Baruch 03
01Aalmachtege Heer, God van Israël, in ons nood en ellèn roup wie joe aan. Wie binnen aan t èn.
02Luster noar ons, Heer, heb meedlieden, want wie hebben tegen joe zundegd.
03Ie binnen ja rechter veur aiweg - wie goan der veur aaid onderdeur.
04Aalmachtege Heer, God van Israël, luster noar t gebed van Israël, meer dood as leventeg! Luster noar noazoaten van dij tegen joe zundegd hebben en dij nait noar de Heer, heur God, lustern deden. Doarom het aine ramp noa aander ons trovven.
05Denk nait laanger aan wat ons veurolden aalmoal doan hebben, hol nou joen aigen macht en goie noam veur ogen.
06Ie binnen ons God ja, Heer, wie zellen joe vereren.
07Ie hebben ons ja ontzag ingeven dat wie joen noam aanroupen zollen. Joa, wie zellen joe, in t laand doar we noar verbannen binnen, vereren, want wie keren ons òf van wat ons veurolden misdreven hebben.
08Kiek toch ais hou of we nou lieden in t laand doar we noar verbannen binnen, doar ie ons noar verdreven deden. Oetsliept en vervlökt wor we. Op ons kop komt deel wat ons veurolden misdreven deden, dij de Heer, ons God, verloaten hebben.'"
09Luster, Israël, noar geboden dij leven beloven,
geef der acht op en wor gewoar wat inzicht is.
10 Hou komt t toch, Israël,
dastoe nou leefst in t laand van dien vijanden,
dastoe dien oldag deurbrengst op vremde grond,
11 onraain worden bist as n dode,
net ofst ook in t dodenriek woonst?
12 Doe hest wèl van wieshaid in steek loaten.
13 Astoe bleven wast op t pad dij God die wees,
den haarstoe veur aaid in vrede leefd.
14 Leer woar inzicht is, woar kracht en begrip,
woar leven is en lengte van doagen,
woar licht veur ogen is en vree.
15 Wieshaid zien thoeskomst, wèl kin dij vinden?
Wèl is deurdrongen in heur schatkoamers?
16 Woar binnen laaiders van volken,
zai dij daaiern noar heur haand zetten doun,
17 dij zok dieverdaaiern mit vogels,
dij zulver en gold opbultjen,
schatten, doar mensken op baauwen -
mor aan aal dat meer-hebben-willen, komt nooit n èn aan.
18 Woar binnen zai dij bejacht binnen op geld, heur dikste zörg -
mor van wèl ale muite niks overblift?
19 Verswonnen binnen ze, deeldoald in t dodenriek,
aandern nammen heur stee in.
20 n Nij geslacht kwam eerde bevolken,
mor t pad noar kennes - ze vonden hom nait,
21 begriepen deden ze niks van heur poaden,
noar wieshaid toalden ze nait.
En heur noageslacht is nog wieder ofdwoald.
22 In Kanaän was ook niks van wieshaid te heuren,
in Teman was der net zo min wat van te zain.
23 Alderdeegs Hagar heur kinder, alerwegens noar kennes op zuik,
en wereldwieze kooplu van Mewan en van Teman,
spreukendichters en aandern dij inzicht zöchten,
zai werden weg noar wieshaid nait gewoar,
ze haren gain oog veur heur poaden.
24 Israël, hou groot is God zien woonstee wel nait,
hou oetgestrekt t kontraain doar God boas over is,
25 groot en zunder èn,
kolesoal en nait te bemeten!
26 Doar werden eertieds reuzen geboren,
befoamde helden oet laankmanstieden,
groot van pestuur, bedreven in vechterij.
27 Mor heur het God nait oetkeurd,
aan heur t pad noar kennes nait bekend moakt.
28 Bie gebrek aan inzicht kwammen ze om,
heur onverstand was heur ondergang.
29 Wèl is ooit noar hemel opstegen,
wèl het doarvandoan wieshaid hoald
en heur oet wolken noar eerde tou brocht?
30 Wèl is ooit zee overstoken,
het heur vonden aan aanderkaant,
heur kocht veur kostboar gold?
31 Gainent is ter dij heur pad wait,
gainent dij heur wegen gewoarwordt.
32 Mor hai dij ales wait, dij is ter mit bekend,
zien inzicht het heur ontdekt.
Hai muik eerde veur aaid
en bevolkte dij mit daaiern.
33 Hai stuurde t licht op pad, en t ging,
hai raip en t kwam der aan - vol ontzag.
34 Steerns op wacht,
schitterden deurhèn blied.
35 Hai raip en zai gavven beschaaid: "Hier bin we!"
Deurhèn blied schittern ze veur hom dij heur muik.
36 Dat is ons God!
Gainain kin zok meten mit hom.
37 Weg noar wieshaid haar gain gehaaimen veur hom.
Hai gaf heur aan zien knecht Jakob,
aan Israël, dij e zo geern lieden mog.
38 Sunt dij tied is wieshaid op eerde kommen,
en het onder mensken verkeerd.
|
