Jesaja 06
01In t joar dat keunenk Uzzia oet tied kwam, zag ik de HEER zitten op n hoge en verheven troon. Tempelvlouer lag haildaal onder sleep van zien mantel.
02Serafs stonden boven om hom tou. Elk mit zès vleugels: twij veur t gezicht, twij om vouten tou en twij veur t vlaigen.
03Ain raip aan aander: "Haaileg, haaileg, haaileg, is de HEER van de machten. Haile eerde is vol van zien glaans en glorie!"
04Deuren trilden in hingen van dat haarde roupen en tempel kwam vol mit rook te stoan.
05Ik zee: "O wai mie! Ik heb ter west! Ik bin ja ain mit onnure lippen en verkeer maank volk mit onnure lippen. Mit aigen ogen heb k keunenk zain, de HEER van de machten!"
06Mor ain van serafs vloog op mie tou mit n glìnne kool in haand, dij e mit n taang van t altoar ofpakt haar.
07Hai kwam mien mond ter mit aan en zee: "Dè! Nou dij dien mond aanwèst het, bist van dien zunde òf, en is dien schuld liek moakt."
08Dou heurde ik stem van de HEER: "Wèl zel ik sturen, wèl zel ons bode wezen?" Ik zee: "Hier bin ik, stuur mie."
09Dou zee hai: "Goa hèn en zeg tegen dit volk: 'Luster goud, mor begriepen dou ie t nooit! Kiek mor, vatten dou ie t nait!'"
10 Moak t haart van dit volk ongevuileg, moak heur oren doof, smeer heur ogen dicht. Dat ze mit ogen nait zain, mit oren nait heuren en mit t haart nait verstoan, dat ze zok nait bekeren en weer beter worden.
11 "Hou laank nog, HEER?" zee ik. Hai antwoordde: "Zo laank as steden in puun liggen, der gain mensk meer woont, hoezen leegstoan en t laand der verrinnewaaierd bie ligt - ain dikke wildernis.
12 Zo laank as de HEER mensken hier votvoerd het, wied weg, en t haile laand verainzoamd en verloaten is.
13 Al blift ter mor n tiende paart achter, dat zel ook oproemd worden. t Zel heur vergoan as terebint en aikenboom - omkapt worden ze, allenneg stronk blift over. Dij stronk - haaileg zoad!"
|
