Ezechiël 14
01Op n dag kwammen n poar oldsten van Israël bie mie en dou ze tegen mie over zitten gingen,
02kreeg ik dit woord van de HEER:
03"Manmensk, dizze manlu hebben heur drekgoden hoog en hebben niks aans veur ogen as zunde, doar ze over strovveln. Zol ik mie doarom deur zokse lu nog bevroagen loaten?
04Zeg tegen heur: 'Dit zegt God, de HEER: Ieder Isreliet dij zien drekgoden hoog het en niks aans wil as zunde dij hom strovveln let en dij toch noar n profeet lopen duurt, zel ik t antwoord doun dat e mit zien drekgoderij verdaint.
05Ik zel t volk van Israël vuilen loaten dat t zok mit aal zien drekgoderij van mie ofkeerd het.'
06Zeg doarom tegen t volk van Israël: 'Dit zegt God, de HEER: Kom weerom bie mie. Keer joen drekgoden rug tou en hol op mit joen gruweldoaden!
07Elkenain, aal Isrelieten en aal vremden dij in Israël verkeren net zo goud, elkenain dij zok van mie ofkeerd het en elk dij zien drekgoden hoog het en deurgaait mit zunde dij hom strovveln let en den toch noar profeet lopt om mie te bevroagen, dij zel ik, de HEER, votdoalek zulm van antwoord dainen.
08Ik zel mie tegen hom keren en n ofschrikwekkend veurbeeld van hom moaken, ik zel hom oet mien volk votdoun en ie zellen besevven dat ik de HEER bin.
09As n profeet zok verlaaiden let n antwoord te doun, zel dat wezen omdat ik, de HEER, hom doar tou verlaaid heb. Ik zel hom stravven en verrinnewaaiern. Hai zel nait meer bie mien volk Israël heuren.
10 Profeet is krekt zo schuldeg as dij hom vragt. Baaident zellen heur straf nait ontlopen.
11 Den zel t volk van Israël zok nait meer van mie ofkeren en ze zellen nait meer onraain worden deur aal heur wandoaden. Den zellen zai mien volk wezen en ik heur God - dat zegt God, de HEER."
12 Ik kreeg dit woord van de HEER:
13 "Stel, manmensk, dat n hail laand tegen mie zundegt deur mie ontraauw te worden, en ik treed tegen dat laand op, ik moak t brood dat t volk in t èn holdt betuun, zodat t honger lidt en ik reu mensk en daaiern oet,
14 en stel, dat ter in dat laand dizze drij manlu wonen: Noäch, Daniël en Job - den zollen zai mit heur rechtveerdeghaid allenneg zokzulm redden - zegt God, de HEER.
15 Stel, dat ik wilde daaiern op dat laand lösloaten zol, dat ter gain volk meer woont en t laand n wildernis wordt doar gainain deurhèn trekken duurt oet benaauwdens veur dij daaiern,
16 en stel, dat dij drij manlu doar wonen - den geldt dit, zo woar as k leef, zegt God, de HEER: Alderdeegs heur aigen zeuns en dochters kinnen ze nait redden. Zai allenneg worden red en t laand wordt n wildernis.
17 Of as ik dat laand in macht van geweld geef en zeg dat ter n sweerd in dat laand rondgoan mout om mensk en daaier oet te reuden
18 en dij drij manlu wonen doar - den geldt dit, zo woar as k leef, zegt God, de HEER: Alderdeegs heur aigen zeuns en dochters kinnen ze nait redden. Zai allenneg worden red.
19 Of in mien aldervrezelkste kwoadens stuur ik pest noar dat laand tou om mensk en daaier oet te reuden,
20 en Noäch, Daniël en Job wonen doar - den geldt dit, zo woar as k leef, zegt God, de HEER: nait ain zeun of dochter zellen zai redden. Heur rechtveerdeghaid redt allenneg heurzulm.
21 Dit zegt God, de HEER: Dit ales geldt des te meer nou ik mien vaaier slimste stravven: sweerd, honger, wilde daaiern en pest, op Jeruzalem lösloat om mensk en daaier oet te reuden!
22 Toch zellen der mensken wezen dij doar aan ontkommen: manlu en vraauwlu zellen oet stad wegvoerd worden en noar joe tou trekken. As ie zain wat zai aalmoal doan hebben, zel ie joe deelleggen kinnen bie t löt dat Jeruzalem trovven het en ie zellen begriepen woarom ik stad straft heb.
23 As ie heur misdoaden zain, zel dat joe opbeuren, omreden ie zellen den begriepen dat ales wat ik mit stad doan heb, dat ik dat nait zunder goie reden doan heb - dat zegt God, de HEER."
|
