Jesaja 33
01O wai, vernailer, zulm nait vernaild,
overweldeger, zulm nait overweldegd.
Zo gaauw astoe dien vernailen doan hest,
zelst zulm vernaild worden.
Zo gaauw ast opholdst mit dien overweldegen,
zellen ze die overweldegen.
02HEER, ontfaarm joe over ons,
wie kieken noar joe oet.
Wees ons hulp, elke mörgen weer,
ons behold in tied van nood.
03Bie t heuren van joen stok lewaai,
sloagen volken op de vlucht;
as ie in t èn kommen,
stoeven noatsies oet nkander.
04Den wordt t roofgoud inhoald
krekt as bie sprinkhoanen,
zo as koalvreterds hènneweer runnen,
zo springt men der bovenop.
05Hoogverheven is de HEER:
hai woont doarboven,
overloadt Sion mit recht en gerechteghaid.
06Laank let hai joen levent duren,
wieshaid en inzicht binnen de kracht dij joe redt,
ontzag veur de HEER is Sion zien riekdom.
07Heur ais! Lu van Ariël jammern op stroat,
bosschoppers van vree schraiven dikke troanen.
08Wegen liggen der verloaten bie:
gain raaizeger meer te bekennen!
Verdroagen binnen schonden,
overainkomsten broken;
gain mensk is meer in reken.
09Treureg ligt t laand ter bie: t verkommert,
de Libanon schoamt zok: soor is e worden;
Sion wordt n woestijn geliek,
Basan en Karmel loaten heur blad valen.
10 Nou griep ik in, zegt de HEER,
nou kom ik in t èn, nou kom ik omhoog.
11 Swoar zel ie goan van stro,
kaf zel ie in wereld brengen,
as n vuur zel mien oam joe verteren.
12 Verbraand worden volken as kaalk,
as ofkapte stiekelbozzen verslonden deur t vuur.
13 Dij wied vot binnen, heuren wat ik dou,
dij stoef bie binnen, vernemen hou staark ik bin!
14 In Sion schrikken zundoars,
dij van God lös binnen, trillen van benaauwdens:
"Wèl van ons is bestand tegen dit vretend vuur?
Wèl kin t oetholden bie zo'n gedurege hetten?"
15 Hai dij rechte wegen gaait en woarhaid sprekt,
dij der niks van hebben mout riek te worden van ofzetterij,
van omkoperij zien handen vrijholdt,
zien oren ofsloet om moorddoadege plannen nait te heuren
en ogen dichtknipt dat e t kwoad mor nait zugt, -
16 zo ain wordt hoog verheven,
vaaileg is zien börg op rots,
men kin der nait bie.
Van brood is e verzekerd,
op wotter kin e reken.
17 Mit aigen ogen zel ie keunenk zain
in aal zien stoatsie,
kieken noar n laand,
wied en vèr.
18 Verschrikken is allenneg mor n herinnern,
ie vroagen joe òf:
Woar is e bleven, hai dij ales telde,
dij ales ofwoog, woar is e nou,
dij ons toorns opnam, woar is e?
19 Nooit krieg ie dat raauwe volk meer te zain,
dat volk mit zien nait aan te heuren toaltje,
mit zien radbroakte proat, nait oet wies te worden.
20 Kiek noar Sion, stad van ons haailege feesten.
Loat joen oog goan over Jeruzalem,
vaailege woonstee,
tènt dij nait ofbroken wordt,
doar pinnen nait van oettrokken worden,
en doar taauwen nait van breken.
21 Doar heb we de HEER in aal zien stoatsie,
doar binnen braide revieren en wotterstromen,
gain galij voart ter op,
gain groot schip komt ter langs.
22 Want de HEER is ons rechter,
de HEER is ons wetgever,
ons keunenk is de HEER,
hai is t, dij ons redt.
23 Joen taauwen hangen der slap bie,
mast holden ze nait recht in t èn,
zaailen stoan nait meer oet.
Den wordt t roofgoud verdaild,
blinden kriegen heur volle paart,
alderdeegs kreupeln binnen mit aan t plundern.
24 Gainain dij in Sion woont zel den nog zeggen: "k Bin zaik,"
t volk dat ter touholdt,
wordt heur slechteghaid vergeven.
|
