Habakuk 01
06Ik stuur joe Babyloniërs op dak,
dat grammiedege en roege volk,
dat haile wereld ofstruunt
om andermans laand, steden, dörpen en hoezen.
07Mensken binnen doodsbenaauwd veur heur,
ze doun krekt wat heur in kop komt,
netgliek wèl of wat, t zel heurent wezen.
08Heur peerden binnen gaauwer as tiegers,
filaainer as wolven dij bie oavend op roof oet goan.
Heur peervolk staait op sprang,
komt ter van vèrren aanvlaigen as gieren op t oas.
09Heur leger het aans niks in t zin as moord en doodslag,
zai joagen mensken doodschrik op hoed,
drieven gevangenen bie nkander as muggen zoveul.
10 Keunenks hebben ze de gugel mit,
hoge heren scheren ze de gek aan,
ze geven gain spier om n verstaarkte stad:
ze moaken n schaans en nemen stad in.
11 Wieder gaait t weer,
as n vlaigende störm, stad verbie.
Heur kracht vertraauwen ze op, dat is heur god.
|
