Tobit 03
07Aigenste dag wer Sara, ain van Raguël oet Ekbatana in Medië, offrontaaierd deur ain van sloavinnen van heur pa.
08Al zeuven moal haar n man Sara as vraauw kregen, mor kwoaie gaist Asmodeüs haar ze aalmoal in eerste naacht doodmoakt, nog veurdat ze mit Sara sloapen haren. Sloavin smeet heur veur vouten: "Ie vermoorden aal joen mannen. Nou heb ie al zeuven moal ain kregen, mor van gainain droag ie noam.
09Woarom mout ie ons den mishandeln? Omdat joen mannen dood binnen? Goa der zulm mor achteraan. Den wor wie teminnent veur aaid spoard veur n kind van joe!"
10 Hoelend van verdrait ging Sara der vandeur noar bovenverdaipen van heur pa zien hoes. Ophangen zol ze zok doar. Mor ze bedochde zok: Ze zellen tegen mien pa zeggen: "Joen ainegst kind, joen wicht doar ie zo veul van huilen, het zok ophongen van ellèn." Wat n schaande zel dat veur hom wezen op zien ol dag. Hai zel nog staarven van verdrait. Nee hur, dat kin k hom nait aandoun. Ik mag mie nait ophangen! t Is oardeg wat beter as ik de Heer vroag of hai mie staarven loaten wil. Den huif ik in elks gevaal nooit meer ain van dij vaalze beschuldegens aanheuren.
11 Ze ging bie t roam stoan, dee handen omhoog en beedde: "Te priezen bin ie, barmhaartege God. Joen noam is te priezen veur aiweg en aaid. Loat aal wat ie schoapen hebben joe priezen in aiweghaid.
12 Ik kom bie joe, ik sloag mien ogen noar joe op.
13 Hoal mie toch vot van dizze wereld. Loat mie toch nait weer zo offrontaaierd worden.
14 Ie waiten ja, Heer, dat nog gain enkele man mien zuverhaid schonden het.
15 In dit laand, doar ik as balleng leef, heb ik mien noam nooit lèlk moakt en mien pa zienent ook nait. Ik bin zien ainegst kind. n Aander aarfgenoam as ik, dij het e nait. En der is in ons haile femilie gain man meer dij zien vraauw ik worden kin. Der binnen al zeuven mannen van mie om haals kommen. Woarom zol ik den nog leven mouten? Mor as ie mie nait staarven loaten willen, Heer, sloag den teminnent acht op schaande dij mie aandoan is."
|
