dij der min aan tou binnen,
t levent aan lu mit n bitter gemoud?
21 Ze wachten op dood, mor dij komt nait,
ze zuiken der noar, meer nog as noar verburgen schatten.
22 Ket-oet binnen ze van bliedschop,
jubeln doun ze, as ze t graf vonden hebben.
23 Woarom geft hai t licht aan ain dij gain oetzicht het,
dij God insloten het van ale kanten?
24 Verdrait is mien doagelks brood,
as wotter stromen mien klachten.
25 Doar k zo benaauwd veur was, komt mie over,
doar k mie baang veur muik, overvaalt mie.
26 Ik heb gain rust of duur,
haildaal gain vree - onrust het mie te pakken."
|
Job 04
01Dou nam Elifaz oet Teman t woord:
02"Kinst velen dat ain zok verdriest die aan te toalen?
Mor hou zol k mie stilholden kinnen?
03Veul lu hestoe biestoan mit road en doad,
slappe handen hestoe staark moakt.
04Dien woorden hebben weer in t èn hulpen dij strovveld was,
knikkende knijen hestoe nije kracht geven.
05Mor nou t aan die toukomt, letst moudveren hangen,
nou t diezulm rakt, bist haildaal oetstuur.
06Vertraauwst nait op dien ontzag veur God,
geft dien onbesproken gedrag die gain hoop?
07Denk ais stief noa: wèl kwam ooit onschuldeg om,
woar is n rechtschoapen mensk in t ongelok beland?
08Dit heb ik aal zain: dij onrecht inplougt,
dij ellèn zaait, zel t ook inhoalen.
09God zien oam verschrompelt ze,
n veeg van zien gram - en ze vergoan.
10 Laiw mag brollen, zien jong grommen,
mor tanden breken heur òf.
11 Laiw komt om zunder roof,
jonge laiwen swinnen om.
12 Steelskewies drong wat tou mie deur,
t was net of flusterde ain mie wat in t oor,
13 in benaauwde dreumen bie naacht,
as daibe sloap vaalt over mensken.
14 Inainen kreeg benaauwdens mie te pakken,
de griezel laip mie over de graauwel.
15 n Oamtòcht streek mie over t gezicht,
hoaren kwammen mie liek in t èn.
16 Der ston wat,
n gedoante vlak veur mie.
Stilte - dou heurde ik n stem:
17 'Kin n mensk ooit in zien recht stoan veur God,
ooit ain zunder lek of brek wezen veur zien schepper?'
18 God het èns gain vertraauw in dij hom dainen,
alderdeegs bie zien engels wordt e nog gebreken gewoar.
19 Houveul meer den bie n mensk in zien onderkommen van laim,
mit fonnement in t stof.
t Is net n mòtvlinder: men drokt hom dood.
20 Smörgens leeft e nog, soavends is e dood,
gaait e der onder deur: gainent dij t wat schelen kin -
veur aaid verswonnen.
21 Taauwen van zien tènt worden lösropt,
hai komt oet tied en is niks wiezer worden.
|
Job 05
01Roup mor, is ter wel ain dij wat weeromzegt?
Bie wèl in hemel kinstoe terecht?
02Leuf mie mor, aargernis dut onwieze de dood,
van grammiedeghaid komt domkop aan zien èn.
03Zo'n onwieze zag ik ais: t ging hom eerst veur de wind,
mor in ains ging hai der aan mit zien haile hebben en holden.
04Zien kinder wazzen naargens meer vaaileg,
ze werden in poort verpoasd, gainain stook n haand oet.
05Hongerlieders eten op wat onwieze inhoalt
- alderdeegs hoalen ze t tussen stiekels vot -
en dij dörst hebben, smachten noar wat e het.
06Dou der mor denk om: ellèn komt nait tou grond oet,
en ongelok komt nait tou lucht oet valen.
07Nee, ale ellèn komt tou mensken zulm oet,
net zo wis as vonken omhoog vlaigen.
08As ik die was, zol k noar God goan,
en hom mien zoak veurleggen.
09Hai dut grode dingen, men kin der nait bie,
en wonders, nait te tellen.
10 Hai let t regen op t laand,
en dut wotter stromen over t veld.
11 Dij niks in reken binnen, zet e hoog op troon,
dij in neerloag zitten, geft e weer moud.
12 Slaauwe lu heur plannen let e mishottjen,
t brekt heur bie handen òf.
13 Loze lu vangt e in heur aigen lozeghaid,
mit schobberds heur touleg is t gaauw doan.
14 Op kloarlichten dag dwoalen ze om in t duustern,
en smirregs grobbeln ze om zok tou of t naacht is.
15 Mor aarme stumpers redt hai van heur schaarpe bek,
en oet greep van staarken.
16 Zo is ter hoop veur minderman,
en wordt t kwoad mond stopt.
17 Gelokkeg is mensk dij deur God op stee zet wordt,
minacht doarom Aalmachtege zien straf nait!
18 Hai dut wel zeer, mor hai verbindt ook,
hai geft wel klappen, mor aigenste handen moaken ook weer beter.
19 Zès moal redt hai die oet nood,
ook zeuvende moal zel die niks overkommen.
20 In tied van honger redt hai die van dood,
in oorlogstied van macht van t sweerd.
21 Veur giezelsloagen van tong bistoe vaaileg,
en as t geweld ter aan komt, huifst nait baang wezen.
22 Lagen zelst om geweld en honger,
veur wilde baisten huifst nait benaauwd wezen.
23 Vlinten op dien laand bezörgen die gain last,
t gedaaierte van t veld zel die mit vree loaten.
24 Zelst vernemen dat ter vree is bie die onderdak,
kikst over dien laand - hest naargens verlet om.
25 Zelst zain: n haile sjène kinder zelst hebben,
dien noazoaten zellen wazen as gras op t laand.
26 Eerst op hoge older zelst noar t graf goan,
as n koornschoof dij inhoald wordt as tied ter heer is.
27 Kiek, dit heb wie noagoan: zo is t persies.
Luster der noar, en heb ter perfiet van!"
|
Job 06
01Job zien beschaaid was dou:
02"Och, wer mien verdrait mor wogen,
en mien ellèn der bie op schoal legd:
03t zol der swoarder inwegen as ale zaand van zee.
Gain wonder dat ik zo tekeer goan bin.
04Pielen van Aalmachtege steken mie in hoed,
heur vergif gaait mie deur ales hèn.
God zien verschrikkens stoan veur mie in t gelid.
05Baalkt n ezel as e gras genog het,
of brolt n os bie volle krub?
06Flaauwe kost, et men dat zunder zolt,
zit ter smoak aan t widde van aai?
07Ik steek ter gain vinger noar oet,
ik kin mie der wel veur schudden.
08Loat toch gebeuren doar ik om vroag,
loat God toch geven doar ik op hoop!
09Wol hai mie mor vermorzeln,
zien handen van mie oftrekken, mien levensdroad ofsnieden,
10 dat zol mie troost geven,
k zol daanzen van bliedschop bie mien onverdroaglieke pien en ellèn:
k heb woorden van Haailege ja nait aan kaant schoven.
11 Kracht om t laanger oet te holden, heb k nait meer,
oetzicht om wieder te leven, is ter veur mie nait.
12 k Bin ja nait van iesder en stoal.
13 Is ter woaraarns nog hulp veur mie te vinden?
Is veur mie ale hoop nait vervlogen?
14 Dij zien vrund ontraauw is,
het gain ontzag veur Aalmachtege.
15 Mor mien vrunden binnen net zo min te vertraauwen as n beek,
as n wotterloop dij verbie stroomt en verswint.
16 Swaart van ies binnen ze,
dik onder snij.
17 Bie zummerdag dreugen ze op en verswinnen haildaal,
as t hait wordt, verdampen ze en binnen nait meer te vinden.
18 Karrevoanen op zuik noar wotter,
draaien òf noar t onlaand en kommen om.
19 Karrevoanen van Tema kieken noar heur oet,
raaizegers oet Seba reken op heur wotter,
20 mor ze kommen bedrogen oet:
bie aankomst is ter niks meer te vinden.
21 Nou, krekt zo bin ie ook veur mie worden,
ie zain mien ellèn en schrik vaalt joe op hoed.
22 Heb k joe asmis vroagd: 'Geef mie wat'?
Of: 'Betoal veur mie mit joen geld'?
23 Of: 'Red mie oet greep van vijanden,
koop mie vrij oet macht van geweldenoars'?
24 Vertel mie wat of k misdoan heb,
leg mie t oet en ik zel t swiegen der tou doun.
25 Woorden dij eerlieks maind worden, geven ain moud,
mor joen verwieten, wat mout ik doar mit?
26 Neem ie mie mien woorden meschain kwoalek?
Mien vertwieveld kloagen, is dat veur joe bloots wind?
27 Alderdeegs om n weeskind zol ie dobbeln,
en joen kammeroad zol ie nog verpangeln.
28 Nou den, kiek mie toch ais recht in ogen.
Ik zel joe toch nait liek in t gezicht veurlaigen?
29 Bedenk joe toch, dou mie gain onrecht.
Joa, bedenk joe, aaid nog stoa ik in mien recht.
30 Heb ik wat miszegd?
Zol ik smoak van ellèn nait kennen?
|
Job 07
01Het n mensk gain sloavenlevent op eerde?
Mout e gain doagen moaken as n lös aarbaider?
02Krekt as n sloaf longert noar schaar,
en zo as n lös aarbaider wacht op zien daghuur,
03zo werden mie moanden toupaart dij niks opbrocht hebben,
en kreeg ik nachten vol ellèn te verduren.
04As k aan zied goa, denk ik al: Wanneer kin k ter weer òf?
Aan oavend komt gain èn,
onrust het mie te pakken totdat t licht wordt.
05Mien haile lief zit onder moaden en smerege kòrsten,
mien vèl schilvert en attert.
06Mien doagen goan gaauwer as n weefspoul,
ze vlaigen noar t èn, der is gain oetzicht meer.
07Bedenk toch, o God,f + In brontekst staait "God" ter nait bie (ook in kep. 9,24; 11,4; 13,20; 16,7; 23,2; 30,17 en 30,20). f* mien levent is bloots n zucht,
n gelokkeg ogenblik zel k nooit meer hebben.
08Of speur ie ook noar mie, ie zellen mie nait meer zain,
as ie mie zuiken, bin k ter nait meer.
09Krekt as wolken verwaaien en verswinnen,
zo vergaait t ain dij ofdoalt in t dodenriek:
hai komt nooit weerom.
10 Nooit komt e weer thoes,
op aigen haim zugt men hom nait weer.
11 Toch zel ik mie nait stilholden:
ik zel spreken, in ale benaauwdens van mien haart,
ik zel kloagen, in ale bitterns van mien gemoud.
12 Bin k meschain ain of aander zeedroak,
dat ie mie bewoaken mouten?
13 As k zeg bie miezulm: Op bèr zel k rust vinden,
sloap zel mien zörg lichter moaken,
14 den joag ie mie mit dreumen schrik op hoed,
en moaken mie mit nachtmerries haildaal kèl.
15 Dat k zol nog laiver smoord worden
en dood wezen as aal dizze ellèn.
16 Ik geef t over, t levent is ja nait veur aiweg,
loat mie toch geworden, mien doagen vlaigen ja verbie.
17 Wat is n mensk aigelks, dat ie hom zo hoog hebben,
dat ie hom zoveul aandacht geven?
18 Dat ie hom noagoan, ale mörgens,
hom aal ogenblik oetperbaaiern?
19 Wanneer kiek ie nou ais aander kaant op,
wanneer loat ie mie nou even mit vree?
k Heb ja gain tied om te sloeken.
20 Wat heb k joe misdoan?
Wat heb k joe aandoan, ie beloerder van mensken?
Woarom mout ie mie nou net hebben?
Heb ie echt zo'n last van mie?
21 Woarom verdroag ie mien misstappen nait?
Woarom loat ie mien verkeerde doaden nait verbie goan?
Nog eefkes ja, en k lig onder grond,
ie zellen noar mie zuiken, mor ik bin der nait meer."
|
Job 08
01Dou begunde Bildad oet Suach:
02"Doe revelst mor aal vot - hou laank duurt dat nog?
Hou laank gaait dij störm van woorden nog deur?
03Wolstoe zeggen dat God t recht verdraait,
dat Aalmachtege gerechteghaid geweld aandut?
04As dien kinder hom wat misdoan hebben,
den het God heur loon noar waark geven,
05mor astoe bie God aanklopst,
en Aalmachtege smeekst om genoade,
06astoe zuver bist en rechtschoapen -
den zel hai wis veur die opkommen,
en die dien hoesholden weeromgeven, doarstoe recht op hest.
07Den zel ales wastoe eerder haarst,
nog niks wezen bie wastoe den kriegen zelst.
08Dou mor ais noavroag bie lu van vrouger,
kiek mor ais noar wat heur veurolden opdoan hebben.
09Wie binnen ja mor van guster en wie waiten van niks,
ons levent hier is mor n zucht.
10 Zai zellen die t toch vertellen en die onderrichten,
luster noar wat zai te zeggen hebben:
11 Kin papyrus asmis dijen as t nait in zompege grond gruit,
of kin raait sums wazen zunder wotter?
12 Èns nog nait riep, te vroug om te snieden,
wordt t soor en verdreugt, eerder as aal aander gewas.
13 Doar gaait t op aan mit elk dij God verget,
zo gaait hoop van dij boeten God om leeft te lieder.
14 Haarstdroaden - doar holdt e zok aan vaast,
n spinweb is zien hènkommen.
15 As e der op leunt, blift t nait stoan,
as e zok ter aan vastholden wil, den vaalt t in nkander.
16 Toch staait e der vol bie, in volle zun,
deur haile toen hèn gruien zien oetlopers.
17 Zien worrels kroepen maank en over stainbult,
ze zetten zok vaast tussen vlinten.
18 Mor as e lösropt wordt van zien stee,
den wil dij niks meer van hom waiten: 'k Heb die nooit eerder zain!'
19 Kiek, dat is oardeghaid nou van zien levent,
der komt weer n aander in zien stee.
20 Mor God let n deugdzoam man nooit zitten,
nooit helpt hai minne lu.
