|
12 t Was eerste dag van t feest van Broden-zunder-gèst, dag van t pesachlaam slachten. "Woar wil ie t pesachlaam eten?" kwammen leerlingen Jezus vroagen. "Den kin we t kloarmoaken goan."
13 Hai stuurde twij van zien leerlingen der op oet en zee tegen heur: "Goa noar stad tou. Der zel joe doar n man in muit kommen mit n kroek wotter.
14 Dij mout ie achternoagoan noar t hoes, doar e in gaait. Zeg den tegen boas van dat hoes: 'Meester vragt: woar is mien zoal, doar ik mit mien leerlingen t pesachmoal eten kin?'
15 Hai zel joe n grode bovenzoal aanwiezen. Doar staait ales wat ter wezen mout. Moak doar t aal veur mie kloar!"
16 Leerlingen gingen vot, kwammen in stad en vonden t altmoal krekt zo as hai heur verteld haar. En ze muiken t pesachlaam kloar.
17 Tegen oavendstied kwam hai der mit de twaalm aan.
18 Dou ze bie toavel zatten en aan t eten wazzen, zee Jezus: "Let op mien woorden: ain van joe zel mie overlevern. Ain dij nou mit mie aan t eten is!"
19 Leerlingen werden der slim triesterg van. Ain noa aander vruig: "Ik toch nait, wel?"
20 "Ain van de twaalm!" zee e. "Ain dij mit mie zien brood in schuddel stipt.
21 Menskenzeun gaait ja wel hèn zo as over hom in de Schriften staait, mor o wai man, deur wèl of Menskenzeun overleverd wordt. Hai haar beter mor nait geboren worden kind."
22 Onder t eten pakte Jezus n brood, sprak zegenbee der over oet, brook t in stokken, gaf heur dij en zee: "Neem dit, t is mien liggoam!"
23 En hai pakte n beker, sprak t daankgebed oet, gaf heur dij deur en zai dronken der altmoal oet.
24 Hai zee tegen heur: "Dit is mien bloud van t verbond, veur veul mensken vergoten.
25 Ik zeg joe: van nou òf aan zel ik nait meer drinken van wat of wienstòk geft, totdat ik in Gods keunenkriek van nije oogst drinken zel."
26 Dou zongen ze t loflaid en gingen op pad noar Olievenbaarg tou.
27 Jezus zee tegen heur: "Ie zellen joe altmoal aan mie aargern. Der staait ja schreven: 'Hedder zel ik sloagen en schoapen zellen oetnkander jagd worden.'
28 Mor noadat ik opstoan bin, zel ik joe veuroet goan noar Galilea tou."
29 "t Kin wezen," zee Petrus, "dat ze zok altmoal aan joe aargern, mor ikke nait, hur!"
30 "Joa wis, Petrus," antwoordde Jezus, "vannaacht nog, veur dat hoan twijmoal kraaid het, zelstoe drijmoal ontstreden hebben dastoe mie kenst."
31 Mor Petrus huil mor vol: "Al mos ik ook mit joe staarven, nooit zel ik ontstrieden dat ik joe ken." Ale aandern pruiten net zo.
|
