Ezra 09
01Dou dat aalmoal achter rug was, kwammen laaiders op mie òf: "t Volk Israël," zeden ze, "en ook de priesters en Levieten hebben zok wat gruweldoaden aangaait, nait aans gedroagen as aander volken hier oet dizze omgeven. Nait aans as dij Kanaänieten, Hethieten, Perizzieten en Jebusieten, de Ammonieten, Moäbieten, Egyptenoars en Amorieten.
02Zai hebben ja veur zokzulm en veur heur zeuns jonge wichter oet dij volken oetkozen om mit te traauwen. Dat was van dij gevolgen dat t haaileg volk zok mengde mit dij aander volken van t laand. Overstes en bestuurders laipen bie dij ontraauw alderdeegs veurop."
03Dou ik dat heurde, scheurde ik mien klaaier en mien overmantel, ik trok mie de hoaren oet mien kop en board, en ik zat verbalderd deel.
04Elk dij mit angst en beven dochde aan t oordail van de God van Israël over t misgedrag van dij weeromkeerde ballengs, kwam om mie tou stoan. Zo bleef ik haildaal riddersloagen deelzitten tot t oavendovver aan tou.
05Om tied van t oavendovver kwam ik oet mien versloagenhaid in t èn en mit scheuren en aal in klaaier en overmantel ging ik op knijen en stook mien handen oet noar de HEER, mien God.
06Ik zee: "Mien God, ik schoam mie zo. Mien God, ik duur mien gezicht ja hail nait aan joe zain te loaten. Ons zunden binnen ons boven kop oet wozzen en ons schuld komt tot aan hemel tou.
07Sunt tied van ons veurolden droag wie n dikke schuld op ons, tot op t heden. Vanwege ons misgedrag bin wie en binnen ons keunenks en ons priesters oetleverd aan keunenks van aander landen, aan geweld, aan gevangenschop, aan roof, aan openboare schaande, zo as vandoag.
08En nou heb ie, de HEER, ons God, sunt n zet laank joen genoade aan ons zain loaten. Ie hebben n man of wat van ons overloaten en heur vout aan grond geven op joen haaileg stee. Ie hebben ons ogen bielicht, o God, en ons verlichten geven in ons sloavendainst.
09Want sloaven bin wie nog aaid, mor in dij sloavendainst heb ie, ons God, ons nait in steek loaten. Ie hebben der veur zörgd dat wie t ter goud veurstoan hebben bie keunenks van Perzië. Dij hebben ons moud geven om t hoes van God vanòf de puunbulten vannijs op te baauwen, en ook de muren rondom ons woonstee in Juda en Jeruzalem.
10 Mor nou, wat mout wie nou zeggen, ons God, nou wie joen geboden opzied zet hebben.
11 Ie haren ons dij geboden ja geven deur joen dainstvolk, joen profeten. Ie haren ja al zegd: 't Laand woar ie hèngoan om t in bezit te nemen, is n smereg laand deur de smerege gruweldoaden van de volken dij doar wonen. Dij hebben dat laand van t aine èn tot t aander mit heur misdoaden vol moakt.
12 Doarom mag ie joen jongedochters nait mit heur zeuns traauwen loaten en evenmin joen zeuns mit heur dochters. Ie maggen nait in vree of in vrundschop mit dat volk omgoan. Den zel ie staark wezen, de vruchten van dat goie laand plokken en t veur aaltied aan joen kinder as heur aarfdail noaloaten.'
13 Noa aal wat ons overkommen is, deur ons minne doaden en ons grode schuld, nou ie, ons God, ons veul minder tourekend hebben, as wie deur ons zunden verdaind haren, nou ie nog zoveul van ons volk overloaten hebben,
14 hou zol t den zo wied mit ons kommen kinnen dat wie vannijs joen geboden overtreden en femiliebetrekkens mit dij volken aangoan, mit aal heur gruweldoaden. Zol ie den nait zo vergrèld op ons wezen dat ie ons haildaal vergraimen wollen, zodat ter veur ons gain overblieven of ontkommen meer aan wezen zol?
15 HEER, God van Israël, ie binnen rechtveerdeg. Wie binnen ontkommen en tot vandoag aan tou overbleven. Zai ons aan, wie kommen hier veur joe stoan, dik onder schuld. Hou kin wie joe zo onder ogen kommen?"
|