21 Der komt n tied, den zel hai die weer lagen loaten,
den zelst t weer oetzingen van bliedschop.
22 Dij die hoaten, zellen heur doodschoamen mouten,
en dij kwoad in t zin hebben, zellen gain hènkommen meer hebben."
|
Job 09
01Dou gaf Job beschaaid:
02"Dat wait ik wis en woarachteg zulm ook wel!
Mor hou kin n mensk aan zien recht kommen tegen God over?
03Astoe t kloarkreegst hom veur t recht te doagen,
doezend om ain dastoe gain verweer hest.
04Hou loos of staark n mensk ook is,
wèl kin t tegen hom opnemen en den goud wegkommen?
05Baargen ropt e van stee zunder dat ze der op verdocht binnen,
in zien gram keert e ze ondersteboven.
06Eerde stöt hai van zien stee,
zoelen doar e op staait,f + In brontekst staait: "zoelen stoan te trillen".f* stoan te trillen.
07Hai zegt tegen zun: 'Nait meer opkommen!'
en tegen steerns: 'Gain licht meer geven!'
08Hai, en hai allenneg, spande t hemelverwulf oet,
is boas worden over roege zee.
09Woagen het hai moakt, en Rief,
Zeuvensteern en de steerns van t Zuden.f + Woagen = (in t Hollands) de Grote Beer; Rief = Orion; Zeuvensteern = de Pleiaden.f*
10 Hai dut grode dingen, men kin der nait bie,
en wonders, nait te tellen.
11 Hai gaait mie verbie, mor k zai hom nait,
hai scheert bie mie langs, zunder dat ik t verneem.
12 As e touslagt, wèl kin hom keren?
Wèl zel tegen hom zeggen: 'Wat heb ie nou ommaans?'
13 God holdt zien gram nait in toom,
alderdeegs Rahab zien handlangers mouten boegen veur hom.
14 Hou zel ik mie den tegen hom verweren,
hou zel k de rechte woorden vinden?
15 Al heb k t recht aan mien kaant, n weerwoord heb ik nait,
mien rechter om genoade vroagen - dat is t ainegste.
16 Of zol ik hom ook roupen en gaf hai beschaaid,
den zol k ter nog nait aan willen dat e noar mie heurt.
17 Hai taaistert mie mit n störmwind,
aalweg brengt e mie nije wonden tou zunder dat ik wait woarom.
18 Hai geft mie gain kaans weer op oam te kommen,
stuurt mie aalaan nij ellèn op hoed.
19 As t op kracht aankomt, den is hai staarkste,
as t om recht te doun is, zegt e: 'Wel dagvoart mie?'
20 Of stoa ik ook in mien recht,
mien aigen woorden zellen mie veroordailen,
al heb ik ook niks doan, hai zel mie toch schuldeg verkloaren.
21 Mor rechtschoapen bin k ja -
mien levent is mie niks meer weerd,
ik bin t levent stìnzat.
22 t Is hom krekgliek, kin t nait aans zeggen:
'Of je nou onschuldeg binnen, of je binnen goddeloos,
hai treft aalbaaident.'
23 As rompslomps n ramp dood en verdaarf zaait,
het hai de gek mit wanhoop van onschuldegen.
24 As goddeloze lu boas worden in n laand,
en laaiders worden verblind,
dut God dat en gain aander.
25 Mien doagen goan haarder as n haardloper,
n goie dag was ter nait bie.
26 Ze scheren verbie as raaiten boten,
as n oarend dij op zien prooi deeldokt.
27 Ik kin wel denken: Opholden mit aal dat jammern,
zet ais n blieder gezicht,
28 den bin k toch weer baang veur nije ellèn;
ik wait ja: nooit hol ie mie veur onschuldeg.
29 Ik mout nou ainmoal ongeliek hebben,
woarom zol ik mie den nog wieder ofbeulen veur niks?
30 Of wosk ik mie ook mit snij
en muik mien handen schoon mit zaip,
31 ie smeten mie toch weer op drekstoup;
alderdeegs mien klaaier zollen van mie waalgen.
32 Hai is gain mensk zo as ik,
aans zol k hom toal en antwoord geven,
as wie nkander trovven veur t gerecht.
33 Wás ter mor n schaaidsrechter tussen ons,
dij oetsproak over ons doun zol,
34 den zol zien haand mie nait meer trevven,
en juig e mie gain schrik meer aan.
35 Den zol ik plaaiten zunder baang veur hom te wezen -
mor nee, dat is mie nait gund.
|
Job 10
01Wat n levent! k Bin der stìnzat van!
Mien klacht geef ik vrij boan,
ik mout t kwiet, t gemoud is mie zo bitter!
02Ik zeg tegen God: 'Veroordail mie toch nait,
vertel mie toch woarom ie t op mie verzain hebben.
03Heb ie der boat bie zo over ain heer te zitten,
wat joen aigen handen moakt hebben zo te minachten,
wat goddelozen beroamen zo te begunstegen?
04Heb ie menskenogen,
kiek ie net zo as mensken kieken?
05Binnen joen doagen krekt as doagen van n staarveling,
joen joaren as levensdoagen van n gewoon mensk?
06Is t doarom dat ie zo noastrunen wat of k nait goud dou,
dat ie perbaaiern oet te pluzen wat of k misdoan heb?
07Ie waiten hail best dat ik niks doan heb,
mor der is gainain dij mie oet joen greep verlöst.
08Joen handen hebben mie vörmd, mie moakt van kop tou toon -
en nou wil ie mie wel vergraimen?
09Vergeet toch nait dat ie mie van laim vörmd hebben,
loat ie mie nou weer tou stof vergoan?
10 Heb ie mie nait oetgoten as melk,
mie as kees stremmen loaten?
11 Mit vèl en vlaais heb ie mie bekled,
mit bonken en zenen heb ie mie deurvlochten.
12 Levent en laifde heb ie mie geven,
joen zörg het mie bewoard.
13 Mor aal dij tied haar ie dit mit mie veur,
ik wait nou wat ie mit mie in t zin hebben:
14 as k zundeg, ontkomt joe dat nait,
mien schuld loat ie nait op zien beloop.
15 Dou k wat verkeerds - o wai!
Of bin ik ook onschuldeg, kin k kop toch nait in lucht steken,
stiefvol schoamte, ain en aal ellèn as k bin.
16 Zol k kop toch opsteken,
as n laiw zol ie jacht op mie moaken,
mie joen grode macht vuilen loaten.
17 Aal mor weer roup ie nije getugen op,
aal helleger wor ie op mie,
aine vijand noa aander overvaalt mie.
18 Woarom heb ie mie ainlieks geboren worden loaten?
Woarom bin k nait stikt veurdat ain mie zain haar?
19 Den was t of haar k ter nooit west,
ik was van mouderschoot zo overbrocht noar graf.
20 Ik heb ja mor n poar doagen meer, loat mie toch geworden!
Zit toch nait zo achter mie heer, den kin k nog wat opfleuren,
21 veurdat ik vot goa, en nooit weeromkom,
noar t laand van routduustern,
22 t laand van routduustern en waarboudel,
lichtschoon dag is doar as boare naacht.'"
|
Job 11
01Dou gaf Sofar oet Naäma beschaaid:
02"Kin je zo'n gerevel mor zo geworden loaten?
Zo'n proatjemoaker kin je toch gain geliek geven?
03Mouten lu zok stil holden veur dien gekwedel?
Kinstoe mor aal zo schelden zunder dat ain der tegenin gaait?
04Doe zegst ja tegen God: 'Wat ik beweer, is zuver woar,
ik kin joe recht in ogen kieken.'
05Och man, wol God zulm mor ais wat zeggen,
dee e mond mor ais lös tegen die,
06zee hai die mor ais houveul kanten of ter aan zien wieshaid zitten
- doar kin je gewoon nait bie -,
den zolst waiten: God brengt èns nog nait aal dien zunden in reken.
07Kinstoe God tot in t daipste wezen deurgronden,
Aalmachtege deur en deur begriepen?
08Zien groothaid is hoger as hemel - wat wolstoe begunnen? -
en daiber as t dodenriek - wat waistoe nou?
09Laanger as eerde strekt,
braider is e as zee.
10 As hai achter ain heer zit, hom opslut,
en veur rechter sleept: wèl holdt hom den tegen?
11 Hai kent lu wel dij te kwoader traauw binnen,
ales wat nait deugt, zugt hai zunder pien of muite.
12 Mor joa, ain zunder hazzens wordt nooit verstandeg:
'ezel geboren, wordt nooit gain peerd.'
13 Astoe die der nou tou zetst
en stekst handen noar hom oet,
14 astoe wat verkeerds ommaans hest, den vot ter mit,
loat t onrecht nait in dien hoes wonen.
15 Den kinst kop onbekommerd hoog holden,
den zelst staark stoan, huifst naargens benaauwd veur wezen.
16 Aal dien ellèn zelst vergeten,
votstroomd as wotter, nog bloots n herinnern.
17 Kloarder as mirreg zel t levent weer wezen,
duustern wordt as mörgentied.
18 Zelst vol vertraauw wezen, der is hoop,
zelst die vaaileg vuilen, kinst rusteg sloapen goan.
19 Gaaist aan zied, gainent schrikt die op,
hail wat lu willen wel kammeroad mit die worden.
20 Mor minne lu verlaizen t licht in ogen,
veur heur is gain hènkommen meer,
ze kinnen bloots nog hopen op dood."
|
Job 12
01Dou gaf Job beschaaid:
02"Wis en woarachteg, ie binnen mie nog ais lu!
As ie der nait meer binnen, is t mit wieshaid doan.
03Mor ik heb ook verstand, net as ie,
ik bin niks minder maans.
Boetendes, ie hebben niks nijs verteld.
04Mien vrunden hebben de gek mit mie
omdat ik God aanroup en op zien antwoord wacht!
n Rechtveerdeg en eerlek man lagen ze oet.
05Dij in ellèn zit, huif je niks in reken hebben,
zo maint ain dij zunder zörg leeft,
dij strovvelt, krigt nog n schop achternoa.
06Mor geweldenoars wonen in ale rust en vree,
dij God taargen, huiven naargens benaauwd veur wezen,
zai hebben hom ja noar heur haand zet.
07Vroag t vij mor, dat zel joe wiezer moaken,
of vogels in lucht, dij zellen joe t vertellen.
08Of daaiern in t wild, dij zellen joe wiezer moaken,
vizzen in zee zellen joe t vertellen.
09Wèl van heur het ter gain wait van,
dat de HEER heur moakt het.
10 Hai het macht over aal wat leeft,
ook over t leven van elk mensk.
11 Net zo as tong t eten pruift en keurt,
zo keurt t oor ale woorden.
12 Riek aan joaren, riek aan wieshaid.
n Hoge leeftied betaikent meer inzicht.
13 Mor bie God is wieshaid én kracht,
hai het inzicht én wait road.
14 Wat hai ofbrekt, wordt nait weer opbaauwd,
dij hai opslut, komt nait weer lös.
15 Holdt hai t wotter tegen - stromen valen dreug.
let hai ze heur gaang goan - haile eerde wordt ondersteboven keerd.
16 Kracht en welsloagen binnen aan hom te daanken,
dij bedrogt en dij bedrogen wordt - baaident het e in zien macht.
17 Roadslu stuurt e vot op blode vouten,
rechters zet e veur spot.
18 Hai ropt keunenks heur keunenksmantel òf,
en knupt heur bloots n douk om lenne.
19 Priesters stuurt hai vot op blode vouten,
boazen van oldsheer hoalt e onderoet.
20 Lu doar elk op vertraauwt, zet e slöt op mond,
olden pakt hai heur oordail òf.
21 Mensken dij elk hoog het, het hai niks in reken,
lu dij t veur t zeggen hebben, moakt hai weerloos.
22 t Daipste van duustern brengt e noar boven,
t swaartste van naacht zet e in t licht.
23 Volken moakt e groot en verrinnewaaiert ze den,
volken moakt e staark en sleept ze den vot.
24 Heur laaiders berooft hai van t verstand,
hai let heur omswinnen in n wildernis zunder pad of weg.
25 Ze grobbeln om in t routduustern,
hai let heur omswaalken as n doene kerel.
|
Job 13
01Dou der denk om: dit aalmoal heb ik mit aigen ogen zain,
mit aigen oren heurd en begrepen.
02Wat ie waiten, wait ik ook,
ik bin niks minder maans as ie.
03Mor t gaait mie om aanswat:
nou wil k in t plaait mit Aalmachtege,
veur mien zoak opkommen bie God zulm.
04Ie strieken ja ales glad mit leugens,
kwakzaalvers bin ie, aalmoal!
05As ie joe nou ais stilhuilen,
den kon ie teminnent nog veur verstandeg deurgoan.
06Luster nou toch ais noar mien verweer,
heur nou ais goud noar wat ik in te brengen heb.
07Wil ie sums leugenproat ophangen om God te verdedegen?
Leugens verkundegen om hom doar n dainst mit te bewiezen?
08Wil ie pertij veur hom kaizen
en veur zien avvekoat speulen?
09Komt t wel goud mit joe as hai joe ondervragt?
Ie mainen toch nait dat ie hom bemietern kinnen,
zo as dat bie mensken tougaait?
10 Hai zel joe swoar stravven
as ie joe verbeelden, dat ie t veur hom opnemen.
11 Zel zien verhevenhaid joe den nait verbaldern,
schrik veur hom joe nait kèl moaken?
12 Joen proat is net lös zaand,
joen betoog is gain sènt weerd.
13 Hol joe nou ais stil, den wil ik wat zeggen,
t kin mie niks verschelen wat ter van komt.
14 Of zol ik ter zulm ook kepot aan goan,f + Der staait ainlieks: "Ik pak mien vlaais tussen koezen".f*
en mien levent riskaaiern.
15 Wil e mie ombrengen: goud, k heb ja toch niks te verwachten,
mor mien doun en loaten zel ik tegen hom verdedegen.
16 Joa, dit zel alderdeegs veur mie getugen:
t is nait n goddeloze dij veur hom verschient!
17 Luster doarom goud noar wat ik te zeggen heb,
dou oren wied lös om mien verkloaren aan te heuren!
18 k Zel nou mien zoak veurleggen,
k wait hail wel dat ik in mien recht stoa.
