|
|
Job zien antwoord op t twijde reloas van Elifaz (16:1-17:16)
|
Job 16
01Dou gaf Job beschaaid:
02"Zoks heb k nou al zo voak heurd,
joen troost, doar kom ik niks wieder mit.
03Komt ter wel ooit n èn aan dien gereudel?
Woarom mostoe altied wat weeromzeggen?
04Was ie in mien stee, ik zol krekt zo proaten as ie;
k zol n laange preek holden kinnen, meeliedeg mit kop schudden.
05Mit mond zol ik joe moud inspreken
en mit lippen zol k joe troosten.
06Mor of ik al zeg woar of t op staait, mien pien wordt nait minder,
en as k mie stilhol, is mien verdrait nait vot.
07God, ie hebben mie finoal kepot moakt.
Aal mien volk heb ie votmaaid.
08Ie hebben mie stief aanpakt, dat kin men zain,
mien ellèn teert mie oet, dij klagt mie aan.
09Zien gram verropt mie, hai vaalt aan,
knaarzend mit tanden staait e tegen mie over,
mien vijand - voel kikt e mie aan.
10 Lu scheuren bek tegen mie open, bèlken mie tou,
ze schelden mie oet en geven mie n slag veur de kop,
aal mitnkander kommen ze op mie òf.
11 God levert mie oet aan repallie,
hai geft mie over aan min volk.
12 Ik leefde in vree, mor hai het mie broken.
Hai greep mie bie t nekvèl en smakte mie deel.
Hai zette mie in t èn as zien mikpunt.
13 Zien pielen vlaigen mie om oren,
ze goan mie dwaars deur nieren, hai spoart mie nait,
mien gaal gut e oet over grond.
14 Wond op wond brengt e mie tou,
as n kriegsman störmt e op mie òf.
15 k Heb mie n raauwklaid aandoan,
mien kracht heb ik begroaven in t stof.
16 Mien ogen binnen rood van troanen,
t is routduuster om mie tou.
17 Toch heb ik niks misdoan
en mien gebed is zuver.
18 O, eerde, dek mien bloud nait òf,
smoor mien jammern en kloagen toch nait.
19 Mor ook nou nog heb k in hemel ain dij veur mie getuugt,
nog aaltied heb ik doar ain dij veur mie plaait.
20 Nou mien vrunden de gek mit mie hebben,
keer ik mie mit troanen in ogen noar God.
21 Der mout toch ain wezen dij t veur mie opnemt bie God,
zo as ain opkomt veur zien kammeroad?
22 Och, nog mor n joar of wat,
den goa ik t pad doar ik nait van weeromkom.
|
Job 17
01Mien kracht is broken, mien tied heb k had,
der blift aans niks meer over as t graf.
02Joa wis, elk drift spot mit mie,
ik mout heur taargen mor verduren.
03God, wees iezulm börg veur mie,
wèl aans zel veur mie instoan?
04Ie hebben heur t inzicht ontnomen,
ie zellen heur nou toch nait winnen loaten?
05'Ain dij zien vrunden valen let veur aigen gewin,
dij zien kinder zellen verkwienen mouten.'
06God zet mie veur spot veur elkenain,
ain dij ze liek in t gezicht spijen.
07Mien ogen binnen dof van ellèn,
k bin nog mor n schaar van miezulm.
08Broave lu schrikken van wat mie overkomt,
dij zok onschuldeg rekent, keert zok tegen goddelozen.
09Rechtveerdege holdt zien deugdzoam pad,
mensk mit schone handen krigt aal meer moud.
10 Mor ie, och heden, begun gerust vannijs,
wieshaid verwacht ik nait van joe.
11 Ik heb mien tied had, mien veurnemens binnen op niks oetlopen,
aal wat ik zo geern wol, t is mie bie handen ofbroken.
12 Zai veraandern naacht in dag,
zeggen dat t licht is, mor t is duuster.
13 Joa, t ainegste dat ik nog verwachten kin, is t graf,
in t duustern leg ik mie deel.
14 Tegen t graf roup ik: "Pa!"
en tegen wurms: "Moeke! Zuske!"
15 Wat kin ik nog verwachten wezen,
joa, wèl kin nog n streepke licht gewoarworden?
16 Aal mien verwachtens goan mit in t dodenriek,
aal wat ik geern wol, neem ik mit in t graf."
|
|
