Micha 07
01Wat bin k toch te bekloagen! t Is mie vergoan, of ale zummervrucht zammeld is, of noaplok van droeven doan is: gain trös meer te vinden, gain riepe vieg meer te eten.
02Gain goud volk is ter meer in t laand te vinden, gain eerlek man meer onder mensken te bekennen. Bloud willen ze zain, altmoal! Ze joagen achter nkander aan.
03Heur handen stoan noar t kwoad. Bestuurders leggen swoare lasten op, rechters oordailen veur goud geld, hoge heren loaten hebzucht zain: zo hait onrecht, recht.
04Beste is nait veul beter as n stiekelbos, n geve kerel nog minder as n stiekelheeg. Dag, doar wachters al veur woarschaauwd haren, dag van vergelden en van straf, dij is kommen: lu iezen der van!
05Vertraauw joen noaber nait, reken nait op joen kammeroad, denk om joen woorden, alderdeegs as vraauw joe aankropt.
06Want zeun het pa nait in reken, dochter keert zok tegen moeke, schoondochter tegen schoonmoeke, aigen volk wordt vijand.
07Mor ík blief oetkieken noar de HEER, ík blief wachten op God, dij mie helpt. Mien God zel mie heuren.
08Vijanden, zit mie mor nait oet te lagen!
Al bin ik valen,
ik kom weer in t èn,
al is t duuster om mie tou,
de HEER blift mien licht.
09Grammiedeghaid van de HEER zel ik droagen,
ik heb ja kwoad bedreven tegen hom.
Ik wacht tot hai t weer veur mie opnemt,
mie gerechteghaid aanlangt.
Hai laaidt mie noar t licht,
zien gerechteghaid zel ik zain.
10 As mien vijanden t vernemen,
waiten ze nait woar ze kroepen zellen -
zo schoamen ze zok.
Ze haren nog wel zegd:
"Woar blift de HEER nou, dij God van die?"
Deelkieken zel ik op heur
as ze onder vouten lopen worden
as ofvaal op stroat.
11 Der komt n dag om muren weer op te baauwen,
om grènzen te verleggen.
12 Dij dag zellen ze op joe òf kommen
van Assyrië tot Egypte,
van Egypte tot Eufraat aan tou,
van zee tot zee,
van aine baarg tot aander baarg.
13 n Dikke toesternust wordt t haile laand
om zien bewoners:
doar lopt heur doun op oet!
14 Pak heddersstok en waaid joen volk,
de schoapen, dij ie aarfd hebben,
tussen stroeken en op gaail laand.
Loat heur lopen in Basan en Gilead.
15 Loat ons joen wondere doaden weer zain
as in doagen dou ie ons oet Egypte laaidden.
16 As de volken zain wat ie doun,
mit aal heur macht stoan ze veur schandoal,
handen sloagen ze veur mond,
oren stoppen ze dicht.
17 Stof slikken ze op as slangen,
as daaiern dij op grond omkroepen.
Van schrik kroepen ze tou heur holen oet,
baang en benaauwd veur joe,
de HEER, ons God.
18 Wèl is n God, net as ie?
Ie vergeven schuld,
ie goan aan ontraauw verbie,
nait aaldeur duren loat ie joen gram -
joen genoade zain loaten, dat wil ie t laifst.
19 Vannijs zel ie joe over ons ontfaarmen,
hènlopen over ons schuld,
aal ons ongerechtegheden smieten
in t alderdaipste van zee.
20 Bewies ons joen traauw,
loat ons joen laifde zain,
zo as ie sworen hebben
aan ons veurolden Abraham en Isaak,
in olde tieden.
|