19 Wèl kin mie mien geliek ontstrieden?
Den zol k vot t swiegen der tou doun en is t doan mit mie.
20 Mor twij dingen vroag ik van joe, God,
den huif ik nait veur joe beziedkroepen:
21 loat mie mit vree,
en loat schrik veur joe mie nait oetstuur moaken.
22 Roup mie mor, den geef ik antwoord,
of loat mie eerst aan t woord, en geef ie mie den beschaaid.
23 Houveul kwoad en ondeugd heb k begoan?
Mien overtreden en zunde: nuim ze mie ais op!
24 Woarom loat ie joe nait zain
en behandel ie mie as joen vijand?
25 Wil ie n dwirrelnd blad nog opjoagen,
nog achter n sore strospier heer zitten,
26 dat ie mie bittere ellèn toupaarten,
mie opdraaien loaten veur zunden van mien jonkhaid?
27 Ie zetten mie de vouten in t blok,
ie goan aal mien gangen noa
en brandmaarken mie as joen sloaf.
28 En dat ain dij vermeukt en verröt is,
as n stok goud doar mòt in zit.
|
Job 14
01n Mensk, geboren oet n vraauw -
kòrt binnen zien doagen, boorndevol onrust.
02As n bloum schut e op en verkwient,
as n schaar glipt e verbie en is vot.
03En op zo ain heb ie t verzain,
en doagen hom veur t gerecht?
04Kin der wel wat zuvers kommen van wat onzuver is?
Dat kin ja nait!
05As doagen van n mensk al vaststoan,
as ie t aantal moanden dat e leeft, bepoald hebben,
en grèns steld hebben doar e nait overhèn mag,
06kiek den aander kaant op en loat hom geworden,
dat e nog wat aan zien dag het, krekt as n lös aarbaider.
07Veur n boom is ter aaltied nog hoop:
as e kapt wordt, kin e weer oetlopen,
der kommen weer nije loopsels aan.
08Of wordt zien worrel old in grond,
of staarft zien stob in eer,
09zo gaauw as e wotter rokt, bot e weer oet,
en krigt e vannijs twiegen as n jonge loot.
10 Mor as n mensk aan zien èn komt, den is t doan.
Hai poest zien leste oam oet - en woar is e den?
11 Zo as t wotter van zee vervlogt,
revieren dor en dreug worden,
12 zo gaait n mensk der bie liggen en komt nait weer in t èn.
Zo laank as hemel bestaait, wordt e nait meer wakker,
hai wordt nait wekt oet zien sloap.
13 Geef mie toch n verschoel in t dodenriek,
stop mie doar bezied tot joen kwoadens biedraaid is,
kiek den weer noar mie om, as tied ter heer is.
14 Mor as n mensk staarft, kin hai den weer leventeg worden?
Den zol k mien haile tied oetdainen,
net zo laank dat k oflöst wer.
15 Ie zollen mie roupen en ik zol antwoord geven,
ie zollen weer wènst hebben noar t waark van joen handen.
16 Ie zollen aal mien gangen noalopen,
mor mien zunden nait tellen.
17 Mien wandoaden zol ie in n pong doun, verzegeld en aal,
noar mien misstappen keek ie nait meer oet of om.
18 Mor zo as n baarg in groes vaalt en vergaait,
of n rots verschoft van zien stee,
19 zo as wotter stainen ofslipt,
en slagregens grond votspoulen -
zo ontneem ie n mensk ale hoop.
20 Ie overmeestern hom, veur aaid is e verloren,
ie loaten hom van kleur verschaiten, ie sturen hom vot.
21 Zien zeuns moaken noam - hai wait ter niks van;
en wordt t niks mit heur - hai vernemt t nait.
22 Hai vuilt allenneg zien aigen pien,
hai treurt bloots om zokzulm."
|
Job 15
01Dou nam Elifaz oet Teman t woord weer:
02"Hou kin n wies man zoveul onzin oetkroamen,
zokzulm opbloazen mit aans niks as lucht?
03Mout e zien zoak beplaaiten mit n verweer van niks,
mit woorden doar gain mensk wat mit kin?
04Man, doe schoadst t ontzag veur God,
en dust eerbied veur hom te kòrt!
05Dien slechte gewaiten geft die dij woorden in,
proatst slaauw om dien geliek te hoalen.
06Wat ofst zulm zegst, veroordailt die - ik nait,
dien aigen woorden getugen tegen die.
07Mainstoe dat ter nog gain mensk op wereld was, doustoe geboren werdst,
dastoe der al wast, veurdat baargen bestonden?
08Hest bie Gods roadsvergoadern zeten,
en hest doar dien wieshaid vandoan?
09Wat zolstoe nou waiten, wat wie nait waiten,
woar hestoe aal verstand van, en wie nait?
10 Maank ons heb we ja olden, stafolden alderdeegs,
older nog as dien voader.
11 Is God zien troost die nait genog,
binnen zien milde woorden die te min?
12 Woarom letst die zo goan,
en kikst zo verniend tou ogen oet?
13 Woarom bistoe zo kwoad op God,
en gaaist zo tegen hom tekeer?
14 Hou kin n mensk ooit zuver wezen,
ain dij oet n vraauw geboren is, ooit geliek hebben?
15 In engels het God ja èns gain vertraauw,
en hemel is ook nait zuver in zien ogen.
16 Des te minder zo'n deurhèn verdurven mensk,
dij swelgt in t kwoad of was t wotter.
17 Nou wil ik ais wat zeggen, Job, luster noar mie,
k zel die vertellen wat ik zulm mitmoakt heb.
18 t Is zulfde wat wieze lu zeggen,
en dij hebben t weer van heur veurolden,
19 aan wèl as ainegsten t laand geven was,
veur der vremden maank heur deelstreken:
20 n goddeloze is aal zien levensdoagen doodsbenaauwd,
n tiran aal doagen dij hom toupaart binnen.
21 Geluden dij hom schrik op hoed joagen, toeten hom in oren,
alderdeegs as e zok vaaileg vuilt, vaalt verwoester hom over t mat.
22 Veur hom is ter gain hoop dat e weeromkomt oet t duustern,
hai is bestemd veur t sweerd.
23 Hai dwoalt rond op zuik noar brood - mor woar is t?
Hai wait dat dood op hom wacht.
24 Tegenslag en benaauwdens moaken hom baang,
overvalen hom as n keunenk dij kloarstaait veur stried.
25 Want hai het voest omhoogstoken tegen God,
de Aalmachtege duurt e wel aan:
26 hai stoft op hom òf, kop in nek,
mit ale geweld vaalt e hom aan,
27 mit zien vedde kop
en zien dikke pokkel.
28 Hai gaait wonen in verrinnewaaierde steden,
in hoezen doar gain mensk meer touholdt,
bedould om puunbulten te blieven.
29 Mor hai zel zien riekdom verspeulen, zien kaptoal gaait ter aan,
in t leste klaid zitten gain buzen.
30 Hai zel duustere dood nait ontkommen,
zien oetlopers worden deur vuur vernaild,
zien blui verwaait in wind.
31 Loat hom nait vertraauwen op wat niks weerd is,
hai komt ter bedrogen mit oet.
32 Veur zien tied versoort e,
zien takken worden nait gruin.
33 Hai is n wiendroef dij zien vrucht te vroug valen let,
n olieveboom dij zien blui verlust.
34 Want plannen van goddelozen lopen op niks oet,
vuur verteert verlakkers heur hoezen.
35 Ze binnen swoar van onhaail en brengen kwoad op wereld,
inwendeg binnen ze ain en aal bedrog."
|
Job 16
01Dou gaf Job beschaaid:
02"Zoks heb k nou al zo voak heurd,
joen troost, doar kom ik niks wieder mit.
03Komt ter wel ooit n èn aan dien gereudel?
Woarom mostoe altied wat weeromzeggen?
04Was ie in mien stee, ik zol krekt zo proaten as ie;
k zol n laange preek holden kinnen, meeliedeg mit kop schudden.
05Mit mond zol ik joe moud inspreken
en mit lippen zol k joe troosten.
06Mor of ik al zeg woar of t op staait, mien pien wordt nait minder,
en as k mie stilhol, is mien verdrait nait vot.
07God, ie hebben mie finoal kepot moakt.
Aal mien volk heb ie votmaaid.
08Ie hebben mie stief aanpakt, dat kin men zain,
mien ellèn teert mie oet, dij klagt mie aan.
09Zien gram verropt mie, hai vaalt aan,
knaarzend mit tanden staait e tegen mie over,
mien vijand - voel kikt e mie aan.
10 Lu scheuren bek tegen mie open, bèlken mie tou,
ze schelden mie oet en geven mie n slag veur de kop,
aal mitnkander kommen ze op mie òf.
11 God levert mie oet aan repallie,
hai geft mie over aan min volk.
12 Ik leefde in vree, mor hai het mie broken.
Hai greep mie bie t nekvèl en smakte mie deel.
Hai zette mie in t èn as zien mikpunt.
13 Zien pielen vlaigen mie om oren,
ze goan mie dwaars deur nieren, hai spoart mie nait,
mien gaal gut e oet over grond.
14 Wond op wond brengt e mie tou,
as n kriegsman störmt e op mie òf.
15 k Heb mie n raauwklaid aandoan,
mien kracht heb ik begroaven in t stof.
16 Mien ogen binnen rood van troanen,
t is routduuster om mie tou.
17 Toch heb ik niks misdoan
en mien gebed is zuver.
18 O, eerde, dek mien bloud nait òf,
smoor mien jammern en kloagen toch nait.
19 Mor ook nou nog heb k in hemel ain dij veur mie getuugt,
nog aaltied heb ik doar ain dij veur mie plaait.
20 Nou mien vrunden de gek mit mie hebben,
keer ik mie mit troanen in ogen noar God.
21 Der mout toch ain wezen dij t veur mie opnemt bie God,
zo as ain opkomt veur zien kammeroad?
22 Och, nog mor n joar of wat,
den goa ik t pad doar ik nait van weeromkom.
|
Job 17
01Mien kracht is broken, mien tied heb k had,
der blift aans niks meer over as t graf.
02Joa wis, elk drift spot mit mie,
ik mout heur taargen mor verduren.
03God, wees iezulm börg veur mie,
wèl aans zel veur mie instoan?
04Ie hebben heur t inzicht ontnomen,
ie zellen heur nou toch nait winnen loaten?
05'Ain dij zien vrunden valen let veur aigen gewin,
dij zien kinder zellen verkwienen mouten.'
06God zet mie veur spot veur elkenain,
ain dij ze liek in t gezicht spijen.
07Mien ogen binnen dof van ellèn,
k bin nog mor n schaar van miezulm.
08Broave lu schrikken van wat mie overkomt,
dij zok onschuldeg rekent, keert zok tegen goddelozen.
09Rechtveerdege holdt zien deugdzoam pad,
mensk mit schone handen krigt aal meer moud.
10 Mor ie, och heden, begun gerust vannijs,
wieshaid verwacht ik nait van joe.
11 Ik heb mien tied had, mien veurnemens binnen op niks oetlopen,
aal wat ik zo geern wol, t is mie bie handen ofbroken.
12 Zai veraandern naacht in dag,
zeggen dat t licht is, mor t is duuster.
13 Joa, t ainegste dat ik nog verwachten kin, is t graf,
in t duustern leg ik mie deel.
14 Tegen t graf roup ik: "Pa!"
en tegen wurms: "Moeke! Zuske!"
15 Wat kin ik nog verwachten wezen,
joa, wèl kin nog n streepke licht gewoarworden?
16 Aal mien verwachtens goan mit in t dodenriek,
aal wat ik geern wol, neem ik mit in t graf."
|
Job 18
01Dou nam Bildad oet Suach t woord weer:
02"Hol ie den nooit op mit joen gerevel?
Bruuk joen verstand toch, den kin we teminnent wieder proaten.
03Woarom wor wie aanzain veur dom vij,
woarom wor wie deur joe veur onwies versleten?
04Vretst die ja op van grammiedeghaid!
Mout om die haile wereld vergoan,
om die rotsen van stee?
05Nikstervan! Laamp van ain dij niks van God waiten wil, gaait oet,
vlam van zien heerdvuur holdt op mit branden.
06In zien hoes wordt ales duuster,
t licht om hom tou gaait oet.
07Zien vaaste stap wordt wankel,
hai strovvelt over zien aigen plannen.
08Zien aigen vouten doun hom in t net belanden,
hai lopt in n vaalstrik dij op zien pad spand is.
09n Klem gript hom bie hakken,
hai lopt vaast in n struup.
10 In grond ligt n vangtaauw beziedstopt,
op zien pad is n strik spand.
11 Schrik loert op hom van ale kanten,
en jagt hom op bie elke stap.
12 Ongelok het t op hom verzain,
ondergang wil nait van hom wieken.
13 n Zaikte dij hom dood dut,
vervret zien hoed en leden.
14 Hai wordt votropt oet zien vaaileg hoes,
votsleept noar keunenk Dood.
15 Zien hoes wordt haildaal verrinnewaaierd,
over zien haim wordt swevel oetstreud.
16 Vanondern verdreugen hom de worrels,
vanboven verkwienen zien toeken.
17 Zien noagedachtenis verswint oet loug en stad,
gain mensk het nog wait van zien bestoan.
18 Oet t licht wordt e in t duustern smeten,
men jagt hom vot, tou wereld oet.
19 Hai het gain kind of kraai meer onder zien volk,
gainain is overbleven op t stee doar e woonde.
20 Van oost tot west binnen ze verbiesterd over zien lot
en huvern ze van wat hom overkommen is.
21 Joa wis, zo lopt t òf mit hoes en heerd van n minhoed,
mit t stee van ain dij niks van God waiten wil."
|
Job 19
01Dou gaf Job beschaaid:
02"Hou laank blief ie mie nog zeer doun,
hou laank mie nog bestoken mit joen proat?
03Ie doun aans niks as mie beschimpen,
schoam ie joe nait mie zo in grond te trappen?
04Ik heb mie vanzulm mishad,
fout zit noatuurlek allenneg bie mie!
05As ie den zo neudeg zo'n groot woord tegen mie hebben mouten,
en as ie mien ellèn aigen schuld vinden,
06den mout ie goud waiten, dat Gód mie onrecht aandoan het,
dat hái zien net over mie hèn smit.
