Genesis 35
01God zee tegen Jakob: "Moak die kloar, goa noar Betel en blief doar. Baauw doar n altoar veur de God dij die verschenen is doustoe op vlucht wast veur dien bruier Esau."
02Jakob zee tegen zien haile hoesholden en tegen elkenain dij bie hom was: "Ale vremde goden mouten vot, wask joe en trek schone klaaier aan.
03Loat we ons kloarmoaken en noar Betel goan. Doar zel ik n altoar baauwen veur God. Hai het mie antwoord geven op dag dat ik t benaauwd haar. Hai het bie mie west op weg dij ik goan bin."
04Dou gavven ze Jakob aal heur ofgodsbeelden en ringen dij ze in oren haren. Jakob begruif ze onder de terebint bie Sichem.
05Dou ze doar votgingen, kreeg schrik veur God ale steden om heur tou te pakken. Gainain duurde heur te noa kommen.
06Zo kwam Jakob en aal t volk dat bie hom was in Luz in t laand Kanaän, dat is t tegenswoordege Betel.
07Doar baauwde hai n altoar en nuimde dat stee El-Betel, omdat God zok doar aan hom openboard haar dou hai op vlucht was veur zien bruier.
08Debora, dij Rebekka aan bòrst had haar, sturf. Zai wer begroaven bie Betel onder n aikenboom, dij doarom "aikenboom van geschraif" nuimd wer.
09God kwam vannijs bie Jakob dou dij weeromkwam oet Paddan-Aram en zegende hom:
10 "Doe haitst Jakob, mor dien noam zel nait meer Jakob wezen, mor bloots Israël." Zo gaf God hom de noam Israël.
11 God zee: "Ik bin God, de Aalmachtege, wees vruchtboar en wor groot in tal. n Volk, joa, n mennegte van volken zel oet die votkommen en keunenks zellen oet dien zoad geboren worden.
12 t Laand dat ik Abraham en Isaak gaf, geef ik die en dien noazoaten."
13 Dou ging God bie hom vandoan, van t stee doar hai hom sproken haar.
14 Jakob zette n stain deel op t stee doar hai hom sproken haar, n gedenktaiken. Hai störtte der n wienovver op en goot ter eulie over.
15 Jakob nuimde dat stee doar God hom sproken haar, Betel.
|
