|
20 Dij dag zel wat ter nog van Israël overbleven is, wat ter ontkommen is van t hoes van Jakob, nait laanger steunen op dij heur mit sloagen taaisterde. Nee, in ale eerns zellen ze steunen op de HEER, de Haailege van Israël.
21 n Rest zel weeromkommen, de rest van Jakob, weerom noar staarke God.
22 Want, Israël, al is joen volk as zaand aan zee, der zel mor n restje van weerom kommen: ondergang staait vaast, gerechteghaid zel deurbreken. der is gain holden aan!
23 Joa, God, de HEER van de machten, zel ondergang doar e tou besloten het, oetvoeren in t haile laand.
24 Doarom, zo zegt God, de HEER van de machten: Mien volk dat op de Sion woont, wees nait baang veur Assyrië, as e joe mit stòk slagt, zien knuppel tegen joe opstekt, net as eertieds in Egypte.
25 Nog mor n schòft, joa, n luk schòftke, den is t mit zien kwoadens doan. Den zel mien grammiedeghaid heur votvegen.
26 Den legt de HEER van de machten sweep over hom hèn, en krekt as hai destieds Midjan sloagen het bie rots van Oreb, stekt hai zien knots op tegen zee, zo as in Egypte.
27 Dij dag zel pak van Assyrië joe van scholders ofglieden, ie binnen ie òf van t juk bie joe op nek.
|