07Ik roup wel van: "Onrecht!" - mor antwoord komt ter nait.
Ik roup wel van "Help mie!" - mor mie wordt gain recht doan.
08Hai het n muur om mie tou zet, ik kin naargens meer hèn,
hai let mie vastlopen in duustern.
09Hai het mie mien eer ofpakt,
en mie kroon van kop òf stöt.
10 Hai het mie omkapt, t is doan mit mie,
mien hoop het e as n boom tou grond oetropt.
11 Zien gram is tegen mie lösbraand,
hai beschaauwt mie as zien dikste vijand.
12 As ain man kommen zien troepen aanzetten,
ze breken deur en kommen op mie òf,
om mien tènt tou sloagen ze heur kaamp op.
13 Mien aigen volk het e bie mie vothoald,
mien vrunden willen niks meer van mie waiten.
14 Dij mie noa stoan, kieken mie aan of heur k ter nait bie,
lu doar ik goud mit kon, hebben mie vergeten.
15 Mien knechten en maaiden doun net of k n vremde bin,
of ik oet n aander wereld kom, zo bekieken ze mie.
16 Roup ik mien knecht, hai geft gain beschaaid,
mit mooie woorden mout ik hom beden en smeken.
17 Mien vraauw schudt zok veur mien oam,
mien aigen bruiers blieven op ofstand omdat ik stink.
18 Alderdeegs t jonkgoud het mie niks in reken,
as k in t èn kom, sliepen ze mie oet.
19 Mien alderbeste kammeroaden hebben n ofgries van mie,
elk doar k wies mit bin, keert zok tegen mie.
20 k Bin aans niks meer as vèl en bonk,
mien èn is ter heer.
21 Heb toch mit mie te doun, mien vrunden, heb meedlie!
Haand van God het mie ja roakt!
22 Woarom zit ie achter mie heer, net as God?
Heb ie mie nait laank genog op hoed zeten?
23 O, werden mien woorden mor optaikend,
werden ze mor vastlegd in n boukrol,
24 mit n iesdern grivvel inkrast in lood,
veur aaid oetkapt in rots!
25 Mor k bin der verzekerd van: dij t veur mie opnemt, leeft,
en hai zel op t lest zok hier op dizze wereld gelden loaten.
26 Hou of mien hoed ook schonden is,
toch zel ik nog in dit levent God zain.
27 Ik zel hom zain, mit aigen ogen zel k hom zain
en t zel gain vremde veur mie wezen,
k kin hoast nait wachten van verlangst.
28 As ie den zeggen: 'Hou zel we hom kriegen,
hou zel we aan wait kommen woar zien schuld persies zit?'
29 wees den zulm mor beducht veur t sweerd,
want aal joen gram kin joe de kop wel kosten,
ie zellen der achter kommen dat ter nog rechtsproken wordt."
|
Job 20
01Dou nam Sofar oet Naäma t woord weer:
02"Ik kin t nait meer oetholden, k mout nou wel antwoorden,
deur en deur hest mie krenkt.
03Ik mout dien schimpscheuten wel aanheuren,
mor t is ain zunder verstand dij mie antwoord geft.
04Waistoe nait dat al van olds heer,
van tied òf dat ter mensken op wereld binnen,
05t joechaaien van goddelozen kòrt van duur
en t plezaaier van n minhoed rad verbie is?
06Ook al komt zien grootseghaid aan lucht tou,
al lopt e mit kop tegen wolken aan,
07hai zel veur aaid vergoan, net as zien aigen schietbultje,
dij hom kend hebben, zeggen: 'Woar is e bleven?'
08Hai vervlogt as n dreum, is nait meer te vinden,
as n vizioun in naacht, zo is e verswonnen.
09t Oog dat hom zag, zugt hom nait meer,
en t stee doar e woonde, wordt hom nooit meer gewoar.
10 Zien kinder mouten aarme lu om gunsten vroagen,
zien aigen handen mouten aal wat e zok touaigend het weer ofgeven.
11 Hai mag zok den nog wel jonk en staark vuilen,
hai wordt omhaauwd - en zien gebainte ligt in t stof.
12 Of smoakt hom t kwoade ook nog zo lekker,
en stopt e t vot onder tong,
13 of is hai der ook nog zo zuneg op en slokt t nait deur,
zabbelt e der hailtied op om,
14 toch zel t in zien ingewanden slim opspeulen,
in zien lief wordt t addervenien.
15 Riekdom dij e deursloken het, mout e weer oetspijen,
God zörgt ter veur dat hom t opbrekt.
16 Slaangegif zogt e op,
en dat zel hom de dood doun.
17 Nooit zel e wil hebben van zien overvloud,
van rieke stromen melk en hunneg.
18 Aal zien gewin mout e weer ofstoan,
zien handel brengt hom gain gelok.
19 Want aarme lu het e kepot moakt en stikken loaten,
heur hoezen roofd, dij e zulm nait baauwd haar.
20 Vanbinnen het e nooit gain rust,
aal zien levensdoagen is e ontevreden mit wat e het.
21 Gainent ontkomt aan zien hebzucht,
mor zien welvoart het gain duur.
22 Hou groot of zien riekdom ook is, hai krigt t benaauwd,
n vracht ellèn vaalt over hom heer.
23 In tied dat hai zok nog volstopt,
komt God zien glìnne helleghaid op hom òf,
n regen van onhaail stört op hom deel.
24 Hai gaait op loop veur n iesdern speer,
mor n bronzen piel nemt hom te groazen.
25 Piel stekt hom in rug, hai trekt hom der oet,
glìnsternd van t gaal,
doodschrik vaalt hom op hoed.
26 Glaans van zien schatten wordt verduusterd,
n smeulend vuur vret t aal aan,
verteert zien hebben en holden.
27 Hemel brengt zien minne doaden veur t licht,
eerde getuugt tegen hom.
28 n Wottervloud waalst zien hoes ondersteboven,
t wordt votveegd op dij dag van God zien gram.
29 Dat staait hom te wachten dij van God ofvalen is,
dat is aarvenis dij God hom toudocht het."
|
Job 21
01Dou gaf Job beschaaid:
02"Lúster nou ais noar wat ik te zeggen heb,
zo kin ie mie teminnent nog troosten!
03Loat mie asjeblieft oetproaten;
as ik oetsproken bin, drief den mor weer de spot mit mie!
04Wat mie aanbelangt:
is mien beklag tegen n ménsk richt?
k Heb ja ale reden om mien geduld te verlaizen!
05Kiek ais noar mie, den zel ie verbiesterd wezen,
den hol ie joe wel stil!
06Aal weer as k ter aan denk, wor k doodsbenaauwd
en lopt de griezel mie over de graauwel.
07Woarom leven goddelozen mor deur,
worden ze old en blieven ze zond?
08Heur kinder hebben ze aaid om heur tou,
ze zain heur kindskinder wazen en dijen.
09Ze leven vaaileg en onbezörgd,
God treft heur nait mit zien rou.
10 Heur bol springt ter op en t is roak,
heur koien zetten kaalver nait òf.
11 Heur kwoajonges runnen boeten rond as n koppel schoapen,
lutjen springen der bie om as lammer.
12 Ze zingen bie lier en bèltjetrom,
vernuvern zok mit meziek van floit.
13 Ze brengen heur doagen deur in fleur,
en in ale rust doalen ze òf in t dodenriek.
14 'Goa toch vot!' zeggen ze tegen God,
'wie willen gain gedounte mit joe hebben.
15 Wèl is dij Aalmachtege, dat wie hom dainen zollen?
Wat win we der bie as we hom smeken en beden?'
16 Mor dou der denk om: ze hebben heur gelok nait in aigen haand.
Wat dij goddelozen in kop hebben, doar mout ik niks van hebben!
17 Hou voak is dat aiglieks gebeurd, dat laamp van goddelozen oetgaait,
dat t ongelok over heur heer komt,
dat God heur in zien gram alderhande ellèn toupaart?
18 Wórden ze aiglieks wel ais votwaaid as stro in wind,
as kaf dat deur n störmwind opjagd wordt?
19 t Kin wel wezen dat God aal dat kwoad opspoart veur goddeloze zien kinder.
Mor loat e t homzúlm betoald zetten, den zel e t wel gewoarworden.
20 Loat hom mor mit aigen ogen zien ondergang zain,
loat hom zulm Aalmachtege zien grammiedeghaid mor vuilen.
21 Wat kin hom zien aigen volk nog schelen,
as zien levent al verbie is?
22 Kin n mensk God sums wat biebrengen,
hai dij rechtsprekt over hemelbewoners?
23 Ain staarft zunder vervaal van krachten,
in ale rust en vree;
24 hai zugt ter oet as melk en bloud,
en het nog pit in leden.
25 Aander staarft, bitter te moude,
nooit het e genoten van t goie.
26 Mor noast nkander kommen ze onder grond te liggen,
aalbaaident onder de moaden.
27 Joa, k wait wel wat ie denken
en wat ie tegen mie in t zin hebben.
28 Ie zeggen ja: 'Woar is t hoes nou van dij geweldenoar,
woar is t stee doar hai touhuil, dij minhoed?'
29 Heb ie nooit noavroag doan bie lu dij veul bie pad binnen?
Aan heur verhoalen twievel ie toch nait,
30 dat n minne niks te vrezen het as t onhaail komt,
dat hai t ter leventeg ofbrengt op dag van God zien gram?
31 Wèl zegt hom liek veur de kop wat of e oetvreten het,
en wat e doan het, wèl zet hom dat betoald?
32 Nee, mit ale stoatsie wordt hai begroaven,
bie zien graf staait n wacht kloar.
33 n Haile bult volk komt achter hom heer
en ook veur hom oet is ter gain tellen aan.
Zaacht ligt e onder de zoden.
34 Och, joen woorden van troost - niks weerd binnen ze,
en dij antwoorden van joe - ain en aal list en bedrog!"
|
Job 22
01Dou nam Elifaz oet Teman t woord weer:
02"Kin n mensk God ooit van nut wezen,
kin alderdeegs n verstandeg mensk hom n dainst bewiezen?
03Het Aalmachtege der oardeghaid aan astoe rechtveerdeg bist,
wordt hai der beter van as ter niks op dien levent aan te maarken vaalt?
04Zol hai die stravven om dien vroomhaid,
en die doarom veur t gerecht slepen?
05Zol t nait wezen om aal dastoe oetvreten hest
en aal dien misdoaden doar t èn van vot is?
06Om niks hest dien noaste ja n onderpaand ofnaarsked,
en aarme lu hest alderdeegs heur leste klaaier ofpakt.
07Ain dij schoonòf was, hest wotter waaigerd,
en dij honger haar, hest brood ontholden.
08Joa, machtege man, dij mos t laand hebben,
wèl in aanzain was, zat ter braidoet.
09Wedevraauwen hest mit lege handen votstuurd,
weeskinder hest verkommern loaten.
10 Doarom kinst gain kaant meer op,
en is schrik die in de bainen schoten.
11 t Is pikkeduuster worden om die tou, kinst niks meer zain,
en doe verzopst in n wottervloud.
12 Woont God nait hoog in hemel?
En kiek ais hou wied vot de hoogste steerns stoan!
13 Toch zegstoe: 'Wat wait God nou aiglieks?
Kin hai rechtspreken dwaars deur t duustern hèn?
14 Hai zit ja achter wolken en zugt niks
as e deur hemel kuiert.'
15 Woarom blifst lopen op dij overolde weg,
doar goddelozen destieds op laipen?
16 Ze werden aanpakt, nog veur heur tied,
grond wer heur onder vouten votspould deur wottervloud.
17 Aalweg zeden ze tegen God: 'Goa toch vot!'
en: 'Aalmachtege kin ons ja toch niks moaken!'
18 Toch was hai t, dij heur hoezen vuld haar mit ale gouds.
- Wat dij goddelozen in kop hebben, doar mout ik niks van hebben!
19 Rechtveerdegen kieken der noar en binnen der blied om,
onschuldegen hebben de gugel der mit:
20 joa wis, t is doan mit heur riekdom,
en heur haile boudel is opbraand!
21 Moak t weer goud mit God, den hest vree,
den zel die t weer goud goan.
22 Neem toch aan wat hai die te leren het,
en bewoar zien woorden in dien haart.
23 Keer weerom noar Aalmachtege en boeg dien kop,
smiet ale onrecht tou deur oet.
24 Loat t gold toch in grond zitten,
loat t fiengold van Ofir liggen tussen stainen in t wotter,
25 den zel Aalmachtege dien gold,
dien schat van t kloarste zulver wezen.
26 Den zelst die gelokkeg vuilen bie Aalmachtege,
en vol vertraauw noar hom opkieken.
27 Astoe hom aanropst, zel e noar die lustern,
en wat ofst beloofd hest, zelst ook veur stoan.
28 Wat ofstoe die veurnemst, t zel gebeuren,
t is altied licht, woarstoe ook gaaist.
29 Want God slagt ain dij t hoog in kop het deel,
mor ain dij kop bogt, helpt hai.
30 Hai redt ain dij onschuldeg is,
astoe schone handen hest, redt hai die ook."
|
Job 23
01Mor Job gaf hom beschaaid:
02"Toch blief ik kloagen en kapsie moaken tegen God,
ik kin mien poesten en stìnnen mor zuneg bedwingen.
03O, wos ik mor, woar k hom vinden kon,
kon k hom mor opzuiken, doar woar e touholdt.
04Den zol k mien zoak aan hom veurleggen,
en krachtdoadeg van mie ofproaten.
05k Zol heuren wat of e mie te zeggen haar,
en vernemen wat e tegen mie het.
06Zol e mie vervolgen mit wonder en geweld?
Nee, hai zel zekerwoar noar mie lustern.
07Den kon ik, open en eerlek, mien zoak oetnkanderzetten,
en zol k veur aaid deur mien rechter vrijsproken worden.
08Mor goa k noar t oosten - doar is e nait,
of noar t westen - k verneem hom naargens.
09Zuik ik hom in t noorden - ik wor hom nait gewoar,
of in t zuden - ik zai hom nait.
10 Mor toch zugt e elke stap dij k zet,
as e mie oetperbaaierde, zol k zuver as gold wezen.
