Deuteronomium 01
01Dizze woorden het Mozes sproken tegen hail Israël aan overkaant van Jordaan, in woestijn, op vlakte tegen Suf over, tussen Paran, Tofel, Laban, Chaserot en Di-Zahab,
02elf dagraaizen van Horeb òf, kaant oet van baargen van Seïr aan Kades-Barnea tou.
03In t vattegste joar, op eerste dag van elfde moand, het Mozes ales tegen Isrelieten zegd wat de HEER hom aalmoal over heur opdroagen haar,
04noadat hai Sichon, keunenk van Amorieten, dij in Chesbon woonde, en Og, keunenk van Basan, dij in Astarot woonde, bie Edreï versloagen haar.
05Aan overkaant van Jordaan, in t laand Moäb, begunde Mozes dizze onderwiezen te verkloaren:
06De HEER, ons God, het bie Horeb tegen ons zegd: "Ie hebben laank genog bie dizze baarg touholden.
07Kom, breek op en goa op weg noar t baarglaand van Amorieten en noar aal heur buurvolken in vlakte, in t baarglaand en t lege laand, in t zuderlaand en bie zeekust, t laand van Kanaänieten en Libanon aan grode revier, revier Eufraat, tou.
08Kiek, ik heb dat laand ja aan joe geven, goa der hèn en neem t laand in bezit doar de HEER joen veurvoaders Abraham, Isaak en Jakob van sworen het, dat hai heur t en heur noageslacht geven zol."
09Doudestieds heb ik tegen joe zegd: "Ik kin zörg veur joe nait allenneg droagen.
10 De HEER, joen God, het joe zo groot in tal moakt dat ie zo machteg binnen as steerns aan lucht.
11 Mag de HEER, de God van joen veurolders, joe nog doezend moal machteger moaken as ie al binnen en joe zegen geven noar hai joe touzegd het.
12 Hou zol ik allenneg joen zörg, joen lasten en joen rechtszoaken aankinnen?
13 Doarom mout ie oet joen stammen lu veurdroagen dij wies, verstandeg en bekwoam binnen, den zel ik dij aanstellen as joen laaiders."
14 Ie zeden dou tegen mie: "Dat is n woar woord, dat mout wie doun."
15 Ik nam oldsten van joen stammen, wieze en kundege lu, en heb heur as veurmannen over joe aansteld: veurmannen over doezend, over honderd, over fiefteg en over tien; boetendes veurmannen over joen stammen.
16 Doudestieds gaf ik joen rechters t volgende veurschrift: "Heur baaide pertijen en spreek rechtveerdeg recht, netgliek of t ain van t aigen volk of n vremde is.
17 In rechtsproak mag je ain nait noar ogen kieken; heur noar klaaine man gelieke goud as noar grode. Wees nait baang veur n mensk, want t recht is van God. n Zoak dij joe te maans is, mout ie aan mie veurleggen, den zel ik dij aanheuren."
18 Zo heb ik joe doudestieds ales opdroagen wat ie doun mozzen.
19 Dou ging wie bie Horeb vandoan en trokken, zo as de HEER, ons God, ons opdroagen haar, deur dizze aldernoarst grode, ofgriezelke woestijn dij ie te zain kregen, kaant oet van t gebaargte van Amorieten en wie kwammen bie Kades-Barnea.
20 Ik zee tegen joe: "Ie kommen bie t baarglaand van Amorieten, dat de HEER, ons God, ons geft.
21 Kiek, de HEER, joen God, het joe dit laand geven. Trek op, neem t in bezit zo as de HEER, de God van joen veurolders joe touzegd het. Wees nait benaauwd en loat joe nait ofschrikken."
22 Ie kwammen dou aalmoal bie mie en zeden: "Loat wie lu veuroetsturen dij t laand verkennen, ons beschaaid geven over wat weg wie goan mouten en wat steden wie doar aantrevven."
