001Ik heb de HEER laif,
want hai het mie smeken heurd,
002hai het zok noar mie overbogen om te lustern,
doarom zel ik hom aanroupen, aal mien levensdoagen.
003Deur koorden van dood was ik bonden,
benaauwdeghaid van t dodenriek haar mie overvalen,
nood en kommer heb ik ondervonden.
004Mor ik raip de HEER zien noam aan:
"Och HEER, red mien levent!"
005Genoadeg is de HEER en rechtveerdeg,
ons God is ain dij zok ontfaarmt,
006ainvoudege lu bewoart de HEER,
ik bin aarmzoaleg, mor hai het mie red.
007Kom weer tou rust, zeg ik tegen miezulm,
de HEER het ja goud veur die west.
008Joa, mien levent heb ie woard veur dood,
mien ogen veur troanen,
mien vouten veur stroekeln.
009Ik verkeer veur t oog van de HEER
in t laand van dij leven.
010 Ik huil t geleuf, al zee ik ook:
"Ik zit in neerloag."
011 Ik zee, dou ik oet benaauwdens votrunde:
"Ale mensken binnen leugenbaisten!"
012 Hou kin ik de HEER vergelden
ale weldoaden dij hai mie bewezen het?
013 Beker van t haail zel ik omhoog holden,
noam van de HEER zel ik aanroupen!
014 Wat ik de HEER beloofd heb, zel ik doun
veur t oog van hail zien volk.
015 Kostboar is in ogen van de HEER
de dood van dij hom dainen.
016 Och HEER, echt woar, ik bin joen knecht,
ik bin joen knecht, zeun van joen dainstmaaid:
ie hebben mien ketten lösmoakt.
017 Aan joe zel ik n daankovver brengen.
Noam van de HEER zel ik aanroupen,
018 wat ik de HEER beloofd heb, zel ik doun
veur t oog van hail zien volk,
019 in veurhoven van t hoes van de HEER,
in dien midden, o Jeruzalem!
|
