001Psaalm van Asaf.
God boven ale goden, de HEER,
dij sprekt en ropt eerde op,
van woar zun opkomt tot woar zai ondergaait.
002Tou Sion oet, stad van volmoakte schoonhaid,
verschient God in aal zien glorie.
003Ons God, dij komt, hai holdt zok nait doof,
verterend vuur gaait veur hom oet,
rondom hom störmt t van ale kanten.
004Hai ropt hemel en eerde op
veur t oordail over zien volk.
005"Breng dijent bie mie, dij mie traauw binnen,
dij n ovver brengen vanwegens mien verbond."
006Dou verkundegden hemels God zien rechtveerdeghaid,
God is ja rechter. qs selaqs*
007Heur, mien volk, want ik heb t woord,
Israël, tegen die wil ik getugen:
God, dien God, bin ik!
008t Is nait om dien slachtovvers dat ik die terechtwies,
dien slachtovvers zai ik ja hailtied.
009Mor om dien bol heb ik gain verlet,
en ook nait om rammen oet dien schoaphokken.
010 Ale wilde daaiern in t bos binnen ja mienent,
ale daaiern in doezenden baargen,
011 ik ken ale vogels in baargen,
aal wat touholdt in t open veld is van mie.
012 As k honger haar, zol ik t ja nait zeggen,
want wereld, en aal wat der touholdt, is mienent.
013 Ducht die dat ik vlaais van bollen eten zol,
of bloud van schoaprammen drinken?
014 Betuug dien daank aan God
en moak mit Alderhoogste liek wastoe hom beloofd hest.
015 Dou n beroup op mie as dien nood hoog is,
ik zel die redden en doe zelst mie eren.
|
