Jesaja 24
01De HEER verrinnewaaiert eerde en vernailt hom.
Hai zet hom op kop en jagt zien bewoners oet nkander.
02Ainder löt treft priester en volk,
boas en knecht, vraauw en maaid,
koopman en koper,
of men nou laint of börg staait,
schuldaaiser is of schuldenoar.
03Totoal verrinnewaaierd wordt eerde,
haildaal oetplunderd
- dat het de HEER zegd.
04Eerde ligt ter treureg bie en verkommert,
wereld verkwient en verkommert,
hemel en eerde verkwienen.
05Ontwijd is eerde deur zien bewoners:
wetten hebben ze schonden,
geboden overtreden,
t aiweg verbond broken.
06Doarom wordt eerde verteerd deur n vluik,
dij der op wonen, mouten der veur blouden.
Doarom wordt t aantal bewoners aal minder,
mor n luk beetje mensken blift ter over
07Wien verschoalt,
droevebos verkwient,
lolschoppers poesten en stìnnen.
08Opholden is t luchteg rammeln mit rinkelbèllen,
stoekt is t gaalpen van feestvierders,
t tokkeln van citers is oflopen.
09Bie t wiendrinken wordt nait meer zongen,
draank smoakt drinkers bitter in mond.
10 Woest en leeg is stad, n dikke puunbult,
ale hoezen zitten dicht,
men kin der nait in kommen.
11 Op stroat ropt men om wien,
ale bliedschop is verswonnen,
al t joechaaien is oet t laand verbannen.
12 Stad is ain dikke toesternust,
stadspoort is in braiten sloagen.
13 t Zel haile eerde en ale volken vergoan
as bie t schudden van leste olieven,
as bie noaplok in droevetoen.
14 Elkenain ropt t oet, zo blied binnen ze,
en tot t westen aan tou joechaaien ze
om de HEER zien grode noam.
15 Eer de HEER in t laand, doar t licht opkomt,
eer noam van de HEER, Israëls God, op aailanden in zee.
16 Vanòf t oetèn van wereld heur we zingen:
"Eer veur Rechtveerdege!"
Mor ik zeg: "O wai mie!
Ik bin aan t èn, ik kin nait meer!
Geweldenoars plegen geweld
geweldenoars plegen geweld - ze holden mor nait op!"
17 Schrik, vangkoelen en vaalstrikken
stoan joe te wachten, ie altmoal dij op eerde wonen.
18 Dij vlucht veur haaidens lewaai vaalt in n koel,
dij oet koel klimmen kin, wordt vongen in struup.
Sluzen van hemel goan open,
eerde staait op zien fonnementen te trillen.
19 Eerde kroakt in zien vougen,
eerde schudt en schokt,
eerde waggelt en wibbert.
20 Eerde slingert as n doene kerel,
schudt hènneweer as n schoelhut.
Zo swoar drokken zien misstappen op hom,
dat e deelvaalt en nait weer in t èn kommen kin.
21 Dij dag rekent de HEER òf:
in hemel mit t leger van hemel,
op eerde mit keunenks van eerde.
22 Ze worden op n bult dreven,
in n koel vastzet, in t gevang opsloten.
Joaren loater worden ze nog straft.
23 Moan wordt rood om kop van schoamte,
zun krigt ter rode wangen van,
want de HEER van de machten is nou keunenk worden,
op baarg Sion en in Jeruzalem,
zien heerlekhaid let e zain aan oldsten.
|
