|
|
Job zien antwoord op t eerste reloas van Sofar (12:1-14:22)
|
Job 12
01Dou gaf Job beschaaid:
02"Wis en woarachteg, ie binnen mie nog ais lu!
As ie der nait meer binnen, is t mit wieshaid doan.
03Mor ik heb ook verstand, net as ie,
ik bin niks minder maans.
Boetendes, ie hebben niks nijs verteld.
04Mien vrunden hebben de gek mit mie
omdat ik God aanroup en op zien antwoord wacht!
n Rechtveerdeg en eerlek man lagen ze oet.
05Dij in ellèn zit, huif je niks in reken hebben,
zo maint ain dij zunder zörg leeft,
dij strovvelt, krigt nog n schop achternoa.
06Mor geweldenoars wonen in ale rust en vree,
dij God taargen, huiven naargens benaauwd veur wezen,
zai hebben hom ja noar heur haand zet.
07Vroag t vij mor, dat zel joe wiezer moaken,
of vogels in lucht, dij zellen joe t vertellen.
08Of daaiern in t wild, dij zellen joe wiezer moaken,
vizzen in zee zellen joe t vertellen.
09Wèl van heur het ter gain wait van,
dat de HEER heur moakt het.
10 Hai het macht over aal wat leeft,
ook over t leven van elk mensk.
11 Net zo as tong t eten pruift en keurt,
zo keurt t oor ale woorden.
12 Riek aan joaren, riek aan wieshaid.
n Hoge leeftied betaikent meer inzicht.
13 Mor bie God is wieshaid én kracht,
hai het inzicht én wait road.
14 Wat hai ofbrekt, wordt nait weer opbaauwd,
dij hai opslut, komt nait weer lös.
15 Holdt hai t wotter tegen - stromen valen dreug.
let hai ze heur gaang goan - haile eerde wordt ondersteboven keerd.
16 Kracht en welsloagen binnen aan hom te daanken,
dij bedrogt en dij bedrogen wordt - baaident het e in zien macht.
17 Roadslu stuurt e vot op blode vouten,
rechters zet e veur spot.
18 Hai ropt keunenks heur keunenksmantel òf,
en knupt heur bloots n douk om lenne.
19 Priesters stuurt hai vot op blode vouten,
boazen van oldsheer hoalt e onderoet.
20 Lu doar elk op vertraauwt, zet e slöt op mond,
olden pakt hai heur oordail òf.
21 Mensken dij elk hoog het, het hai niks in reken,
lu dij t veur t zeggen hebben, moakt hai weerloos.
22 t Daipste van duustern brengt e noar boven,
t swaartste van naacht zet e in t licht.
23 Volken moakt e groot en verrinnewaaiert ze den,
volken moakt e staark en sleept ze den vot.
24 Heur laaiders berooft hai van t verstand,
hai let heur omswinnen in n wildernis zunder pad of weg.
25 Ze grobbeln om in t routduustern,
hai let heur omswaalken as n doene kerel.
|
Job 13
01Dou der denk om: dit aalmoal heb ik mit aigen ogen zain,
mit aigen oren heurd en begrepen.
02Wat ie waiten, wait ik ook,
ik bin niks minder maans as ie.
03Mor t gaait mie om aanswat:
nou wil k in t plaait mit Aalmachtege,
veur mien zoak opkommen bie God zulm.
04Ie strieken ja ales glad mit leugens,
kwakzaalvers bin ie, aalmoal!
05As ie joe nou ais stilhuilen,
den kon ie teminnent nog veur verstandeg deurgoan.
06Luster nou toch ais noar mien verweer,
heur nou ais goud noar wat ik in te brengen heb.
07Wil ie sums leugenproat ophangen om God te verdedegen?
Leugens verkundegen om hom doar n dainst mit te bewiezen?
08Wil ie pertij veur hom kaizen
en veur zien avvekoat speulen?
09Komt t wel goud mit joe as hai joe ondervragt?
Ie mainen toch nait dat ie hom bemietern kinnen,
zo as dat bie mensken tougaait?
10 Hai zel joe swoar stravven
as ie joe verbeelden, dat ie t veur hom opnemen.
11 Zel zien verhevenhaid joe den nait verbaldern,
schrik veur hom joe nait kèl moaken?
12 Joen proat is net lös zaand,
joen betoog is gain sènt weerd.
13 Hol joe nou ais stil, den wil ik wat zeggen,
t kin mie niks verschelen wat ter van komt.
