Openboaren van Johannes 02
12 Schrief aan engel van gemainte in Pergamum:
'Dit het hai te zeggen, dij dat sweerd het, aan baaide kanten schaarp:
13 Ik wait wel woar ie wonen: doar, woar Soatan keunenk kraait. Toch hol ie mien noam hoog en heb ie joen geleuf in mie nait ofsworen. Ook destieds nait bie Antipas, dij traauw van mie getugen bleef, doar ik van op aan kon. Hai wer ombrocht bie joe op stee doar of Soatan touholdt.
14 Toch heb ik n poar dingen op joe tegen: bie joe binnen der n poar, dij t holden bie Bileam zien leer. Hai schuunde Balak in hou of e Isrelieten in verlaaiden brengen mos. Hai zol ze aanzetten om ovvers, bestemd veur ofgoden, te eten en ontucht te bedrieven.
15 Zo binnen der ook gounent bie joe dij t holden mit Nikolaïeten heur leer.
16 Beter joen levent toch! Aans kom ik gaauwachteg bie joe en zel ik heur bestrieden mit t sweerd van mien mond.
17 Dij oren het, mout goud lustern noar wat of de Gaist tegen gemaintes te zeggen het. Wèl of wint, zel ik van t manna geven dat ik nou nog achter haand hol. En ik zel hom n wit stainje geven. Op dat stainje staait n nije noam schreven: n noam dij gainain wait, allenneg hai dij hom krigt.'
|
