LB0633

1. De lichtvorst, de ontluusterde,
verschient ien volle pracht,
de zun dij wie verduusterden,
komt op oet donkre nacht.

2. De glorie van de doageroad
geft aan de hof zien pracht,
verdwenen is het raauwgewoad,
de kolde, swaarde nacht.

3. Veur ons is nou dit licht opgoan,
ons stain is rold van t graf,
wie komen oog ien oog testoan
mit t leven dat Hai gaf.

4. O taiken ien paalm van zien haand,
zien hartstreek en zien vout,
zien onmacht brochde haail tot stand,
de onschuld van zien bloud.

5. De laifde teunt zien woar gezicht,
een zunnelaid brekt boan,
vandoag zain wie het levenslicht,
de Heer is opgestoan.

Klaas Pieterman, Tonko Ufkes.

Terug