Predeker 11
01Streu dien brood mor op t wotter, noa n zet laank kinstoe t ja wel weeromvinden.
02Verdail dien geld en goud in zeuven of acht pozzies, kinst nooit waiten wat veur rampen de wereld nog te wachten stoan.
03As wolken vol wotter zitten, gaiten ze dat oet over t laand. n Boom kin noar t noorden tou omvalen of noar t zuden tou, mor woaras e vaalt doar blift e liggen.
04Ain dij aalmor acht geft op de wind komt aan t zaaien nait tou; dij aalmor noar de wolken kikt, komt nait aan t maaien.
05Doe waist hail nait oet wat houk de wind waait, doe waist hail nait hou t leven gruit in t lief van n vraauw in verwachten, net zo waistoe hail niks van t waark van God dij t ales moakt het.
06Begun smörgens op tied te zaaien en gun dien handen gain rust tot aan oavend tou. Doe waist ja hail nait of t zoad aine moal goud opkomt of aander moal, t kin ook baaide keren goud wezen.
07Licht dut n mensk goud en t is aangenoam veur d'ogen om zun te zain.
08Hou laank of ain ook leeft, loat e toch wies wezen mit elke dag, mor loat e zok bedenken dat ter genog duustere doagen kommen. Aal wat ter nog komt, is loos en leeg.
09Wees wies, jongkerel, mit dien jonge joaren, wees blied mit tied dastoe jonk bist. Dou wat dien haart die ingeft en wat die mooi touliekt, astoe der mor om denkst dat God die der rekenschop over vroagen zel.
10 Zet dien zörgen oet zied, woar dien liggoam veur kwoalen. Want kindertied en mörgentied binnen zo mor verbie.
|