Genesis 01
01In t begun het God hemel en eerde schoapen.
02Eerde was onlaand en t duustern lag over oervloud en gaist van God zweefde over t wotter.
03God zee: "Loat ter licht kommen!" En der was licht.
04God zag dat t licht goud was en God muik schaaiden tussen licht en duuster.
05God nuimde t licht dag en t duustern nuimde hai naacht. t Haar oavend west en t haar mörgen west, eerste dag.
06God zee: "Der zel n gewulf wezen midden in t wotter, dat wotter van wotter schaaidt."
07God muik dat gewulf en hai brochde schaaiden aan tussen wotter onder t gewulf en dat ter boven. En zo wer t.
08En God nuimde t gewulf hemel. Dou haar t oavend west en t haar mörgen west, twijde dag.
09God zee: "Loat t wotter onder hemel noar ain stee bie nkander stromen en t dreuge veur t zicht kommen." En zo wer t.
10 En God nuimde t dreuge laand en wotters dij zok verzoameld haren, nuimde hai zee. En God zag dat t goud was.
11 God zee: "t Laand zel vol worden mit gras, mit kruden dij zok zulm weer oetzaaien, vruchtbomen dij noar heur soort vruchten droagen, mit pitten dij op t laand valen." En zo wer t.
12 t Laand kwam vol mit gras, mit kruden dij zok zulm noar soort weer oetzaaien en vruchtbomen mit pitten, noar heur soort.
13 En God zag dat t goud was. Dou haar t oavend west en t haar mörgen west, daarde dag.
14 God zee: "Loaten der lichten kommen aan t hemelgewulf om dag en naacht te schaaiden en om taikens te wezen dij vaaste tieden en doagen en joaren aanduden.
15 Zai zellen lichten wezen aan t gewulf van hemel om licht te geven op eerde." En zo wer t.
16 God muik baaide grode lichten. t Grootste licht veur t bepoalen van dag, t klaainere licht veur naacht, en steerns ook.
17 God zette heur aan hemelboog om op eerde licht te geven.
18 Om dag en naacht te bepoalen en om onderschaaid te moaken tussen t licht en t duuster. En God zag dat t goud was.
19 Dou haar t oavend west en t haar mörgen west, vaaierde dag.
20 God zee: "t Zel wemeln van leven in t wotter en vogels zellen vlaigen onder t hemelgewulf over t laand."
21 Dou muik God grode zeedaaiern en aal t vrummelnde leven doar t wotter van wemelt, aalmoal noar heur oard, en verschaaidenhaid van vogels, elk noar heur oard. En God zag dat t goud was.
22 God zegende heur en zee: "Wees vruchtboar en wor talriek en moak, dat t wotter van zee vol wordt. En loat vogels groot in tal worden op t laand."
23 Dou haar t oavend west en t haar mörgen west, viefde dag.
24 God zee: "Eerde mout leventege wezens oplevern, elk noar zien oard: vij, kroepende daaiern en wilde daaiern, aalmoal noar heur oard." En zo wer t.
25 God muik wilde daaiern, aalmoal noar heur oard en ales wat op grond kropt noar zien oard. En God zag dat t goud was.
26 God zee: "Loat wie mensken moaken noar ons beeld, dij op ons lieken. Dij zellen boas wezen over vizzen in zee, over vogels in lucht en over t vij en over haile eerde en over ales wat op eerde omkropt."
27 En God muik mensk noar zien beeld. Noar t beeld van God muik hai hom: man en vraauw muik hai heur.
28 God zegende heur en hai zee tegen heur: "Wees vruchtboar en wor talriek. Moak eerde vol, onderwaarp heur, wees boas over vizzen in zee, over vogels in lucht en over ale daaiern dij op eerde omkroepen."
29 God zee: "Ik geef joe aal t gewas dat zoad dragt op eerde, en ale bomen dij vrucht droagen; dij binnen veur joe om van te eten.
30 Mor aan ale daaiern op t veld en ale vogels in lucht en aal wat op eerde omkropt doar leven in is, geef ik aal t gruin as eten." En zo wer t.
31 God zag aal wat hai schoapen haar en t was haile goud. Dou haar t oavend west en t haar mörgen west, zèsde dag.
|
