LB0217
1. De dag gijt open veur de Heer zien woorden,
zun die wij zuken, kracht ien ons verloren,
tot wij ons keren as vannijs geboren
vroeg in de morgen.
2. Veur wij bestonden, riep Hij al ons noamen,
veurdat wij werden, vol van levensoadem,
zag Hij noar ons en brocht Hij ons weer soamen,
God onze Voader..
3. Schoapen deur Dij om vrijuut Dij te leven;
haartslag en oadem, beiden deur Dij geven,
laand woar wij wonen, licht woarnoar wij streven,
t eerste en t leste.
4. Heer, wil vandoag en tot het lest van doagen
ons doen en loaten zuveren en droagen,
dan gruit de bliedschop van dien welbehoagen
ien onze wereld.
Tonko Ufkes.