11 Zien spoor heb ik aaltied volgd,
zunder n stap opzied te doun, heb k zien pad aanholden.
12 Geboden dij e gaf, heb k mie aan holden,
woorden dij e zee, heb k opburgen in t haart,
13 mor zonent as hai is ter mor ain: wèl kin tegen hom op?
Wat hai wil, dat dut e.
14 Wat hai veur mie onnaaierd het, gaait grif deur,
en zokse dingen het e nog meer in t zin.
15 Doarom bin k juust zo benaauwd veur hom,
as k aan hom denk, is haile hoed mie oetstuur.
16 God het mie ja ale moud ontnomen,
Aalmachtege het mie doodsbenaauwd moakt.
17 Want routduustern omgeft mie,
t is pikkeduuster overaal om mie tou.
|
Job 24
01Woarom zol Aalmachtege áál persies tied van ofreken waiten,
mor waiten zai dij hom kennen nooit wanneer of t zo wied is?
02Der binnen ja lu, dij swetstainen verleggen,
dij koppels vij stelen en in heur aigen laand joagen.
03t Ezeltje van weeskinder pakken ze heur òf,
trekos van wedevraauw nemen ze as paand.
9 Ze scheuren t weeskind van moeke heur bòrst òf,
en t lutje potje van n aarme stumper nemen ze as paand.
04Aarmelu schoeven ze aan kaant,
dij om ales verlet hebben, mouten mor beziedkroepen.
05Kiek mor, as wilde ezels in woestijn
trekken ze der op oet, op zuik noar eten,
t onlaand mout heur brood oplevern veur heur kinder.
06Op aanderman zien laand zuiken ze op wat ter nog ligt,
in droevetoen van rieke lu plokken ze wat ter hangen bleef.
07Noakend en bloot brengen ze naacht deur,
dek tegen kòl is ter nait.
08Kletsdeurnat worden ze van slagregens in baargen,
bie gebrek aan n hènkommen, zuiken ze schoel tegen rotsen aan.
10 Der binnen lu dij der noakend en bloot bie lopen,
dij mit honger in t lief helpen bie t inhoalen van t koorn.
11 Op t haitste van dag stoan ze in droevetoen,
ze treden droeven in wienpaarsbak, mor vergoan van dörst.
12 Overaal in stad roupen mensken in doodsnood,
gewonden roupen en reren om hulp,
mor God let zok aan heur smeken en beden niks gelegen liggen.
13 Der binnen ook gounent dij t licht nait velen kinnen,
ze mouten der niks van hebben
en hebben der n ofkeer van.
14 va 14-15va* Veur dag en daauw gaait moordenoar al op pad:
dij leven in aarmoud en ellèn mouten van kaant.
14c va va* Daif struunt snaachts rond,
15 va va* Dij t mit n aander holdt, wacht t twijduustern òf,
hai denkt: Gainent mag mie zain.
15c va va* hai dekt zien gezicht òf.
16 In t duustern brekt e bie hoezen in;
overdag holden ze zok aalmoal schoel,
ze hebben t mier aan daglicht.
17 t Boare duustern is veur heur as mörgentied,
in t routduustern binnen zai in heur element.
18 Mor ze binnen as schoem op t wotter,
heur grond wordt deur elk in t laand vervlökt;
gainent dut heur droevetoenen meer aan.
19 Zo as snij verswint deur dreugte en hetten,
zo dut t dodenriek heur dij zundegd hebben, verswinnen.
20 In t loug binnen ze vergeten,
heur noam wordt nait meer nuimd -
zo wordt misdoadeghaid omkapt as n boom.
21 Ze tiggeln vraauwlu òf, dij kinnen gain kinder meer kriegen,
veur wedevraauwen nemen ze t nait op.
22 Mor God pakt zokse geweldhebbers aan, zo haard as e kin;
hai komt in t èn - en den binnen ze nait wis van heur levent.
23 Hai stelt heur nog gerust, doar steunen ze op,
mor aal wat ze doun, holdt e stief in de goaten.
24 Mor eefkes zitten ze bovenaan - den is t doan mit heur,
ze zakken in nkander,
as roet worden ze tou grond oetropt,
ze verdreugen as oaren.
25 Is t nait zo? Wèl kin zeggen dat ik laig?
Wèl duurt te zeggen, dat ter niks van woar is?"
|
Job 25
01Dou nam Bildad oet Suach t woord weer:
02"Heerschop en Ontzag stoan noast hom,
in hoge hemel handhoaft hai vree.
03Binnen zien troepen kriegsvolk wel ooit te tellen?
Is ter wel n mensk over wèl zien licht nait schient?
04Hou kin n mensk den in zien recht stoan veur God?
Hou kin n mensk, oet n vraauw geboren, ooit zuver wezen?
05As in zien ogen moan nait helder schient
en steerns nait stroalen,
06houveulste minder is den n mensk - bloots n wirmke,
en n menskenkind - mor n moar!"
|
Job 26
01Dou gaf Job beschaaid:
02"Wat hestoe n aarme stumper toch hulpen,
wat hestoe n geweldege steun west veur n man zunder kracht!
03Wat hest n goie roadsman west veur ain dij naargens van òf wait,
wat hest hom n bult wieshaid biebrocht!
04Woar hoalst dij woorden toch vandoan,
wèl het die dat aalmoal inschuund?
05Gaisten van doden -
dij touholden nog onder t wotter en wat doar woont -
trillen van benaauwdens.
06Open en bloot ligt onderwereld veur hom,
niks in ofgrond blift verburgen.
07Hai het noorderhemel oetspand boven t lege onlaand,
en hong eerde zo mor in t niks.
08Hai luit wolken oetdijen van wotter,
zunder dat ze knappen onder t gewicht.
09Hai dekte zien troon òf,
deur der dikke wolken veur te schoeven.
10 Hai het horizon as n boog oetspand over zee,
bie t swet van licht en duustern.
11 Zoelen van hemel schudden hènneweer,
haildaal verbiesterd deur zien draaigementen.
12 Deur zien kracht brochde hai zee tou bedoaren,
deur zien belaaid vermorzelde hai Rahab.
13 Mit zien oam poestte hai lucht schoon,
mit aigen haand stook e slaang dood dou dij der vandeur wol.
14 En dat is nog mor t minste van wat e aalmoal kin;
wat wie van hom vernemen, is niks meer as n zaacht gefluuster.
Wèl kin den dunder van zien aalmacht verdroagen?"
|
Job 27
01En Job ging wieder mit zien reloas:
02"Zo woar as God leeft, dij waaigerd het mie mien recht te geven,
d'Aalmachtege dij mie slim verbitterd het,
03zo laank as ter nog n sprankje levent in mie is,
en oam van God nog in mien neus is,
04komt ter mie gain leugen over lippen,
zel mien tong gain onwoarhaid spreken.
05Joe geliek geven? Ik denk ter nait aan!
Tot aan mien dood hol ik vaast aan mien onschuld.
06Rechtveerdeg bin ik, dat hol ik vol,
k huif mie zulm niks verwieten, over gain dag van mien levent.
07Mag mien vijand t zo vergoan as n goddeloze,
mien tegenstander as n misdoadeger!
08Wat kin n minhoed nog verwachten wezen
as God hom t levent ofnemt en dat opaaist?
09Zel God zien roupen heuren
as hom grode rampen overkommen?
10 Kin e zok gelokkeg vuilen bie Aalmachtege,
elk ogenblik n beroup op hom doun?
11 Ik zel joe vertellen over t doun en loaten van God,
joe persies biebrengen wat Aalmachtege aalmoal veur het.
12 Ie hebben t ja aalmoal mit aigen ogen zain,
woarom kom ie den aanzetten mit aal dij onzin?
13 Dit is t wat God n minne kerel toupaart,
dit holdt Aalmachtege veur n geweldenoar achter haand:
14 hai mag nog zoveul kinder hebben, ze kommen om in oorlog,
zien noazoaten kriegen nooit genog te eten.
15 Dij t ter ofredden, kommen deur pest aan heur èn
en gain wedevraauw zel n troan om heur loaten.
16 Al bultjet hai geld op of was t stof,
al hoalt e klaaier bie nkander of was t vergees -
17 houveul of e ook bie nkander hoalt: n eerlek man lopt ter in rond,
en aal zien geld - n onschuldege gaait ter mit vot.
18 t Hoes dat e baauwt, is nait meer as n spinweb,
waggel as schoel van n wildjer.
19 Riek gaait e op bèr - veur leste moal:
as e ogen lösdut, is haile boudel vot.
20 Onhaail krigt hom te pakken as n wottervloud,
snaachts scheurt n störmwind hom mit.
21 Oostewind pakt hom op - en doar gaait e,
ropt hom vot van zien stee.
22 Zunder meedlie gaait God tegen hom tekeer,
of perbaaiert e ook lös te kommen oet zien greep.
23 Op stroat roupen ze hom achternoa,
doar hai woont, hebben ze de gek mit hom."
|
Job 28
01Joa wis, der is n stee doar zulver vonden wordt,
en n stee doar men gold wint.
02Iesder wordt tou grond oet hoald,
en koper wordt smolten oet gestainte.
03Mensk moakt n èn aan t duustern,
tot in uterste houken zöcht e
noar gestainte, verburgen in t routduustern.
04Hai kapt n miengaang, vèr bie bewoonde wereld vandoan,
tot woar vout gain steun meer vindt,
doar bungelt en sweeft e, wied vot van mensken.
05Op eerde schut t koorn op,
mor daip doaronder woult n vuur.
06Doar vindt men gestainte doar saffier in zit,
ook stofgold zit ter in grond.
07t Pad doar hèn - gain roofvogel dij t wait,
t oog van oarend bespeurt t nait.
08Wildste daaiern zetten doar gain poot,
alderdeegs laiw woagt zok ter nait.
09Bloots mensk nemt t haarde gestainte onder handen,
hai vrödt baargen om aan ondern tou.
10 In rotsen kapt e gangen oet,
en ontdekt ter aalmoal kostboar spul.
11 Grondwotter damt e òf,
zo brengt e veur t licht wat daip beziedzit.
12 Mor wieshaid - woar kin je dij vinden,
en inzicht - woar holdt dat tou?
13 Gain staarveling wait weg der hèn,
wieshaid is nait onder mensken te vinden.
14 Oervloud zegt: "Bie mie is ze nait,"
en daibe zee: "Bie mie net zo min."
15 Wieshaid is veur gain gold te kriegen
en mit gain zulver te betoalen.
16 Ze is meer weerd as gold oet Ofir,
ook kostboarste onyx of saffier is nait genog.
17 Gold of glaas hoalen t nait bie heur,
ze is nog nait te kriegen veur t mooiste goldgoud.
18 Kerlienkralen of baargkristal huif je nait mit aan te kommen,
n zak vol wieshaid is meer weerd as n zak mit edelstainen.
19 Topaas oet Nubië kin der nait tegen op,
ze is kostboarder as kloar gold.
20 Mor woar komt wieshaid weg,
en inzicht - woar holdt dat tou?
21 Gain schepsel op eerde kin wieshaid gewoarworden,
vogels in lucht kinnen heur nait ontdekken.
22 Ofgrond en dood zeggen baaident:
"Wie kennen heur bloots van heurenzeggen."
23 Allenneg God kent t pad ter hèn,
hai wait woar of ze touholdt.
24 Hai kikt ja tot aan ènden van wereld tou,
onder haile hemel ontkomt hom niks.
25 Dou hai onnaaierde hou haard wind waaien zol
en dou hai t wotter zien grènzen stelde,
26 dou hai regen wet veurschreef
en t pad aan dunder en bliksem,
27 dou wer hai Wieshaid gewoar en haar heur vot in reken,
dat hai zee heur wat ze doun mos
en von tougelieks ook goud wat ze dee.
28 Mor tegen mensken zee e:
"Ontzag veur de Heer - dat is wieshaid;
bie t kwoad vandoan blieven - dat is inzicht!"
|
Job 29
01En Job ging wieder mit zien reloas:
02"Was t nog mor zo as vrouger,
in doagen dat God n goud oog op mie haar,
03dou zien laamp mien pad bescheen
en ik t in duustern wel vinden kon,
04zo as k was in kracht van mien levent,
en God bie mie over deel kwam,
05dou Aalmachtege nog aan mien kaant ston
en mien kinder om mie tou wazzen,
06dou ik mit baaide bainen in botter boaide
en eulie mie tou broesde van rotsen òf.
07Ging ik noar stadspoort tou
om mien plak in te nemen op t plaain,
08den ging t jonkvolk veur mie oet zied as ze mie zagen,
en olden kwammen vol ontzag in t èn en bleven stoan,
09laaiders van t volk huilen op mit proaten,
en deden vol respekt t swiegen der tou,
10 notoabeln duurden gain mond meer open te doun,
ze huilen lippen stief op nkander.
11 Elk dij mie heurde, prees mien woorden,
elk dij mie zag, haar niks as lof,
12 want ik redde d'aarme lieder dij om hulp raip,
en t weeskind dij op gainain reken kon.
13 Dij der min aan tou was, zegende mie,
en wedevraauw muik ik weer aan t zingen.
14 Rechtveerdeghaid trok ik mie aan as n klaid,
recht doun was veur mie mantel en tulbaand.
15 Ogen was ik veur n blinde
en vouten veur n lamme,
16 veur aarme lu was ik as n voader,
dij k zuneg kon, hulp ik aan heur recht.
17 Ik sluig n gemaine kerel veur de kop,
en ropte hom roof tussen tanden vandoan.
18 Ik dochde: Ik zel staarven in mien aigen hoes,
noa n laank en gelokkeg levent,
19 as n boom mit zien worrels volop in t wotter
en mörgendaauw op zien takken,
20 altied hoog in aanzain,
mit spankracht as n nije boog.
21 Vol aandacht lusterden ze noar mie,
ze huilen zok stil om te heuren wat ik heur roaden zol.
22 Noa mien zeggen, zee gainain meer wat,
mien woorden drupten zachtjes op heur deel.
23 Ze keken noar mie oet as noar n regenbui,
heur mond al open veur eerste druppen.
24 Ik laagde heur tou - ze wollen t zuver nait leuven,
ales deden ze om mie t noar t zin te moaken.
