|
|
Smeekpsaalm%20(63:%207-64:11)
|
Jesaja 63
07Gunstbewiezen van de HEER wil ik bezingen,
de doaden doar ze de HEER veur priezen mouten,
ales wat hai doan het veur ons,
zien goudens veur t hoes van Israël,
barmhaarteghaid dij hai ons bewees,
ale taikens van zien traauw.
08Hai zee: "Zai binnen mien volk!
Kinder dij heur woord van traauw nait breken."
Hai het heur redder west
09in aal heur ellèn.
Gain ofgezant of engel, haizulm het heur red.
In zien laifde en meedlieden het hai heur verlöst.
Hai het heur optild en droagen,
ale doagen van laankmanstieden heer.
10 Mor zai wazzen rebels
en taargden zien hillege gaist.
Zo wer hai heur vijand,
haizulm ging tegen heur tekeer.
11 Dou dochde hai weer aan doagen van aleer,
aan Mozes en zien volk.
Woar is hai nou, hedder van zien koppel, dij hai oet zee hoald het?
Woar is hai nou, dij zien hillege gaist maank heur wonen dee?
12 Dij Mozes laaidde aan zien rechterhaand, zien machtege aarm,
dij veur heur t wotter in twijen spleet
om n aiwege noam te kriegen?
13 Woar is hai nou, dij heur deur daibe wotterkolk laaidde,
as peerden deur onlaand,
dij naargenswoar stroekeln,
14 as vij dat ofdoalt noar leegte?
Bie heur was gaist van de HEER.
Joa, zo bin ie veur joen volk aan goan,
om joe n eervolle noam te moaken.
15 Kiek oet hemel omdeel,
kiek oet joen haailege en heerleke woonstee.
Woar is joen iever en joen kracht?
Joen meedlieden en erbaarmen,
woarom onderdrok ie dij?
16 Ie binnen ons voader toch?
Abraham is ons vergeten,
veur Israël bin we vremden.
Ie, HEER, binnen ons voader,
Verlözzer van oldsheer - dat is joen noam.
17 Woarom, HEER, luit ie ons ofdwoalen van joen wegen,
muik ie ons haart as n stain,
dat we gain ontzag meer veur joe hebben?
Kom weerom, ter wille van joen knechten,
stammen, dij joen aigendom binnen.
18 Hou kòrt was t haaileg volk
aigender van t laand;
en nou verpoazen ons vijanden joen haailegdom!
19 Zo bin we worden of ie nooit over ons regaaierd hebben,
of joen noam nooit over ons oetroupen is.
Scheur hemel toch open en kom omdeel!
Baargen zollen veur joe stoan te schudden!
|
Jesaja 64
01As vuur dat dreuge sprikken in vlam zet,
of wotter aan kook brengt,
loat zo joen vijanden joen noam kennen,
en dou zo volken veur joe trillen.
02Ie doun ja dingen, ofgriezelk en onverwacht,
ie kwammen omdeel en baargen schudden der van.
03Nee, gainent het ter van heurd,
gain oor het t vernomen,
gain oog het t zain:
n aander god as ie,
dij t zo opnemt veur mensken dij op hom vertraauwen.
04Ie kommen te hulp,
dij geern recht doun
en aan joen wegen denken.
Kwoad bin ie op ons,
want wie doun verkeerd.
Op ons vergraimd omdat we zundegen.
Hou wor we red?
05Wie hebben ons altmoal besmoezeld,
en ons gerechte doaden lieken wel besmotjede klaaier;
verdreugde bloaren bin we net,
wind van ons zunden poest ons vot.
06Gainain dij joen noam nog aanropt,
gainent dij meer moud het om zok aan joe vaast te holden;
want ie hebben joen gezicht veur ons bezied holden,
ons oetleverd aan ons zunden.
07En toch, HEER, bin ie ons voader,
wie binnen de klaai, ie de poddebakker,
altmoal bin we joen handwaark.
08HEER, wees toch nait al te kwoad op ons.
Denk nait aiweg aan ons schuld,
kiek noar ons om, wie binnen joen volk toch?
09Joen haailege steden:
n woestijn binnen ze worden.
Sion is ain wildernis, Jeruzalem ligt ter troosteloos bie.
10 Aan grond tou opbraand is ons haaileg, heerlek hoes,
doar ons veurolden joe lof touzongen.
Ales doar wie zo wies mit wazzen, ligt nou in puun.
11 HEER, kin ie doar kold onder blieven?
Hol ie joe stil, loat ie ons nog laanger zo slim lieden?
|
|
