Rechters 13
01Vannijs deden Isrelieten nait wat de HEER wol. Doarom leverde de HEER heur vatteg joar laank over in Filistijnen heur macht.
02In dij tied leefde der in de buurt van Sora aine Manoäch. Hai heurde bie stam van Dan. Zien vraauw was onvruchtboar, ze kon gain kinder kriegen.
03Engel van de HEER verscheen aan vraauw. "Aan nou tou heb ie onvruchtboar west en heb ie gain kinder kregen. Mor nou zel t wezen: ie kommen in verwachten en kriegen n zeun.
04Dat ie mouten joe in acht nemen: drink gain wien of staarke draank. Ook van onzuver eten mout ie ofblieven.
05Ie zellen in verwachten roaken en n jonge zeun kriegen. Der mag hom gain scheermès aan kop kommen. Van zien geboorte òf aan zel e as nazireeër aan God wijd wezen. Hai zel n begun moaken mit verlözzen van Israël oet greep van Filistijnen."
06Dát ging vraauw aan heur man vertellen! "Der het n godsman bie mie west," zee ze. "t Leek wel n engel van God, zo zag e der oet. k Wer der kèl van. Ik duurde hom nait te vroagen woar of e heer kwam en zien noam het e mie ook nait nuimd.
07Hai zee tegen mie: 'Van vandoag òf aan mag ie gain wien of staarke draank bruken en van onzuver eten mout ie ofblieven. Ie zellen in verwachten roaken en n zeun kriegen. Hai zel vanòf dat e geboren is aan God wijd wezen as nazireeër. Zien haile levent laank.'"
08Dou beedde Manoäch tou de HEER: "As k joe vroagen mag, HEER, loat dij godsman dij ie stuurd hebben vannijs bie ons langs kommen. Den kin e ons oetstokken hou of we der mit aan mouten as t jong ainmoal geboren is."
09God verheurde hom en engel van God kwam vannijs bie vraauw. Ze was op t laand. Manoäch was ter nait bie.
10 Ze bozzelde votdoalek noar heur man. "Hai is ter weer," raip ze. "Dij man, dij nijsdoags bie mie was."
11 Manoäch doalek achter vraauw aan. Dou e bie dij man was, vruig e: "Bin ie t, dij mit mien vraauw proat het?" Hai zee van joa.
12 Manoäch vruig: "As t aangaait wat ie zegd hebben, woar mout t jong zok den aan holden en wat mout e doun?"
13 Engel van de HEER antwoordde: "Joen vraauw mout zok in acht nemen en zok holden aan ales wat ik heur verteld heb.
14 Wat van wiendroef komt, mag ze nait bruken, wien of staarke draank mag ze nait drinken en ze mag ook niks eten van wat of onzuver is. Ze mout zok holden aan aal wat ik tegen heur zegd heb."
15 Dou zee Manoäch tegen engel van de HEER: "Vraauw en ik zollen geern willen, dat ie nog wat bleven. Den moak wie in tied n bokje veur joe kloar."
16 "Al zol ik hier ook nog even blieven," zee engel van de HEER, "bie joe eten kin k nait. Mor as ie t as ovver aan de HEER opdroagen willen, goa joen gang." Manoäch haar ja nog aaltied nait deur, dat e mit engel van de HEER te doun haar.
17 "Hou is de noam?" vruig e, "den kin we joe bedaanken as t aangaait wat ie ons touzegd hebben."
18 Mor engel van de HEER zee: "Woarom wil ie mien noam waiten? Doar kin je mit joen verstand toch nait bie."
19 Manoäch pakte n bokje mit n ovver van wat meel en luit dij op n rotsblok veur de HEER opgoan. Veur Manoäch en zien vraauws aigen ogen gebeurde dou wat wonderboarlieks:
20 in vlam dij van t altoar in lucht opschoot, ging engel van de HEER mit omhoog. Manoäch en vraauw zagen t gebeuren. Ze luiten zok veurover valen, plat op grond.
21 Engel van de HEER luit zok nait meer aan heur zain. Dou besefte Manoäch dat t engel van de HEER west haar.
22 Hai zee tegen vraauw: "Wie hebben God zain. Dat dut ons de dood."
23 Mor vraauw zee: "As God ons dood wild haar, haar e vervaast ons ovver nait aannomen en ons dat altmoal zain loaten. En zokse beloftes haar e ons wis ook nait doan."
24 De vraauw kreeg n zeun. Simson, nuimde ze hom. Der gruide n kerel oet en de HEER gaf hom zien zegen.
25 De gaist van de HEER begunde hom veur t eerst aan te pittjen tussen Sora en Estaöl, doar t volk van Dan heur tènten opzet haar.
|