Ezechiël 04
01Manmensk, pak n klaaibredje veur die en taiken doar n stad op: Jeruzalem.
02Loat hom belegern, smiet n staarke waal op, moak ter n störmdaam omtou, moak n legerkaamp in odder en zet störmrammen om stad tou.
03Den mostoe n iesdern bakploat pakken. Zet dij as n muur van iesder tussen die en stad in en kiek ter goud noar: stad wordt belegerd, en doe bist degene dij dat dut. Dit altmoal zel n taiken wezen veur t volk van Israël.
04Den most op dien linkerzied liggen goan en dij schuld van t volk van Israël droagen loaten - aal doagen dastoe op dij zied ligst, zelstoe heur schuld droagen.
05Drijhonderdtnegenteg doag laank geef ik die dat pak te droagen: ain dag veur elk joar dat t volk van Israël schuldeg west het.
06Astoe mit dij doagen kloar bist, mostoe vannijs liggen goan: diskeer op rechterzied, en schuld van t volk Juda droagen, vatteg doag laank: ain dag veur elk joar geef ik die dat pak te droagen.
07Blief kieken noar t belegerde Jeruzalem, struup die maauwen op en profetaaier tegen stad.
08Ik zel die mit taauwen vastbinden, dastoe die nait van aine zied op aander draaien kinst, krekt zo laank tot aal doagen dastoe stad belegern dust, verbie binnen.
09Pak waait, gaarst, bonen, linzen, gierst en spelt. Dou ales mitnkander in n pot en bak ter brood van. Aal dij drijhonderdtnegenteg doag dastoe op dien zied ligst, krigstoe dat te eten.
10 Brood dastoe opetst mout ofwogen worden: krigst mor twinneg sjekel doags, ieder dag vannijs.
11 Dien drinkwotter mout ook ofmeten worden: krigst nait meer as ainzèsde hin, ieder dag vannijs.
12 Doe most ook nog n gaarstekouk opeten, dijstoe veur ogen van mensken bakken most op menskenpoep.
13 Op zulfde menaaier zellen Isrelieten heur brood onraain opeten, want ik zel ze verbannen noar aander volken."
14 "Och heden, HEER, mien God," zee k, "k heb nog nooit wat onraains had en nog nooit van mien levent heb k vlaais van n dood of verropt daaier eten. Onraain vlaais heb k nog nooit in mond had."
15 Dou zee e tegen mie: "Nou, goud! Om mie magst koumis bruken in stee van menskenpoep om dien brood op te bakken."
16 Hai zee der nog bie: "Manmensk, paas op! Al gaauwachteg zel ik in Jeruzalem t brood dat t volk in t èn holdt, betuun moaken. Bezörgd zellen ze den t brood dat ze eten mouten, ofwegen en versloagen t wotter dat ze drinken mouten, ofmeten.
17 Joa, roadeloos zellen ze worden van honger en van dörst, ze zellen om haals kommen, omreden ze binnen schuldeg.
|
