Joël 04
01Want in zulfde tied dat ik Juda en Jeruzalem vannijs opbaauw,
02zel ik ale volken bie nkander brengen en wegslepen noar t daal van Josafat. Doar doag ik heur veur t gerecht. Want zai hebben mien volk Israël, mien aigendom, henter en twenter onder volken verspraaid. Ze hebben mien laand verdaild,
03en om mien volk hebben ze dobbeld. Jonges hebben ze verruild veur hoeren en wichter verkocht veur wien, dat ze zok doen drinken konden.
04Ie, dij in Tyrus en Sidon wonen, en ie, Filistijnen, wat denk ie wel? Dat ie op mie vroak nemen kinnen? Wat wil ie ainlieks tegen mie begunnen? Votdoalek zel ik t op joen aigen kop deelkommen loaten.
05Want ie hebben mien gold en mien zulver mitnomen, en aal mien kostboarheden noar joen aigen pelaaizen tou brocht.
06Lu dij in Juda en Jeruzalem wonen, heb ie aan Grieken verkocht. Van heur aigen haim heb ie ze òf reten.
07Mor ik hoal heur weerom van t stee vandoan doar ie ze noar verkocht hebben. Wat of ie doan hebben, zel op joen aigen kop deelkommen:
08ik loat joen zeuns en dochters deur dij van Juda aan Sabeeërs verkopen, hier wied vandoan. - De HEER het t zegd.
09Roup dit om onder volken.
Moak joe kloar veur t gevecht,
loat joen helden aantreden,
aal joen soldoaten oetrukken!
10 Plougiesders mout ie omsmeden tou sweerden,
joen snuimezzen tou speren,
en minnelk manje: loat dij kerel wezen!
11 Volken rondom: avvezeer,
sloet joe bie nkander aan.
- O HEER, stuur joen legermacht doar hèn! -
12 Loat volken aantreden,
optrekken noar t daal van Josafat,
doar zel ik vonnes wiezen over heur.
13 Sloag zicht ter in,
t gewas is ja riep.
Kom droeven treden,
wienpaars is vol,
koepen lopen over,
boorndevol aal heur misdoaden.
14 Tjuchten en tjuchten volk
doar in dat oordailsdaal!
Stoef bie is dag van de HEER!
Doar zel hai oordailen!
15 Zun en moan worden duuster,
steerns doun t licht oet.
16 Van Sion òf brolt de HEER,
hai gromt oet Jeruzalem vandoan,
hemel en eerde binnen oetstuur.
Mor veur zien volk is de HEER n wiekstee,
n börg is hai veur Israël.
17 Den zel ie waiten dat ik, de HEER, joen God,
woon op Sion, mien haailege baarg.
Jeruzalem zel n haailege stad wezen,
gain vremde zel der meer inkommen.
18 Den, in dij tied,
zel wien van baargen ofdruppen,
en melk ofstromen van heuvels:
ale wotterlopen van Juda, zai zellen der over broezen,
n wèl zel opborreln in t hoes van de HEER,
alderdeegs t dreugste daal in woestijn geft e wotter.
19 Mor Egypte: haildaal en finoal zel t oetdreugen,
en Edom: t wordt n laand van roet en kweek,
om heur misdoaden tegen Juda,
om t onschuldeg bloud, doar vergoten.
20 Nooit nait gaait Juda der aan,
aaltied en aaid blift Jeruzalem bewoond.
21 Zol ik dat bloud nait vreken?
Zol ik dij deugennaiten der veur weg kommen loaten?
Wis en woar, ik zel dij vreken!
De HEER, hai woont op Sion.
|