25 Ik vertelde heur wat ze doun mozzen, ik was heur laaider,
ik huil bie heur tou as n keunenk onder zien kriegers,
ik troostte heur as ze verdrait haren.
|
Job 30
01Mor nou hebben ze de gugel mit mie,
lu dij veul jonger binnen as ik,
heur voaders wol k nog nait as heddershond bie mien schoapen hebben!
02Boetendes - wat mout ik mit heur:
ze hebben ja gain kracht in handen.
03Onmachteg van krapte en honger strunen ze t onlaand òf,
in duustern vol onhaail en ellèn.
04Ze zuiken mèl en bloaren van stroeken,
worrels van brem as heur eterij.
05Ze worden tou gemainschop oetstöt,
achternoaroupen of wazzen t daiven,
06ze mouten wonen in roegte van slootswaal,
in holen onder grond en in rotsen.
07Ze roupen en reren in stroekerij,
kroepen bie nkander onder stiekels,
08kerels zunder verstand, volk van niks,
votjagd tou heur laand oet.
09Mor nou hebben ze de spot mit mie,
bin ik t mikpunt van heur proatjes.
10 Ze schudden zok veur mie, moaken dat ze votkommen,
joa, ze spijen mie alderdeegs liek in t gezicht.
11 Want God het mien boog onkloar moakt
en mie in t onlee brocht,
ze binnen nait meer te holden.
12 Aan mien rechterhaand dringt t repallie op,
ze steuten mie bainen onder t gat vot,
ze valen mie aan, moaken mie òf.
13 Ze snieden mie de pas òf, binnen op mien ongelok oet,
en gainain holdt heur tegen.
14 Ze kommen der aan of broesden ze deur n gat in muur,
dwaars deur t puun hèn kommen ze aanrollen.
15 Schrik op schrik van aal zieden,
krekt as deur n störm is mien eer votbloazen,
as n wolk is mien gelok vervlogen.
16 Der zit gain krieg meer in bie mie,
ellèn het mie aal doag in zien greep.
17 Snaachts jagt God mie helse pienen deur de bonken,
t holdt nooit n moal op.
18 Mit ale kracht gript hai mie bie kroag,
hai knipt mie de keel dicht.
19 In t bragel het hai mie smeten,
stof en aask - meer bin ik nait.
20 Ik roup joe aan om hulp, God, mor ie geven gain beschaaid,
ik stoa veur joe, mor ie willen mie nait zain.
21 Ie binnen verniend op mie worden,
ie zitten achter mie heer mit aal joen kracht.
22 Ie tillen mie op en bìnzeln mie vot in störm,
n orkoan schudt mie hènneweer.
23 Joa, k wait wel dat ie mie dood injoagen,
noar t dodenriek doar aal wat leeft hèngaait.
24 Hai stekt gain haand oet noar n mensk in nood,
as dij om hulp ropt in zien ongelok.
25 Mor heb ik zulm nait schraifd om ain dij in nood zat,
was ik nait begoan mit n aarm mensk?
26 Joa, ik rekende op wat gouds, mor t kwoaie kwam,
ik zat te wachten op licht, mor wat ter kwam was duusternis.
27 Ik bin haildaal oetstuur, ik heb gain vree,
dag op dag zai k allenneg mor ellèn op mie ofkommen.
28 Haildaal in t swaart loop ik rond, gain stroaltje licht,
as ik opstoa in vergoadern is t allain mor om om hulp te roupen.
29 Jakhaals is mien bruier, struusvogel mien kammeroad,
dat is ter van mie worden.
30 t Vèl is mie swaart worden en let lös,
t haile lief braandt mie van koors.
31 Mien haarp let niks as kloagtonen heuren,
en mien floit allenneg treurmeziek.
|
Job 31
01k Heb mie haaileg veurnomen:
nooit zel k noar de wichter kieken.
02Want wat het God in hemel veur mit mie,
wat zel Aalmachtege doarboven mie toupaarten?
03Toch niks as ellèn veur wèl t verkeerde pad opgaait,
en ongelok veur heur dij kwoad doun?
04Zugt hai nait aal wat ik dou,
en aal mien stappen - telt e dij nait?
05Heb k mie ooit mit leugens inloaten,
heb k ooit op bedrog oetwèst?
06Loat hai mie mor wegen op n sekure schoal,
den zel e mien onschuld gewoarworden.
07As k ofweken bin van t rechte pad,
as mien haart mien ogen achternoagoan is,
as k mien handen voelmoakt heb,
08den mag n aander opeten wat ik zaaid heb
en tou grond oettrekken wat ik poot heb.
09As k gek worden bin op n vraauw,
en ik op loer legen heb bie aandermans deur,
10 loat mien vraauw den mor koorn moalen veur n aander kerel,
en loat aandern mor mit heur sloapen.
11 Dat zol ja schoamachteg wezen,
n misdrief dij veur rechter kommen mout,
12 n vuur dat deurvret en ain in ofgrond drift,
en aal mien bezit finoal opbraandt.
13 As k mien knecht of maaid ooit heur recht ontzegd heb
as wie spul haren mit nkander,
14 woar mout ik den hèn as God in t èn komt,
as hai mie rekenschop vragt - wat zel k den antwoorden?
15 Dij mie in mouderschoot moakt het, het hai heur ook nait moakt,
het nait ain-en-dezulfde ons vörmd in moeke heur lief?
16 Heb k aan aarme lu waaigerd wat ze neudeg wazzen,
heb k n wedevraauw ooit verkommern loaten?
17 At ik mien pozzie allenneg op,
zunder n weeskind mit-eten te loaten?
18 k Was ja van jongs òf aan n voader veur hom,
van kind òf heb k wedevraauwen biestoan.
19 As k n swaarver zag, schoamel in t goud,
of n aarme mit niks om aan te trekken,
20 was e mie den nait deurhèn dankboar,
as e waarm worden kon mit wol van mien schoapen?
21 As k mien voest omhoogstoken heb tegen n onschuldege,
omdat ik wel zag dat k rechters in poort achter mie haar,
22 den mag mien scholder tou t lid oet schaiten,
en mien aarm middendeur breken -
23 want God zien straf doar bin k doodsbenaauwd veur,
tegen zien aalmacht kin k nait op.
24 Heb k ooit mien verwachten zet op gold,
van zuver gold ooit zegd: 'Doar vertraauw k op'?
25 Heb k mie ooit blied moakt om mien dik kaptoal,
dat ik mit aigen handen zoveul bie nkander kregen heb?
26 As ik noar zun keek mit zien stroalende glaans,
noar moan dij zo stoateg zien pad volgt in aal zien pracht,
27 heb k mie den ooit verlaaiden loaten,
om heur stiekem te vereren?
28 Dat zol ja óók n misdrief west hebben dij veur rechter mos,
want den zol k God doarboven nait meer kend hebben wild.
29 Heb k mie ooit blied moakt om ondergang van mien vijand,
en joechaai roupen as hom kwoad overkwam?
30 Nee, nooit heb k hom vervlökt of hom dood wènst,
zukswat kwam mie nait over lippen.
31 Mien aigen volk kin getugen:
'Elk kon zok zat eten aan t vlaais van zien daaiern.'
32 Gain vremde huifde boeten te sloapen,
veur elk dij bie pad was, was deur altied lös.
33 Heb k ooit, zo as n mensk dat dut, mien gebreken verburgen,
en mien schuld votmovveld
34 oet benaauwdens veur mensken,
baang veur minachten van aandern,
dat k mie stil huil en gain stap boeten deur dee?
35 va va* Och, wol der nou mor ain noar mie lustern!
Dit is mien leste woord,
nou is t woord aan Aalmachtege,
loat hai dij mie beschuldegd het zien klacht mor op schrift zetten!
36 va va* Joa, den zol ik dij op scholders droagen,
en mie t as n kraans om kop binden.
37 va va* Van elke stap zol k hom rekenschop geven,
as n vorst zol k hom in muit treden."
Dit is t èn van Job zien reloas.
38 va 35-40va* f + Volgens t veurstel bie Hebreeuwse tekst heb wie vers 35 t/m 37 noa vers 40 zet.f* As mien baauwlaand zok over mie bekloagd het
ale vurgen over mie jammerd hebben,
39 va va* as ik ale vruchten opmoakt heb zunder n sènt te betoalen,
zodat mien aarbaiders mor pokkeln mozzen,
40 va va* den maggen der stiekels opschaiten in stee van waait,
en roet in stee van gaarst.
|
Job 32
01Dou huilen dij drij manlu der mit op tegen Job in te goan: hai bleef ja toch volholden dat e onschuldeg was.
02Mor dou wer Elihu, zeun van Barachel oet Buz, oet Ram zien femilie, kwoad op Job, omdat e mainde tegen God over in zien recht te stoan.
03Hai wer ook grammiedeg op Job zien drij vrunden, omdat ze niks tegen Job inbrengen konden en hom toch schuldeg verkloarden.
04Elihu haar zok eerst stilholden tot Job oetsproken was, omreden zai wazzen aalmoal older as hai.
05Mor dou e gewoar wer dat dij drij aandern niks weerom te zeggen haren, wer e haildaal vergrèld
06en zee:
"Ik bin nog jonk en ie binnen al op joaren,
doarom heb k mie woard om te zeggen hou of ik ter over denk.
07Ik zee bie miezulm: Loat olderdom mor aan t woord,
loat de joaren heur wieshaid verkundegen.
08Mor t is allenneg God zien gaist in n mensk,
oam van Aalmachtege dij hom inzicht geft.
09Lu op joaren hebben wieshaid nait in pacht,
ol mensken hebben nait altied n goud oordail.
10 Doarom zeg ik joe: luster noar mie,
loat mie ook ais zeggen hou of ik ter over denk.
11 Nou den, ik heb wacht tot ie oetproat wazzen,
ik heb joen verhoalen aanheurd,
tot ie verlet om woorden kregen.
12 k Heb goud acht geven op wat ie zeden,
mor gainent van joe kon Job op stee zetten,
gainain kon hom weerwoord geven.
13 Nou mout ie nait zeggen: 'Wie hebben de wieshaid:
allenneg God kin hom aan, n mensk nait!'
14 Tegen mie het hai ja nog gain woord zegd,
ik zel nait bie hom aankommen mit wat ie betoogd hebben.
15 Zai binnen ja riddersloagen, Job,
ze waiten niks meer te zeggen,
ze stoan mit mond vol tanden.
16 Mout ik nog laanger op heur wachten?
Ze binnen ja oetproat,
ze stoan doar mor en geven gain beschaaid meer.
17 Nou bin ik aan bod om wat te zeggen,
ik zel joe oetstokken hou of t zit.
18 Ik zit aan haals tou vol:
t mout ter oet!
19 Vanbinnen bin k as jonge wien dij der oet wil,
net as n zak vol wien dij op knappen staait.
20 Ik mout proaten, dat zel mie lucht geven,
ik mout mond opendoun en zeggen wat of k denk.
21 Ik kiek gain mensk noar ogen,
ik proat gainent noar mond.
22 Smaigeln, doar wil k niks mit te doun hebben,
hai dij mie moakt het, zol mie votdoalek aan zied vegen.
|
Job 33
01Nou den, Job, luster noar mien woorden,
knup die goud in oren wat ik aalmoal te zeggen heb.
02Let op, ik dou mien mond open,
woorden liggen mie op tipke van tong.
03Ze kommen mie recht oet t haart,
k zel liekoet zeggen hou of k ter over denk.
04Gaist van God het mie moakt,
oam van Aalmachtege dut mie leven.
05Geef mie beschaaid astoe kinst,
zet die schrap en goa tegen mie in.
06Dou der denk om: doe en ik binnen veur God geliek,
doe bist net as ik, moakt van n klaaikloet.
07Moak die mor nait benaauwd,
k zel die t nait stoer moaken.
08Joa, k ston der bie doustoe zeest
- en ik heur die t nog zeggen -:
09'Ik bin onschuldeg, k heb niks misdoan,
ik bin zuver, k heb gain schuld.
10 Toch het God n reden vonden om mie aan te pakken,
hai behandelt mie as zien vijand.
11 Hai zet mie vouten in t blok,
hai gaait aal mien gangen noa.'
12 Mor doe hest t mis, dat kin k die wel vertellen:
God staait ja vèr boven n mensk.
13 Woarom moakst hom verwieten,
woarom zegstoe: 'Hai zegt niks weerom as ain t tegen hom het'?
14 God zegt wel degelk wat weerom, op meer as ain menaaier,
mor gainain dij der acht op geft.
15 In dreumen, in viziounen bie naacht,
as mensken daip in sloap binnen,
of as ze op bèr liggen te doddern,
16 den flustert hai mensken wat in t oor,
of let heur schrikken - n nachtmerrie,
17 om heur òf te holden van minne doaden,
om heur veur grootseghaid te bewoaren.
18 Hai redt hom van t graf
en oversteek van doodsrevier.
19 n Aander leert zien les as e mit kripsie op bèr te liggen komt
en zien liggoam aalaan vecht tegen koors.
20 Eten schudt e zok veur,
al is t ook zien lekkerste kost.
21 Zien liggoam teert vot doar je bie stoan,
vèl over bonk, nait om aan te zain.
22 Hai staait al mit ain bain in t graf,
is op staarven noa dood.
23 Mor as ter ain is dij veur hom opkomt,
ain van God zien doezenden engels,
om hom weer op t rechte pad te brengen,
24 en as God hom den genoadeg is en zegt:
'Loat hom lopen, loat hom nait in t graf terecht kommen,
hai het genog leergeld betoald,'
25 den wordt e weer jonk en staark,
hai komt in zien twijde jeugd.
26 Hai kin weer beden tou God en dij is hom tougedoan,
vol bliedschop kin e hom onder ogen kommen,
God het hom zien welwezen weeromgeven.
27 Den zingt e t oet en zegt tegen elk:
'k Haar zundegd en verkeerd doan,
mor hai het mie t nait aanrekend.
28 Hai het mie red van t graf,
ik mag leven en t licht weer zain.'
29 Joa wis, dat aalmoal dut God,
aal mor weer dut e dat veur n mensk:
30 hai hoalt hom bie t graf vandoan,
zien levent krigt weer glaans.
