Tobit 12
01Dou bruloft verbie was, zee Tobit tegen Tobias: "Betoal dien raaisgenoot zien loon oet, mien jong, en geef hom ook wat ekstroas."
02"Houveul mout ik hom doun, pa?" vruig Tobias. "Ik kin hom mit gemak haalfschaid van mien hebben en holden geven dij k mitbrocht heb.
03Hai het mie ja vaaileg en wel weerom brocht, mien vraauw van dij kwelduvel bevrijd, mit mie t geld hoald en pa ook nog beter moakt. Houveul ekstroas zel k hom doun?"
04"t Is nait meer as recht," zee Tobit, "dat e haalfschaid krigt van ales dastoe mitnomen hest."
05Tobias luit Rafaël hoalen en zee tegen hom: "Neem as belonen haalfschaid van wat of k heb. En k hoop dat t wieder goud mit die gaait!"
06Dou nam Rafaël Tobit en Tobias apaart en zee tegen heur: "Pries God, daank hom ten overstoan van ale mensken veur aal t goie dat e joe brocht het. Pries hom, bezing zien noam. Vertel aan elkenain wat e doan het. Geef hom eer. Mouten der nait mit wachten om hom te daanken.
07Gehaaimen van n keunenk kinnen beter stilholden worden, mor wat God dut, mout kundeg moakt worden. Mit ontzag mout ter blied over proat worden. Dou t goie, den zel t kwoad joe nait trevven.
08n Eerlieks maind gebed oet n oprecht gemoud en n gift oet eerlieks verdaind bezit, binnen beter as oneerlek verkregen riekdom. t Is beter aander lu te helpen, as gold op te potten.
09Vrijgeveghaid beschaarmt joe veur n vrougtiedege dood en nemt aal joen zunden vot. Dij aander lu helpt, zel laank leven,
10 mor dij zundegt en onrecht pleegt, dut zien aigen levent tekòrt.
11 Ik zel joe nou woarhaid vertellen en niks veur joe achterholden. Zee k net nait dat men gehaaimen van n keunenk stilholden mout, mor God zien doaden kundeg moaken mout en der blied over proaten?
12 Dou ie, Tobit, aan t beden wazzen, en ook dou Sara aan t beden was, dou was ik t dij joen gebeden veur de Heer zien troon brochde. Dou ie doden aan t begroaven wazzen, was ik ter mit bie.
13 En dou ie zunder mekaaiern joen eten stoan luiten om dij dode te begroaven,
14 wer ik noar joe toustuurd om joe oet te perbaaiern. Mor God stuurde mie ook om joe en joen schoondochter Sara te bevrijden.
15 Ik bin Rafaël, ain van zeuven engels dij stoef bie God zien troon verkeren."
16 Dou Tobit en Tobias dit heurden, luiten ze zok op grond valen - zo baang wazzen ze.
17 Rafaël stelde heur gerust: "Wees mor nait benaauwd. Ie hebben niks te duchten. Pries God veur aiweg en aaid.
18 Dat ik bie joe bin, heb ie nait aan mie te daanken: God het dat zo wild. Pries hom, loof hom elke dag.
19 Aal dij tied dat ik veur joe zichtboar was, heb k nait echt eten of dronken. Wat ie zagen, leek mor zo.
20 Nou den, pries de Heer hier op eerde, daank God. Ik goa nou weerom noar dij mie stuurd het. Stel t aal te bouk wat ie mitmoakt hebben." En doar ging Rafaël hèn, noar hemel tou.
21 Dou Tobit en Tobias in t èn kwammen, was e nait meer te zain.
22 Ze prezen en zeden God lof en daankten hom veur aal dij wonderboare doaden dij hai doan haar in tied dat ze engel zain haren.
|
