LB0449

1. Stoand ien t duuster bliev'we wachten
op et licht dat helder schient:
Hij die ien de nacht der nachten
wordt geboren as een kiend.

2. Vol verlangen goan ons ogen
blieven op dat ene richt,
op de boodschap uut het hoge
op het kommen van et licht,

3. op zien troostrieke verschienen
ien et midden van de tied,
ien de harten van zien vrienden,
ien de wereld wied en zied,

4. op de wereldwiede vrede,
as Hij werk'lek tot ons komt,
dat begunt al ien et heden,,
dat begunt as haat verstomt.

5. Want een kiend is an ons geven,
want een zeun die stijt ons bij,
op zien lippen eeuweg leven
en de almacht die dragt Hij.

6. Op zien wonderboare noamen-
voader, keuneng, vredeman -
is ons asntwoord ja en oamen.
elkeneen die dreumt doar van.

7. Alle noamen die wij geven,
strolan vol, uut alle macht:
as een tuun vol bluiend leven,
as de sterren ien de nacht.

Tonko Ufkes.

Terug