31 Luster goud, Job! Heur mie aan,
hol die even stil en loat mie mien verhoal doun.
32 Astoe den wat te zeggen hest, kom der mit veurndag,
zeg t gerust - ik geef die geern geliek.
33 Mor astoe niks te zeggen waist, luster den noar mie,
hol die stil en loat mie die t den mor vertellen."
|
Job 34
01En Elihu ging wieder:
02"Ie wieze manlu, heur noar mien woorden,
ie dij ales waiten, luster goud!
03t Oor keurt woorden ja,
zo as tong t eten pruift.
04Loat wie den mitnkander oetzuiken wat recht is,
en mit mekoar oetvinden wat goud is.
05Job het ja zegd: 'Ik stoa in mien recht,
mor God geft mie mien recht nait.
06Ik heb geliek en hai het logen,
n piel dij mie de dood dut het mie roakt, ook al heb ik niks doan.'
07Heb ie ooit zo'n man as Job zain,
dij n lasterproat het of t niks is,
08dij mit misdoadegers op en deel gaait,
en zok ofgeft mit min volk?
09Hai het ja zegd:
'Wat heb ie der aan as je goud opschaiten kinnen mit God?'
10 Ie, dij zo klouk binnen, luster doarom noar mie:
God het niks mit kwoad van doun,
Aalmachtege dut nooit gain onrecht.
11 Nee, elk krigt van hom juust loon noar waarken,
en al noar zien doun is, wordt hom t thoesbrocht.
12 Woarachteg, God dut gain minne dingen,
Aalmachtege dut gain onrecht.
13 Is ter wel ain dij hom t bestuur van wereld in handen geven het,
en hom macht geven over haile wereld?
14 As hai bloots aandacht haar veur zokzulm,
en zien gaist en levensoam terog roupen zol,
15 den was t in ainmoal doan mit t haile mensdom,
en mensk zol weer stof worden.
16 Nou Job, astoe nou verstandeg bist, luster,
zet dien oren wiedwoagen open veur wat ik zeg.
17 Zol ain dij t recht niks in reken het, regaaiern kinnen?
Hou duurstoe hom veroordailen dij machteg en rechtveerdeg is,
18 dij tegen n keunenk zegt: 'Doe kerel van niks!'
en 'Minhoed!' tegen lu van oadel?
19 Dij vorsten nait noar ogen kikt,
en meerderman nait veurtrekt bie minderman?
Hai het heur ja aalmoal moakt mit aigen handen.
20 Inains binnen ze weg, joa, midden in naacht,
vernoamen kommen om en t is doan mit heur,
machtegen worden zunder gedounte aan zied schoven.
21 Want Gods ogen goan over mensk zien wegen,
en aal zien stappen zugt e.
22 t Is nooit zo duuster, zo swaart,
dat minhoeden doar bezied kroepen kinnen.
23 Hai let ja gainain in t veuren waiten,
wanneer dat e veur Gods gericht verschienen mout.
24 Hai moakt kòrte metten mit grode heren
en zet aandern in heur stee.
25 Hai het ja wel deur wat ze doun,
midden in naacht roamt e heur ondersteboven,
doar liggen ze, vermorzeld.
26 Om heur minne doaden vergraimt e heur,
en elk staait ter bie en kikt ter noar.
27 Ze gingen ja heur aigen gaang,
deden nait wat of e zegd haar,
28 om héúr raipen aarme lu hom aan om hulp,
hai heurde t jammern van dij der onderdeur gingen.
29 Mor as hai t swiegen der tou dut, wèl kin doar wat van zeggen?
As hai zok verschoelt, wèl vernemt den wat van hom?
Netgliek of t nou gaait om n hail volk of bloots om ain man:
30 t mout toch nait kinnen dat zo'n minhoed keunenk wordt,
ain dij t volk vangt in zien struup!
31 Stel die nou ais veur, dat ain tegen God zegt:
'Ik heb mie mishad, mor k zel t nait weer doun.
32 Wat ik nog nait deurheb, breng mie dat bie,
as k wat verkeerds doan heb: t zel nait weer gebeuren' -
33 mout God t den volgens die toch vergelden?
Mor dóé hest toch kapsie moakt op zien doun?
Doe hest t mor veur t kaizen, ik hol mie der boeten.
Zeg nou wastoe denkst!
34 Verstandege lu zellen tegen mie zeggen,
en n klouk man dij noar mie lustert:
35 'Job? Dij prat noardat e verstand het,
hai wait nait woar of hai t over het.
36 Wer e nog mor meer oetperbaaierd,
hai revelt ja as ain dij van God en gebod niks hebben mout.'
37 Bie zien aander zunden wordt e ook nog balstureg,
doar wie bie zitten, vrift e zok in handen,
en zet n grode mond op tegen God."
|
Job 35
01En Elihu ging wieder:
02"Mainst echt dastoe geliek hest,
astoe t hest over 'mien recht tegen God over'?
03En dastoe zegst: 'Wat wor ie der beter van, God,
en wat wor ik ter wiezer van as k nait zundeg?'
04k Wil die doar wel n antwoord op geven
en dien vrunden mit die:
05Kiek ais goud noar hemel
en noar wolken, hoog boven die.
06Astoe verkeerd dust, wat moakt God dat oet?
Astoe aalaan zundegst, wat kin hom dat aigelks verschelen?
07Astoe rechtveerdeg bist, wat perfiet het e doarvan,
wat wordt hai doar beter van?
08Dien minne doaden -
doar het allenneg n mensk zo astoe zulm bist van te lieden,
en t goie dastoe dust, levert bloots n aander wat op.
09Mensken dij der haile bot onder zitten, jammern t oet,
ze roupen en reren om t geweld van machtege lu.
10 Mor gainain dij zegt: 'Woar is God dij mie moakt het,
dij mie in naacht lofzangen ingeft,
11 dij ons meer biebrengt as daaiern in t veld doun,
ons wiezer moakt as vogels in lucht?'
12 Den kinnen ze roupen blieven zunder dat e beschaaid geft,
vanwege grootshaid van minne lu.
13 Mor t is aalmoal om sunt, God lustert ter nait noar,
Aalmachtege het ter gain bosschop aan.
14 Mor noar die zel hai in gain gevaal lustern,
omdastoe zegst: 'Men krigt hom nait te zain.
Mien zoak ligt bie hom veur - k mout mor op hom wachten.'
15 Mor nou, omdat zien kwoadhaid die nog nait aanpakt het,
omdat hai gain aandacht het veur dien opstandeghaid,
16 nou zet Job n grode mond op
mit lege, dikke proat."
|
Job 36
01Elihu ging wieder:
02"Heb nog eefkes geduld mit mie, den leg ik die oet,
dat ter nog meer veur God te zeggen is.
03Aal wat ik wait, zel k opdaipen
en hom dij mie moakt het, recht doun.
04Want wis en woarachteg, wat ik te zeggen heb is zuvere woarhaid,
veur die staait ain dij wait woar of e t over het.
05Dou der denk om: God is machteg, toch is gain mensk hom te min,
meroakel groot is zien verstand.
06Minne lu let e nait in t levent,
aarme stumpers geft e heur recht.
07Hai verlust rechtveerdegen nait oet t oog,
nee, hai zet heur veur aaid bie keunenks op troon,
hoog stoan ze in aanzain.
08En as mensken in kettens klonken binnen,
kneveld deur koorden van ellèn,
09den let e heur zain wat ze oethoald hebben,
heur misstappen, oet grootseghaid doan.
10 Hai let heur zien woarschaauwen in oren klinken
en zegt, dat ze opholden mouten mit kwoad doun.
11 As ze lustern willen en hom onderdoaneg binnen,
den slieten ze heur doagen in gelok,
brengen heur joaren deur in weelde.
12 Mor lustern ze nait, den zellen ze doodsrevier oversteken
en staarven in onverstand.
13 Dij niks van God waiten willen, blieven opstandeg,
as hai heur knevelt, roupen ze nait om hulp.
14 Veur heur tied kommen ze aan heur èn
noa n levent in schaande.
15 Mor God redt dij der maal aan tou binnen,
juust deur heur ellèn dut e heur ogen opengoan.
16 Zo wol hai die ook votlokken oet dien ellèn en benaauwdens,
die in roemte brengen doarstoe vrij oamen kinst,
noar rust van dien toavel vol lekker eten.
17 Mor t oordail dat goddeloze treft, is ook over die kommen,
n oordail, dastoe verdaind hest.
18 Loat dien gram die nait mitslepen,
verkiek die nait op hoge pries dijstoe betoalen most.
19 Het dien riekdom, of aal dien schrippen en knooien,
die hulpen doustoe in nood zatst?
20 Longer nait noar dij naacht
as haile volken votjagd worden van heur stee.
21 Woar die! Geef die nait over aan t kwoad,
doar bistoe ja net deur in t ongelok te laande kommen.
22 Dou der denk om! Hoog is God in zien macht!
Wèl is n leermeester as hai?
23 Wèl kin hom veurschrieven wat e doun mout,
wèl kin zeggen: 'Dat dou ie verkeerd!'?
24 Wees ter op bedocht dat ie hoog opgeven over zien waark,
ale mensken zingen der ja over,
25 elkenain kikt ter noar op,
bewondert t - mor op ofstand.
26 Joa, God is groot, kinnen der mit t verstand nait bie,
nait noa te goan is t getal van zien joaren.
27 Wotterdruppen schept hai tou zee oet,
veraandert ze van dook in regen,
28 doar wolken van overstromen,
regen klettert deel op mensken.
29 Joa, wèl kin t bevatten: t zaailen van wolken,
t grommeln van dunder oet zien tènt?
30 Kiek, hemel let e boaden in zien licht,
t daipste van zeeën legt e bloot.
31 Zo oordailt hai over volken,
zo geft e mensken ook eten in overvloud.
32 In elke haand pakt e n weerlicht,
hai slingert ze liek op t doul òf.
33 Dundersloagen kundegen hom aan,
baisten vernemen ook: hai komt ter aan.
|
Job 37
01Joa, t haart gaait mie der van te keer
en bonkt mie in haals.
02Luster! Luster toch noar t doavern van zien stem.
noar t grommeln dat tou zien mond oetkomt.
03Onder haile hemel let hai t heuren,
tot in ale houken van wereld tou is zien weerlicht te zain,
04Doar achteraan doavert zien dunder,
t machteg boldern van zien stem,
as e ainmoal begunt, komt ter nog veul meer lös.
05Meroakel dundert God mit zien stem,
hai dut grode dingen, kinnen der mit t verstand nait bie.
06Hai zegt tegen snij: 'Vaal deel op eerde!'
en tegen gobbe: 'Kom mit bakken vol noar beneden!'
07Zo legt e handen van ale mensken stil,
dat elk wait het van wat God kin.
08Wilde daaiern zuiken n hènkommen in heur holen,
ze kroepen vot in heur leger.
09Störmwind komt oet zien koamer in t zuden,
noordewinden brengen kolde.
10 God zien oazem geft ies,
wiede wottervlakte wordt spiekerhaard.
11 Joa, dikke wolken moakt e swoar van wotter,
hai smit zien weerlichten der dwaars deur hèn,
12 ze vlaigen aal kanten op, zo as hai ze stuurt,
ze doun wat hai zegt, over haile wereld.
13 Of t nou is om eerde te stravven,
of as bewies van zien goudens - hai stuurt ze liek op t doul òf.
14 Luster nou goud, Job,
stoa stil bie God zien wonders!
15 Waistoe wel hou God wolken bestelt,
hou of e weerlicht flitsen let?
16 Hestoe wel deur hou of wolken sweven,
hou hai dij ales wait, aal zokse wonders dut?
17 Klaaier worden die ja veuls te hait
as eerde in swiem ligt onder zudewind,
18 kinstoe den net as hai t hemelverwulf plathoamern
totdat dij zo haard is as n goten spaigel?
19 Vertel ons ais wat wie tegen hom te zeggen hebben;
wie kriegen t nait op n riegje, wie leven ja in t duustern.
20 Zol hom t verteld worden as ik wat zeg?
Wèl zegt dat woorden bie hom overkommen?
21 t Aine moment gaait zun schoel achter wolken,
t aander ogenblik stroalt e aan lucht -
wind het ales schoonveegd.
22 Oet t noorden komt n golden glaans:
God, in aal zien stoatsie - om baang van te worden.
23 d'Aalmachtege, doar kin we nait bie,
geweldeg is e in kracht en recht,
nooit dut hai tekòrt aan zien rechtveerdeghaid.
24 Doarom het elk ontzag veur hom;
hai toalt nait noar wèl wies is in aigen ogen."
|
Job 38
01Mor dou gaf de HEER Job beschaaid oet n störm vandoan. Hai zee:
02"Wèl is dat doar dij mien belaaid swaartmoakt
mit zien domme proat?
03Kom op, Job, wees n kerel,
geef mie ais antwoord op mien vroagen.
04Woar wastoe dou ik fonnement van eerde legd heb?
Vertel t ais astoe zo klouk bist.
05Wèl het hom oftreden? Dat waistoe toch?
Wèl het meetlat der bie langs legd?
06Woar binnen zien stiepen op zet,
of wèl het zien leste stain legd,
07dou mörgensteerns aalmoal jubelden
en zeuns van God joechaai raipen?
08Wèl het mit deuren zee ofsloten,
dou e oet schoot van moeke broesde,
09dou ik hom wolken aandee as n klaid,
en duustere dook as pakdouken?
10 Ik legde hom mien grènzen op,
zette hom achter slöt en grondel,
11 en zee: 'Tot hier aan tou en nait wieder,
hier mouten dien hoge golven ho holden.'
12 Hestoe ooit mörgentied opkomdaaierd,
t rodoagen zien stee wezen,
13 om eerde bie slippen te pakken
en minne lu der òf te schudden?
14 As laim onder n zegel, zo krigt eerde zien vörm weerom,
zien oppervlak wordt plooid as n klaid.
15 Mor minne lu heur daglicht wordt heur ontnomen,
heur omhoogstoken aarm wordt broken.
16 Hestoe ooit west bie wèllen van zee,
of rondkuierd in daipste daiptes van oceoan?
17 Binnen poorten van t dodenriek die teund,
deuren van t daipste duustern - hestoe dij zain?
