01Gaist van God, de HEER, is op mie,
want zaalfd het mie de HEER.
Hai het mie stuurd om aarme lu
goud nijs te verkundegen,
om broken haarten te verbinden,
om gevangenen op vrije vouten te zetten
en dij in t hok zitten in open lucht,
02om oet te roupen t genoadejoar van de HEER,
dag van vergelden veur ons God,
om te troosten aal dij treuren,
03om aan dij van Sion in treur zitten,
n kroon te doun in stee van aask,
lekkerroek in stee van raauwgoud,
n fleureg klaid veur n mismoudeg haart.
"Ekkelbomen van haail," zel men ze nuimen,
poot deur de HEER, zien eerbewies.
04Brekvalen van aiwen heer worden weer opbaauwd,
puunbulten oet laankmanstieden weer opklanderd.
Weer as nij worden verrinnewaaierde steden moakt,
aal wat in puun lag, zo laank as t mensken heugt.
05Vremden zellen joen vij waaiden,
boetenlanders joen laand bebaauwen
en joen droevetoenen doun.
06Mor ie worden nuimd De HEER zien priesters,
bie God in dainst, zegt men van joe.
Mit volken heur riekdom zel ie joe vernuvern,
pronken zel ie mit heur glaans en glorie.
07Omdat heur schaande dubbeld zo groot was,
en spot en spij heur paart,
doarom kriegen ze in aigen laand
nou dubbelde riekdom weerom,
aiwege bliedschop is heur dail.
08Want ik, de HEER, hol van wat recht is,
n ofgries heb ik van roven en roppen.
Ik dou heur eerlieks heur loon,
n aiweg verbond zel ik mit heur sloeten.
09Heur noazoaten worden bekend bie volken,
heur noageslacht bie noatsies.
Aal dij heur zugt, zel heur herkennen:
"Joa, zai binnen t geslacht, zegend deur de HEER!"
10 Om de HEER bin ik deurhèn blied,
ik jubel en joechaai om God.
Hai het mie aantrokken mit pronkklaid van genoade,
mantel van haail om mie tou sloagen,
net as brudegom n kraans op zet
en t bruudje zok siert mit heur pronk.
11 Joa, zo as op t laand gewas opkomt,
zo as toen t zaaizoad oetspieren let,
zo let God, de HEER, joen haail oetkiemen
joen glorie veur t oog van volken schittern.
|
