Baruch 02
01Dat zodounde het de Heer doan wat e ons - rechters dij in Israël laaiden gavven, ons keunenks, ons hoge heren en haile bevolken van Israël en Juda - zegd haar.
02Op haile wereld het zok nog nooit ofspeuld wat hai, zo as in wet van Mozes staait, nou in Jeruzalem doan het:
03dat elk van ons zien bloudaigen zeun, zien bloudaigen dochter, opeten ging.
04De Heer gaf heur in macht van ale keunenkrieken om heur tou, hai muik heur tou schaande en tou n schrikbeeld veur ale noabervolken doar hai heur onder verstreud haar.
05In tel wazzen ze nait meer, nee, net aansom. Want wie hebben zundegd tegen de Heer, ons God, wie hebben nait noar hom lusterd.
06De Heer, ons God, staait in zien recht - mor wie, wie en ons veurolden mouten ons aalmoal schoamen.
07Aal t onhaail dat de Heer ons aanzegd haar, is over ons kommen,
08mor wie deden niks om hom goud te stemmen: wie zetten ons minne levent gewoon deur.
09De Heer ston kloar om ons mit onhaail te trevven en hai het dat over ons brocht. Ook in aal zien doun en loaten is de Heer ja rechtveerdeg.
10 Mor wie hebben nait om zien zeggen geven om te leven noar geboden dij hai ons veurhuil.
11 Nou den, Heer, God van Israël, ie dij joen volk tou Egypte oet laaid hebben mit staarke haand, mit taikens en wonders, mit grode macht en opstoken aarm, doar ie noam mit moakt hebben tot vandoag aan dag tou -
12 och Heer, ons God, wie hebben zundegd, wie hebben goddeloos west, wie hebben aal joen veurschriften overtreden.
13 Mor wees toch nait laanger vergrèld op ons, want wie binnen nog mor mit n handjevol mensken overbleven maank volken doar ie ons onder verspraaid hebben.
14 Heer, heur ons smeken en beden en red ons. Dou dat om joezulm! Loat aan heur dij ons in ballengschop brocht hebben, zain dat ie t goud mit ons veur hebben.
15 Den zel haile wereld waiten dat ie de Heer binnen; Israël en zien noazoaten droagen joen noam ja, Heer.
16 Kiek toch deel, Heer, oet joen haailege woonstee en denk om ons. Verlain ons n open oor, Heer, en luster noar ons,
17 dou ogen open en kiek toch! t Binnen doden in t dodenriek nait dij joe eer brengen en van joen rechtveerdeghaid getugen: zit ja gain gaist meer in heur.
18 Nee, swakke en deurhèn sneue mensken dij verkommerd en mit dovve oetkiek onder t levent doeknekt goan, zai binnen t, Heer, dij joe eren zellen en joen rechtveerdeghaid bezingen.
19 Nait om ons veurgeslacht heur verdainsten en van ons keunenks heurent, boeg wie ons nou deel in gebed veur joe, Heer, ons God.
20 Want ie hebben joe in joen grammiedeghaid tegen ons keerd, zo as ie zegd hebben deur joen knechten, profeten, mit dizze woorden:
21 'Dit is de Heer zien zeggen: Boeg joen kop veur keunenk van Babel en dain hom. Den blief ie wonen in t laand dat ik aan joen veurolden geven heb.
22 Mor as ie nait lustern noar wat de Heer zegt en keunenk van Babel nait dainen,
23 den zel ik in steden van Juda en in Jeruzalem, t geluud van vreugde en bliedschop verstommen loaten en feesterij rond bruud en brudeman doan moaken. t Haile laand zel n puunbult worden, doar gain mensk meer wonen zel.'
24 Heer, wie hebben nait lusterd noar joen zeggen, en keunenk van Babel nait dainen doan. Doarom heb ie gebeuren loaten wat joen knechten, profeten, al zegd haren: t gebainte van ons keunenks en van ons veurolden wer tou heur graf oethoald.
25 En zo lag dat doar aalmoal, open en bloot, in hetten van dag en kolde van naacht. Jammerliek binnen ze aan heur èn kommen: ze kwammen om van honger, deur t sweerd of in ballengschop.
26 En tempel, dij joen noam dragt, heb ie moakt tot wat e nou is: om Israël en Juda heur minne doun en loaten.
27 Toch heb ie joe aan ons volk ook as n rechtveerdege en genoadege God teund, Heer.
28 Want zo haar ie dat al deur joen knecht Mozes zeggen loaten dou ie hom onnaaierden joen wet op te schrieven doar ale Isrelieten bie wazzen. Ie zeden:
29 'As ie nait noar mie lustern doun, den wordt dizze haile koppel volk mor n handjevol mensken meer middenmaank volken doar ik heur onder verstreuen zel. Wees doar mor wis van!
30 Ik wait nou al dat ze vervaast nait noar mie lustern zellen: t is ja n onhandelboar volkje. Mor in t laand doar ze noar verbannen worden, zellen ze tou inkeer kommen
31 en den zellen ze waiten dat ik, de Heer, heur God bin. Ik zel ze n aander haart geven en oren dij goud lustern kinnen.
32 Den zellen ze mie doar in t laand doar ze noar verbannen binnen, vereren goan en mien noam in eren holden.
33 Mit heur haarde koppen zellen ze heur minne doun en loaten nait deurzetten, want t zel heur weer in t zin kommen hou of t heur veurolden vergoan is, dij tegen de Heer zundegden.
34 Den zel ik heur weerombrengen noar t laand dat ik heur veurvoaders Abraham, Isaak en Jakob mit n aid touzegd heb en zai zellen t weer in bezit nemen. Ik zel heur aanwinnen loaten en ze zellen in gain gevaal mindern.
35 Ik zel n verbond mit heur sloeten dat veur aaid gelden zel: ik zel heur God wezen en zai mien volk. En ik zel Israël, mien volk, nooit ook nog nait meer votdrieven tou t laand oet dat ik heur geven heb.'
|
