t Evengelie volgens Lucas 01
57 Dou t mit Elisabet zo wied was, schonk ze t levent aan n zeun.
58 Dou heur noabers en verwanten vernammen hou of de Heer zien grode barmhaarteghaid aan heur zain loaten haar, wazzen ze mit heur blied.
59 Op aachtste dag kwammen ze om t jonkje te besnieden. Ze wollen hom noar zien voader Zacharias nuimen.
60 Mor zien moeke zee: "Nee, hai mout Johannes nuimd worden."
61 Ze zeden tegen heur: "Is ja gainain in joen femilie dij zo hait."
62 Dou bedudden ze zien voader, dat dij beslizzen zol hou of hai t kind nuimd hebben wol.
63 Hai vruig om n schriefbredje en schreef dizze woorden: "Johannes is zien noam." En ze werden aalmoal verboasd.
64 Op slag ging zien mond open en zien tong wer lös. Hai pruit en prees God.
65 In haile buurt kregen ze ontzag en alerwegens in t baarglaand van Judea wer proat over aal dij zoaken.
66 En elk dij t heurde dochde der over noa en zee: "Wat zel der oet dat jonkje gruien?" De Heer zien haand was ja mit hom.
|
