Zacharia 09
01Oroakel.
t Woord van de HEER is in Chaldrach en rust op Damascus. Noar de HEER zel t haile mensdom zok ja richten, net zo as stammen van Israël.
02Ook op noaberslaand Hamat rust de HEER zien woord en op Tyrus en Sidon, hou wies ze ook wezen maggen.
03Tyrus baauwde zokzulm n bolwaark en lougde zulver op of was t stof, en gold of was t stroatendrek.
04Mor de HEER zel stad verovern, heur riekdom in zee smieten, en stad zulm gaait in vlammen op.
05As Askelon dat zugt, zel schrik heur op hoed valen, Gaza trillen bainen onder t gat en Ekron net zo, aal heur hoop zugt ze in rook vervlaigen. Gaza komt zunder keunenk te zitten, Askelon holdt gain volk meer over.
06In Asdod woont aans niks meer as n onzuver volkje. Zo zel ik n èn moaken aan Filistijnen heur grootseghaid.
07Ik zel heur vlaais doar nog bloud in zit tou mond oettrekken en t aander eten ook doar ik n ofgries van heb. Mor n paart van heur zel woard worden en dat zel ook bie ons God heuren. Ze zellen in Juda opnomen worden en Ekron zel mit ons verbonden wezen as eertieds Jebusieten.
08Ik zel mie opstellen bie mien laand as n wachter tegen vremd volk. Gain geweldenoar zel der nog binnenvalen. Nou hol ikzulm t oog der ja op.
09Joechaai, oet volle bòrst, dochter van Sion,
joechaai, mit ale kracht, dochter van Jeruzalem!
Dien keunenk is in aantocht,
rechtveerdeg is e, hai brengt viktorie.
Ainvoudeg komt e aanrieden op n ezel,
op n hengstevool, t jong van n ezel.
10 Ik zel striedwoagens oet Efraïm votjoagen,
peerden oet Jeruzalem.
Pielenbogen worden broken.
Volken zel e vree aanzeggen.
Van aine zee noar aander,
zo wied het hai t veur t zeggen,
van Revier òf tot t èn van wereld tou.
11 Want, Sion, om mien verbond mit die, mit ovverbloud bezegeld, zel ik lu vrij loaten, dij in putten zunder wotter vaast zitten.
12 Keer noar börg weerom, ie dij vaast zitten. Ie kinnen der verzekerd van wezen dat touzeggen aan Sion nou nog aaltied geldt: ik zel joe ales dubbeld en dwaars vergouden.
13 Juda span ik as mien pielenboog, mien piel is Efraïm, doar kuur ik mit. En dien zeuns, Sion, binnen zo t rekend held zien sweerd: doar goa ik stried mit aan tegen Grieken.
14 Den zel de HEER boven heur verschienen, zien pielen flitsend as n weerlicht, zien ramshoorn grommelnd as n dunderbui. Zo trekt God, de HEER, op in n zuderstörm.
15 De HEER van hemelse machten is heur schild. Ze zellen stad opvreten en zien slingerstainen verpoazen. Ze zellen zien bloud drinken tot ze der doen van binnen, tot ze aan kop tou vol zitten - as n ovverschoal, zó vol. Onder t bloud zitten ze, net as houken van n altoar.
16 Op dij dag zel God, de HEER, zien volk as n koppel schoapen vaaileg thoesbrengen. As jewailen in n kroon, zo zellen ze glìnstern op zien laand.
17 Wat toch schitternd! Wat toch mooi! Gruien en bluien dut t jonkvolk, op wien en waait.
|
