Jesaja 41
01Dou t swiegen der tou, aailanden!
Loat de volken zok schrap zetten en dichterbie kommen
den maggen ze heur woordje doun.
Loat we mitnkander veur rechterstoul stoan goan.
02Wèl het oet t oosten heer dij man opstoan loaten,
dij triomf te wachten staait, woar of hai zien vout ook zet?
Wèl levert volken aan hom oet en legt keunenks veur hom deel?
Zien sweerd moakt stof van heur, zien boog jagt heur oet nkander as kaf.
03Hai zit heur achternoa,
vervolgt zien weg zunder n schram,
zien vouten kommen mor naauw aan grond.
04Wèl het dat doan en veurnkander moakt?
Hai, dij van t begun òf ale geslachten ropt.
Ik allenneg, de HEER, aldereerste,
dij ook alderleste wezen zel.
05Aailanden zain t en worden der baang van,
houken en hörns van eerde trillen der over.
06Ain helpt aander
en zegt tegen zien kammeroad:
"Hol kop ter veur!"
07Amtsman pittjet smid aan,
dij mit klophoamer waarkt,
zegt tegen dij op t ambolt slagt: "Seldeersel kin der mit deur!"
Hai zet t beeld mit spiekers vaast dat e nait omtumelt.
08Mor doe, Israël, mien knecht,
Jakob, dij ik oetkeurd heb,
noazoat van Abraham, mien vrund,
09dij ik ophoald heb van t èn van wereld,
oproupen oet eerdrieks wiedste oethouken,
doar ik tegen zee: Mien knecht bistoe,
dij ik oetkeurd heb en nait aan zied schoven.
10 Nait baang wezen, ik bin ja bie joe,
nait benaauwd wezen, ik bin joen God ja.
Ik moak joe staark, ik help joe,
ik hol joe in t èn mit mien eerliekse rechterhaand.
11 Wis, elk dij hoagels is op joe,
wordt rood om kaam van schoamte.
n Nulholtje worden ze geliek,
der aangoan zellen ze, lu dij joe bestrieden.
12 As ie heur zuiken, zel ie ze nait meer vinden,
lu, dij joe aankloagd hebben,
n nulholtje zellen ze wezen, lu dij joe bestrieden.
13 Want ik, de HEER, ik bin joen God,
ik krieg joe bie rechterhaand,
ik zeg tegen joe: Nait baang wezen, ik help joe!
14 Jakob, wirmke dast bist,
Israël, aarm volk,
nait baang wezen!
Ik help joe - godssproak van de HEER -,
joen verlözzer, Haailege van Israël.
15 Kiek, n dörsslee moak ik van die,
nij, schaarp, mit n dubbeld stel tanden;
baargen zel ie dörsen en vermoalen,
heuvels verkrummeln as kaf.
16 Verstreuen zel ie ze, wind neemt heur mit,
störm verspraaidt ze.
Mor ie zellen joechaaien om de HEER,
groot goan op Haailege van Israël.
17 Stumpers en stakkers zuiken noar wotter - t is ter nait.
Tong is heur zo dreug as leer.
Ik, de HEER, zel heur beschaaid geven,
ik, God van Israël, loat heur nait in steek.
18 Op koale baargen loat ik beken ontspringen,
en midden in vlak laand wotterwèllen.
Woestijn veraander ik in wotterplazzen,
en van oetdreugde grond moak ik n laand van fonteinen.
19 Ik poot ceder en acacia,
mirte en olieveboom;
ik zel in t dreuge laand ciprezzen zetten,
spar en cipres bie nkander.
20 Zo zel men bekieken en begriepen,
erkennen en onder t verstand kriegen,
altmoal mit nkander,
dat de HEER zulm dit doan het,
dat Haailege van Israël dit schoapen het.
21 Breng joen zoak veur, zegt de HEER,
kom op mit joen bewiezen, zegt Jakobs keunenk.
22 Loat ze noar veuren kommen
en ons vertellen wat ter aan te kommen staait.
Wat vrouger veurvalen is, hebben ze doar wat van verteld
dat we doar acht op geven zollen?
Of loat ons heuren wat nog gebeuren gaait,
moak ons bekend wat toukomst brengt.
23 Joa, moak bekend wat ter van nou òf gebeuren gaait,
den zel we inzain dat ie goden binnen.
Dou teminnent wat, goud of min,
dat wie ontzag veur joe kriegen zellen.
24 Kiek, zulm bin ie minder as niks,
en joen doaden stellen niks veur,
ik heb n ofkeer van dij joen kaant kaizen.
25 Ik heb ain in t èn kommen loaten oet t noorden, en hai is kommen,
in t oosten, doar zun opkomt, ropt e mien noam.
Vorsten vertrapt e as laim, mit vouten poast e op heur om,
krekt as poddebakker in t klaai.
26 Wèl het ons dat in t veuren aankundegd
t ons waiten loaten in laankmanstieden,
dat wie nou zeggen: "Hai het geliek!"?
Mor nee, der was gainain dij wat aankundegde,
gainain dij t heuren luit,
gainent het n woord van joe vernomen.
27 As eerste heb ik t Sion verteld,
heb ik Jeruzalem n bosschopper stuurd mit n blied bericht.
28 Ik kiek om mie tou, mor der is gainain,
gainent is ter dij mie roaden kin,
mie beschaaid geven as ik wat vroag.
29 Kiek zulm! Ze binnen altmoal niks weerd,
gain spier zetten ze oet stro,
heur godenbeelden - wind en wareboudel binnen ze!
|