Braif aan Romaainen 01
18 Tou hemel oet brengt God ja zien straf aan t licht over ales wat mensken aan goddelooshaid en gemaineghaid oetvreten; mensken dij woarhaid smoren in gemaineghaid.
19 Elkenain wait ja, dat God bestaait. Dat is onder heur ook bekend, God het heur t ja bekendmoakt.
20 Zien onzichtboare aigenschoppen, zien aiwege macht en goddelkhaid, worden ja, sunt dat wereld schoapen is, deur zien schepsels opmaarkt en zai hebben doar ontzag veur. Doarom kinnen zai t nait goudproaten,
21 dat ze, schoon mit God bekend, hom nait as God eerd of daankt hebben. Deur heur redenoatsies luiten ze zok in toeze brengen en wer heur haart duuster van onverstand.
22 Zai beweerden dat ze wies wazzen, mor werden haalfwies.
23 Zai hebben Gods heerlekhaid ombuut tegen beelden, doar ze óf n mensk in noamuiken dij oet tied komt, óf dat goudje dat vlogt, op vaaier poten lopt, of kropt.
24 Doarom het God heur overleverd aan onnureghaid, doar heur haarten noar longerden. Van dij gevolgen dat in dij soamenleven heur liggoamen schonden werden.
25 Ze haren t ja aanduurd Gods woarhaid te verdraaien deur leugen; t schepsel te vereren en te dainen in stee van Schepper. En díj mout toch prezen worden veur aiweg en aaid! Dat is n ding dat zeker is.
26 Doarom het God heur overleverd aan lusten om joe veur te schoamen. Heur vraauwlu hebben noatuurleke omgang ombuut tegen onnoatuurleke.
27 Net zo deden manlu. Noatuurleke gemainschop mit vraauwlu hebben ze der aan geven en ze binnen in heur hetseghaid glìn worden op nkander. Kerels legden t aan mit kerels, mor ze kregen op heur aigen bredje weerom wat ze verdaind haren mit van t rechte pad òf te goan.
28 En krekt zo as zai t ofkeurd haren mit God reken te holden, zo het God heur ook overleverd aan n gedachte dij òf te keuren is, noamelk om dingen te doun dij der nait op deur kinnen.
29 Vol zitten ze mit ale meugelke oneerlekhaid, smereghaid, hebberghaid, slechteghaid; barstendevol mit ofgunst, moord, roezie, achterbakshaid en minne bedoulens. Ze flustern
30 en lastern wat òf! Aan God hebben ze n hekel; ze denken, dat ze hom wel aan kinnen. Verwoande lu binnen t, opsnieders; hailtied vinden ze weer nije streken oet. Ze geven nait om t zeggen van heur olders.
31 Onwies, tiepelzinneg, zunder laifde of meedlieden.
32 Ze waiten best, wat of God vindt van wèl dat doun: dat ze van hom doodstraf verdainen. En toch doun ze t aal. Slimmer nog: ze hebben der heur slinger aan as aandern t ook doun.
|
