Psaalms 107
001Pries de HEER, want hai is goud,
joa, aiweg geldt zien gunst.
002Dij de HEER verlöst het, mouten t zeggen,
dij hai verlöst het oet vijand zien macht,
003verzoameld het oet landen,
van oost en west,
van noord en van overzee.
004Gounent swurven om in woestijn,
gain weg noar stad en wildernis
as woonstee te vinden.
005Zai haren honger en dörst,
haildaal gain weerstand meer.
006Dou raipen zai aan de HEER in heur nood,
en hai redde heur oet benaauwdeghaid,
007hai brochde heur op slichte weg
om te goan noar n stad om te wonen.
008Loat heur de HEER priezen om zien traauw,
om zien wonderdoaden aan mensken doan,
009dij dörst haar, het hai drinken geven,
dij honger haar, gaf hai zien gerak.
010 Gounent zatten in t donker, gain spiertje licht,
opsloten in ellèn en iesdern ketten,
011 omreden zai haren heur tegen Gods woorden verzet,
aanwies van Alderhoogste veracht,
012 deur heur t stoer te moaken, muik hai heur klaain,
zai stroekelden, en helpen dee gainain.
013 Mor dou zai de HEER raipen in heur nood,
muik hai heur vrij van angsten,
014 hai laaidde heur tou t duuster oet, t pikkeduuster,
hai brook heur banden stokkend.
015 Loat heur de HEER priezen om zien traauw,
om zien wonderdoaden aan mensken doan,
016 want bronzen deuren het hai stokkendsloagen,
iesdern grondels der ofhaauwen.
017 Gounent wazzen dwoas,
vanwege heur minne gedrag wazzen zai der min aan tou,
018 ale eten ston heur tegen,
zai stonden stoef veur poort van dood.
019 Dou raipen zai aan de HEER in heur nood
en hai redde heur oet benaauwdeghaid,
020 hai sprak zien woord en muik heur beter,
hai redde heur van t graf dat groaven was.
021 Loat heur de HEER priezen om zien traauw,
om zien wonderdoaden aan mensken doan,
022 loat heur daankovvers brengen,
mit gejubel vertellen van zien doaden.
023 Gounent voarden mit schepen op zee,
dreven handel over t wotter,
024 zai zagen zulm wat de HEER doan haar,
zien wonderdoaden in de daipte.
025 Op zien woord stook störm op,
dij juig golven omhoog.
026 Zai vlogen hoog in lucht en zonken daip in zee,
zai ruiken haildaal oetstuur,
027 zai laipen enter en twenter as n doene kerel,
aal heur wieshaid was in toeze.
028 Dou raipen zai aan de HEER in heur nood -
hai huil heur tou benaauwdeghaid oet,
029 hai brochde störm tou swiegen,
golven tou bedoaren.
030 Zai wazzen blied mit t blakke wotter,
hai laaidde heur noar hoaven dij zai zöchten.
031 Loat heur de HEER priezen om zien traauw,
om zien wonderdoaden aan mensken doan,
032 hoog van hom opgeven as t volk bie mekoar is,
hom priezen maank road van oldsten.
033 Van revieren moakt hai woestijn,
van wèllen dörsteg laand,
034 hai moakt vruchtboar laand tou zoltgrond
om minneghaid van mensken dij doar wonen.
035 Hai moakt woestijn tou poul vol wotter,
oetdreugd laand tou wèllen.
036 Lu dij honger hebben, let hai doar wonen,
zai stichten n stad om te wonen,
037 zai zaaien t laand en moaken droevetoenen
dij vruchten opbrengen.
038 Hai zegent heur en heur tal nemt slim tou,
hai let heur vij nait mindern.
039 Gounent mindern en goan krom
onder drok van kommer en ellèn.
040 Hai stört verachten over grode lu,
dut heur dwoalen in wildernis zunder weg,
041 mor hai woart aarme lu veur verdrokken,
moakt heur hoesholdens as koppels schoapen.
042 Oprechte lu zain t en binnen blied,
ale onrecht holdt mond stief dicht.
043 Wèl wies is, mout dit aal bewoaren
dat dij acht geven zel op traauw van de HEER.
|
