10 Vremden zellen joen muren weer optrekken,
heur keunenks zellen zok aan joe onderwaarpen.
Al heb ik joe sloagen in mien kwoadens,
in mien erbaarmen ontfaarm ik mie over joe.
11 Altied zellen joen poorten open stoan,
nooit goan ze dicht, bie dag nait en bie naacht net zo min;
den kinnen volken heur riekdommen brocht worden,
onder laaiden van heur keunenks, in bliede optocht!
12 Want volk en keunenkriek
dat joen knecht nait wezen wil, gaait ten onder,
zokke volken worden oetreud.
13 Pronk van de Libanon zel noar joe tou kommen,
ciprezzen, iepen en dennebomen, altmoal,
om t stee van mien haailegdom aanzain en glorie te geven;
t stee doar ik mien vouten deel zet, dou ik eer aan.
14 Daip doeknekt kommen ze noar joe tou,
onderdrokkers heur zeuns,
altmoal dij joe vrouger min in reken haren,
smieten zok deel veur joen vouten.
Ze nuimen joe: "Stad van de HEER",
"Haailege van Israël zien Sion".
15 Eerst was ie n verloaten vraauw,
n gehoat mensk, doar gainent kwam,
nou moak ik van joe n pronkjewail veur aaid,
n vreugde veur ale geslachten.
16 Melk van volken zel ie drinken,
bie keuneginnen wor ie aan bòrst legd.
Den zel ie erkennen,
dat ik, de HEER, joen redder bin, joen verlözzer,
Held van Jakob.
17 In stee van koper breng ik joe gold,
in ploats van iesder, zulver,
veur holt breng ik koper in plak,
in stee van stainen is ter iesder.
Vree stel ik bie joe aan, dij het t veur t zeggen,
en gerechteghaid, dij zel joe laaiden.
18 Der zel gain sproake meer wezen van geweld in joen laand,
en binnen joen grènzen nait meer van verrinnewaaiern en puun.
Joen muren zel ie Redden nuimen,
en joen poorten Eer.
19 Zun zel joen licht nait meer wezen bie dag,
schien van moan zel joe snaachts nait bielichten;
nee, de HEER zel joen licht wezen veur aiweg,
en God joen glaans en glorie.
20 Joen zun gaait nooit onder,
joen moan mindert nait meer,
want de HEER zel veur aiweg joen licht wezen,
oflopen is joen tied van raauw.
21 Joen volk - t zellen altmoal rechtveerdegen wezen,
veur aaid hebben ze t laand in aigendom,
zai binnen stek dij ik poot heb,
t waark van mien handen, mien glaans en glorie.
22 Klaainste wordt wel n rieg van doezend,
minste n dik en machteg volk.
Ik, de HEER, loat dat gebeuren,
zo gaauw as tied ter heer is.
|
