Genesis 31
01Dou heurde Jakob dat zeuns van Laban zeden: "Jakob het zok ales touaigend wat van ons voader was. Van voaders bezittens is hai riek worden!"
02Boetendes zag Jakob aan t gezicht van Laban dat dij hom nait meer zo lieden mog as veurtied.
03De HEER zee tegen Jakob: "Goa weerom noar t laand van dien veurolders en noar dien femilie. Ik zel mit die wezen."
04Dou luit Jakob Rachel en Lea bie zok in t veld kommen doar schoapen en segen wazzen. Hai zee tegen heur:
05"Ik kin aan t gezicht van joen voader zain dat hai aans tegen mie is as aans. Mor de God van mien voader het mit mie west.
06Ie waiten ja zulm dat ik joen voader daind heb zo goud as ik mor kon.
07Joen voader het mie bedrogen en mien loon wel honderd moal veraanderd. Mor God het nait touloaten dat ik ter schoa van haar.
08Want as hai zee: 'Wat spikkeld is, zel dien loon wezen,' den kreeg haile koppel spikkelde lammer. En as e den zee: 'Streepte lammer zellen dien loon wezen,' den kregen ze streepte lammer.
09t Het God west dij joen voader koppel vij ofnomen en aan mie geven het.
10 Ik dreumde ais - dou schoapen en segen tielsk wazzen - dat bokken dij schoapen en segen besprongen streept, vlekt en spikkeld wazzen.
11 n Engel van God zee tegen mie in dreum: 'Jakob!' En ik zee: 'Joa?'
12 Hai zee: 'Kiek mor ais goud: ale bokken en rammen dij segen en schoapen dekken, binnen bont, spikkeld en vlekt. Ik heb ales wel zain wat Laban die aandoan het.
13 Ik bin de God van Betel, doarstoe n stain as gedenktaiken opricht en mie n gelofte doan hest. Dat moak die den kloar en raais òf. Goa tou dit laand oet, weerom noar dien geboortelaand.'"
14 Dou zeden Rachel en Lea tegen hom: "Wie hebben ja gain paart of dail aan aarvenis van ons voader.
15 Hai beschaauwt ons ja as vremden. Hai het ons ja verkocht en aal ons geld der deurbrocht.
16 Want ale riekdom dij God van ons voader ofnomen het, is van ons en ons kinder. Dat dou ales mor wat God tegen die zegd het."
17 Jakob muik zok kloar veur raais. Hai zette zien kinder en zien vraauwen op kemélen.
18 Hai dreef ales wat hai haar, zien vij, daaiern dij zien haile gemoak in Paddan-Aram wazzen, noar zien voader Isaak in t laand Kanaän.
19 Dou Laban hèn was te schoapscheren, haar Rachel godenbeeldjes van heur voader stolen.
20 Jakob zee nait dat e vot ging en zo haar Jakob Laban, de Arameeër, bie t bain.
21 Hai vluchtte mit ales wat of hai haar en ging onderwegens revier Eufraat over, kaant oet van t baarglaand van Gilead.
22 Dou Laban noa drij doagen verteld wer dat Jakob der vandeur was,
23 nam hai zien verwanten mit en zat zeuven doagen achter hom heer. Hai huil hom in, in baargen van Gilead.
24 God kwam dij naacht in dreum bie Laban en zee tegen hom: "Denk ter om dast nait mit Jakob pratst, nait in goudens en nait in kwoadens."
25 Laban huil Jakob in. Jakob haar zien tènt opzet in t baarglaand. Laban mit zien volk zette tènt op in t baarglaand van Gilead.
26 Laban zee tegen Jakob: "Wat hest mie wel nait doan? Hest mie dik bedrogen. Hest mien dochters mitnomen of wazzen ze oorlogsroof.
27 Woarom bist zo stiekem votgoan en woarom hest mie zo bedrogen en hest mie niks zegd? Aans haar ik op feestelke menaaier ofschaaid van die nemen kind, onder zingen, bie trom en bie lier.
28 Hest mie alderdeegs gain kaans geven om ofschaaid te nemen van mien zeuns en dochters. Hest hail onwies doan.
29 Ik bin in stoat, om die wat aan te doun. Mor de God van dien voader het gusternaacht tegen mie zegd: 'Denk ter om dast ter mit Jakob gain woord over pratst.'
30 Astoe votgoan bist oet wènsteghaid noar t olde stee, woarom hestoe den mien hoesgoden stolen?"
31 Dou zee Jakob tegen hom: "Ik was baang! Ik dochde: Wèl wait, hoalt hai mie zien dochters ook nog òf.
32 As ie bie ain joen hoesgoden vinden, den zel dij t nait overleven. Zuik boudel mor noa, doar mien haile femilie bie is. Wat ik van joe bie mie heb, kin ie weer mitnemen." Mor Jakob wos nait, dat Rachel ze stolen haar.
33 Laban ging in tènt van Jakob en in dij van Lea en in tènt van baaide sloavinnen, mor von niks. Dou hai oet Lea heur tènt kwam, ging hai in tènt van Rachel.
34 Rachel haar beeldjes ondertied beziedstopt in n kemélezoadel en was der op zitten goan. Laban zöchde haile tènt òf, mor von niks.
35 Zai zee tegen heur voader: "Ie mouten mie t nait kwoalek nemen, mor ik kin nait veur joe stoan goan, want ik heb de regels." Hai zöchde overaal, mor von niks.
36 Dou wer Jakob vergrèld en zee t Laban liek veur de kop: "Wat heb ik joe aandoan, dat ie zo achter mie heer zitten?
37 Nou heb ie mie ales op kop zet en wat heb ie vonden, dat van joe is? Leg dat hier den deel veur joen en mien femilie. Den mouten zai mor schaaidsrechter wezen.
38 Aal dij twinneg joar dat ik bie joe west heb, hebben joen schoapen en segen gain laam vertijd en der is ook gainain gèl bleven. Van rammen van joen schoapen en segen heb ik nooit n moal beraaid.
39 Was ter n baist verscheurd, den wer ie t nait gewoar want dij schoa mos ik veur stoan. Ie hebben t op mie verhoald of haar ik t stolen, gelieke goud of t overdag of snaachts veurvalen was.
40 Zo is mie t vergoan: doags wer ik sleupt deur hetten en snaachts deur kòlle. Ik kreeg gain wenk in ogen.
41 Twinneg joar laank heb ik bie joe in hoes west. Ik heb joe vattien joar daind veur joen baaide dochters en zès joar veur joen schoapen en joen segen. Wel honderd moal heb ie mien loon veraanderd.
42 As ik de God van mien voader, de God van Abraham, veur wèl Isaak daip ontzag het - as dij God nait aan mien kaant stoan haar, den haar ie mie wis mit lege handen votstuurd. God het wel zain hou haard of ik waarkt heb en hou stoer ik t haar, mor gusternaacht het hai t plaait beslecht."
|
