LB0637

1. De vlam van Poaske moakt roem boan,
de Heer, veurwoar, is opgestoan!
De Zeun, veur wel het duuster swicht,
de Zeun is as de zun, zo licht!

2. De Voader let niet ien et graf
zien kiend dat zo'n nust bloedschop gaf,
Hij tilt et uut de kolde grond -
het lopt as vuur de wereld rond.

3. De olde nacht veur altied dood,
de toekomst kleurt de mörgen rood;
want kiek hoe God vergevend is
en hoe zien liefde levend is.

4. Want kiek, et licht dat hieltied duurt,
kiek hier de Zeun, de zun, et vuur;
o vlam van Poaske, moak roem boan -
de Heer, veurwoar, is opgestoan.

Terug