Job 04
01Dou nam Elifaz oet Teman t woord:
02"Kinst velen dat ain zok verdriest die aan te toalen?
Mor hou zol k mie stilholden kinnen?
03Veul lu hestoe biestoan mit road en doad,
slappe handen hestoe staark moakt.
04Dien woorden hebben weer in t èn hulpen dij strovveld was,
knikkende knijen hestoe nije kracht geven.
05Mor nou t aan die toukomt, letst moudveren hangen,
nou t diezulm rakt, bist haildaal oetstuur.
06Vertraauwst nait op dien ontzag veur God,
geft dien onbesproken gedrag die gain hoop?
07Denk ais stief noa: wèl kwam ooit onschuldeg om,
woar is n rechtschoapen mensk in t ongelok beland?
08Dit heb ik aal zain: dij onrecht inplougt,
dij ellèn zaait, zel t ook inhoalen.
09God zien oam verschrompelt ze,
n veeg van zien gram - en ze vergoan.
10 Laiw mag brollen, zien jong grommen,
mor tanden breken heur òf.
11 Laiw komt om zunder roof,
jonge laiwen swinnen om.
12 Steelskewies drong wat tou mie deur,
t was net of flusterde ain mie wat in t oor,
13 in benaauwde dreumen bie naacht,
as daibe sloap vaalt over mensken.
14 Inainen kreeg benaauwdens mie te pakken,
de griezel laip mie over de graauwel.
15 n Oamtòcht streek mie over t gezicht,
hoaren kwammen mie liek in t èn.
16 Der ston wat,
n gedoante vlak veur mie.
Stilte - dou heurde ik n stem:
17 'Kin n mensk ooit in zien recht stoan veur God,
ooit ain zunder lek of brek wezen veur zien schepper?'
18 God het èns gain vertraauw in dij hom dainen,
alderdeegs bie zien engels wordt e nog gebreken gewoar.
19 Houveul meer den bie n mensk in zien onderkommen van laim,
mit fonnement in t stof.
t Is net n mòtvlinder: men drokt hom dood.
20 Smörgens leeft e nog, soavends is e dood,
gaait e der onder deur: gainent dij t wat schelen kin -
veur aaid verswonnen.
21 Taauwen van zien tènt worden lösropt,
hai komt oet tied en is niks wiezer worden.
|