14 Of zol ik ter zulm ook kepot aan goan,f + Der staait ainlieks: "Ik pak mien vlaais tussen koezen".f*
en mien levent riskaaiern.
15 Wil e mie ombrengen: goud, k heb ja toch niks te verwachten,
mor mien doun en loaten zel ik tegen hom verdedegen.
16 Joa, dit zel alderdeegs veur mie getugen:
t is nait n goddeloze dij veur hom verschient!
17 Luster doarom goud noar wat ik te zeggen heb,
dou oren wied lös om mien verkloaren aan te heuren!
18 k Zel nou mien zoak veurleggen,
k wait hail wel dat ik in mien recht stoa.
19 Wèl kin mie mien geliek ontstrieden?
Den zol k vot t swiegen der tou doun en is t doan mit mie.
20 Mor twij dingen vroag ik van joe, God,
den huif ik nait veur joe beziedkroepen:
21 loat mie mit vree,
en loat schrik veur joe mie nait oetstuur moaken.
22 Roup mie mor, den geef ik antwoord,
of loat mie eerst aan t woord, en geef ie mie den beschaaid.
23 Houveul kwoad en ondeugd heb k begoan?
Mien overtreden en zunde: nuim ze mie ais op!
24 Woarom loat ie joe nait zain
en behandel ie mie as joen vijand?
25 Wil ie n dwirrelnd blad nog opjoagen,
nog achter n sore strospier heer zitten,
26 dat ie mie bittere ellèn toupaarten,
mie opdraaien loaten veur zunden van mien jonkhaid?
27 Ie zetten mie de vouten in t blok,
ie goan aal mien gangen noa
en brandmaarken mie as joen sloaf.
28 En dat ain dij vermeukt en verröt is,
as n stok goud doar mòt in zit.
|
Job 14
01n Mensk, geboren oet n vraauw -
kòrt binnen zien doagen, boorndevol onrust.
02As n bloum schut e op en verkwient,
as n schaar glipt e verbie en is vot.
03En op zo ain heb ie t verzain,
en doagen hom veur t gerecht?
04Kin der wel wat zuvers kommen van wat onzuver is?
Dat kin ja nait!
05As doagen van n mensk al vaststoan,
as ie t aantal moanden dat e leeft, bepoald hebben,
en grèns steld hebben doar e nait overhèn mag,
06kiek den aander kaant op en loat hom geworden,
dat e nog wat aan zien dag het, krekt as n lös aarbaider.
07Veur n boom is ter aaltied nog hoop:
as e kapt wordt, kin e weer oetlopen,
der kommen weer nije loopsels aan.
08Of wordt zien worrel old in grond,
of staarft zien stob in eer,
09zo gaauw as e wotter rokt, bot e weer oet,
en krigt e vannijs twiegen as n jonge loot.
10 Mor as n mensk aan zien èn komt, den is t doan.
Hai poest zien leste oam oet - en woar is e den?
11 Zo as t wotter van zee vervlogt,
revieren dor en dreug worden,
12 zo gaait n mensk der bie liggen en komt nait weer in t èn.
Zo laank as hemel bestaait, wordt e nait meer wakker,
hai wordt nait wekt oet zien sloap.
13 Geef mie toch n verschoel in t dodenriek,
stop mie doar bezied tot joen kwoadens biedraaid is,
kiek den weer noar mie om, as tied ter heer is.
14 Mor as n mensk staarft, kin hai den weer leventeg worden?
Den zol k mien haile tied oetdainen,
net zo laank dat k oflöst wer.
15 Ie zollen mie roupen en ik zol antwoord geven,
ie zollen weer wènst hebben noar t waark van joen handen.
16 Ie zollen aal mien gangen noalopen,
mor mien zunden nait tellen.
17 Mien wandoaden zol ie in n pong doun, verzegeld en aal,
noar mien misstappen keek ie nait meer oet of om.
18 Mor zo as n baarg in groes vaalt en vergaait,
of n rots verschoft van zien stee,
19 zo as wotter stainen ofslipt,
en slagregens grond votspoulen -
zo ontneem ie n mensk ale hoop.
20 Ie overmeestern hom, veur aaid is e verloren,
ie loaten hom van kleur verschaiten, ie sturen hom vot.
21 Zien zeuns moaken noam - hai wait ter niks van;
en wordt t niks mit heur - hai vernemt t nait.
22 Hai vuilt allenneg zien aigen pien,
hai treurt bloots om zokzulm."
|
|
