Genesis 45
01Jozef kon zok nait laanger bedwingen veur ale lu dij om hom tou stonden. Hai raip: "Elkenain vot!" Der ston gainain meer bie hom, dou Jozef zok aan zien bruiers bekendmuik.
02Hai begunde zo haard te schraiven dat Egyptenoars en t hòf van farao t heurden.
03Jozef zee tegen zien bruiers: "Ik bin Jozef. Leeft mien voader nog?" Mor zien bruiers konden gain stom woord oetbrengen, ze stonden der bie as aan grond noageld.
04"Kom toch ais wat dichter bie," zee Jozef tegen zien bruiers, en dat deden ze. Hai zee: "Ik bin joen bruier Jozef, dij ie noar Egypte verkocht hebben.
05Wees mor nait verdraiteg meer en verwiet joezulm nait dat ie mie hierhèn verkocht hebben. God het mie veur joe oetstuurd om t levent te beholden.
06Der is al twij joar honger in dit laand en der stoan ons nog vief joar te wachten dat ter nait plougd en nait inhoald worden kin.
07God het mie veur joe oetstuurd om n dail van joe in dit laand te bewoaren, en zo wol hai verschaaiden van joe redden.
08Dat nait ie hebben mie hier hènstuurd, t is God dij mie as voader veur farao aansteld het, as heer over zien haile hoes en as heerser over hail Egypte.
09Goa gaauw noar mien voader en zeg tegen hom: 'Dit het joen zeun Jozef zegd: God het mie aansteld as heer over hail Egypte, kom hier, hoast joe!'
10 Ie kinnen in t laand Gosen wonen, den bin ie dicht bie mie mit joen kinder en klaainkinder, joen schoapen, segen en koien en aal wat ter tou heurt.
11 Doar zel ik veur joe zörgen, want hongersnood zel nog vief joar duren. Den vervaal ie nait in aarmoude; ie nait, joen hoes nait en aal wat der tou heurt.
12 Ie en joen bruier Benjamin zain mit aigen ogen dat ik t bin dij dit tegen joe zegt.
13 Vertel mien voader hou vernoam ik in Egypte bin en wat ie aalmoal zain hebben en breng mien voader hier zo gaauw meugelk hèn."
14 Dou vuil hai zien bruier Benjamin om haals en schraifde, Benjamin schraifde ook.
15 Hai smokte aal zien bruiers en zai schraifden.
16 Aan t hòf van farao ging t rond dat Jozef zien bruiers kommen wazzen. t Kwam farao en zien hofholden goud veur.
17 Farao zee tegen Jozef: "Zeg tegen joen bruiers: 'Dit mout ie doun: Bepak joen ezels en goa aan raais noar Kanaän.
18 Hoal joen voader op en joen hoesholdens en kom bie mie. Ik geef joe t beste van wat Egypte te baiden het.'
19 Wieder mout ie zeggen: 'Neem woagens mit oet Egypte veur joen vraauwen en kinder. Zet joen voader der ook op en kom hier.
20 Bekommer joe nait om joen hoesgroad: t beste van hail Egypte is veur joe.'"
21 Dat deden zeuns van Israël en Jozef stelde heur op aanwies van farao woagens beschikboar en eten veur onderwegens.
22 Aan heur aalmoal gaf hai n stel mooie klaaier, mor aan Benjamin gaf hai drijhonderd sjekel zulver en vief stel mooie klaaier.
23 Veur zien voader stuurde hai tien ezels mit, beloaden mit t beste wat Egypte te baiden haar en tien ezelinnen beloaden mit koorn, brood en eten veur onderwegens.
24 Dou luit hai zien bruiers votgoan en dou ze votgingen zee e nog tegen heur: "Gain roeziemoaken onderwegens!"
25 Zai trokken vot oet Egypte en kwammen in t laand Kanaän bie heur voader Jakob.
26 Zai vertelden hom: "Jozef leeft nog, joa, hai is heerser over hail Egypte." Mor hai wer der nait hait of kold onder: hai kon t nait loven.
27 Mor dou ze hom vertelden wat Jozef tegen heur zegd haar en hai woagens zag dij Jozef stuurd haar om hom op te hoalen, leefde heur voader Jakob weer op.
28 "Ik wait genog," zee Israël, "mien zeun Jozef leeft nog. Ik wil der hèn en hom zain veurdat ik staarf."
|