23 Dat leek mie goud tou, dat ik koos twaalf manlu oet, oet elke stam ain.
24 Dij gingen hèn en trokken t baarglaand in en kwammen bie t daal Eskol en nammen t in heur op.
25 Zai nammen wat van vruchten van t laand mit en brochten dij bie ons. Dou gavven zai ons beschaaid: "t Laand dat de HEER, ons God, ons geft, is n goud laand."
26 Mor ie wollen der nait hèn; ie verzetten joe tegen t bevel van de HEER, joen God.
27 Ie zatten te mòtjen in joen tènten en zeden: "De HEER hoat ons, hai het ons oet Egypte brocht om ons in macht te geven van Amorieten om ons oet te reuden.
28 Woar mout wie hèn? Ons bruiers hebben ons moud benomen mit te zeggen: 't Is n volk dat groder en meer maans is as wie; steden binnen groot en aan hemel tou verstaarkt. Wie hebben der alderdeegs Enakieten zain.'"
29 Mor ik zee tegen joe: "Loat joe nait ofschrikken en wees mor nait benaauwd.
30 De HEER, joen God, gaait veur joe oet. Haizulm zel veur joe strieden net zo as hai dat in Egypte veur joen aigen ogen doan het.
31 En in woestijn doar ie zain hebben dat de HEER, joen God, joe droagen het zo as n man zien zeun dragt, op haile weg dij ie goan binnen tot ie op dit stee aankwammen."
32 Mor ie vertraauwden de HEER, joen God, nait op zien woord.
33 Hai ging onderwegens veur joe aan om joe n stee te zuiken doar ie naacht deurbrengen konden; snaachts in n vuurgloud om joe weg te wiezen en overdag in n wolk.
34 De HEER heurde wat ie zeden en hai wer verschrikkelk kwoad, en het sworen:
35 "Gainain van dizze manlu van dit verkeerd geslacht zel t goie laand te zain kriegen dat ik onder aid beloofd heb aan joen voaders.
36 Aans gainent as Kaleb, zeun van Jefunne zel t zain. Hom en zien kinder zel ik t laand geven doar zien voutstappen liggen, omreden hai het de HEER leufd op zien woord."
37 Tegen mie is de HEER ook oetvoaren om joe en hai zee: "Doe komst doar ook nait.
38 Jozua, zeun van Nun, dij dien helper is, dij zel der kommen. Beraaid hom doar op veur, hai zel Israël t aarven loaten.
39 Joen kinder, doar ie van zegd hebben dat zai in oorlog roofd worden zollen, joen zeuns dij t onderschaaid tussen goud en kwoad nog nait kennen, dij zellen doar kommen. Heur zel ik t geven en zai zellen t aarfdail in bezit nemen.
40 Mor ie, moak rechtsomkeert noar woestijn, kaant oet van Rode Zee."
41 Dou zee ie tegen mie: "Wie hebben zundegd tegen de HEER. Wie zellen optrekken en strieden en ales doun wat de HEER, ons God, ons opdroagen het." En ie muiken joe kloar veur stried, ie dochten dat dat mor zo ging.
42 De HEER zee tegen mie: "Zeg tegen heur, trek nait op om te strieden, want ik zel nait maank joe wezen. Ie zellen versloagen worden deur joen vijanden."
43 Ik heb dat tegen joe zegd mor ie lusterden nait, ie kwammen in verzet tegen t woord van de HEER, en domdriest ging ie t baarglaand in.
44 Amorieten dij in t gebaargte woonden, kwammen joe in muit en zatten joe achternoa as iemen geliek, en hebben joe versloagen van Seïr tot aan Chorma tou.
45 Ie kwammen weerom en schraifden t oet veur de HEER, mor de HEER lusterde nait noar joe en sluig gain acht op joe.
46 Ie mozzen hail laank in Kades blieven, net zo laank as ie der woond hebben.
|