18 Hestoe besef van eerde in aal zien lengte en brette?
Vertel op den, astoe t aalmoal waist!
19 Woar komt t licht vandoan,
en t duustern - woar holdt dij tou?
20 Kinstoe dij aan t waark zetten
en weerom noar hoes tou sturen?
21 Doe waist dat vanzulm aalmoal, dou wastoe ja al geboren,
hest ter al zoveul joaren opzitten!
22 Hestoe t pad vonden noar baargploatsen van snij,
hestoe opslagploatsen van hoagel zain,
23 dij ik aanlegd heb veur tieden van nood,
veur doagen van oorlog en stried?
24 Hou komstoe op t stee doar t licht zok verspraaidt,
doar oostewind oetwaait over eerde?
25 Wèl het n geul groaven veur stromende regen,
n pad aanlegd veur dunder en weerlicht,
26 om regen valen te loaten op laand doar gainent woont,
op onlaand doar gain mensk touholdt,
27 dat wildernis en onlaand deurnat worden
en dat doar ook jonk gras opschut?
28 Het regen sums n voader?
Of wèl het daauwdruppen verwekt?
29 Oet wèl heur schoot wordt ies geboren,
wèl geft levent aan iezel oet hemel,
30 zodat t wotter vaast wordt, haard as stain,
en wottervlakte stremt, ain en aal ies wordt?
31 Kinstoe Zeuvensteern aan nkander binden,
of kettens van Rief lösmoaken?
32 Kinstoe planeten op tied opkommen loaten,
en Beer mit zien jongen, kinstoe dij aanturen?
33 Hestoe wait van wetten van hemel,
kinstoe zien regels aan eerde opleggen?
34 Kinstoe wolken beroupen,
dat ter n dikke regenbui op die deelvaalt?
35 Stuurstoe weerlichten der op oet,
zeggen ze tegen die: "Hier bin we"?
36 Wèl het ibis zien wieshaid geven,
van wèl het hoan zien inzicht kregen?
37 Wèl kin wolken persies tellen,
en kroeken van hemel - wèl kantelt dij,
38 as grond zo haard worden is as iesder,
en kloeten aan nkander bakken?
39 Kinstoe veur laiw op roof oetgoan,
en honger van zien jongen stillen,
40 as ze votkropen binnen in heur hool,
op loer liggen onder stroeken en strevèllen?
41 Wèl bezörgt roaf zien oas,
as zien jongen tou God roupen,
omswinnen zunder eten?
|
Job 39
01Waistoe tied dat stainbokken lammern?
Staaistoe der bie as herten kaalfkes kriegen?
02Waistoe houveul moand ze drachteg binnen
en wat tied ze persies ofkaalven mouten?
03Ze goan der bie liggen, ze brengen heur kaalfkes,
paarzen heur vrucht ter oet,
04heur jongen worden staark, gruien op in t wiede veld,
den goan ze der vandeur en kommen nait weerom.
05Wèl het wilde ezel zien vrijhaid geven,
wèl het hom t hèlster ofdoan?
06Ik luit hom wonen in wildernis,
zoltvlakte is zien stee.
07Hai het de gugel mit drokte van stad,
t gebeer van drievers heurt e nait.
08Hai struunt baargen òf, zien gruinlaand,
hai speurt doar noar elk spiertje gras.
09Zol wilde buvvel dien knecht wezen willen,
zol hai snaachts rusteg bie krub stoan blieven?
10 Kinstoe hom veur ploug zetten en vurgen trekken loaten,
zel e achter die aan lopen om daalgrond te aaiden?
11 Kinstoe op hom vertraauwen omdat e zo staark is,
kinstoe dien schrippen aan hom overloaten?
12 Rekenstoe der op dat hai inhoalt wastoe zaaid hest
en dat op dörsdeel oflevert?
13 Struusvogel staait blied mit vleugels te klappern,
mor zit ter wel veul zörg in dij pènnen en veren?
14 Hai let zien aaier zo mor op grond liggen,
en let ze oetbrouden deur waarmte van t zaand,
15 hai denkt ter nait om dat ain der op trappen kin,
of dat wilde daaiern ze verpoazen.
16 Vraid is e veur zien jongen, net of t zienent nait binnen,
t kin hom niks schelen as aal zien muite omsunt is,
17 want God het hom elk inzicht ontholden,
en hom gain wieshaid toupaart.
18 Mor as e in t èn springt en der vandeur gaait,
het e de gek mit peerd en ruter.
19 Gefstoe t peerd zien kracht,
versierstoe hom nek mit wappernde moan?
20 Letstoe hom springen as n sprinkhoan?
Schrikboarend is zien machteg snoeven!
21 Monter schraabt e over grond,
fier vlogt e der op òf, stried in muit.
22 Hai laagt om gevoar, is naargens benaauwd veur,
hai gaait nait op loop veur t sweerd.
23 Koker mit pielen rammelt hom op rug,
om hom tou flikkern laans en speer.
24 Mit dreunend gedoaver schut e veuroet,
hai is nait te holden as ramshoorn hoelt.
25 Zo voak as hoorn klinkt, vrènskt e vrezelk,
hai vernemt vechten al van vèrren,
t bandiezen van aanvoerders en t roazen van oorlog.
26 Is t aan dien inzicht te daanken dat vaalk opvlogt,
en zien vleugels oetslagt op weg noar t zuden?
27 Vlogt gier omhoog astoe hom bestelst,
om hoog in baargen zien nust te baauwen?
28 Hai woont boven op rotsen, ook snaachts holdt e doar tou,
op n riggel van baarg doar gainent bie kommen kin.
29 Doarvandoan loert e of ter wat te vangen is,
van vèrren kin e t al zain.
30 Zien jongen slobbern bloud;
doar lieken liggen, doar is hai ook."
|
Job 40
01En de HEER ging wieder:
02"Zel hai dij Aalmachtege aankloagd het, nou tougeven?
Loat hom, dij God op stee zet het, mor ais weerwoord geven!"
03Job gaf de HEER beschaaid:
04"k Heb veul te lichtveerdeg west.
Wat zel k joe weeromzeggen?
k Hol haand veur mond.
05Ik heb ainmoal wat zegd, mor dat dou k nait weer,
joa, twij moal - mor k goa der nait mit deur."
06Dou antwoordde de HEER Job oet n störm vandoan:
07"Wees n kerel! Zet die te schrip!
Ik zel die ondervroagen,
breng doe mie t den ais onder t verstand.
08Wilstoe mien oordail aan zied vegen,
mie schuld geven om zulm geliek te kriegen?
09Bistoe aaltemets net zo staark as God,
hestoe net zo'n stem as zien dunder?
10 Sier die den op mit glaans en glorie,
trek die aan mit pracht en pronk.
11 Geef dien glìnne helleghaid vrij boan,
hol grootse lu in de goaten - verneder heur,
12 hol grootse lu in t oog - breng heur op knijen,
verpoas minne lu, woar of ze ook binnen.
13 Stop heur onder grond, aalmoal,
sloet heur op in onderwereld.
14 Astoe heur op aigen kracht boas worden kinst,
den zel ook ik die priezen.
15 Most ais kieken: t nijlpeerd, dat monsterdaaier,
dij ik moakt heb, krekt as die;
hai vret gras as n kou.
16 Kiek toch: dij machtege schonken,
aal dij spierkracht in zien pèns!
17 Zien steert staait stief in t èn as n cederboom,
spieren as koabeltaauwen lopen over zien billen,
18 zien bonken - kopern buizen,
zien knoaken - iesdern stangen.
19 Hai is ain van God zien eerste meesterwaarken,
dij schoapen is om boas te wezen over aander daaiern.
20 Zien gerak vindt e in baargen,
doar wilde daaiern rebentern.
21 Hai gaait liggen onder lotusstroeken,
bezied in raait en zompeg laand.
22 Lotusstroeken geven hom schoel mit heur schaar,
wilgenbomen in leegte geven hom beschut.
23 Of is revier ook nog zo wild, hai moakt zok nait drok,
hai wordt ter nait aans van of broest ter n wotterstroom hom in bek op.
24 Wèl duurt stoef bie hom kommen
en hom n ring deur neus hoalen?
25 Krokedil - kinstoe dij mit n hoak op waal kriegen
en zien bek mit n taauw in bedwang holden?
26 Kinstoe hom n raait deur neus hèn steken
en hom n stiekel deur koak hèn boren?
27 Zel hai die beden en smeken om hom weer lös te loaten,
en mooi mit die omsmaigeln?
28 Zel hai mit die akkoordjen,
dastoe hom veur aaid as knecht holden kinst?
29 Kinstoe mit hom omspeulen of was t n vogeltje,
hom aan tuur zetten veur dien wichterkes?
30 Zellen viskerlu over zien pries haandjebakken,
zellen kooplu hom in moten hakken?
31 Kinstoe speren in zien vèl prikken
en hom n vishoak deur kop steken?
32 Griep hom mor ais beet -
dou der denk om: zo'n gevecht, dat dust gain twijde moal!
|
Job 41
01Astoe mainst hom boas worden te kinnen, komst bedrogen oet,
ast mor noar hom kikst, gaaist al ondersteboven.
02Wèl is zo domdriest om hom op te joagen?
Wèl kin tegen hom standholden?
03Wèl doagt hom oet zunder dat hom der wat van overkomt?
Onder haile hemel ja gainain!
04En den heb ik t èns nog nait over zien staarke schonken,
over zien kolesoale kracht en zien machteg lief.
05Wèl kin hom zien vèl ofstrupen?
Wèl kin deur zien dubbeldik paanzer hèn kommen?
06Wèl het de kracht om hom bek open te trekken,
mit rondom aal dij vrezelke koezentanden?
07Op zien rug het e riegen schilden,
nait deurhèn te kommen, of binnen ze verzegeld,
08ain zo stoef tegen aander aan,
dat ter gain spiertje wind tussendeur komt.
09Ze zitten stief aan nkander,
der zit gain glip tussen, ze binnen nait lös te kriegen.
10 As hai proest is t net weerlicht,
zien ogen gluien as t rodoagen.
11 Vlammen kommen hom tou bek oet as fakkels,
vonken knistern der van òf.
12 Rook en kwaalm komt hom tou neus oet,
as n kokende kedel op glìnhait vuur.
13 Zien oazem zet kolen in brand,
vuur slagt hom tou bek oet.
14 Zien nek staait bòl van kracht,
zien bek - ain en aal schrik en aalteroatsie.
15 Zien spieren sloeten vaast om hom tou,
der is gain bewegen in te kriegen.
16 Zien haart is zo haard as n vlint,
spiekerhaard, as onderste meulenstain.
17 Komt e in t èn, den binnen alderdeegs staarksten doodsbenaauwd,
waiten zok gain road en moaken dat ze votkommen.
18 n Haauw mit t sweerd,
ook n spies, speer of piel - t dut hom aalmoal niks.
19 Iesder is veur hom stro,
en koper as vermeukt holt.
20 Gain pielenboog jagt hom op loop,
slingerstainen - veur hom is t mor kaf.
21 n Knuppel is veur hom nait meer as n strospier,
t zoezen van n speer, doar laagt e om.
22 Zien pèns is punteg as n diggel,
as n dörsslee trekt e sporen deur t sliek.
23 Hai let wotterdaipte koken as n pot,
en zee gobbeln as n zaalfkedel.
24 n Spoor van licht komt achter hom aan,
zee is bedekt mit widde schoemkoppen.
25 Op eerde het e ziens gelieke nait,
n schepsel dat naargens baang veur is.
26 Op aal wat hoog is, kikt e deel,
hai is keunenk van ale trötse daaiern."
|
Job 42
01Dou gaf Job de HEER beschaaid:
02"Ik wait dat ie ales in macht hebben,
en gain veurnemen is veur joe onmeugelk.
03'Wèl is dat doar, dij mien belaaid swaartmoakt mit zien domme proat?'
Joa wis, dat was ik, ik zee mor wat zunder benul,
over wonders, te groot veur mie om te vatten.
04Wees zo goud en luster,
k wil nog geern wat zeggen en joe wat vroagen.
Geef mie toch beschaaid!
05Ik kon joe bloots van heurenzeggen,
mor nou heb k joe mit aigen ogen zain.
06Doarom schoam ik mie veur wat ik zegd heb, t muit mie slim,
hier zit ik den, in stof en aask."
07Dou de HEER tegen Job sproken haar, richtte hai t woord tou Elifaz oet Teman: "Ik bin slim grammiedeg op die en dien twij kammeroaden, omreden ie hebben nait goud over mie sproken, wat mien knecht Job wél doan het.
08Doarom mout ie mit zeuven jonge bollen en zeuven schoaprammen noar mien knecht Job goan en n brandovver brengen veur joezulm. Job, mien knecht, zel veur joe beden, want allenneg hom bin ik goudgezind. Den zel ik joe niks aandoun, ook al heb ie nait goud over mie sproken, wat mien knecht Job aal doan het."
09Elifaz oet Teman, Bildad oet Suach en Sofar oet Naäma, deden zo as de HEER zegd haar en de HEER was Job goudgezind.
10 Noadat Job veur zien vrunden beden haar, brochde de HEER n omkeer in t löt van Job en gaf hom dubbeld zoveul as wat e eerst had haar.
11 Aal zien bruiers en zusters, en elk dij hom vrouger kend haar, kwammen bie hom thoes om mit hom te etendrinken. Ze betuugden heur mitleven en troostten hom, om ale rampen dij de HEER over hom kommen loaten haar. Ze gavven hom elk n geldstok en n golden ring.
12 De HEER zegende Job noatied nog meer as vrouger. Zo kreeg e vattiendoezend schoapen en sikken, zèsdoezend kemélen, doezend span ozzen en doezend ezels.
13 Hai kreeg ook zeuven jonges en drij wichter.
14 Oldste dochter haitte Jemima, twijde Kezia en daarde Keren-Happuch.
15 In t haile laand wazzen der gain nuverder vraauwlu te vinden as Job zien wichter. En heur pa gaf heur net zo'n groot aarfdail as heur bruiers.
16 Job leefde dou nog honderdvatteg joar en hai zag zien kinder en kindskinder groot worden, tot in t vaaierde geslacht.
17 Dou kwam Job oet tied, hoog op older en voldoan van t levent.
|
|
