Job 07
01Het n mensk gain sloavenlevent op eerde?
Mout e gain doagen moaken as n lös aarbaider?
02Krekt as n sloaf longert noar schaar,
en zo as n lös aarbaider wacht op zien daghuur,
03zo werden mie moanden toupaart dij niks opbrocht hebben,
en kreeg ik nachten vol ellèn te verduren.
04As k aan zied goa, denk ik al: Wanneer kin k ter weer òf?
Aan oavend komt gain èn,
onrust het mie te pakken totdat t licht wordt.
05Mien haile lief zit onder moaden en smerege kòrsten,
mien vèl schilvert en attert.
06Mien doagen goan gaauwer as n weefspoul,
ze vlaigen noar t èn, der is gain oetzicht meer.
07Bedenk toch, o God,f + In brontekst staait "God" ter nait bie (ook in kep. 9,24; 11,4; 13,20; 16,7; 23,2; 30,17 en 30,20). f* mien levent is bloots n zucht,
n gelokkeg ogenblik zel k nooit meer hebben.
08Of speur ie ook noar mie, ie zellen mie nait meer zain,
as ie mie zuiken, bin k ter nait meer.
09Krekt as wolken verwaaien en verswinnen,
zo vergaait t ain dij ofdoalt in t dodenriek:
hai komt nooit weerom.
10 Nooit komt e weer thoes,
op aigen haim zugt men hom nait weer.
11 Toch zel ik mie nait stilholden:
ik zel spreken, in ale benaauwdens van mien haart,
ik zel kloagen, in ale bitterns van mien gemoud.
12 Bin k meschain ain of aander zeedroak,
dat ie mie bewoaken mouten?
13 As k zeg bie miezulm: Op bèr zel k rust vinden,
sloap zel mien zörg lichter moaken,
14 den joag ie mie mit dreumen schrik op hoed,
en moaken mie mit nachtmerries haildaal kèl.
15 Dat k zol nog laiver smoord worden
en dood wezen as aal dizze ellèn.
16 Ik geef t over, t levent is ja nait veur aiweg,
loat mie toch geworden, mien doagen vlaigen ja verbie.
17 Wat is n mensk aigelks, dat ie hom zo hoog hebben,
dat ie hom zoveul aandacht geven?
18 Dat ie hom noagoan, ale mörgens,
hom aal ogenblik oetperbaaiern?
19 Wanneer kiek ie nou ais aander kaant op,
wanneer loat ie mie nou even mit vree?
k Heb ja gain tied om te sloeken.
20 Wat heb k joe misdoan?
Wat heb k joe aandoan, ie beloerder van mensken?
Woarom mout ie mie nou net hebben?
Heb ie echt zo'n last van mie?
21 Woarom verdroag ie mien misstappen nait?
Woarom loat ie mien verkeerde doaden nait verbie goan?
Nog eefkes ja, en k lig onder grond,
ie zellen noar mie zuiken, mor ik bin der nait meer."
|
