Amos 08
01Dou luit God, de HEER, mie n körf vol mit riepe vruchten zain.
02Hai vruig: "Wat zugstoe doar, Amos?" "n Körf mit riepe vruchten," zee ik. Dou zee de HEER tegen mie: "Israël, mien volk, is riep veur ondergang. Ik spoar heur nait laanger.
03Vraauwlu dij mit heur gezang t pelaais opfleurden, zellen op dij dag hoelen en jammern - zegt God, de HEER. t Zel der vol mit lieken liggen. Overaal worden ze deelsmeten. Stilte aalderwegens. Dat wik ik joe!"
04Luster goud, ie dij aarme lu vertrappen, ie dij t veurzain hebben op ondergang van aarme stumpers in joen laand.
05Ie zeggen: "Wanneer is t feest van Nijmoan toch oflopen, dat wie ons koorn weer verkopen kinnen? Wanneer is sabbat verbie, dat wie ons pakhoezen weer opengooien kinnen? Kom op, wie moaken t haalfmud wat klaainer, ons gewichten n beetje swoarder, en ons beskuul, doar morreln wie wat aan.
06Alderdeegs t oetschoonsel van t koorn wordt ook nog geld. Dij aarme sloebers koop wie as sloaven - veur n beetje geld, en mensken dij gain sènten hebben - veur n poar schounen."
07De HEER, Israëls God, op wèl ie zo grootsk binnen, zegt: Zo woar as ik leef, nooit zel ik ain van joen misdoaden vergeven.
08Om aal wat ie misdreven hebben zel grond onder joen vouten trillen. Ale inwoners van t laand zellen in swaarde raauw goan. t Haile laand zel omhoog kommen en weer omdeel zakken, net as Nijl in Egypte.
09Dij dag - zegt God, de HEER - loat ik zun midden overdag ondergoan, en breng ik op kloarlichten dag duusternis over t laand.
10 Joen feesten veraander ik in raauw, joen feestlaiden in kloagzangen. Ik zel moaken dat elk raauwklaaier aantrekt en dat elkenain zien kop koal scheert. t Haile laand zel raauwen as olders om t ainegst kind. Leste dag van dit laand zel n bittere dag wezen.
11 Dou der denk om: Tied komt, en haile gaauw, dat ik honger breng in t laand. Gain honger noar brood, gain dörst noar wotter, mor honger noar n woord van mie, de HEER.
12 Den zellen mensken swaalken van aine zee noar aander, en omdolen van t noorden noar t oosten, op zuik noar n woord van de HEER, mor vinden zellen ze t nait.
13 Dij dag zellen alderdeegs mooie jonge wichter en staarke jongkerels beswiemen van dörst.
14 En zai dij t bolkaalf van Betel vereren en dij zeggen: "Zo woar as joen God leeft, o Dan," en: "Zo woar as joen Laimeneerf + Mit n lutje veraandern van ain Hebreeuwse letter, in stee van "weg noar Berseba". Tussen "zo woar as ... leeft", mout aaltied n persoonsnoam stoan.f* leeft, o Berseba," zai zellen valen en nooit weer in t èn kommen.
|
